Сура Аль-Аляк на курдский

اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ(1)

 (Muhemmed!) tu bi navê Xuda yê teyê, ku tu afirandîyî bi xûne
(ئه‌ی محمد صلی الله علیه وسلم) بخوێنه به‌ناوی ئه‌و په‌روه‌ردگاره‌ته‌وه که هه‌موو شتێکی دروست کردووه‌.

خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ(2)

 Ewî meriv ji zûryan afirandîye
ئاده‌میزادی له چه‌ند خانه‌یه‌کی هه‌ڵواسراو (له‌ناو منداڵداندا) دروست کردووه‌.

اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ(3)

 Tu bi xûne! Û Xuda yê te pir rûmetdare
بخوێنه‌، له‌کاتێکدا هه‌ر په‌روه‌ردگاری تۆ به‌خشنده‌یه‌.

الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ(4)

 Ewî (bi merivan nivîsandina) bi gilîgo û nivîsdarokî daye hînkirinê
ئه‌و زاته‌یه که به‌هۆی قه‌ڵه‌مه‌وه زانستی و زانیاری فێر کردووه‌.

عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ(5)

 Tişta, ku merivan nizanbûye ewî bi wan daye hînkirinê
ئاده‌میزادی فێری ئه‌و شتانه کردووه که نه‌یزانیوون.

كَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَيَطْغَىٰ(6)

 Na! (di hemberê van qencîyan da) bi rastî meriv ji avarû derketîye
نه‌خێر (له‌گه‌ڵ ئه‌و هه‌موو چاکه‌و ڕێزه‌دا که خوا به‌خشیویه‌تی به ئینسان) به‌ڕاستی خه‌ڵکی سه‌رکه‌شی ده‌که‌ن، یاخی ده‌بن، سته‌م ده‌که‌ن.

أَن رَّآهُ اسْتَغْنَىٰ(7)

 Ji ber, ku ewa (meriva) xwe ne hewce dîtîye
له‌به‌ر ئه‌وه‌ی هه‌ر ئاده‌میزاد هه‌ستی کرد ده‌وڵه‌مه‌ندو بێ نیازه (له‌ڕووی ئابووری، یان ته‌ندروستی، یان زانستی... هتد)یه‌وه‌.

إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الرُّجْعَىٰ(8)

 Bi rastî para zıvirandin hey li bal Xuda yê te dane (wê hijmara kirinê wan bibîne)
(ئه‌وه فه‌رامۆش ده‌کات که‌): بێگومان سه‌ره‌نجام گه‌ڕانه‌وه هه‌ر بۆ لای په‌روه‌ردگارته‌و (له‌سه‌ر که‌ش و یاخیه‌کان ده‌پرسێته‌وه‌).

أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَىٰ(9)

 Qey tu ewê, ku paradanê dike nabînî
باشه‌، پێم بڵێ ئایا ئه‌و که‌سه‌ی که فه‌رمان ده‌دات و ڕێگری ده‌کات؟!...

عَبْدًا إِذَا صَلَّىٰ(10)

 Gava bendek nimej dike (ewî dide para da na hêle nimej bike)
له به‌نده‌یه‌کی خوا کاتێك نوێژ ده‌کات!!...

أَرَأَيْتَ إِن كَانَ عَلَى الْهُدَىٰ(11)

 Tu dibînî; heke;ewa (bendê nimêj; dike) li ser rêya rast be
ئه‌ی ئه‌گه‌ر ئه‌و که‌سه‌ی قه‌ده‌غه‌ی لێده‌کرێت له‌سه‌ر ڕێبازی هیدایه‌ت و چاکه بێت!!

أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَىٰ(12)

 Yan jî ewa (benda) fermana bi Xuda parizî bike
یان فه‌رمان به خواناسی بکات!!...

أَرَأَيْتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ(13)

 Tu di binî; heke ewa (bendê paradanê dike) pişta xwe bide (van şîretan û) bide derewdêrandine? (wê gavê ewê bizane ka wê çi bê serê wî)
ئه‌ی ئه‌گه‌ر (کابرای خوانه‌ناس) به‌رنامه‌ی خوا به‌درۆ بزانێت و پشتی تێ بکات.

أَلَمْ يَعْلَم بِأَنَّ اللَّهَ يَرَىٰ(14)

 Maqey ewa nizane, ku bi rastî Yezdan bi hemû kirinê wî (dizane û) dibîne
ئایا نه‌یزانیووه که خوا ده‌یبینێت و ئاگای (له گوفتارو کرداریه‌تی)؟!

كَلَّا لَئِن لَّمْ يَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ(15)

 Na! heke ewa (ji wan kirinê xwe poşman nebe) parada nefitile, bi rastî emê bi tûncika wî bigirin (ewî li bal dojê da) bi kişînin
نه‌خێر.. سوێند به‌خوا ئه‌گه‌ر کۆڵ نه‌دات و کۆتایی (به دوژمنکاری نه‌هێنێت)، ئێمه پێشه سه‌ری ده‌گرین (بۆ دۆزه‌خ کێشی ده‌که‌ین).

نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ(16)

 Bi tûndcika wî virekê gunehkar (bigirin)
ئه‌و پێشه سه‌ره درۆزنه تاوانکاره (پێشه سه‌ر: جێگه‌ی بیر کردنه‌وه‌و تێفکرانه‌).

فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ(17)

 Îdî bi ra ewa (here) gazî hemnişînê xwe bike
ئینجا وازی لێبهێنه‌، با هاوه‌ڵ و هاوبیرو باوه‌ڕانی بانگ بکات و (کۆیان بکاته‌وه بۆ دژایه‌تی ئیمانداران).

سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ(18)

 Emê jî gazî feriştene xwene (parisvznê dojê bi navê) zabanî bikin
ئێمه‌ش فریشته‌کانی کاربه‌ده‌ستی دۆزه‌خی بۆ بانگ ده‌که‌ین (تا تۆڵه‌ی لێ بسێنن و له دۆزه‌خ توندی بکه‌ن).

كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِب ۩(19)

 Na! (Muhemmed!) qe tu bi gotina wî (gunahkarî) neke ü tu (ji bona Xuda yê xwe ra) kunde bihere û nezîkê wî (Xuda yê xwe be)
نه‌خێر به‌گوێی ئه‌و جۆره که‌سانه مه‌که‌، تۆ هه‌ر سه‌رگه‌رمی نوێژو سوژده ببه‌و به به‌ندایه‌تی خۆت له په‌روه‌ردگارت نزیك بکه‌ره‌وه‌.