آیه 6 سوره عاديات | كه: آدمى پروردگار خود را سپاس نمى‌گويد،

﴿إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ﴾
[ العاديات: 6]

كه: آدمى پروردگار خود را سپاس نمى‌گويد،

آیه 6 سوره عاديات فارسى

محققاً انسان در برابر (نعمتهای) پروردگارش بسیار نا سپاس است.

تفسیر آیه 6 سوره عاديات مختصر

که انسان به‌طور قطع بسیار بازدارنده از خیری است که پروردگارش آن را از او می‌خواهد.

تفسیر نور (مصطفی خرم‌دل)

(به چنین اسبانی سوگند که) انسان نسبت به پروردگار خود بسیار ناسپاس و حق ناشناس است. [[«الإِنسَانَ»: مراد انسانی است که در پرتو معارف الهی تربیت نیافته است و تعلیمات انبیاء بر دلش نتافته است، و خویشتن را تسلیم غرائز و شهوات سرکش نموده است. «کَنُودٌ»: کفران نعمت‌کننده. ناسپاس. حق‌ناشناس.]]

English - Sahih International

Indeed mankind, to his Lord, is ungrateful.