آیه 10 سوره فتح | آنان كه با تو بيعت مى‌كنند جز اين نيست كه با خدا

﴿إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ ۚ فَمَن نَّكَثَ فَإِنَّمَا يَنكُثُ عَلَىٰ نَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا﴾
[ الفتح: 10]

آنان كه با تو بيعت مى‌كنند جز اين نيست كه با خدا بيعت مى‌كنند. دست خدا بالاى دستهايشان است. و هر كه بيعت را بشكند، به زيان خود شكسته است. و هر كه بدان بيعت كه با خدا بسته است وفا كند، او را مزدى كرامند دهد.

آیه 10 سوره فتح فارسى

بی گمان کسانی که با تو بیعت می کنند( ), جز این نیست که با خدا بیعت می کنند, دست خدا بالای دست آنهاست, پس هرکس که پیمان شکنی کند, تنها به زیان خودش پیمان شکسته است, وهرکس به آنچه که بر آن با خدا عهد بسته وفا کند, بزودی پاداش عظیمی به او خواهد داد.

تفسیر آیه 10 سوره فتح مختصر

ای پیامبر- همانا کسانی که در بیعت رضوان برای جهاد با مشرکان مکه، با تو بیعت می کنند، در حقیقت با الله بیعت می کنند؛ چون اوست که آنان را به جهاد با مشرکان فرمان داد و به آنان پاداش می دهد، در این بیعت، دست الله، بالای دست آنان است. پروردگار از اعمال آنان آگاه و چیزی از آن بر او پوشیده نمی ماند، پس هر کس بیعتش را بشکند و به پیمانش با پروردگار مبنی بر یاری دین او، وفا نکند؛ زیان شکستن بیعت و پیمانش تنها به خودش باز می گردد و این امر زیانی به الله نمی رساند، و هر کس به پیمانش با پروردگار مبنی بر یاری دین او، وفا کند؛ به زودی پاداشی بزرگ یعنی بهشت را به او بخشيده می شود.

تفسیر نور (مصطفی خرم‌دل)

بی‌گمان کسانی که (در بیعة‌الرضوانِ حدیبیّه) با تو پیمان (جان) می‌بندند، در حقیقت با خدا پیمان می‌بندند، و در اصل (دست خود را که در دست پیشوا و رهبرشان پیغمبر می‌گذارند، و دست رسول بالای دست ایشان قرار می‌گیرد، این دست به منزله‌ی دست خدا است و) دست خدا بالای دست آنان است! هر کس پیمان‌شکنی کند به زیان خود پیمان‌شکنی می‌کند، و آن کس که در برابر پیمانی که با خدا بسته است وفادار بماند و آن را رعایت بدارد، خدا پاداش بسیار بزرگی به او عطاء می‌کند. [[«إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَکَ ...»: اشاره به تجدید بیعت اصحاب کرام - رَضِیَ اللهُ عَنْهُمْ - با پیغمبر (ص) است. مسلمانان در حدیبیه دست خود را در دست رهبرشان محمد (گذاشتند و با او پیمان بذل جان و فداکاری و وفاداری بستند. چنین پیمانی را خداوند پیمان بستن با خود نامیده است و به «بیعة‌الرضوان» مشهور گشته است. «یَدُ اللهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ»: این تعبیر کنایه از آن است که بیعت با پیغمبر یک بیعت الهی است. انگار دست خدا بالای دست آنان قرار گرفته است و در دست ایشان گذارده شده است. یعنی نه تنها با پیغمبرش که با خدا بیعت می‌کنند. «نَکَثَ»: پیمان‌شکنی کرد.]]

English - Sahih International

Indeed, those who pledge allegiance to you, [O Muhammad] - they are actually pledging allegiance to Allah. The hand of Allah is over their hands. So he who breaks his word only breaks it to the detriment of himself. And he who fulfills that which he has promised Allah - He will give him a great reward.