آیه 6 سوره شمس | و سوگند به زمين و آن كه آن را بگسترده،

﴿وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا﴾
[ الشمس: 6]

و سوگند به زمين و آن كه آن را بگسترده،

آیه 6 سوره شمس فارسى

و سوگند به زمین و به آنکه آن را گسترانید.

تفسیر آیه 6 سوره شمس مختصر

و به زمین، و به گستردگی آن، تا مردم بر روی آن سکونت کنند سوگند یاد فرمود.

تفسیر نور (مصطفی خرم‌دل)

و سوگند به زمین، و به آن که زمین را پرت کرده است و غلتانده است و (با وجود گرد و کروی بودن و گردش شتاب‌آمیز، آن را برای زندگی انسانها و رویش گیاهان) پهن نموده است و گسترانیده است! [[«طَحَا»: راند. پرت کرد. غلتاند. گستراند. این واژه مرادف با (دَحا) در سوره نازعات آیه 30 است. تبدیل دالّ به طاء جائز است (نگا: لسان‌العرب، روح‌البیان، کبیر). اشاره به کرویّت زمین و حرکت انتقالی و وضعی آن دارد (نگا: نمونه. پرتوی از قرآن).]]

English - Sahih International

And [by] the earth and He who spread it