Сура Аль-Маун на курдский

أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ(1)

 (Muhemmed!) qe te ewê, ku ol dida derewdêrandin e dîtîye
ئایا سه‌رنجت نه‌داوه له‌و که‌سه‌ی ئاینی خوا به درۆ ده‌زانێت؟!

فَذَٰلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ(2)

 Îdî ewa sêwîyan dide ber nuqoçkan (li wan cewr dike)
که‌وابوو ئه‌و جۆره که‌سه ئه‌وه‌یه که پاڵ به هه‌تیوه‌وه ده‌نێت و پیایدا هه‌ڵده‌شاخێت.

وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ(3)

 Û ewa ji bona xurekdana belangazan jî helana nade (maldaran)
هانی که‌سیش نادات تا خواردن و خۆراك ببه‌خشێت به هه‌ژارو نه‌داران.

فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ(4)

 Îdî ewanê! nimej dikin hene! xwelî li wan be
جا هاوارو واوه‌یلا بۆ نوێژگه‌رانێك...

الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ(5)

 Ku ewan (merivênwusanin qe tu rûmetê) nadin e nimeja xwe
ئه‌و نوێژگه‌رانه‌ی گوێ ناده‌ن به نوێژه‌کانیان و کارکردی نیه له‌سه‌ریان و دڵی ناده‌نێ و لێی غافڵن...

الَّذِينَ هُمْ يُرَاءُونَ(6)

 Ewan ji bona gotinê nimej dikin
ئه‌وانه‌ی که ڕیا بازن و به ڕووکه‌ش نوێژ ده‌که‌ن و ده‌یانه‌وێت خۆیان ده‌ربخه‌ن و (ئیمانداران بخه‌ڵه‌تێنن).

وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ(7)

 Ewan qe bi destê tu xezanî jî nagirin
(هه‌میشه‌ش هه‌وڵ ده‌ده‌ن بۆ) قه‌ده‌غه کردنی هه‌موو چاکه‌‌و یارمه‌تی و کۆمه‌کی و هاوکاریه‌ك.