Necm suresi 18 ayet | And olsun ki Rabbinin varlığının büyük delillerini gördü.

Allah Teâlâ Peygamberimiz ( s.a.s. )’e o makamda öyle bir itminân, öyle bir metânet, öyle bir kararlılık ve vakar lütfetti ki, Sidre’yi bürüyen o kadar muhteşem manzaraları gördüğü halde, gözü yerinden kaymadı, şaşıp da sağa sola meyletmedi. Görme sınırını aşıp da yanlış bir bakış da bakmadı. Akılların şaşacağı, gözlerin kamaşacağı hayret verici şeyler görmekle beraber o ne şaştı, ne de görme sınırını aştı. Son derece dikkatli ve sıhhatli bir şekilde Allah Teâlâ’yı tesbih edip O’nu müşâhede etti. Âyet-i kerîmenin ilk cümlesi Habîb-i Ekrem ( s.a.s. )’in emsalsiz edebini, ikinci kısmı ise kuvvet ve kudretini beyân etmektedir.

Allah Resûlü ( s.a.s. ), Miraç gecesi o yüce makamda Rabbinin varlığını gösteren büyük delillerinden bir kısmını veya O’nun en büyük âyetini gördü. Peki Efendimiz ( s.a.s. )’in gördüğü bu âyetler nelerdi:

1. Habîb-i Ekrem ( s.a.s. ), o gece kalp gözüyle Allah Teâlâ’yı görmüştür. ( Tirmizî, Tefsir 53/3281 ) Nitekim Resûl-i Ekrem ( s.a.s. ): “ Ben, yüce Rabbimi gördüm! ” buyurmuştur. ( Ahmed b. Hanbel, Müsned, I, 285; Heysemî, Mecma‘u’z-zevâid, I, 78 ) Bir başka rivayette Peygamber Efendimiz “ Rabbini gördün mü? ” sorusuna cevâben: “ Bir nûr gördüm! ” buyurmuşlardır. ( Müslim, Îman 292 ) Fakat âyeti kerîmede “ O Rabbini gördü ” değil, “ Rabbinin varlığını gösteren en büyük delillerden bir kısmını gördü ” buyrulduğu için, bunu “ Allah’ı görmek olarak değil, O’nun varlığını, kudret ve azametini gösteren delilleri görmek ” olarak tefsir etmek daha doğru olacaktır. Bununla birlikte âlimlerimiz, Allah Teâlâ murat ettiği takdirde kulun dünya gözüyle Allah’ı görmesinin imkân dışı olmadığını, yani mümkün olabileceğini söylemişlerdir. Zikrettiğimiz hadis-i şerifler de bunun olduğunu ve olabilirliğini haber vermektedir.

2. O, Cebrâil ( a.s. )’ı gök ile yer arasını doldurmuş halde refreften bir elbise içerisinde görmüştür. ( Tirmizî, Tefsir 53/3283 ) Yine o Cebrâil’i aslî sûretinde altı yüz kanadıyla birlikte görmüştür. ( Müslim, İman 280 )

3. Bundan maksat, Resûlullah ( s.a.s. )’in İsrâ ve Miraç gecesi gidişinde ve dönüşünde gördüğü hârikulâde şeylerdir. Nitekim İsrâ hâdisesinin hikmeti beyân edilirken: “ Bu gece yolculuğunu o seçkin kula büyük işaret ve delillerimizden bir kısmını gösterelim diye yaptırdık ” ( İsrâ 17/1 ) buyrulmuştur. Bir hadîs-i şerîfte şöyle buyrulur: “ O gece göğe yükseltildim. Öyle bir makâma çıktım ki, orada kalemlerin gıcırtıla­rını duyuyordum. ” ( Buhârî, Salât 1 ) Yâni Allah Resûlü ( s.a.s. ) öyle bir yüksek seviyeye çıkarıldı ki, orada kâinatın mukadderâtı­nı yazan kalemlerin seslerini işitiyor, idrâk ötesi hakîkatlere muttalî oluyordu.

Şu rivayetler de Peygamberimiz ( s.a.s. )’in o gece gördüğü ilginç sahnelerden numuneler taşır:

Allah Resûlü ( s.a.s. ), Mîrâc’da bir topluluğa uğrar ve onların dudaklarının deve dudağı gibi olduğunu görür. Birtakım vazîfeli memurlar da onların du­daklarını kesip ağızlarına taş koymaktaydı. Peygamberimiz:“ Ey Cibrîl! Bunlar kimlerdir? ” diye sorunca, Cebrâil ( a.s. ): “ Bunlar, yetimlerin mallarını haksızlıkla yiyenlerdir! ” buyurur. ( Taberî, Câmi‘u’l-beyân, XV, 18-19 ) Sonra Resûlullah ( s.a.s. ) başka bir topluluğa rastlar. Onlar da bakırdan tırnaklarla yüzlerini ve göğüslerini tırmalamaktaydılar: “ Ey Cebrâil! Bunlar kimlerdir? ” diye sorunca, Cebrâil ( a.s. ): “ Bunlar, gıybet etmek sûretiyle insanların etlerini yiyenler ve onların şeref ve nâmuslarıyla oynayanlardır ” cevâbını verir. ( Ebû Dâvûd, Edeb 35/4878 ) Peygamber ( s.a.s. ) Efendimiz orada ayrıca zinâ­kârları, leş yiyen bedbahtlar olarak; faiz yiyenleri, karınları iyice şişmiş ve şeytan çarpmış rezil bir vaziyette; zinâ edip çocuklarını öldüren kadınları da, bir kısmını göğüslerinden, bir kısmını baş aşağı asılı hüsrâna dûçâr olmuş bir hâlde görür. ( bk. Taberî, Câmi‘u’l-beyân, XV, 18-19 )

لقد رأى من آيات ربه الكبرى