Сура Аш-Шамс на курдский

وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا(1)

 Bi roj û bi ruhnaya wê
سوێند به خۆر و تیشكی خۆراکه له سه‌ره‌تایی ڕۆژدا سه‌رهه‌ڵده‌دا).

وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا(2)

 Û bi hîva gava li pey (rojê) derdivebe
سوێند به مانگ، کاتێك به‌شوێنیدا دێت.

وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا(3)

 Û bi wî roya gava (roj) ewê (vedike)
سوێند به ڕۆژ کاتێک که خۆر ده‌رده‌خات.

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا(4)

 Û bi wê şeva gava taritî ewê som dike
سوێند به شه‌و که خۆر داده‌پۆشیت.

وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا(5)

 Û bi ezman bi avakerê wî
سوێند به ئاسمان و به‌و زاته به ده‌سه‌ڵاته‌ی دروستی کردووه‌.

وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا(6)

 Û bi zemîn û bi wê, ku (zemîn bi gulokî) raxistîye
سوێند به زه‌وی و به‌و زاته‌ی که به‌شێوه‌ی هێلکه‌یی دایناوه‌.

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا(7)

 Û bi can û (bi wîyê, ku can) bi rûçikî (afirandîye)
سوێند به ده‌روون و ئه‌و زاته‌ی که به ڕێک و پێکی به‌دیهێناوه‌.

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا(8)

 Îdî ji bona wî (canî ra) gunehkarî û parisandina (ji gunehan) niqandîye
جا توانای خراپه و چاکه و خوانه‌ناسی و خواناسی تێدا دابین کردووه‌.

قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا(9)

 Sond dixum! Kîjan canê xwe ji sikatîyan bi parisîne ewa serfiraz bûye
(سوێند به‌وانه هه‌موو) به‌ڕاستی ئه‌و که‌سه سه‌رفرازه که نه‌فسی پاک و پوخته کردووه و ئیمان و ترسی خوای تیادا ڕواندووه‌.

وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا(10)

 Û sond dixum! Kîjan ketibe sikatîyan (ji rêya rast derketibe) bi rastî ewî zîyan kirîye
بێگومان نائومێد بوو ئه‌و که‌سه‌ی نه‌فسی خۆی ناپوخت کرد و ئاڵوده‌ی گوناهو تاوان و خراپه‌ی کرد.

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا(11)

 (Komalê) Semûd ji qurebûna xwe (Pêxemberê xwe) dabûne derewdêrandinê
قه‌ومی ثمود به‌هۆی سه‌رکه‌شی و یاخی بوونیانه‌وه‌، بڕوایان به پێغه‌مبه‌ره‌که‌یان نه‌هێنا.

إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا(12)

 Gava mêrxasên wan serî hildane
کاتێک شه‌قاوه و خوانه‌ناسترین که‌سیان خۆیی ڕاپسکاند (بۆ سه‌ربڕینی وشتره‌که‌).

فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا(13)

 Îdî qasêdê Yezdan ji bona wan ra (aha) gotîye: "hûn dest ji deva Yezdan û ji ava vexarina wê berdin
جا پێغه‌مبه‌ری خوا (صاڵح) پێی وتن: واز بهێنن له‌م وشتره که موعجیزه‌ی خوایه‌، مۆڵه‌تی بده‌ن له نۆره ئاوه‌که‌ی خۆیدا ئاو بخواته‌وه‌.

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا(14)

 Îdî ewan (mêrxasan pêxember) dane derewdêrandinê; Ewan serê devê jêkirin, îdî Xuda yê wan jî bi sedema gunehê wan şapat li ser wan da pêyweste kir; ewan (bi welatê wan va bi dêrizayî rast kir)
که‌چی بڕوایان به هه‌ره‌شه‌کانی نه‌کرد، ئینجا وشتره‌که‌یان سه‌ربڕی، ئه‌وسا ئیتر په‌روه‌ردگاریان وڵاتی کاولکردن و له‌گه‌ڵ زه‌ویدا ته‌ختی کرد به‌سه‌ریاندا و که‌سیان ڕزگاری نه‌بوو (به‌هۆی گوناهو تاوانیانه‌وه‌).

وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا(15)

 Û (Yezdan bi xweber jî) ji encama (şapatê) natirse
له کاتێکدا که خوای به‌ده‌سه‌ڵات له سه‌ره‌نجامی ئه‌و کاره‌یشی هه‌رگیز ناترسێت.