آیه 17 سوره الرحمن | پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب.

﴿رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ﴾
[ الرحمن: 17]

پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب.

آیه 17 سوره الرحمن فارسى

(او) پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است.

تفسیر آیه 17 سوره الرحمن مختصر

پروردگار دو مشرق و دو مغرب خورشید در زمستان و تابستان.

تفسیر نور (مصطفی خرم‌دل)

او پروردگار مشرقها و پروردگار مغربها است. [[«رَبُّ»: خبر مبتدای محذوف است: هُوَ رَبُّ. «الْمَشْرِقَیْنِ ... الْمَغْرِبَیْنِ»: مراد از دو مشرق و دو مغرب، خاور خورشید و ماه، و باختر خورشید و ماه، و یا این که تنها اشاره به خورشید است که با توجه به حداکثر میل شمالی آفتاب، و میل جنوبی آن، خورشید دو مشرق و دو مغرب عمده دارد. اما باید دانست که خورشید و ماه، و بطور کلی خورشیدها و ماههای متعدد جهان هستی، هر روز از نقطه‌ای طلوع و در نقطه‌ای غروب می‌کنند، و به تعداد روزهای سال، مشرق و مغرب دارند، پس چه بسا مراد از تثنیه مشرق و مغرب، جمع باشد. چرا که در سوره‌های دیگر قرآن مشارق و مغارب آمده است (نگا: اعراف / 137، معارج / 40).]]

English - Sahih International

[He is] Lord of the two sunrises and Lord of the two sunsets.