İnfitar suresi 14 ayet | Allah'ın buyruğundan çıkanlar cehennemdedirler.

13. âyette geçen اَلْاَبْرَارُ ( ebrâr ), Allah’a ve âhirete iman eden, bir gün dünyada yapıp ettiklerinin kaydedildiği amel defterinin getirilip önüne konulacağına ve bunların hesabını verece­ğine inanan, bu sebeple amel defterini iyiliklerle doldurmaya çalışan mümin ki­şidir. İşte bunlar, cennette, türlü türlü nimetler içinde olacaklardır. اَلْفُجَّارُ ( füccâr ) ise kıyamete, hesap ve cezaya inanmadığı için amel defterini kötülüklerle kirleten kimselerdir. Rabbine karşı terbiyesizlik edip, aşırı isyan ve muhalefete sapanlardır. Bunlar da elbette alevli ateşe atılacaklar, bir daha oradan çıkamayacaklardır. Burada mü’minlerin “ ebrar ”, kâfirlerin “ füccâr ” diye vasfedilerek, imanın insanı iyi işlere yönlendirip onu iyiler arasına katacağına; küfrün de insanı kötülüklere itip onu kötüler arasına katacağına vurgu yapılır.

İyilerle kötülerin âkıbetine ışık tutan şu kıssa ne kadar ibretlidir:

Süleyman b. Abdülmelik Mekke’ye giderken Medine’ye uğradığında ileri gelen zatlardan biri olan Ebu Hazm’i getirtmiş ve onunla karşılıklı bir sohbette bulunmuştu. Ebu Hazim ona çok acı öğütler verdi. Neticede aralarında sorulu cevaplı şöyle bir konuşma geçti. Süleyman:

“ - Ey Ebu Hazim! Yarın Allah’a varmak nasıl olacak? ” diye sordu. Ebu Hazim:

“ - İhsan sahibine gelince o, yolculuğundan evine ve çoluk çocuğuna dönen bir yolcu gibi; isyankâr ise efendisine geri dönen kaçak köle gibi Allah’a varacak ” diye cevap verdi. Bunun üzerine Süleyman ağladı da:

“ Keşke Allah yanında bize ne var bilseydim ” dedi. Ebu Hazim:

“ - Amelini Allah’ın kitabına arzet ” deyince Süleyman:

“ - Allah’ın kitabının neresine arz edeyim? ” dedi. Ebu Hazim de ona bu sûrenin 13-14. âyetlerini yani:

“ Buna göre iyilik, itaat ve fazilet sahibi kimseler, hiç şüphesiz içinde nimetlerin kaynadığı cennettedir. Yoldan sapan inkârcı suçlular ise kızgın alevli cehennemdedir ” ( İnfitâr 82/13-14 ) âyetlerini okudu. ( Fahreddin er-Râzî, Mefâtîhu’l-gayb, XXXI, 78 )

وإن الفجار لفي جحيم