آیه 26 سوره احقاف | به آنها چنان مكانتى داده بوديم كه به شما نداده‌ايم. برايشان گوش

﴿وَلَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فِيمَا إِن مَّكَّنَّاكُمْ فِيهِ وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعًا وَأَبْصَارًا وَأَفْئِدَةً فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَلَا أَبْصَارُهُمْ وَلَا أَفْئِدَتُهُم مِّن شَيْءٍ إِذْ كَانُوا يَجْحَدُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ﴾
[ الأحقاف: 26]

به آنها چنان مكانتى داده بوديم كه به شما نداده‌ايم. برايشان گوش و چشم و دل قرار داديم. ولى گوش و چشم و دلشان به حالشان هيچ سود نكرد، زيرا آيات خدا را انكار مى‌كردند تا آنچه به مسخره‌اش مى‌گرفتند آنها را فروگرفت.

آیه 26 سوره احقاف فارسى

به راستی ما به آنها (= قوم عاد) چنان (تمکّن و) قدرتی دادیم که به شما آن قدرت (وتمکن) نداده ایم وبرای آنها گوش وچشمها و دلها قرار دادیم. پس گوشهایشان ونه چشمهایشان ونه دلهایشان چیزی (از عذاب الهی) را از آنها دفع نکرد (وبه حالشان سودی نبخشید), چون آیات خدا را انکار می کردند, و(سرانجام) آنچه را که به (مسخره و) ریشخند می گرفتند آنها را فرو گرفت.

تفسیر آیه 26 سوره احقاف مختصر

و به تحقیق ما به قوم عاد، اسباب قدرت و تمکین دادیم که به شما نداده‌ایم، و گوش‌هایی که با آنها می‌شنیدند، و چشم‌هایی که با آنها می‌دیدند، و دل‌هایی که با آنها می‌اندیشیدند برای‌شان قرار دادیم. اما نه گوش‌ها و نه چشم‌ها و نه عقل‌های‌شان ذره‌ای آنها را بی‌نیاز نساخت؛ یعنی عذاب الله را، وقتی آنها را فرا گرفت از آنها دفع نکرد، چون به آیات الله کفر می‌ورزیدند، و عذابی را که پیامبرشان هود علیه السلام آنها را از آن ترساند و آن را به تسمخر می‌گرفتند بر آنها فرود آمد.

تفسیر نور (مصطفی خرم‌دل)

ما قوم عاد را از امکاناتی برخوردار کرده بودیم که چنین امکاناتی را به شما نداده‌ایم. ما بدیشان گوشها و چشمها و دلهائی داده بودیم (که در درک و دید و تشخیص واقعیّتها آنان را قویتر از دیگران می‌کرد). امّا گوشها و چشمها و دلهایشان سودی بدانان نبخشید، چرا که آیات خدا را تکذیب می‌کردند و (رهنمودهای پیغمبران را نمی‌پذیرفتند. سرانجام همان) چیزی ایشان را فرو گرفت که مسخره‌اش می‌دانستند (و آن عذاب خدا بود). [[«مَکَّنَّاهُمْ»: مکانت و قدرتشان دادیم. از امکاناتی برخوردارشان کردیم. مراد قدرت مادی و معنوی است. از نظر ثروت و دارائی، و از لحاظ فرهنگ و دانش، برتر از اهل مکّه و بسیاری از مردم بودند (نگا: فجر 6 - 8). «إِنْ»: حرف نافیه است و به معنی (ما). «إِذْ»: چرا که. زیرا که. «حَاقَ»: فرو گرفت (نگا: انعام / 10، هود / 8، نحل / 34).]]

English - Sahih International

And We had certainly established them in such as We have not established you, and We made for them hearing and vision and hearts. But their hearing and vision and hearts availed them not from anything [of the punishment] when they were [continually] rejecting the signs of Allah; and they were enveloped by what they used to ridicule.