Yusuf suresi 34 ayet | Rabbi onun duasını kabul etti ve kadınların tuzağına engel oldu. Zira O,

Fıtrî olarak Cenâb-ı Hakk’ın kendisine müstesnâ güzellik verdiği, yüzü güneş gibi parlayan ve ayın on dördünden daha güzel olan Hz. Yûsuf, hanımların fitnesi karşısında Allah’tan son derece korkarak ellerini açar, Rabbine ilticâ ederek kendisini muhâfaza etmesi için niyazda bulunur. Çünkü nefsinin zebûnu olmuş kadınların hîleleri, şeytanların tuzaklarından daha tehlikelidir.

Şu bir hakikat ki, nefse tâviz vererek, yâni nefsin arzularını yerine getirerek onun şerrinden kurtulmak mümkün değildir. Çünkü Allah Teâlâ muhâfaza etmedikten sonra hiçbir kalb, beşeriyet îcâbı, dünyanın tuzaklarından, birtakım arzulara meyletmekten, nefsin fısıltılarından ve şeytanın vesveselerinden emîn olamaz, kendi kendini koruyamaz. Bundan kurtulmanın çâresi Cenâb-ı Hakk’a sığınıp, O’nun emirlerine sarılmaktır. Görüldüğü üzere Yûsuf ( a.s. ) da ancak Rabbine sığınarak kurtuluşa ermiştir. Nitekim daha önce geçen “ Rabbinin kesin delili ” ( Yûsuf 12/24 ) ifadesi de bu gerçeği izah etmektedir.

Hikmet ehli olan bir kişi şöyle der: “ Şayet Yûsuf, zindan yerine: «Rabbim, âfiyet ve selâmet bana, o kötü şeylerden daha iyidir» demiş olsaydı, Allah Teâlâ kendisine âfiyet ve selâmet bahşederdi. Ne var ki o dinini kurtarınca, Allah için başına gelen musibetlere aldırış etmedi. Yine de, “Bela, ağızdan çıkan söze bağlıdır ” gerçeğine kulak vererek, dilin telaffuz ettiği kelimelerin mâna ve muhtevasına dikkat etmekte sayısız faydalar vardır. Nitekim Resûlullah ( s.a.s. ) birinin: “ Allahım, bana sabretme gücü ver ” şeklinde dua ettiğini işitince: “ Bu sözünle Allah’tan sana bela vermesini istemiş oluyorsun; halbuki O’ndan âfiyet ve iyilik vermesini dilemen daha uygun olur ” buyurmuştur. ( Tirmizî, Deavât 93 )

İşte belki de Yûsuf’un “ Rabbim! Zindan bana, onların benden yapmamı istedikleri şeyden daha sevimlidir ” ( Yûsuf 12/33 ) sözünün bir tecellisi olarak, suçsuz olduğu halde ona zindan yolu göründü:

فاستجاب له ربه فصرف عنه كيدهن إنه هو السميع العليم