آیه 15 سوره محمّد | وصف بهشتى كه به پرهيزگاران وعده داده شده اين است كه در

﴿مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ ۖ فِيهَا أَنْهَارٌ مِّن مَّاءٍ غَيْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِّن لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ وَأَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى ۖ وَلَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ ۖ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِي النَّارِ وَسُقُوا مَاءً حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءَهُمْ﴾
[ محمد: 15]

وصف بهشتى كه به پرهيزگاران وعده داده شده اين است كه در آن نهرهايى است از آبهايى تغييرناپذير و نهرهايى از شيرى كه طعمش دگرگون نمى‌شود و نهرهايى از شراب كه آشامندگان از آن لذت مى‌برند و نهرهايى از عسل مصفى. و در آنجا هرگونه ميوه كه بخواهند هست و نيز آمرزش پروردگارشان. آيا بهشتيان همانند كسانى هستند كه در آتش جاودانه‌اند و آنان را از آبى جوشان مى‌آشامانند چنان كه روده‌هايشان تكه‌تكه مى‌شود؟

آیه 15 سوره محمّد فارسى

وصف بهشتی که به پر هیزگاران وعده داده شده, چنین است که: در آن نهرهایی از آب (زلال) بد بو نشده, ونهرهایی از شیر که طعم آن دگرگون نگشته, ونهرهایی از شراب (ناب) که مایۀ لذت نوشندگان است, ونهرهایی از عسل مصفی وجود دارد, و(نیز) در آن برای آنها از هرگونه میوه ها (مهیا) است, و(از همه برتر) آمرزشی از سوی پروردگارشان است. (آیا اینها) همانند کسانی هستند که همیشه در آتش (جهنم) اند, واز آب جوشان نوشانده شوند که روده هایشان را پاره پاره (و متلاشی) کند؟

تفسیر آیه 15 سوره محمّد مختصر

توصیف بهشتی که الله به پرهیزگاران خویش- با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی او تعالی- وعده داده است که آنها را در آن وارد می‌کند چنین است: رودهایی از آب بدون اینکه بر اثر ماندن زیاد بو و مزه‌اش تغییر کرده باشد، و رودهایی از شیری که مزه‌اش تغییر نکرده، و رودهایی از شرابی لذیذ برای نوشندگان، و رودهایی از عسلی ناب و خالص در آنجا جاری است، و انواع میوه‌هایی که می‌خواهند در آنجا برای‌شان فراهم است، و افزون بر تمام این موارد، گناهان‌شان توسط الله پاک می‌شود، و در قبال آن مواخذه نمی‌شوند. آیا کسی‌که چنین جزایی دارد یکسان است با کسی‌که در جهنم می‌ماند و هرگز از آن خارج نمی‌شود، و آبی بسیار جوشان به آنها داده می‌شود، و روده‌های شکم‌های‌شان از گرمای زیاد آن متلاشی می‌شود؟!

تفسیر نور (مصطفی خرم‌دل)

وصف بهشتی که به پرهیزگاران وعده داده شده است (چنین است که) در آن رودبارهائی از آبی (زلال و خالص) است که گندیده و بدبو نگشته است، و رودبارهائی از شیری است که طعم و مزه‌ی آن متغیّر نشده است، و رودبارهائی از شرابی است که سراپا لذّت برای نوشندگان است، و رودبارهائی از عسلی است که خالص و پالوده است، و در آنجا آنان هرگونه میوه‌ای دارند، و (از همه بالاتر) از آمرزش پروردگارشان برخوردارند (آیا چنین کسانی) همانند کسانیند که در آتش دوزخ جاویدان می‌مانند و از آب داغ و جوشان نوشانده می‌شوند، (آبی که به محض نوشیدن) اندرونه و روده‌های ایشان را پاره پاره می‌کند و از هم می‌گسلد. [[«مَثَلُ»: وصف. صفت. توصیف (نگا: رعد / 35). «غَیْرِ آسِنٍ»: غیر متغیر. فاسد نشده. «لَذَّةٍ»: متلذذ. لذیذ. مصدر است و به معنی اسم فاعل است، و یا این که مؤنث (لَذّ) به معنی لذیذ است. «مُصَفّیً»: خالص. پالوده. عسل بدون موم و لِرد و خاشاک. «أَمْعَآءَ»: جمع مِعیً، روده. اندرونه.]]

English - Sahih International

Is the description of Paradise, which the righteous are promised, wherein are rivers of water unaltered, rivers of milk the taste of which never changes, rivers of wine delicious to those who drink, and rivers of purified honey, in which they will have from all [kinds of] fruits and forgiveness from their Lord, like [that of] those who abide eternally in the Fire and are given to drink scalding water that will sever their intestines?