Necm suresi Türkçe okunuşu ve anlamı

  1. suresi dinle
  2. suresi oku
  3. Suresi Fazileti
  4. suresi mp3
Kuran surelerini listele | Necm süresi oku meali anlamı tamami - surah (النجم) | süresi numarası 53 - ayet sayısı 62 - Sure Mekke 'de nazil oldu - Kuran'da sayfa 526 - Türkçe (diyanet) ve Arapça.

Necm Suresini okunuşu anlamı türkçe arapça

bismillah & auzubillah

Necm Suresi dinle


وَالنَّجْمِ اِذَا هَوٰىۙ (1)
Ve-nnecmi iżâ hevâ
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوٰىۚ (2)
Mâ dalle sâhibukum vemâ ġavâ
وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوٰىۜ (3)
Vemâ yentiku ‘ani-lhevâ
اِنْ هُوَ اِلَّا وَحْيٌ يُوحٰىۙ (4)
İn huve illâ vahyun yûhâ
عَلَّمَهُ شَد۪يدُ الْقُوٰىۙ (5)
‘Allemehu şedîdu-lkuvâ
ذُو مِرَّةٍۜ فَاسْتَوٰىۙ (6)
Żû mirratin festevâ
وَهُوَ بِالْاُفُقِ الْاَعْلٰىۜ (7)
Ve huve bil-ufuki-l-a’lâ
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلّٰىۙ (8)
Śumme denâ fetedellâ
فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ اَوْ اَدْنٰىۚ (9)
Fekâne kâbe kavseyni ev ednâ
فَاَوْحٰٓى اِلٰى عَبْدِه۪ مَٓا اَوْحٰىۜ (10)
Fe-evhâ ilâ ‘abdihi mâ evhâ
مَا كَذَبَ الْفُؤٰادُ مَا رَاٰى (11)
Mâ keżebe-lfu-âdu mâ raâ
اَفَتُمَارُونَهُ عَلٰى مَا يَرٰى (12)
Efetumârûnehu ‘alâ mâ yerâ
وَلَقَدْ رَاٰهُ نَزْلَةً اُخْرٰىۙ (13)
Ve lekad raâhu nezleten uḣrâ
عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهٰى (14)
‘İnde sidrati-lmuntehâ
عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوٰىۜ (15)
‘İndehâ cennetu-lme/vâ
اِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشٰىۙ (16)
İż yaġşâ-ssidrate mâ yaġşâ
مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغٰى (17)
Mâ zâġa-lbasaru vemâ taġâ
لَقَدْ رَاٰى مِنْ اٰيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرٰى (18)
Lekad raâ min âyâti rabbihi-lkubrâ
اَفَرَاَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزّٰىۙ (19)
Eferaeytumu-llâte vel’uzzâ
وَمَنٰوةَ الثَّالِثَةَ الْاُخْرٰى (20)
Ve menâte-śśâliśete-l-uḣrâ
اَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْاُنْثٰى (21)
Elekumu-żżekeru ve lehu-l-unśâ
تِلْكَ اِذًا قِسْمَةٌ ض۪يزٰى (22)
Tilke iżen kismetun dîzâ
اِنْ هِيَ اِلَّٓا اَسْمَٓاءٌ سَمَّيْتُمُوهَٓا اَنْتُمْ وَاٰبَٓاؤُ۬كُمْ مَٓا اَنْزَلَ اللّٰهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍۜ اِنْ يَتَّبِعُونَ اِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْاَنْفُسُۚ وَلَقَدْ جَٓاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدٰىۜ (23)
İn hiye illâ esmâun semmeytumûhâ entum ve âbâukum mâ enzela(A)llâhu bihâ min sultân(in)(c) in yettebi’ûne illâ-zzanne vemâ tehvâ-l-enfus(u)(s) ve lekad câehum min rabbihimu-lhudâ
اَمْ لِلْاِنْسَانِ مَا تَمَنّٰىۘ (24)
Em lil-insâni mâ temennâ
فَلِلّٰهِ الْاٰخِرَةُ وَالْاُو۫لٰى۟ (25)
Feli(A)llâhi-l-âḣiratu vel-ûlâ
وَكَمْ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّمٰوَاتِ لَا تُغْن۪ي شَفَاعَتُهُمْ شَيْـًٔا اِلَّا مِنْ بَعْدِ اَنْ يَأْذَنَ اللّٰهُ لِمَنْ يَشَٓاءُ وَيَرْضٰى (26)
Ve kem min melekin fî-ssemâvâti lâ tuġnî şefâ’atuhum şey-en illâ min ba’di en ye/żena(A)llâhu limen yeşâu ve yerdâ
اِنَّ الَّذ۪ينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْاٰخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلٰٓئِكَةَ تَسْمِيَةَ الْاُنْثٰى (27)
İnne-lleżîne lâ yu/minûne bil-âḣirati leyusemmûne-lmelâ-ikete tesmiyete-l-unśâ
وَمَا لَهُمْ بِه۪ مِنْ عِلْمٍۜ اِنْ يَتَّبِعُونَ اِلَّا الظَّنَّۚ وَاِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْن۪ي مِنَ الْحَقِّ شَيْـًٔاۚ (28)
Vemâ lehum bihi min ‘ilm(in)(s) in yettebi’ûne illâ-zzan(ne)(s) ve-inne-zzanne lâ yuġnî mine-lhakki şey-â(n)
فَاَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلّٰى عَنْ ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ اِلَّا الْحَيٰوةَ الدُّنْيَاۜ (29)
Fea’rid ‘an men tevellâ ‘an żikrinâ velem yurid illâ-lhayâte-ddunyâ
ذٰلِكَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِۜ اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَب۪يلِه۪ وَهُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدٰى (30)
Żâlike meblaġuhum mine-l’ilm(i)(c) inne rabbeke huve a’lemu bimen dalle ‘an sebîlihi ve huve a’lemu bimeni-htedâ
وَلِلّٰهِ مَا فِي السَّمٰوَاتِ وَمَا فِي الْاَرْضِۙ لِيَجْزِيَ الَّذ۪ينَ اَسَٓاؤُ۫ا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذ۪ينَ اَحْسَنُوا بِالْحُسْنٰىۚ (31)
Veli(A)llâhi mâ fî-ssemâvâti vemâ fî-l-ardi liyecziye-lleżîne esâû bimâ ‘amilû ve yecziye-lleżîne ahsenû bilhusnâ
اَلَّذ۪ينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَٓائِرَ الْاِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ اِلَّا اللَّمَمَۜ اِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِۜ هُوَ اَعْلَمُ بِكُمْ اِذْ اَنْشَاَكُمْ مِنَ الْاَرْضِ وَاِذْ اَنْتُمْ اَجِنَّةٌ ف۪ي بُطُونِ اُمَّهَاتِكُمْۚ فَلَا تُزَكُّٓوا اَنْفُسَكُمْۜ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقٰى۟ (32)
Elleżîne yectenibûne kebâ-ira-l-iśmi velfevâhişe illâ-llemem(e)(c) inne rabbeke vâsi’u-lmaġfira(ti)(c) huve a’lemu bikum iż enşeekum mine-l-ardi ve-iż entum ecinnetun fî butûni ummehâtikum(s) felâ tuzekkû enfusekum(s) huve a’lemu bimeni-ttekâ
اَفَرَاَيْتَ الَّذ۪ي تَوَلّٰىۙ (33)
Eferaeyte-lleżî tevellâ
وَاَعْطٰى قَل۪يلًا وَاَكْدٰى (34)
Ve a’tâ kalîlen ve ekdâ
اَعِنْدَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرٰى (35)
E’indehu ‘ilmu-lġaybi fehuve yerâ
اَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا ف۪ي صُحُفِ مُوسٰىۙ (36)
Em lem yunebbe/ bimâ fî suhufi mûsâ
وَاِبْرٰه۪يمَ الَّذ۪ي وَفّٰىۙ (37)
Ve-ibrâhîme-lleżî veffâ
اَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ اُخْرٰىۙ (38)
Ellâ teziru vâziratun vizra uḣrâ
وَاَنْ لَيْسَ لِلْاِنْسَانِ اِلَّا مَا سَعٰىۙ (39)
Ve-en leyse lil-insâni illâ mâ se’â
وَاَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرٰىۖ (40)
Ve enne sa’yehu sevfe yurâ
ثُمَّ يُجْزٰيهُ الْجَزَٓاءَ الْاَوْفٰىۙ (41)
Śumme yuczâhu-lcezâe-l-evfâ
وَاَنَّ اِلٰى رَبِّكَ الْمُنْتَهٰىۙ (42)
Ve enne ilâ rabbike-lmuntehâ
وَاَنَّهُ هُوَ اَضْحَكَ وَاَبْكٰىۙ (43)
Ve ennehu huve edhake ve ebkâ
وَاَنَّهُ هُوَ اَمَاتَ وَاَحْيَاۙ (44)
Ve ennehu huve emâte ve ahyâ
وَاَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۙ (45)
Ve ennehu ḣaleka-zzevceyni-żżekera vel-unśâ
مِنْ نُطْفَةٍ اِذَا تُمْنٰىۖ (46)
Min nutfetin iżâ tumnâ
وَاَنَّ عَلَيْهِ النَّشْاَةَ الْاُخْرٰىۙ (47)
Ve enne ‘aleyhi-nneş-ete-l-uḣrâ
وَاَنَّهُ هُوَ اَغْنٰى وَاَقْنٰىۙ (48)
Ve ennehu huve aġnâ ve aknâ
وَاَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرٰىۙ (49)
Ve ennehu huve rabbu-şşi’râ
وَاَنَّهُٓ اَهْلَكَ عَادًاۨ الْاُو۫لٰىۙ (50)
Ve ennehu ehleke ‘âden(i)l-ûlâ
وَثَمُودَا۬ فَمَٓا اَبْقٰىۙ (51)
Ve śemûde femâ ebkâ
وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُۜ اِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ اَظْلَمَ وَاَطْغٰىۜ (52)
Ve kavme nûhin min kabl(u)(s) innehum kânû hum azleme ve atġâ
وَالْمُؤْتَفِكَةَ اَهْوٰىۙ (53)
Velmu/tefikete ehvâ
فَغَشّٰيهَا مَا غَشّٰىۚ (54)
Feġaşşâhâ mâ ġaşşâ
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكَ تَتَمَارٰى (55)
Febi-eyyi âlâ-i rabbike tetemârâ
هٰذَا نَذ۪يرٌ مِنَ النُّذُرِ الْاُو۫لٰى (56)
Hâżâ neżîrun mine-nnużuri-l-ûlâ
اَزِفَتِ الْاٰزِفَةُۚ (57)
Ezifeti-l-âzife(tu)
لَيْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللّٰهِ كَاشِفَةٌ (58)
Leyse lehâ min dûni(A)llâhi kâşife(tun)
اَفَمِنْ هٰذَا الْحَد۪يثِ تَعْجَبُونَۙ (59)
Efemin hâżâ-lhadîśi ta’cebûn(e)
وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَۙ (60)
Ve tadhakûne velâ tebkûn(e)
وَاَنْتُمْ سَامِدُونَ (61)
Ve entum sâmidûn(e)
فَاسْجُدُوا لِلّٰهِ وَاعْبُدُوا ۩ (62)
Fescudû li(A)llâhi va’budû

From : 1 - to : 62 - totals : 62


Necm suresi Hakkında

Necm sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 62 âyettir. İsmini 1. âyette geçen ve “yıldız” mânasına gelen اَلنَّجْمُ (necm) kelimesinden alır. Mushaf tertîbine göre 53, iniş sırasına göre ise 23. sırada yer alır. İçinde secde ayeti bulunan sûrelerden biridir.

Necm suresi Konusu

Kur’ân-ı Kerîm, Allah Teâlâ tarafından Cebrâil (a.s.) vasıtasıyla Resûlullah (s.a.s.)’e inzal buyrulmuştur. Dolayısıyla Peygamberimiz (s.a.s.)’in tebliğ ettiği İslâm, onun kendi arzu ve istekleriyle ortaya attığı bir iddia değil, bütünüyle vahye ve kesin bilgiye dayanan en doğru dindir. O, hakîkatin ta kendisidir. Çünkü Peygamber (s.a.s.), bizzat kendi müşâhedelerine dayanan hakikatleri tebliğ etmiştir. O, kendisine vahiy getiren meleği kendi gözleriyle görmüş ve Âlemlerin Rabbi olan Allah’ın büyük işaretlerini bizzat müşahede etmiştir. Müşriklerin tutundukları yol ise zanna dayanmaktadır. Taptıkları Lât, Menât, Uzza putlarının hiçbir gerçekliği yoktur. Meleklere Allah’ın kızları demeleri de, onların şefaatleriyle kurtulacaklarına inanmaları da bütünüyle zanna dayanan bir iddiadır. Sahip oldukları inançlarının ne naklî ne de aklî hiçbir delili yoktur. Onların kesin bilgiye dayanan İslâm’ı bırakıp sadece zanlarına tabi olmalarının altında yatan gerçek ise âhirete inanmayıp sırf dünyanın peşinden koşmalarıdır. Netice itibariyle Peygamber (s.a.s.)’in davetini kabul edenlerle etmeyenlerin karşılaşacakları sonuçlar farklı olacak; iman edip sâlih amel işleyenler mükafatlandırılırken, kötülük yapanlar da cezalandırılacaklardır. Bu sadece Hz. Muhammed (s.a.s.)’in verdiği bir haber değil, Hz. İbrâhim ve Hz. Mûsâ gibi önceki tüm peygamberlerin tebliğ ettiği kadim ve değişmez bir hakîkattir. Bu gerçeklere inanmayan Nûh, Âd, Semûd ve Lût kavimleri nasıl helak edildilerse, Hz. Muhammed (s.a.s.)’e inanmayanlar da öyle helak edileceklerdir. O halde ölüm ve kıyâmet gelmeden önce intibâha gelip Allah’a kulluğa dönmek gerekir.

Necm suresi Nuzül Sebebi

         Mushaftaki sıralamada elli üçüncü, iniş sırasına göre yirmi üçüncü sûredir. İhlâs sûresinden sonra, Abese sûresinden önce Mekke’de nâzil olmuştur. Sadece 32. âyetinin Medine’de indiği rivayet edilmiştir, fakat bu âyetin öncesi ve sonrasıyla olan sıkı anlam bağı ve üslûp birliği bu rivayeti tereddüde açık bırakmaktadır (Derveze, I, 212, 228).

Necm suresi Fazileti


Kuran'dan bir başka sure türkçe yazılışı

Bakara suresi Âl-i İmrân Nisâ suresi
Mâide suresi Yûsuf suresi İbrâhîm suresi
Hicr suresi Kehf suresi Meryem suresi
Hac suresi Kasas suresi Ankebût suresi
As-Sajdah Yâsîn suresi Duhân suresi
fetih suresi Hucurât suresi Kâf suresi
Necm suresi Rahmân suresi vakıa suresi
Haşr suresi Mülk suresi Hâkka suresi
İnşikâk suresi Alâ suresi Gâşiye suresi

En ünlü Kur'an okuyucularının sesiyle Necm süresi indirin:

Necm Suresi mp3 : Necm suresini dinlemek ve indirmek için okuyucuyu seçin Yüksek kalitede tamamlayın
Necm Suresi Ahmet El Acemi
Ahmet El Acemi
Necm Suresi Bandar Balila
Bandar Balila
Necm Suresi Khalid Al Jalil
Khalid Al Jalil
Necm Suresi Saad Al Ghamdi
Saad Al Ghamdi
Necm Suresi Saud Al Shuraim
Saud Al Shuraim
Necm Suresi Salah Bukhatir
Salah Bukhatir
Necm Suresi Abdul Basit Abdul Samad
Abdul Basit
Necm Suresi Abdul Rashid Sufi
Abdul Rashid Sufi
Necm Suresi Abdullah Basfar
Abdullah Basfar
Necm Suresi Abdullah Awwad Al Juhani
Abdullah Al Juhani
Necm Suresi Ali Al Hudhaifi
Ali Al Hudhaifi
Necm Suresi Fares Abbad
Fares Abbad
Necm Suresi Maher Al Muaiqly
Maher Al Muaiqly
Necm Suresi Muhammad Jibril
Muhammad Jibril
Necm Suresi Muhammad Siddiq Al Minshawi
Al Minshawi
Necm Suresi Al Hosary
Al Hosary
Necm Suresi Al-afasi
Mishari Al-afasi
Necm Suresi Nasser Al Qatami
Nasser Al Qatami
Necm Suresi Wadih Al Yamani
Wadih Al Yamani
Necm Suresi Yasser Al Dosari
Yasser Al Dosari


Thursday, July 18, 2024

Bizim için dua et, teşekkürler