Kasas suresi 10 ayet | Musa'nın annesi, gönlü bomboş sabahı etti, oğlundan başka bir şey düşünemiyordu. Allah'ın

Nil’e bıraktığı ciğerparesi yavrusunun Firavun’un hizmetçileri tarafından alınıp saraya götürüldüğünü haber alan Mûsâ’nın annesi çılgına döndü. Ölümüne susamış olanlara çocuğunu kendi elleriyle teslim etmiş gibi olmuştu. Kalbi boşalmış, Mûsâ’dan başka hiçbir şeyi düşünemeyecek bir hale gelmiş ve o şekilde sabahı zor etmişti. Ondan başka hiçbir şey düşünemiyor, gözü hiçbir şey görmüyor ve hiçbir şey yapamıyordu. Eğer, verdiği sözün kesinlikle gerçekleşeceğine inananlardan olması için Allah kalbine sebat vermeseydi, sabır ve sükûnet lütfetmeseydi, az kalsın yaptığını herkese ilan edecekti. Saraya alınan çocuğun kendi oğlu olduğunu açığa vuracaktı. Deli gibi bağırıp: “ Kaybettim, yavrumu kaybettim. Garip bir sese uyarak çocuğumu suya attım. Onu ellerimle düşmanlarına teslim ettim ” diyecekti.

Buna rağmen annesi onu araştırmaktan, bir şeyler yapmaktan geri durmadı. Ablasına onun izini takip etmesini, araştırmasını, ondan bir haber getirmesini istedi. Ablası onu takibe aldı. Sarayın hizmetçilerine çaktırmadan kardeşinin durumunu izliyordu. Hizmetçiler onu beslemek için uğraşıyor, onu emzirecek birini bulmaya çalışıyorlardı. Çocuk ise iradesine karşı konulamayacak bir merkezden aldığı tâlimat doğrultusunda dişlerini birbirine kenetlemiş, getirilen hiçbir annenin sütünü emmiyordu. Çünkü Allah ona, öz annesi dışındaki annelerin sütünü emmesini yasaklamıştı. Dolayısıyla o, konuşacak durumu olmasa da, hal diliyle ısrarla öz annesini bekliyordu. Kaderin cilvesine bakalım ki, sabahleyin onu öldürmek niyetiyle kalkanlar, şimdi onu hayatta tutabilmenin canhıraş gayreti içinde bulunuyorlardı. Çocuğun ölmesinden ya da zayıf düşmesinden endişeleniyorlardı. Böylece ilâhî kudret, çocuğa sütanne arayanların şaşkınlığını Mûsâ’nın ablası için bir fırsat haline getirmişti. Tam bu sırada o, hizmetçilerin yanlarına sokularak, çocuğu hiç tanımayan yabancı birisiymiş gibi olaya müdahale etti. Onu emzirecek, bakımını üstlenecek, onu ninnileriyle teskin edip onu güzelce terbiye edecek bir aileyi onlara bulabileceğini söyledi.

Çaresizliğin verdiği şaşkınlık içinde bulunan hizmetçiler hiç tereddüt göstermeden teklifi kabul ettiler. Ablası durumu annesine haber verdi. O da gelip yavrusunu bağrına bastı. Hâsılı Cenâb-ı Hakk’ın va‘dettiği şekilde kısa bir müddet içinde Mûsâ, karşı konmaz ilâhî kanunların çizdiği mecbûrî istikâmet içinde sağ salim annesine kavuşmuş oldu. Üzerinde dolaşan korku bulutları dağıldı, artık güvenilir ve sağlam bir yere yerleşti. Annesi çok sevindi, hüznü sürûra dönüştü. Böylece Allah’ın vaadinin gerçek olduğunu öğrendi.

Hiç şüphesiz Yüce Rabbimiz, insanı dehşete düşüren harikulâde planının ilk safhasını bu şekilde gerçekleştirdi. Şimdi Hz. Mûsâ, güvenilir bir yerde, can düşmanı Firavun’un himâyesinde, hanımının gözetiminde ve öz annesinin kucağında büyümeğe devam etmektedir.

Böylece yıllar geçti, Mûsâ gençlik çağına ulaştı:

وأصبح فؤاد أم موسى فارغا إن كادت لتبدي به لولا أن ربطنا على قلبها لتكون من المؤمنين