Hicr suresi Türkçe okunuşu ve anlamı

  1. suresi dinle
  2. suresi oku
  3. Suresi Fazileti
  4. suresi mp3
Kuran surelerini listele | Hicr süresi oku meali anlamı tamami - surah (الحجر) | süresi numarası 15 - ayet sayısı 99 - Sure Mekke 'de nazil oldu - Kuran'da sayfa 262 - Türkçe (diyanet) ve Arapça.

Hicr Suresini okunuşu anlamı türkçe arapça

bismillah & auzubillah

Hicr Suresi dinle


الٓرٰ۠ تِلْكَ اٰيَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْاٰنٍ مُب۪ينٍ (1)
Elif-lâm-râ(c) tilke âyâtu-lkitâbi vekur-ânin mubîn(in)
رُبَمَا يَوَدُّ الَّذ۪ينَ كَفَرُوا لَوْ كَانُوا مُسْلِم۪ينَ (2)
Rubemâ yeveddu-lleżîne keferû lev kânû muslimîn(e)
ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَيَتَمَتَّعُوا وَيُلْهِهِمُ الْاَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (3)
Żerhum ye/kulû veyetemette’û veyulhihimu-l-emel(u)(s) fesevfe ya’lemûn(e)
وَمَٓا اَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ اِلَّا وَلَهَا كِتَابٌ مَعْلُومٌ (4)
Vemâ ehleknâ min karyetin illâ velehâ kitâbun ma’lûm(un)
مَا تَسْبِقُ مِنْ اُمَّةٍ اَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ (5)
Mâ tesbiku min ummetin ecelehâ vemâ yeste/ḣirûn(e)
وَقَالُوا يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ اِنَّكَ لَمَجْنُونٌۜ (6)
Ve kâlû yâ eyyuhâ-lleżî nuzzile ‘aleyhi-żżikru inneke lemecnûn(un)
لَوْ مَا تَأْت۪ينَا بِالْمَلٰٓئِكَةِ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِق۪ينَ (7)
Lev mâ te/tînâ bilmelâ-iketi in kunte mine-ssâdikîn(e)
مَا نُنَزِّلُ الْمَلٰٓئِكَةَ اِلَّا بِالْحَقِّ وَمَا كَانُٓوا اِذًا مُنْظَر۪ينَ (8)
Mâ nunezzilu-lmelâ-ikete illâ bilhakki vemâ kânû iżen munzarîn(e)
اِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَاِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (9)
İnnâ nahnu nezzelnâ-żżikra ve-innâ lehu lehâfizûn(e)
وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ ف۪ي شِيَعِ الْاَوَّل۪ينَ (10)
Velekad erselnâ min kablike fî şiye’i-l-evvelîn(e)
وَمَا يَأْت۪يهِمْ مِنْ رَسُولٍ اِلَّا كَانُوا بِه۪ يَسْتَهْزِؤُ۫نَ (11)
Vemâ ye/tîhim min rasûlin illâ kânû bihi yestehzi-ûn(e)
كَذٰلِكَ نَسْلُكُهُ ف۪ي قُلُوبِ الْمُجْرِم۪ينَۙ (12)
Keżâlike neslukuhu fî kulûbi-lmucrimîn(e)
لَا يُؤْمِنُونَ بِه۪ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الْاَوَّل۪ينَ (13)
Lâ yu/minûne bih(i)(s) vekad ḣalet sunnetu-l-evvelîn(e)
وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا مِنَ السَّمَٓاءِ فَظَلُّوا ف۪يهِ يَعْرُجُونَۙ (14)
Velev fetahnâ ‘aleyhim bâben mine-ssemâ-i fezallû fîhi ya’rucûn(e)
لَقَالُٓوا اِنَّمَا سُكِّرَتْ اَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَسْحُورُونَ۟ (15)
Lekâlû innemâ sukkirat ebsârunâ bel nahnu kavmun meshûrûn(e)
وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَٓاءِ بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِر۪ينَۙ (16)
Velekad ce’alnâ fî-ssemâ-i burûcen vezeyyennâhâ linnâzirîn(e)
وَحَفِظْنَاهَا مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ رَج۪يمٍۙ (17)
Vehafiznâhâ min kulli şeytânin racîm(in)
اِلَّا مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَاَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُب۪ينٌ (18)
İllâ meni-steraka-ssem’a feetbe’ahu şihâbun mubîn(un)
وَالْاَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَاَلْقَيْنَا ف۪يهَا رَوَاسِيَ وَاَنْبَتْنَا ف۪يهَا مِنْ كُلِّ شَيْءٍ مَوْزُونٍ (19)
Vel-arda medednâhâ veelkaynâ fîhâ ravâsiye veenbetnâ fîhâ min kulli şey-in mevzûn(in)
وَجَعَلْنَا لَكُمْ ف۪يهَا مَعَايِشَ وَمَنْ لَسْتُمْ لَهُ بِرَازِق۪ينَ (20)
Vece’alnâ lekum fîhâ me’âyişe vemen lestum lehu birâzikîn(e)
وَاِنْ مِنْ شَيْءٍ اِلَّا عِنْدَنَا خَزَٓائِنُهُۘ وَمَا نُنَزِّلُهُٓ اِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ (21)
Ve-in min şey-in illâ ‘indenâ ḣazâ-inuhu vemâ nunezziluhu illâ bikaderin ma’lûm(in)
وَاَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَاَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَٓاءِ مَٓاءً فَاَسْقَيْنَاكُمُوهُۚ وَمَٓا اَنْتُمْ لَهُ بِخَازِن۪ينَ (22)
Veerselnâ-rriyâha levâkiha feenzelnâ mine-ssemâ-i mâen feeskaynâkumûhu vemâ entum lehu biḣâzinîn(e)
وَاِنَّا لَنَحْنُ نُحْي۪ وَنُم۪يتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ (23)
Ve-innâ lenahnu nuhyî venumîtu venahnu-lvâriśûn(e)
وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِم۪ينَ مِنْكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِر۪ينَ (24)
Velekad ‘alimnâ-lmustakdimîne minkum velekad ‘alimnâ-lmuste/ḣirîn(e)
وَاِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْۜ اِنَّهُ حَك۪يمٌ عَل۪يمٌ۟ (25)
Ve-inne rabbeke huve yahşuruhum(c) innehu hakîmun ‘alîm(un)
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْاِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍۚ (26)
Velekad ḣaleknâ-l-insâne min salsâlin min hame-in mesnûn(in)
وَالْجَٓانَّ خَلَقْنَاهُ مِنْ قَبْلُ مِنْ نَارِ السَّمُومِ (27)
Velcânne ḣaleknâhu min kablu min nâri-ssemûm(i)
وَاِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلٰٓئِكَةِ اِنّ۪ي خَالِقٌ بَشَرًا مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ (28)
Ve-iż kâle rabbuke lilmelâ-iketi innî ḣâlikun beşeran min salsâlin min hame-in mesnûn(in)
فَاِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ ف۪يهِ مِنْ رُوح۪ي فَقَعُوا لَهُ سَاجِد۪ينَ (29)
Fe-iżâ sevveytuhu venefaḣtu fîhi min rûhî feka’û lehu sâcidîn(e)
فَسَجَدَ الْمَلٰٓئِكَةُ كُلُّهُمْ اَجْمَعُونَۙ (30)
Fesecede-lmelâ-iketu kulluhum ecme’ûn(e)
اِلَّٓا اِبْل۪يسَۜ اَبٰٓى اَنْ يَكُونَ مَعَ السَّاجِد۪ينَ (31)
İllâ iblîse ebâ en yekûne me’a-ssâcidîn(e)
قَالَ يَٓا اِبْل۪يسُ مَا لَكَ اَلَّا تَكُونَ مَعَ السَّاجِد۪ينَ (32)
Kâle yâ iblîsu mâ leke ellâ tekûne me’a-ssâcidîn(e)
قَالَ لَمْ اَكُنْ لِاَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ (33)
Kâle lem ekun li-escude libeşerin ḣalaktehu min salsâlin min hame-in mesnûn(in)
قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَاِنَّكَ رَج۪يمٌ (34)
Kâle faḣruc minhâ fe-inneke racîm(un)
وَاِنَّ عَلَيْكَ اللَّعْنَةَ اِلٰى يَوْمِ الدّ۪ينِ (35)
Ve-inne ‘aleyke-lla’nete ilâ yevmi-ddîn(i)
قَالَ رَبِّ فَاَنْظِرْن۪ٓي اِلٰى يَوْمِ يُبْعَثُونَ (36)
Kâle rabbi feenzirnî ilâ yevmi yub’aśûn(e)
قَالَ فَاِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَر۪ينَۙ (37)
Kâle fe-inneke mine-lmunzarîn(e)
اِلٰى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ (38)
İlâ yevmi-lvakti-lma’lûm(i)
قَالَ رَبِّ بِمَٓا اَغْوَيْتَن۪ي لَاُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْاَرْضِ وَلَاُغْوِيَنَّهُمْ اَجْمَع۪ينَۙ (39)
Kâle rabbi bimâ aġveytenî leuzeyyinenne lehum fî-l-ardi veleuġviyennehum ecma’în(e)
اِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَص۪ينَ (40)
İllâ ‘ibâdeke minhumu-lmuḣlasîn(e)
قَالَ هٰذَا صِرَاطٌ عَلَيَّ مُسْتَق۪يمٌ (41)
Kâle hâżâ sirâtun ‘aleyye mustekîm(un)
اِنَّ عِبَاد۪ي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ اِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاو۪ينَ (42)
İnne ‘ibâdî leyse leke ‘aleyhim sultânun illâ meni-ttebe’ake mine-lġâvîn(e)
وَاِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ اَجْمَع۪ينَۙ (43)
Ve-inne cehenneme lemev’iduhum ecma’în(e)
لَهَا سَبْعَةُ اَبْوَابٍۜ لِكُلِّ بَابٍ مِنْهُمْ جُزْءٌ مَقْسُومٌ۟ (44)
Lehâ seb’atu ebvâbin likulli bâbin minhum cuz-un maksûm(un)
اِنَّ الْمُتَّق۪ينَ ف۪ي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍۜ (45)
İnne-lmuttekîne fî cennâtin ve’uyûn(in)
اُدْخُلُوهَا بِسَلَامٍ اٰمِن۪ينَ (46)
Udḣulûhâ biselâmin âminîn(e)
وَنَزَعْنَا مَا ف۪ي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ اِخْوَانًا عَلٰى سُرُرٍ مُتَقَابِل۪ينَ (47)
Veneza’nâ mâ fî sudûrihim min ġillin iḣvânen ‘alâ sururin mutekâbilîn(e)
لَا يَمَسُّهُمْ ف۪يهَا نَصَبٌ وَمَا هُمْ مِنْهَا بِمُخْرَج۪ينَ (48)
Lâ yemessuhum fîhâ nasabun vemâ hum minhâ bimuḣracîn(e)
نَبِّئْ عِبَاد۪ٓي اَنّ۪ٓي اَنَا۬ الْغَفُورُ الرَّح۪يمُۙ (49)
Nebbi/ ‘ibâdî ennî enâ-lġafûru-rrahîm(u)
وَاَنَّ عَذَاب۪ي هُوَ الْعَذَابُ الْاَل۪يمُ (50)
Veenne ‘ażâbî huve-l’ażâbu-l-elîm(u)
وَنَبِّئْهُمْ عَنْ ضَيْفِ اِبْرٰه۪يمَۢ (51)
Venebbi/hum ‘an dayfi ibrâhîm(e)
اِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًاۜ قَالَ اِنَّا مِنْكُمْ وَجِلُونَ (52)
İż deḣalû ‘aleyhi fekâlû selâmen kâle innâ minkum vecilûn(e)
قَالُوا لَا تَوْجَلْ اِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ عَل۪يمٍ (53)
Kâlû lâ tevcel innâ nubeşşiruke biġulâmin ‘alîm(in)
قَالَ اَبَشَّرْتُمُون۪ي عَلٰٓى اَنْ مَسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ (54)
Kâle ebeşşertumûnî ‘alâ en messeniye-lkiberu febime tubeşşirûn(i)
قَالُوا بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلَا تَكُنْ مِنَ الْقَانِط۪ينَ (55)
Kâlû beşşernâke bilhakki felâ tekun mine-lkânitîn(e)
قَالَ وَمَنْ يَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّه۪ٓ اِلَّا الضَّٓالُّونَ (56)
Kâle vemen yaknetu min rahmeti rabbihi illâ-ddâllûn(e)
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ اَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ (57)
Kâle femâ ḣatbukum eyyuhâ-lmurselûn(e)
قَالُٓوا اِنَّٓا اُرْسِلْنَٓا اِلٰى قَوْمٍ مُجْرِم۪ينَۙ (58)
Kâlû innâ ursilnâ ilâ kavmin mucrimîn(e)
اِلَّٓا اٰلَ لُوطٍۜ اِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ اَجْمَع۪ينَۙ (59)
İllâ âle lûtin innâ lemuneccûhum ecme’în(e)
اِلَّا امْرَاَتَهُ قَدَّرْنَٓاۙ اِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِر۪ينَ۟ (60)
İllâ-mraetehu kaddernâ(ﻻ) innehâ lemine-lġâbirîn(e)
فَلَمَّا جَٓاءَ اٰلَ لُوطٍۨ الْمُرْسَلُونَۙ (61)
Felemmâ câe âle lûtin(i)-lmurselûn(e)
قَالَ اِنَّكُمْ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ (62)
Kâle innekum kavmun munkerûn(e)
قَالُوا بَلْ جِئْنَاكَ بِمَا كَانُوا ف۪يهِ يَمْتَرُونَ (63)
Kâlû bel ci/nâke bimâ kânû fîhi yemterûn(e)
وَاَتَيْنَاكَ بِالْحَقِّ وَاِنَّا لَصَادِقُونَ (64)
Veeteynâke bilhakki ve-innâ lesâdikûn(e)
فَاَسْرِ بِاَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِنَ الَّيْلِ وَاتَّبِعْ اَدْبَارَهُمْ وَلَا يَلْتَفِتْ مِنْكُمْ اَحَدٌ وَامْضُوا حَيْثُ تُؤْمَرُونَ (65)
Feesri bi-ehlike bikit’in mine-lleyli vettebi’ edbârahum velâ yeltefit minkum ehadun vemdû hayśu tu/merûn(e)
وَقَضَيْنَٓا اِلَيْهِ ذٰلِكَ الْاَمْرَ اَنَّ دَابِرَ هٰٓؤُ۬لَٓاءِ مَقْطُوعٌ مُصْبِح۪ينَ (66)
Vekadaynâ ileyhi żâlike-l-emra enne dâbira hâulâ-i maktû’un musbihîn(e)
وَجَٓاءَ اَهْلُ الْمَد۪ينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ (67)
Vecâe ehlu-lmedîneti yestebşirûn(e)
قَالَ اِنَّ هٰٓؤُ۬لَٓاءِ ضَيْف۪ي فَلَا تَفْضَحُونِۙ (68)
Kâle inne hâulâ-i dayfî felâ tefdahûn(i)
وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَلَا تُخْزُونِ (69)
Vettekû(A)llâhe velâ tuḣzûn(i)
قَالُٓوا اَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَم۪ينَ (70)
Kâlû eve lem nenheke ‘ani-l’âlemîn(e)
قَالَ هٰٓؤُ۬لَٓاءِ بَنَات۪ٓي اِنْ كُنْتُمْ فَاعِل۪ينَۜ (71)
Kâle hâulâ-i benâtî in kuntum fâ’ilîn(e)
لَعَمْرُكَ اِنَّهُمْ لَف۪ي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ (72)
Le’amruke innehum lefî sekratihim ya’mehûn(e)
فَاَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِق۪ينَۙ (73)
Feeḣażet-humu-ssayhatu muşrikîn(e)
فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَاَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ سِجّ۪يلٍۜ (74)
Fece’alnâ ‘âliyehâ sâfilehâ veemtarnâ ‘aleyhim hicâraten min siccîl(in)
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَاتٍ لِلْمُتَوَسِّم۪ينَ (75)
İnne fî żâlike leâyâtin lilmutevessimîn(e)
وَاِنَّهَا لَبِسَب۪يلٍ مُق۪يمٍ (76)
Ve-innehâ lebisebîlin mukîm(in)
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةً لِلْمُؤْمِن۪ينَۜ (77)
İnne fî żâlike leâyeten lilmu/minîn(e)
وَاِنْ كَانَ اَصْحَابُ الْاَيْكَةِ لَظَالِم۪ينَۙ (78)
Ve-in kâne ashâbu-l-eyketi lezâlimîn(e)
فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْۢ وَاِنَّهُمَا لَبِاِمَامٍ مُب۪ينٍۜ۟ (79)
Fentekamnâ minhum ve-innehumâ lebi-imâmin mubîn(in)
وَلَقَدْ كَذَّبَ اَصْحَابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَل۪ينَۙ (80)
Velekad keżżebe ashâbu-lhicri-lmurselîn(e)
وَاٰتَيْنَاهُمْ اٰيَاتِنَا فَكَانُوا عَنْهَا مُعْرِض۪ينَۙ (81)
Veâteynâhum âyâtinâ fekânû ‘anhâ mu’ridîn(e)
وَكَانُوا يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا اٰمِن۪ينَ (82)
Vekânû yenhitûne mine-lcibâli buyûten âminîn(e)
فَاَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِح۪ينَۙ (83)
Feeḣażet-humu-ssayhatu musbihîn(e)
فَمَٓا اَغْنٰى عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَۜ (84)
Femâ aġnâ ‘anhum mâ kânû yeksibûn(e)
وَمَا خَلَقْنَا السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَٓا اِلَّا بِالْحَقِّۜ وَاِنَّ السَّاعَةَ لَاٰتِيَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَم۪يلَ (85)
Vemâ ḣaleknâ-ssemâvâti vel-arda vemâ beynehumâ illâ bilhakk(i)(k) ve-inne-ssâ’ate leâtiye(tun)(s) fasfehi-ssafha-lcemîl(e)
اِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَل۪يمُ (86)
İnne rabbeke huve-lḣallâku-l’alîm(u)
وَلَقَدْ اٰتَيْنَاكَ سَبْعًا مِنَ الْمَثَان۪ي وَالْقُرْاٰنَ الْعَظ۪يمَ (87)
Velekad âteynâke seb’an mine-lmeśânî velkur-âne-l’azîm(e)
لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ اِلٰى مَا مَتَّعْنَا بِه۪ٓ اَزْوَاجًا مِنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِن۪ينَ (88)
Lâ temuddenne ‘ayneyke ilâ mâ metta’nâ bihi ezvâcen minhum velâ tahzen ‘aleyhim vaḣfid cenâhake lilmu/minîn(e)
وَقُلْ اِنّ۪ٓي اَنَا النَّذ۪يرُ الْمُب۪ينُۚ (89)
Vekul innî enâ-nneżîru-lmubîn(u)
كَمَٓا اَنْزَلْنَا عَلَى الْمُقْتَسِم۪ينَۙ (90)
Kemâ enzelnâ ‘alâ-lmuktesimîn(e)
اَلَّذ۪ينَ جَعَلُوا الْقُرْاٰنَ عِض۪ينَ (91)
Elleżîne ce’alû-lkur-âne ‘idîn(e)
فَوَرَبِّكَ لَنَسْـَٔلَنَّهُمْ اَجْمَع۪ينَۙ (92)
Feverabbike lenes-elennehum ecme’în(e)
عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (93)
‘Ammâ kânû ya’melûn(e)
فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَاَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِك۪ينَ (94)
Fasde’ bimâ tu/meru vea’rid ‘ani-lmuşrikîn(e)
اِنَّا كَفَيْنَاكَ الْمُسْتَهْزِء۪ينَۙ (95)
İnnâ kefeynâke-lmustehzi-în(e)
اَلَّذ۪ينَ يَجْعَلُونَ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهًا اٰخَرَۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (96)
Elleżîne yec’alûne me’a(A)llâhi ilâhen âḣar(a)(c) fesevfe ya’lemûn(e)
وَلَقَدْ نَعْلَمُ اَنَّكَ يَض۪يقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَۙ (97)
Velekad na’lemu enneke yadîku sadruke bimâ yekûlûn(e)
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُنْ مِنَ السَّاجِد۪ينَۙ (98)
Fesebbih bihamdi rabbike vekun mine-ssâcidîn(e)
وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتّٰى يَأْتِيَكَ الْيَق۪ينُ (99)
Va’bud rabbeke hattâ ye/tiyeke-lyakîn(u)

From : 1 - to : 99 - totals : 99


Hicr suresi Hakkında

Hicr sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 99 âyettir. İsmini 80. âyette geçen اَلْحِجْرُ (hicr) kelimesinden alır. Hicr, Sâlih (a.s.)’ın peygamber olarak gönderildiği Semûd kavminin yaşadığı bölgenin adıdır. Muhtemelen korunaklı bir bölge olması sebebiyle bu adı almış olabilir. Yalnız kelimenin Arapça aslında mâni olmak, mahrum etmek gibi mânaların olması, sûrenin ciddi bir ikaz taşıdığını da göstermektedir. Mushaf tertîbine göre 15, iniş sırasına göre 54. sûredir. 

Hicr suresi Konusu

Hicr sûresi, Resûlullah (s.a.s.)’in davetini kabul etmeyen, onu inkâr eden, hatta onunla alay edenleri ikaz ve tehditle başlar. Önceki peygamberlere de aynı tavrın sergilendiğini haber vererek Peygamberimiz (s.a.s.)’i teselli buyurur. Kur’an’ın ve onu tebliğ edenin ilâhî muhafaza altında olduğunu, netice itibariyle hakkın gâlip geleceğini müjdeler. Allah Teâlâ’nın gökte ve yerdeki bir kısım kudret ve azamet nişânelerine temasla yeniden dirilişin gerçekliğine işaret eder. Hz. Âdem ve İblîs kıssasını, Hz. İbrâhim, Hz. Lût, Eyke ve Hicr halkı kıssalarını hulâsaten anlatarak hak ile bâtıl arasındaki mücâdeleyi gözler önüne serer. Kur’an’ın ehemmiyetine, Resûlullah (s.a.s.)’in vazife ve mesuliyetine dikkat çekerek, son nefese kadar kulluk telkiniyle sözü tamamlar. 

Hicr suresi Nuzül Sebebi

         Mushaftaki sıralamada on beşinci, iniş sırasına göre elli dördüncü sûredir. Yûsuf sûresinden sonra, En‘âm sûresinden önce Mekke döneminde, müşriklerin Hz. Peygamber’e ve müslümanlara yaptıkları baskıların şiddetlendiği yıllarda nâzil olmuştur (bk. âyet 94). İbn Âşûr’a göre (XIII, 6) bi‘setin (Hz. Peygamber’e vahyin gelmeye başlamasının) dördüncü yılının sonunda inmiştir. 87. âyetin Medine’de indiği yolundaki bilgi itimada şayan görülmemektedir.

Hicr suresi Fazileti


Kuran'dan bir başka sure türkçe yazılışı

Bakara suresi Âl-i İmrân Nisâ suresi
Mâide suresi Yûsuf suresi İbrâhîm suresi
Hicr suresi Kehf suresi Meryem suresi
Hac suresi Kasas suresi Ankebût suresi
As-Sajdah Yâsîn suresi Duhân suresi
fetih suresi Hucurât suresi Kâf suresi
Necm suresi Rahmân suresi vakıa suresi
Haşr suresi Mülk suresi Hâkka suresi
İnşikâk suresi Alâ suresi Gâşiye suresi

En ünlü Kur'an okuyucularının sesiyle Hicr süresi indirin:

Hicr Suresi mp3 : Hicr suresini dinlemek ve indirmek için okuyucuyu seçin Yüksek kalitede tamamlayın
Hicr Suresi Ahmet El Acemi
Ahmet El Acemi
Hicr Suresi Bandar Balila
Bandar Balila
Hicr Suresi Khalid Al Jalil
Khalid Al Jalil
Hicr Suresi Saad Al Ghamdi
Saad Al Ghamdi
Hicr Suresi Saud Al Shuraim
Saud Al Shuraim
Hicr Suresi Salah Bukhatir
Salah Bukhatir
Hicr Suresi Abdul Basit Abdul Samad
Abdul Basit
Hicr Suresi Abdul Rashid Sufi
Abdul Rashid Sufi
Hicr Suresi Abdullah Basfar
Abdullah Basfar
Hicr Suresi Abdullah Awwad Al Juhani
Abdullah Al Juhani
Hicr Suresi Ali Al Hudhaifi
Ali Al Hudhaifi
Hicr Suresi Fares Abbad
Fares Abbad
Hicr Suresi Maher Al Muaiqly
Maher Al Muaiqly
Hicr Suresi Muhammad Jibril
Muhammad Jibril
Hicr Suresi Muhammad Siddiq Al Minshawi
Al Minshawi
Hicr Suresi Al Hosary
Al Hosary
Hicr Suresi Al-afasi
Mishari Al-afasi
Hicr Suresi Nasser Al Qatami
Nasser Al Qatami
Hicr Suresi Wadih Al Yamani
Wadih Al Yamani
Hicr Suresi Yasser Al Dosari
Yasser Al Dosari


Friday, July 19, 2024

Bizim için dua et, teşekkürler