حم(1) 44:1 حم (حا. میم). |
وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ(2) 44:2 سوگند به کتاب روشنگر. |
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ(3) 44:3 بی گمان ما آن را در شب مبارک (وفرخندۀ قدر) نازل کردیم, بی شک ما (همواره) هشدار دهنده بوده ایم. |
فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ(4) 44:4 در آن شب هر امر با حکمت (و استواری) فیصله (وتدبیر) می شود( ). |
أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ(5) 44:5 فرمانی از جانب ما (بود), بی گمان ما فرستنده (آن) بوده ایم. |
رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(6) 44:6 رحمتی است از سوی پروردگارت, بی گمان او ست که شنوای داناست. |
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ(7) 44:7 پروردگار آسمانها وزمین وآنچه در میان آن دوست, اگر شما یقین دارید. |
لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ(8) 44:8 هیچ معبودی (به حق) جز او نیست, زنده می کند ومی میراند, پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست. |
بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ(9) 44:9 بلکه, آنها در شک اند (و) بازی می کنند. |
فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ(10) 44:10 پس (ای پیامبر) منتظر روزی باش که آسمان دودی آشکار (پدید) آورد( ). |
يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ(11) 44:11 که (تمام) مردم را فرا می گیرد, این عذابی دردناک است. |
رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ(12) 44:12 (آنگاه کافران می گویند:) «پروردگارا! (این) عذاب را از ما برطرف کن, بی گمان ما ایمان می آوریم»( ). |
أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ(13) 44:13 چگونه (واز کجا) پند می پذیرند در حالی که پیامبر روشنگر برای شان آمد! |
ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ(14) 44:14 سپس از او روی گرداندند, وگفتند: «(او) آموزش یافته ای دیوانه است». |
إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ(15) 44:15 بی گمان ما اندکی عذاب را برطرف می کنیم, (ولی) شما (به کفر واعمال زشت خود) باز می گردید. |
يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ(16) 44:16 روزی که به گرفتنی سخت (آنها را) فروگیریم, بی گمان ما انتقام گیرنده ایم. |
۞ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ(17) 44:17 وبه راستی ما پیش از آنها قوم فرعون را آزمودیم, وپیامبری بزرگوار به سوی شان آمد. |
أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(18) 44:18 (وبه آنها گفت:) که «بندگان خدا (= بنی اسرائیل) را به من واگذارید, بی گمان من برای شما فرستادۀ امینی هستم. |
وَأَن لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي آتِيكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ(19) 44:19 و(نیز) بر خدا برتری مجویید, بی تردید من برای شما دلیل روشنی آورده ام. |
وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ(20) 44:20 وهمانا من به پروردگار خود وپروردگار شما پناه می برم, از اینکه مرا سنگسار کنید. |
وَإِن لَّمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ(21) 44:21 واگر به من ایمان نمی آورید, پس از من کناره بگیرید. |
فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ(22) 44:22 آنگاه به درگاه پروردگارش دعا کرد که: اینها گروهی مجرمند. |
فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ(23) 44:23 پس (به او حکم داده شد:) بندگان مرا شبانه ببر, یقیناً شما تعقیب می شوید. |
وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا ۖ إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ(24) 44:24 ودر یا را آرام واگذار, بی گمان آنها لشکری غرق شده خواهند بود. |
كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(25) 44:25 چه بسیار باغها وچشمه ها را (بعد از غرق شدنشان) رها کردند. |
وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ(26) 44:26 و (نیز) زراعتها وقصرهای نیکو (وزیبا). |
وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ(27) 44:27 و نعمتی که در آن (شادمان) بودند. |
كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ(28) 44:28 اینچنین بود, وما (همۀ) آنها را به مرد می دیگر واگذاشتیم. |
فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ(29) 44:29 پس آسمان وزمین بر آنها نگریست, و(به آنها) مهلت داده نشد. |
وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ(30) 44:30 ومسلماً بنی اسرائیل را از عذاب ذلت بار نجات دادیم. |
مِن فِرْعَوْنَ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِّنَ الْمُسْرِفِينَ(31) 44:31 از فرعون, که او سرکشی از اسرافکاران بود. |
وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَىٰ عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ(32) 44:32 وبه راستی ما آنها را با علم (وآگاهی) بر جهانیان (زمانشان) برگزیدیم. |
وَآتَيْنَاهُم مِّنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاءٌ مُّبِينٌ(33) 44:33 و از نشانه ها آنچه به آنها دادیم که آزمایش آشکاری در آن بود. |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَيَقُولُونَ(34) 44:34 بی گمان اینها (= مشرکان) می گویند: |
إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ(35) 44:35 «سرانجام جز همین مرگ نخستین ما نیست, و ما هرگز بر انگیخته نخواهیم شد. |
فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ(36) 44:36 پس اگر راست می گویید: نیاکان ما را (زنده کنید و) بیاورید». |
أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَكْنَاهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ(37) 44:37 آیا آنها بهترند یا قوم "تبّع" وکسانی که پیش از آنها بودند؟ ما آنها را هلاک نمودیم, بی گمان آنها مجرم بودند. |
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ(38) 44:38 و(ما) آسمانها وزمین وآنچه را که در میان دو است, به بازیچه نیافریده ایم. |
مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ(39) 44:39 و (ما) آن دو را جز به حق نیافریدیم, ولیکن بیشتر آنها نمی دانند. |
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ(40) 44:40 بی گمان (روز جدایی (= روز قیامت) وعده گاه همۀ آنهاست. |
يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ(41) 44:41 روزی که هیچ دوستی برای دوست خود سودمند نباشد, وآنها (از سوی کسی) یاری نمی شوند. |
إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(42) 44:42 مگر کسی که خدا اورا مورد رحمت قرار داده, یقیناً او پیروزمند مهربان است. |
إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ(43) 44:43 بی گمان درخت زقوم. |
طَعَامُ الْأَثِيمِ(44) 44:44 غذای گناهکاران است. |
كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ(45) 44:45 همانند مس گداخته در شکمها می جوشد. |
كَغَلْيِ الْحَمِيمِ(46) 44:46 جوششی همچون آب جوشان. |
خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَاءِ الْجَحِيمِ(47) 44:47 (آنگاه به فرشتگان می گوییم:) او را بگیرید, پس به سختی او را میان دوزخ بکشید. |
ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ(48) 44:48 سپس بر سرش از عذاب جوشان بریزید. |
ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ(49) 44:49 (و به او می گوییم:) بچش که تو (به پندار خود) پیروزمند بزرگواری. |
إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ(50) 44:50 بی گمان این (همان) چیزی است که در آن شک داشتید. |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ(51) 44:51 یقیناً پر هیزگاران در جایگاه امنی هستند. |
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(52) 44:52 در (میان) باغها و(کنار) چشمه ها. |
يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِينَ(53) 44:53 (لباسهایی) از دیبای نازک ودیبای ضخیم می پوشند, رو بروی هم می نشینند. |
كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ(54) 44:54 بدین سان (است) وحوریان گشاده چشم (بهشتی) را به همسری آنها در می آوریم. |
يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ(55) 44:55 در آن (بهشت) با امن (وآرامش خاطر) هر میوه ای را (که بخواهند) می طلبند. |
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖ وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ(56) 44:56 در آن (بهشت) مرگ را نمی چشند, مگر همان مرگ نخستین (که در دنیا چشیده اند)( ) و(خداوند) آنها را از عذاب دوزخ حفظ کند. |
فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(57) 44:57 (این) بخششی است از (سوی) پروردگارت, این همان کامیابی بزرگ است. |
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ(58) 44:58 پس (ای پیامبر) ما آن (= قرآن) را به زبان تو آسان کردیم, تا که آنها پند گیرند. |
فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ(59) 44:59 پس (ای پیامبر) منتظر (وعده های الهی) باش, بی گمان آنها (نیز) منتظرند. |