Сура Аль-Иншикак на курдский

إِذَا السَّمَاءُ انشَقَّتْ(1)

 Gava ezman derizî
کاتێك دێت ئاسمان له‌ت و په‌ت ده‌بێت.

وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ(2)

 (Ezmen) ji Xuda yê xwe destûr xwest (ku bi sitûxarî wekî babetî ya wî) bi gotina wî (perestî ya) wî bike
گوێڕایه‌ڵی فه‌رمانی په‌روه‌ردگاری ده‌بێت، حه‌ق وایه و پێویسته له‌سه‌ری ئاوا فه‌رمانبه‌ردار بێت.

وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ(3)

 Û gava zemîn direj bûye (rast bûye)
هه‌روه‌ها کاتێك دێت زه‌ویش پان و به‌رین ده‌بێته‌وه (تا جێگه‌ی هه‌مووانی له‌سه‌ر ببێته‌وه‌، که ئه‌مه ئاماژه‌یه‌، بۆ ته‌خت بوونی).

وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ(4)

 Û di hundurê (zemîn da) çi heye, hemî avêtî ye derva, îdî vala maye
هه‌رچی له‌ناویدا هه‌یه فڕێی ده‌داته سه‌ر ڕووکاری و خۆی خاڵی ده‌کات.

وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ(5)

 Û (zemîn) ji Xuda yê xwe destûr xastîye (ku bi sitûxarî wekî babetîye wî) bi gotina wî (perestî ya wî) bike
گوێڕایه‌ڵی فه‌رمانی په‌روه‌ردگاری ده‌بێت، حه‌ق وایه و پێویسته له‌سه‌ری ئاوا فه‌رمانبه‌ردار بێت.

يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ(6)

 Merivo! Bi rastî tu dixebitî, ku tu herî bal Xuda yê xwe, îdî (tu wusa bixebit e) tu yê bigehêjî wî
ئه‌ی ئینسان به‌ڕاستی تۆ خۆت زۆر ماندوو ده‌که‌یت، زۆر ڕه‌نج و زه‌حمه‌ت ده‌کێشیت، سه‌رئه‌نجامیش ده‌بێ بگه‌ڕێیته‌وه بۆ لای په‌روه‌ردگارت (تا پاداشتی ڕه‌نج و هه‌وڵه‌که‌ت وه‌ربگریت).

فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ(7)

 Di wê gavê da îdî pirtûka kîjanî (bi destê) rastê bê danê
جا ئه‌وه‌ی دۆسیه‌ی کرده‌وه‌کانی درایه ده‌ستی ڕاستی...

فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا(8)

 Ewê hijmarek e hindik û hêsanî bibîn e (derbasbibe)
ئه‌وه له‌مه‌ودا لێپرسینه‌وه‌یه‌کی زۆر ئاسانی له‌گه‌ڵدا ده‌کرێت.

وَيَنقَلِبُ إِلَىٰ أَهْلِهِ مَسْرُورًا(9)

 Û ewa li bal malîne xwe da bi şahî dizvir e
به‌دڵی خۆش و ڕووی خۆشه‌وه ده‌گه‌ڕێته‌وه بۆ ناو که‌سوکاری چاکو خواناسی، بۆ ناو ئیمانداران (سه‌ره‌ڕای حۆری و غلمان و ولدان).

وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ(10)

 Lê pirtûka kîjanî di alîyê pişta wî da hatibe daînê
(به‌ڵام) ئه‌وه‌ی دۆسیه‌ی کرده‌وه‌کانی له پشتیه‌وه درایه ده‌ستی.

فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا(11)

 Îdî ewê ji bona xwe ra gazî teşqela bike
ئه‌وه له‌مه‌ولا هاوارو دادی لێبه‌رزدبێته‌وه و ده‌ڵێت: خوایه مه‌رگ، خوایه بمکوژه‌، خوا له‌ناوم به‌ره‌.

وَيَصْلَىٰ سَعِيرًا(12)

 Ewê li bal doja pêtan da bê kişandin e
ده‌خرێته ناو دۆزه‌خ.

إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا(13)

 Loma ewa (di cihanê da) di nava malînê xwe da dilşabû ye (qe tiştek ji vê şapatê ne dianî bîra xwe)
چونکه به‌ڕاستی ئه‌و جۆره که‌سه کاتی خۆی له‌ناو ماڵ و خێزانیدا به‌که‌یف و ئاهه‌نگی ناشه‌رعی، به به‌رپاکردنی سفره‌و خوانی حه‌رام دڵی خۆش بوو (مه‌به‌ستی ڕابواردنی حه‌رام بوو).

إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ(14)

 Loma bi rastî (ewê gunehkar) guman kiribû, ku bi rastî îdî ranabe. -1ı
بڕوای وابوو که هه‌رگیز زیندوو بوونه‌وه و گه‌ڕانه‌وه و لێپرسینه‌وه نیه‌.

بَلَىٰ إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا(15)

 Na! (bi rastî wê bêne şandinê) loma bi rastî Xuda yê wî ewî dibîne
نه‌خێر به‌گومانی ئه‌و نه‌بوو، په‌روه‌ردگاری چاك ئاگاداری کارو کرده‌وه‌کانی بوو و ده‌یبینی چی ده‌کات.

فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ(16)

 Ho! Bi segura sibehê
سوێندم (به‌و کاته‌ی دوای خۆرئاوا بوون) ئاسۆ سوور هه‌ڵده‌گه‌ڕێت.

وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ(17)

 Û bi şevê û bi wan tiştên, ku şevê di xwe da pêçaye
به شه‌وو ئه‌وه‌ی که کۆی ده‌کاته‌وه (شه‌وگار ئاده‌میزاد له‌ماڵی خۆیدا و، گیانداران له شوێنی خۆیان و باڵنده‌کان له هێلانه‌کانیاندا کۆده‌کاته‌وه‌).

وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ(18)

 Û bi hîva (çarde) şevî
به‌مانگی چوارده‌ش کاتێك تێرو ته‌واوو گه‌وره و دره‌خشان ده‌بێت.

لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ(19)

 (Sond dixum!) ku hûnê ( bi temtilekî li bal temtêla mayî da bêne rêkxistinê)
ئێوه تێده‌په‌ڕن و گۆڕانکاری و حاڵاتی زۆرتان به‌سه‌ردێت (بۆ نموونه‌: له مناڵی، بۆ لاوی، بۆ پیری، بۆ مه‌رگ، بۆ به‌رزه‌خ، بۆ قیامه‌ت، له‌وه‌ودواش بۆ به‌هه‌شت یان دۆزه‌خ)، یاخود له ساغی، بۆ نه‌خۆشی یان به‌پێچه‌وانه‌وه‌.. له هه‌ژاریی، بۆ ده‌وڵه‌مه‌ندی یان پێچه‌وانه‌وه‌، له قیامه‌تیشدا له به‌هه‌شتدا ئیمانداران به‌رده‌وام به‌ره‌و ته‌واوترو چاکتر ده‌برێن).

فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ(20)

 Îdî gelo ji bona wan (filan ra)çi bûye, ku ewan hêj bawer nakin
که‌واته‌، ئه‌و خوانه‌ناسانه چیانه و بۆچی ئیمان ناهێنن؟

وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ۩(21)

 Û gava ku Qur´an ji bona wan ra tê xwundinê ewan (ji bona Yezdan ra) kunde nabin
کاتێک قورئانیش به‌سه‌ریاندا ده‌خوێنرێته‌وه‌، سوژده نابه‌ن و ملکه‌چ نابن؟

بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ(22)

 Lê ewanê bûne file hene! (gava Qur´an ji bona wan ra tê xwundinê) ewanan (Qur´an ê) didine derewdêrandinê
دیاره که بێ باوه‌ڕان به‌رده‌وام ڕاستیه‌کان به‌درۆ ده‌زانن، به‌ڵکو باوه‌ڕی پێناکه‌ن.

وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ(23)

 Yezdan bi xweber jî (ewa tişta, ku ewan filan di hundurê xwe da veşartin e) bi wan çêtir dizane
خوایش چاک ئاگاو زانایه به‌وه‌ی که له دڵ و ده‌روونیاندا شاردوویانه‌ته‌وه (له بوغزو کینه و پیلان، دژی ئیسلام و موسڵمانان).

فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ(24)

 Îdî (Muhemmed!) tu ewan (filan) bi şapateke dilsoz bide mizgîndanê
(که‌واته‌)، مژده‌ی ئازارو سزایه‌کی به‌ئێشیان پێ بده‌!!

إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ(25)

 Bi tenê ewanê bawer kirine û karê aştî kirin e hene! kêryeke bêpaşî ji bona wan ra
جگه له‌وانه‌ی که ئیمان و باوه‌ڕیان هێناوه و کارو کرده‌وه‌ی چاکیان ئه‌نجامداوه‌، پاداشتی نه‌بڕاوه و بێ منه‌ت چاوه‌ڕێیانه‌.