Сура Ат-Таквир на курдский

إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ(1)

 Gava roj hate pêçandinê, herikî
کاتێك خۆر ده‌پێچرێته‌وه و ڕووناکی نامێنێت.

وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ(2)

 Û gava siterk (ji hev) verişîn ketne xarê
کاتێکیش ئه‌ستێره‌کان (له خو‌لگه‌ی خۆیان) ده‌ترازێن و ده‌ده‌ن به‌یه‌کدا.

وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ(3)

 Û gava çîya (ji zemîn bûne leylan) çûn
کاتێك کێوه‌کان له شوێنی خۆیان هه‌ڵده‌که‌نرێن و به‌ملاولادا ده‌برێن.

وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ(4)

 Û gava dest ji malê civyayî hate berdanê (ya jî gava dest ji wê dema deh meh li ser da borî; gavê zayîna wê hatîye, hate berdanê)
کا‌تێك حوشترانی ئاوس که ته‌مه‌نی باردارییان ده مانگه گوێیان پێنادرێت (بێگومان ئه‌و وشترانه لای عه‌ره‌ب زۆر نازدارن).

وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ(5)

 Gava (tarişê) hov hatine civandinê
کاتێك گیانله‌به‌رانی کێوی و وه‌حشی و دڕنده به ده‌وری یه‌کدا کۆده‌کرێنه‌وه (ئه‌وانیش دڕندایه‌تی خۆیانیان له بیر ده‌چێته‌وه له سامناکی ئه‌و ڕۆژه‌).

وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ(6)

 Û gava avşîn li ser hev da kelîya, tevê hev bû
کاتێك ده‌ریاکان گڕ ده‌درێن (دیاره که ته‌قینه‌وه‌ی ئه‌تۆمی ڕووده‌دات و ئاوی ده‌ریاکان ده‌بنه‌وه به هایدرۆجین و ئۆکسجین).

وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ(7)

 Û gava can bi hev ra zo dibin
کاتێك گیانی هه‌ر که‌س ده‌گه‌رێته‌وه بۆ لاشه‌ی و جووت ده‌بێته‌وه له‌گه‌ڵیدا.

وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ(8)

 Û gava ji keça hêj bûyî hate pirsînê
کاتێك کچی زینده به‌چاڵکراو پرسیاری لێده‌کرێت.

بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ(9)

 Ji bo çi ewa hatîye kuştinê (bi zindî hatîye çal kirinê)
به چ گوناهێك، به چ تۆمه‌تێك کوژرا؟!

وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ(10)

 Û gava rûpelên defterên (kirinan) têne vekirinê
کاتێك نامه‌ی کرده‌وه‌کان واڵا ده‌کرێت.

وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ(11)

 Û gava rûyê ezman ji dûmanan hate vekirinê
کاتێك ئاسمان لاده‌برێن و داده‌ماڵرێن.

وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ(12)

 Û gava doj bi pêtê agir hate pêxistinê
کاتێك دۆزه‌خ داده‌گیرسێت و تاوده‌درێت.

وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ(13)

 Û gava behişt nêzîkê (merivan) bû
کاتێك به‌‌هه‌شت نزیك ده‌خرێته‌وه (له خواناسان).

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ(14)

 Hemî kes dizane, ka (ji bona xwe ra) çi amade kirîye
ئیتر ئه‌و کاته هه‌رکه‌س ده‌زانێت چی ئاماده کردووه و چ توێشوویه‌کی پێیه‌.

فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ(15)

 Ho! ez bi wan (siterkên ku di rojê da) tene veşartinê
سوێند به‌و ئه‌ستێرانه‌ی که په‌نهان ده‌بن و ون ده‌بن له‌چاو، یاخود به‌هۆی سوڕانه‌وه‌ی زه‌وی و خۆیانه‌وه (به‌هۆی هه‌ڵهاتنی خۆره‌وه‌) ون ده‌بن.

الْجَوَارِ الْكُنَّسِ(16)

 Di şevê da (wekî asan-xezal di guherê xwe da) dicivin
به‌و هه‌سارانه‌ی که په‌نا ده‌گرن و دیار نامێنن.

وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ(17)

 Bi wê şevê, gava pişta xwe (daye taritîyê)
به‌و شه‌وه‌ی که دادێت و تاریکایه‌که‌ی ڕوومان تێده‌کات.

وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ(18)

 Bi wê sibehê gava ruhnaya wê derdikeve û bêhna xwe dide
به به‌ره‌به‌یان که پشووی تێدێت، وه‌کو زینده‌وه‌رێك ئاهی تێدێته‌وه و ده‌ست ده‌کات به هه‌ناسه‌دان و ژیان و ڕووناکیه‌که‌ی ده‌رده‌که‌وێت.

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ(19)

 (Sond dixum!) evanê (Muhemmed ji bona we ra dibêje) peyvê qasidekî (Yezdan ê) ku bi rûmet û dilşad e
(سوێند به‌وانه هه‌مووی) به‌ڕاستی، بێ دوودڵی ئه‌م قورئانه له‌زاری نێردراوێکی به‌ڕێزه‌وه‌یه (که جوبره‌ئیله‌).

ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ(20)

 Ewa qasida li bal (Yezdan ê) xweyê arşê bi hêz û xweyê cî ye
خاوه‌نی هێزو ده‌سه‌ڵاته و لای خاوه‌نی عه‌رش، فریشته‌یه‌کی پایه‌داره‌.

مُّطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ(21)

 Bi gotina wî (qasidê) tê kirinê û ewle ye
فه‌رمانڕه‌وایه له‌وێ، هه‌روه‌ها ئه‌مین و دڵسۆزه له کاره‌کانیدا.

وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ(22)

 Û hevalê we bi xweber jî tepa ketî nîne
دڵنیابن که هاورێکه‌تان { محمد (صلی الله علیه وسلم) } شێت نیه و (له‌که‌ماڵی ژیریدایه‌).

وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ(23)

 Û bi sond! (Muhemmed) ewa (qasida) li bêlanê bilindê xûyayî da dîtîye
بێگومان محمد (صلی الله علیه وسلم) جوبره‌ئیلی بینی به ئاشکرا له ئاسۆی نومایاندا.

وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ(24)

 Û (Muhemmed) bi xweber jî ji bona (niqandina Qur´an ê bi ne xûyayî) nayê rexnekirinê
هه‌رچی پێ ده‌گات، له جیهانی نهێنی و شاراوه‌کانه‌وه‌، لێتان ناشارێته‌وه و ڕاستیتان پێ ڕاده‌گه‌یه‌نێت چونکه هه‌رگیز له گه‌یاندنی په‌یامه‌که‌یدا ڕژدو ڕه‌زیل نیه‌.

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ(25)

 Ewa (Qur´an a) gotina pelîdê deherandî jî nîne
ئه‌م قورئانه گوفتاری شه‌یتانی نه‌فرین لێکراو نیه‌.

فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ(26)

 Îdî bi vira jî ka hûn kuda diçin (û bi çi bawer dikin)
ئیتر بۆ کوێ ده‌چن؟ ڕوو ده‌که‌نه کوێ؟ ڕوو ده‌که‌نه کێ؟

إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ(27)

 Ewa (Qur´an a) hey ji bona hamû gerdûnê ra şîretek e
ئه‌م قورئانه ته‌نها یادخه‌ره‌وه‌یه بۆ سه‌رجه‌م دانیشتووانی زه‌وی (بۆ په‌ری و ئاده‌میزاد له هه‌موو سه‌رده‌مه‌کاندا).

لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ(28)

 Ji bona wî kesê ji we, ku divê xwe rast bike (şîret e)
بۆ ئه‌وانه‌تان که ده‌یانه‌وێت ڕێبازی ڕاست و دروست بگرنه‌به‌ر.

وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ(29)

 Hûn bi xweber jî hey tişta Yezdan ê Xuda ê cihanê va ye, dikarin ji bona xwe ra bivên
ویستی ئێوه‌ش نایه‌ته دێته دی مه‌گه‌ر کاتێك خوای په‌روه‌ردگاری جیهانیان بیه‌وێت، (هه‌رکه‌س ویستی خێری هه‌بێت خوای گه‌وره سه‌ربه‌رستی لێ زه‌وت ناکات، له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌شدا هه‌ر ئه‌وه پێش دێت که ویستی خوای له‌سه‌ره و توانای تێگه‌یشتنمان له نهێنی و شاراوه‌کا‌ن زۆر سنوورداره‌).