يا پند گيرد و پند تو سودمندش افتد. (عبس:4)

﴿أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَىٰ﴾
[ عبس: 4]

يا پند گيرد و پند تو سودمندش افتد.

تفسیر نور (مصطفی خرم‌دل)

یا این که پند گیرد و اندرز بدو سود برساند. [[«یَذَّکَّرُ»: متّعظ شود. پندپذیر گردد. «فَتَنفَعَهُ»: فعل (تَنفَعَ) منصوب به (أَنْ) مقدّر بعد از فاء سببیّه است و جواب (لَعَلَّ) است (نگا: غافر / 37). «الذِّکْری»: (نگا: انعام / 69 و 90، اعراف / 2، هود / 114 و 120).]]

English - Sahih International

يا پند گيرد و پند تو سودمندش افتد.