إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ(1) 56:1 هنگامی که واقعه ی قیامت واقع شود. |
لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ(2) 56:2 که در واقع شدنش هیچ دروغی نیست. |
خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ(3) 56:3 (گروهی را) خوار کننده, (وگروهی را) برافرازنده است( ). |
إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا(4) 56:4 هنگامی که زمین بشدّت بلرزد. |
وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا(5) 56:5 وکوهها (درهم کوبیده و) متلاشی شود. |
فَكَانَتْ هَبَاءً مُّنبَثًّا(6) 56:6 پس چون غبار پراکنده گردد |
وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً(7) 56:7 وشما سه گروه (تقسیم) شوید: |
فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ(8) 56:8 پس (گروه نخست سعاد تمندان) دست راست, (سعاد تمندان) دست راست چه حال دارند؟ |
وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ(9) 56:9 و (گروه دیگر شقاوتمندان) دست چپ, (شقاوتمندان) دست چپ چه حال دارند؟ |
وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ(10) 56:10 و (سومین گروه) پیشگامان پیشرو . |
أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ(11) 56:11 آنها مقربان هستند. |
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ(12) 56:12 در با غهای پر نعمت (بهشت جای دارند). |
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ(13) 56:13 گروهی از پیشینیان. |
وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ(14) 56:14 واندکی از آیندگان هستند. |
عَلَىٰ سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ(15) 56:15 بر تختهایی مرصّع. |
مُّتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ(16) 56:16 رو به روی هم بر آن تکیه زده اند. |
يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ(17) 56:17 نو جوانانی جاودان پیوسته بر گردشان می چرخند. |
بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ(18) 56:18 با قدحها وکوزه ها و جامهایی از شرابی که (در جویها) جاری است. |
لَّا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ(19) 56:19 (شرابی) که از آن نه سر درد گیرند ونه بیهوش شوند. |
وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ(20) 56:20 و هر میوه ای که خود انتخاب کنند. |
وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ(21) 56:21 و (نیز) گوشت پرنده (از هر نوعی) که میل داشته باشند. |
وَحُورٌ عِينٌ(22) 56:22 و(همسرانی از) حوریان سیه چشم (دارند). |
كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ(23) 56:23 همچون مروارید پنهان در صدف. |
جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ(24) 56:24 (اینها) پاداشی است در برابر آنچه که انجام می دادند. |
لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا(25) 56:25 در آن (باغها ی بهشتی) نه سخن لغو وبیهوده ای می شنوند ونه گفتار گناه آلود. |
إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا(26) 56:26 تنها یک سخن (می شنوند) سلام است, سلام. |
وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ(27) 56:27 واصحاب دست راست (سعادتمند) چه (وضع و) حالی دارند اصحاب دست راست (سعادتمند)؟؟! |
فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ(28) 56:28 در (میان) درختان «سدر» (= کنار) بی خار, |
وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ(29) 56:29 و درختان موز پربار تو برتو. |
وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ(30) 56:30 وسایه ای گسترده( ). |
وَمَاءٍ مَّسْكُوبٍ(31) 56:31 و(در کنار) آبی جاری (وروان). |
وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ(32) 56:32 ومیوه ای فراوان. |
لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ(33) 56:33 نه پایان پذیرد ونه (کسی را از آن) باز دارند, |
وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ(34) 56:34 وبسترهای برافراشته شده (وهمسرانی گرانقدر) |
إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاءً(35) 56:35 بی گمان ما آنها را به آفرینش نوینی آفریده ایم. |
فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا(36) 56:36 وآنها را دو شیزه قرار داده ایم. |
عُرُبًا أَتْرَابًا(37) 56:37 شوهر دوستان هم سن وسال, |
لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ(38) 56:38 (همه ی اینها) برای اصحاب دست راست (سعادتمند) است. |
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ(39) 56:39 که گروهی از پیشینیان. |
وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ(40) 56:40 وعدّه ای از آیندگان هستند. |
وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ(41) 56:41 واصحاب دست چپ (شقاوتمند) چه (وضع و) حالی دارند اصحاب دست چپ (شقاوتمند)؟! |
فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ(42) 56:42 در (میان) باد سوزان وآب جوشان, قرار دارند. |
وَظِلٍّ مِّن يَحْمُومٍ(43) 56:43 و(در) سایه ای از دود های متراکم وسیاه. |
لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ(44) 56:44 نه خنک باشد ونه خوش. |
إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ(45) 56:45 بی گمان آنها پیش از این (در دنیا) ناز پرورده (ومترف) بودند. |
وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِيمِ(46) 56:46 و برگناه بزرگِ (شرک) اصرار می ورزیدند. |
وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ(47) 56:47 ومی گفتند: «آیا هنگامی که مردیم وخاک واستخوان شدیم, آیا باز هم ما بر انگیخته می شویم؟! |
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ(48) 56:48 آیا پدران نخستین ما (نیز بر انگیخته می شوند)؟!». |
قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ(49) 56:49 (ای پیامبر) بگو: «بی گمان گذشتگان وآیندگان, |
لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ(50) 56:50 (همگی) در موعد روزی معین گرد آورده می شوند». |
ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ(51) 56:51 سپس شما ای گمراهان تکذیب کننده! |
لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ(52) 56:52 قطعاً از درخت زقوم خواهید خورد, |
فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ(53) 56:53 پس شکمها (ی خود) را از آن پر می کنید, |
فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ(54) 56:54 آنگاه بر آن از آب جوشان می نوشید, |
فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ(55) 56:55 پس مانند شتران (مبتلا به بیماری عطش) از آن (آب جوشان) می نوشید. |
هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ(56) 56:56 این پذیرایی آنها در روز قیامت است. |
نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ(57) 56:57 ما شما را آفریدیم, پس چرا (دو باره زنده شدن را) تصدیق نمی کنید؟! |
أَفَرَأَيْتُم مَّا تُمْنُونَ(58) 56:58 آیا نطفه ای را که (در رحم همسرانتان) می ریزید, دیده اید؟! |
أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ(59) 56:59 آیا شما او را می آفرینید یا ما آفریدگاریم؟! |
نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ(60) 56:60 ما در میان شما مرگ را مقدر کردیم وما ناتوان (از آن) نیستیم. |
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ(61) 56:61 که همانند شما را جای گزین کنیم, وشما را به صورتی که آن را نمی دانید باز آفرینیم. |
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ(62) 56:62 ویقیناً شما آفرینش نخستین را دانسته اید, پس چرا متذکر نمی شوید؟! |
أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ(63) 56:63 آیا چیزی را که می کارید, دیده اید؟! |
أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ(64) 56:64 آیا شما آن را می رویانید, یا ما می رویانیم؟! |
لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ(65) 56:65 اگر بخواهیم آن را به کاه درهم کوبیده مبدل می کنیم که تعجب کنید. |
إِنَّا لَمُغْرَمُونَ(66) 56:66 (بگوئید:) براستی ما زیان کرده ایم, |
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ(67) 56:67 بلکه ما بکلی (از محصول) محروم شده ایم. |
أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ(68) 56:68 آیا آبی را که می نوشید, دیده اید؟! |
أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ(69) 56:69 آیا شما آن را از ابر نازل کرده اید یا ما نازل می کنیم؟! |
لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ(70) 56:70 اگر بخواهیم آن را تلخ (وشور) قرار می دهیم, پس چرا شکر نمی کنید؟! |
أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ(71) 56:71 آیا آتشی را که می افروزید, دیده اید؟! |
أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِئُونَ(72) 56:72 آیا شما درخت آن را آفریده اید یا ما آفریده ایم؟! |
نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِينَ(73) 56:73 ما آن (= آتش) را (مایه ی) یاد آوری و وسیله ی زندگی برای مسافران قرار دادیم. |
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ(74) 56:74 پس (ای پیامبر) به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی( ) (و اورا به پاکی یا دکن). |
۞ فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ(75) 56:75 پس سوگند به جایگاه ستارگان. |
وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ(76) 56:76 و اگر بدانید این سوگندی بزرگ است. |
إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ(77) 56:77 همانا این (کتاب) قرآنی کریم (وگرامی قدر) است. |
فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ(78) 56:78 در کتاب پوشیده (= لوح محفوظ) است. |
لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ(79) 56:79 که جز پاکان (= فرشتگان) به آن دست نمی زنند. |
تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ(80) 56:80 از سوی پروردگار جهانیان نازل شده است. |
أَفَبِهَٰذَا الْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ(81) 56:81 آیا شما نسبت به این کلام (الهی = قرآن کریم) انکار کننده اید؟! (و از پیروی آن ستی می کنید). |
وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ(82) 56:82 و (به جای شکر) روزی خود, (رازق) را تکذیب می کنید؟! |
فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ(83) 56:83 پس چرا هنگامی که (جان) به گلوگاه می رسد. |
وَأَنتُمْ حِينَئِذٍ تَنظُرُونَ(84) 56:84 وشما در این هنگام نظاره می کنید. |
وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَٰكِن لَّا تُبْصِرُونَ(85) 56:85 وما از شما به او نزدیکتر هستیم, ولی شما نمی بینید. |
فَلَوْلَا إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ(86) 56:86 پس اگر (در برابر اعمالتان) جزا داده نمی شوید. |
تَرْجِعُونَهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ(87) 56:87 اگر راست می گویید آن (روح) را باز گردانید! |
فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ(88) 56:88 پس اما اگر (آن شخص) از مقربان باشد. |
فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ(89) 56:89 پس (در) آسایش وریحان وباغ (بهشت) پر نعمت است. |
وَأَمَّا إِن كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ(90) 56:90 واما اگر از اصحاب راست (سعادتمند) باشد. |
فَسَلَامٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ(91) 56:91 پس (به او گفته می شود:) سلام بر تو باد, (که) از اصحاب دست راست (هستی) |
وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ(92) 56:92 واما اگر از تکذیب کنندگان گمراه (دست چپ) باشد. |
فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِيمٍ(93) 56:93 پس با آب جوشان (دوزخ از او) پذیرایی می شود. |
وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ(94) 56:94 وبه (آتش) جهنم در آورده (وسوزانده) شود. |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ(95) 56:95 بی گمان این (خبر) حق یقین است. |
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ(96) 56:96 پس (ای پیامبر) به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی (واو را به پاکی یادکن)( ). |