و سوگند به ماه چون از پى آن برآيد، (شمس:2)

﴿وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا﴾
[ الشمس: 2]

و سوگند به ماه چون از پى آن برآيد،

تفسیر نور (مصطفی خرم‌دل)

و سوگند به ماه بدان گاه که از پس خورشید برمی‌آید (و به نیابت آفتاب زمین را زیر بال سیمین مهتاب می‌گیرد)! [[«تَلاهَا»: به دنبال آن برآمد. از پس آن روان شد. مراد تابیدن ماه در شب، پس از درخشیدن خورشید در روز است. این آیه، صورت دیگری از تابش و تجلّی خورشید را می‌نمایاند.]]

English - Sahih International

و سوگند به ماه چون از پى آن برآيد،