Сура Ан-Наср на курдский

إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ(1)

 (Muhemmed!) gava arîkarya Yezdan hatibe
کاتێ یارمه‌تی و کۆمه‌کی خوا دێت، شاری مه‌ککه ڕزگار ده‌کرێت و ده‌رگای ئازادی واڵا ده‌کرێت.

وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا(2)

 te jî dît, ku meriv deste û deste dikebine ola Yezdan
خه‌ڵکیشت بینی پۆل پۆل ده‌چنه ڕیزی ئاینی خواوه‌.

فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ ۚ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا(3)

 Îdî tu bi pesindana Xuda yê xwe (perestî bike, ewî) ji kêmayan paqij bike û baxişandina xwe ji wî bixwaze.Loma bi rastî ewa (Xuda yê te) poşmanîyan pur litê dike
ئه‌وسا ئیتر تۆ سوپاس و ستایشی په‌روه‌ردگارت بکه و داوای لێ خۆش بوونی لێ بکه‌، چونکه به‌ڕاستی خوا زۆر چاوپۆشی ده‌کات و تۆبه وه‌رگره (.. ئومێده له ئاینده‌یه‌کی نزیکدا، خوای باڵاده‌ست سه‌رکه‌وتنێک ببه‌خشێت، ئه‌و کاته ئیمانداران هه‌ست ده‌که‌ن ئه‌م سوره‌ته تازه دابه‌زیوه‌).