Maide suresi 56 ayet | Kim Allah'ı, Peygamberini ve inananları dost edinirse bilsin ki, şüphesiz Allah'tan yana

Mü’minlerin, umumi olarak kendi dinlerine inanmayanları, bunlar arasında da yahudi ve Hristiyanları velî, dost ve yandaş edinmelerine gerek yoktur. Çünkü onların dostları Allah Teâla, O’nun Peygamberi Hz. Muhammed ( s.a.s. ) ve huşû içinde namazını kılan, zekâtını veren ve Allah’ın emir ve yasaklarına ihlasla boyun eğen mü’minlerdir. Bunların dostluğu, başkasını dost edinmeye ihtiyaç bırakmayacak derecede güzel, önemli ve üstündür. Bu şekilde muhabbet ve kardeşlik hisleri içinde Allah, Peygamberi ve birbirleriyle dost olan mü’minler, Allah’ın taraftarlarıdırlar. Bir mânada O’nun şeytana ve din düşmanlarına karşı cihad eden ordusu ve askerleridirler. Allah’ın ordusunun galip geleceğinde ise asla şüphe yoktur.

Burada tavsiye edilen ülvî dostlukları tesis edebilmek için bazı ince noktalara dikkat edilmesi gerekir. Şöyle ki:

Allah’ın dostluğu, O’nun düşmanlarına düşman olmak demektir. Nitekim Hz. İbrâhim kavminin taptığı putları kastederek: “ O putlar benim düşmanımdır. Ancak Âlemlerin Rabbi olan Allah dostumdur ” ( Şuarâ 26/77 ) demiştir.

Resûlullah ( s.a.s. )’in dostluğu, nefse düşman olmayı ve onun kötü arzularına karşı çıkmayı gerektirir. Hadis-i şerifte: “ Sizden hiç biriniz, tüm arzuları benim getirdiklerime uymadıkça gerçek mânada îman etmiş olmaz ” buyrulmuştur. ( Kenzü’l-Ummâl, I, 217 ) Bir diğer hadiste de: “ Sizden biriniz, ben ona kendisinden, malından, çocuğundan ve bütün insanlardan daha sevimli olmadıkça gerçekten îman etmiş olmaz ” buyrulur. ( Buhârî, İman 8; Müslim, İman 70 )

Mü’minleri dost edinmek ise onlarla din kardeşi olmaktır. Bu hususta Allah Teâlâ: “ Bütün mü’minler kardeştir ” ( Hucurât 49/10 ) buyurur. Resûl-i Ekrem ( s.a.s. ) de: “ Sizden biriniz kendisi için istediğini din kardeşi için de istemedikçe gerçekten îman etmiş olmaz ” ihtarında bulunur. ( Buhârî, İman 7; Müslim, İman 71-72 )

54. âyette yalnız yahudi ve Hristiyanları dost edinmek yasaklanmıştı. Gelen âyetle ise yasak, onlarla birlikte bütün kâfirlere teşmil edilmekte ve özel olarak Ehl-i kitabın İslâm dinini alaya alan ve küçük görenlerine tahsis olunmaktadır:

ومن يتول الله ورسوله والذين آمنوا فإن حزب الله هم الغالبون