سوره غاشيه به زبان کردی

هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ(1)

 Bi sond! Ji bona te ra ji bûyera (Qarsê, ku hemû tiştî kavil dike) peyv hatîye
ئایا هه‌واڵ و ده‌نگوباسی ڕۆژی قیامه‌تت پێگه‌یشتووه‌؟! (ڕۆژێکه سه‌ختیه‌که‌ی هه‌موو که‌سێك داگیر ده‌کات).

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ(2)

 Di wê rojê da hinek rû hene, melûl dibin
له‌و ڕۆژه‌دا چه‌ند ڕووخسارانێك خه‌جاڵه‌ت و ڕه‌نگ زه‌رد و شه‌رمه‌زار و زه‌بوونن.

عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ(3)

 Xebitîne(westîyane) bi kerbî hatine teşqeladanê
(هه‌ریه‌ک له خاوه‌نی ئه‌و ڕووخسارانه‌) ئیشکه‌رێکی شه‌که‌ت و ماندوون (بۆ به‌ده‌ستهێنانی دنیای دوور له ئیمان).

تَصْلَىٰ نَارًا حَامِيَةً(4)

 Di agirê sor da têne avêtinê
ده‌چنه ناو ئاگرێکی سووتێنه‌ره‌وه (که جه‌سته‌که له‌ناو نابات بۆئه‌وه‌ی هه‌ر له سزادا بمێنێته‌وه‌).

تُسْقَىٰ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ(5)

 Ji kanîyeke kel da vedixun
له سه‌رچاوه‌یه‌کی له کوڵ و زۆر گه‌رم خواردنه‌وه‌ی ده‌درێتێ.

لَّيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٍ(6)

 Ji pêştirê (berêdara) ererê qe tu xwarina wan tuneye
هیچ خۆراکیشیان نیه ته‌نها له دڕکێکی ووشک و تفت و تاڵه (جۆره ڕوه‌کێکی بیابانیه به‌ته‌ڕی ته‌نها وشتر ده‌یخوات، به وشکی وشتریش نایخوات).

لَّا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِن جُوعٍ(7)

 (Ewa) bi xwarinê qelew nabin, ça ji birçîbûnê jî fereste nabin
نه ئه‌وه‌یه گۆشتی پێبگرن و پێی قه‌ڵه‌و ببن، نه ئه‌وه‌شه پێی تێرببن.

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ(8)

 Di wê rojê da hinek rû jî hene, di nava xwarinan da (berxudarin)
له‌ولاشه‌وه ڕوخسارانێکی تر ناسک و ڕووخۆش و گه‌شاوه و ڕووناکن.

لِّسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ(9)

 Ji bona xebata xwe ye (cihanê) qayîl in
له هه‌وڵ و کۆششه‌کانیان (بۆ به‌ده‌ستهێنانی ڕه‌زامه‌ندی خوا له دنیادا) ڕازی و ئاسووده‌ن.

فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ(10)

 Ewanan (di behiştê da) qe tu (axiftinê) kêr nehatî nabîhên
له به‌هه‌شتێکی به‌رزو بڵندا ژیان ده‌به‌نه سه‌ر.

لَّا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً(11)

 Di (behiştê da) kanînê avê wan dikişin hene
له‌و شوێنه‌دا قسه و گوفتارێکی ناخۆش و نابه‌جێ نا بیستن.

فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ(12)

 Û textegahên hatine bilind kirinê hene
له‌و به‌هه‌شته‌دا کانی و سه‌رچاوه و تاڤگه‌ی ڕه‌وانی تێدایه‌.

فِيهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ(13)

 Û şel bikne (avê) bi tijî amade (hene)
هه‌روه‌‌ها چرپا و سیسته‌م و جێگه‌ی حه‌وانه‌وه‌ی به‌رز و بڵند کراوه‌ی لێیه‌.

وَأَكْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ(14)

 Û balgînê rêzkirî (hene)
( له نزیك ئه‌و به‌خته‌وه‌رانه‌وه له هه‌ر کوێدا بن) کوپ و سوراحی و په‌رداخی (جوان و ڕازاوه و نه‌خشین) دانراوه‌.

وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ(15)

 Binraxne baha (hene)
هه‌روه‌ها پشتی و سه‌رین و پاڵپشتی جوان و ڕازاوه‌ی تیادایه که به ڕێکو پێکی ڕیزکراون.

وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ(16)

 Maqey ewan (merivan) îdî li bal devê da mêze nakin, ka ça hatîye afirandinê
فه‌رش و ئۆرته و ڕایه‌خی قه‌شه‌نگ و نه‌خشینی تیادا ڕاخراوه (هه‌موو کۆشک و ته‌لارو ڤێلاکانی پێرازێنراوه‌ته‌وه‌).

أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ(17)

 (Ewan) li bal ezman da jî (mêze nakin) ka ça hatîye bilind kirinê
(ئینجا خوای دروستکار له ڕوانگه‌ی هه‌ندێك دروستکراوانیه‌وه ده‌یه‌وێت بێ باوه‌ڕان دابچڵه‌کێنێت)، بۆیه ده‌فه‌رموێت: ئایا ئه‌وه سه‌رنجی وشتر ناده‌ن چۆن دروستکراوه‌؟! (قه‌باره‌ی، ملی درێژی، قاچه درێژه‌کانی که به سمێکی ئیسفه‌نجی کۆتایی هاتووه‌، ئینجا خۆگرتنی له‌سه‌ر برسێتی و تینویه‌تی،...)

وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ(18)

 Û li bal çîyan da jî (mêze nakin) ka ça hatine çikandinê
ئایا سه‌رنجی ئاسمان ناده‌ن چۆن به‌رزکراوه‌ته‌وه (ئه‌و هه‌موو ئه‌ستێره و کاکه‌شان و هه‌ساره بێ شوماره ده‌وره‌ی زه‌ویداوه له بڵندیه‌وه ڕاگیراون).

وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ(19)

 (Û li bal zemin da jî mêze nakin) ka ça hatîye çê kirin û raxistinê
ئه‌ی سه‌رنجی کێوه‌کان ناده‌ن، چۆن داکوتراون و دامه‌زرێنراون.

وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ(20)

 Îdî (Muhemmed!) Tu (ji bona wan ra) şîretan bike. Loma bi rastî hey tu şîret karî
ئه‌ی سه‌رنجی ده‌شته‌کانی زه‌وی ناده‌ن چۆن ته‌خت کراوه (له‌بار هێنراوه بۆ کشتوکاڵ و ڕێگه‌وبان و ژیان)؟!

فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ(21)

 Tu (ferman dêrekî) li ser wan hetibî (Verêhte kirinê) ku bi zor ewan bînî ser gotina xwe, nînî
که‌واته { تۆ ئه‌ی پێغه‌مبه‌ر (صلی الله علیه وسلم) } ئه‌م شتانه بخه‌ره‌وه یادیان و ئامۆژگاریان بکه‌، به‌ڕاستی تۆ هه‌ر یادخه‌ره‌وه‌یت.

لَّسْتَ عَلَيْهِم بِمُصَيْطِرٍ(22)

 Lê kîjan (ji piştî şîretan) rû fetilandibe û bibe file
هیچ ده‌سه‌ڵاتێکت نیه به‌سه‌ر دڵ و ده‌روونیاندا (تا به زۆر باوه‌ڕداریان بکه‌یت).

إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ(23)

 Îdî Yezdan ê ewî bi şapateke meztir bide şapat kirinê
به‌ڵاو ئه‌و که‌سه‌ی که پشت هه‌ڵکردووه و کوفر هه‌ڵبژاردووه‌...

فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ(24)

 Loma bi rastî vegerandin û êwra wan bal me dane
ئه‌وه خوا سزاو تۆڵه‌یه‌کی زۆرسه‌خت و به‌ئازارو بێ سنووریان لێ ده‌سێنێت.

إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ(25)

 Paşê bi rastî hijmara (kirinê wan) li ser meye (emê bihijmir in)
بێگومان ئه‌وانه گه‌ڕانه‌وه‌یان هه‌ر بۆ لای ئێمه (بیانه‌وێت و نه‌یانه‌وێت).

ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُم(26)

 Hingê bi rastî, hesabê wan li ser me ye
له‌وه‌ودوایش به‌ڕاستی حیساب و لێپرسینه‌وه و دادگاییان له‌سه‌ر ئێمه‌یه‌.