سوره بلد به زبان کردی

لَا أُقْسِمُ بِهَٰذَا الْبَلَدِ(1)

 Ho! Ez bi vî bajarî sond dixum
سوێندم به‌م شاره (واته شاری مه‌ککه‌).

وَأَنتَ حِلٌّ بِهَٰذَا الْبَلَدِ(2)

 Û tu bi xweber jî di nava wî da rûniştî yî
له کاتێکدا تۆ نیشته‌جێی تیایدا.

وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ(3)

 Û bi nişa merivan û bi ûrta wan
سوێند به باوک و ڕۆڵه‌که‌ی.

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ(4)

 (Sond dixum) ku me nişa merivan (di nava) zoratîyê da afirandîye
(سوێند به‌وانه‌) به‌ڕاستی ئێمه ئینسانمان دروست کردووه و به‌رده‌وام له ناڕه‌حه‌تی و سه‌غڵه‌تی و کێشه و ناخۆشیدا..

أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ(5)

 Maqey ewa meriva guman dike, ku hêza tu kesî pêda naçe
ئایا ئاده‌میزاد واده‌زانێت که هه‌رگیز که‌س ده‌سه‌ڵاتی به‌سه‌ریدا نابێت؟

يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا(6)

 (Ji bona pesindanê aha) di bêje: "Min di vê rê da bi kulûra mal sixurandîye
(زۆرجار) ده‌ڵێت: من پاره‌ی زۆرم له ناوداوه‌!! من ماڵی زۆرم خه‌رج کردووه‌!!

أَيَحْسَبُ أَن لَّمْ يَرَهُ أَحَدٌ(7)

 Maqey ewa guman dike, ku kes ewê kirina wî nabîne
ئایا وا ده‌زانێت که‌س ئاگاداری نیه‌و نه‌یبینیووه (که ئه‌و سه‌رمایه‌یه‌ی له کوێوه په‌یداکردووه و له چیدا خه‌رجی کردووه‌؟! ‎).

أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ(8)

 Qey me ji bona (merivan ra) du çav ne daye
ئایا جووتێک چاومان پێنه‌به‌خشیووه‌؟ (‎چاو: زۆر گرنگتره له دوو ده‌زگای کامێرای ئه‌له‌کترۆنی خودکار له هه‌ر چرکه‌یه‌کدا هه‌زاران وێنه‌ی ڕه‌نگاو ڕه‌نگ ده‌گرێت و ده‌ینێرێت بۆ مێشک، ئه‌ویش هه‌ندێکی هه‌ڵده‌گرێت).

وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ(9)

 Û zimanek û du lêv (nedaye)
هه‌روه‌ها زمان و دوو لێوه‌شمان پێ نه‌به‌خشیووه‌؟

وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ(10)

 Û me ji bona (merivan) du rê; (rêya qenc û xirabîyan) daye
ئایا به منداڵی ڕێنموویمان نه‌کردووه بۆ ئه‌وه‌ی شیر له مه‌مکه‌کانی دایکی بخوات؟، له گه‌وره‌یشدا بۆ ئه‌وه‌ی سه‌رپشک بێت له شوێنکه‌وتنی ڕێبازی ڕاست، یان چه‌وت؟!

فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ(11)

 Îdî ewî (merivî, ji bona sipazîya di hemberê van qencîyan) qe xwe ne avite tu gaz û bêlanê zor
که‌چی (زۆربه‌ی ئه‌و خه‌ڵکه‌) نه‌یتوانی به‌سه‌ر کۆسپ و له‌په‌ره‌کاندا زاڵ ببێت و ڕێگای سه‌رفه‌رزای بگرێته‌به‌ر.

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ(12)

 Gaz û bêlanê zor, ka çîye tuyê ji ku bizanî
جا تۆ ‎چووزانی ئه‌و کۆسپ و له‌مپه‌رانه کامه‌ن؟!...

فَكُّ رَقَبَةٍ(13)

 Ewa (kara) vekirina (zincîra) kolan e (ku tu ewan azad bikî)
ئازاد؛ ردنی به‌نده و کۆیله‌یه (یان ئازادکردنی گه‌ردنی خۆیه‌تی له گوناهو یاخی بوون و سه‌رکه‌شی).

أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ(14)

 Yan jî di rojeke axilve da dayîna xurekan e
یاخود خۆراک به‌خشینه له ڕۆژێکدا که گرانی و پرسێتی هه‌بێت.

يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ(15)

 Ji bona sêwîyên pismam ra
به‌تایبه‌تی به‌و هه‌یتوه‌ی که خزمایه‌تی هه‌یه له‌گه‌ڵیدا.

أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ(16)

 Yan jî ji bona wan belengazê, ku ji birçîya xwe li ser xwelîyê dirêj kirene
یان به هه‌ژارێک که له هه‌ژاریدا له‌سه‌ر خاک دانیشێت، یان په‌ککه‌وته و که‌فته‌کارێک.

ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ(17)

 Hêj paşê ewa dibe ji wanê bawer kirin e û şîreta bi hewdana (di hemberê cewr û aşîtan da) li hev dikin û bi dilovanî ya li hev kirinê dikin
سه‌ره‌ڕای ئه‌وانه‌ش ئاده‌میزاد ده‌بێت له‌وانه‌بێت که باوه‌ڕیان هێناوه و ئامۆژگاری یه‌کتریان کردووه له‌سه‌ر خۆگری و ئارامگری و هه‌روه‌ها ئامۆژگاری یه‌کتریان کردووه له‌سه‌ر ڕه‌حم و به‌زه‌یی و میهره‌بانی.

أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ(18)

 Hevrîne bi nutûv û rast evan in
(ئه‌وانه‌ی به‌و سیفه‌ته جوانانه خۆیان ده‌ڕازێننه‌وه‌) ئه‌وانه ده‌سته‌ی ڕاست و (ده‌سته‌ی به‌خته‌وه‌رانن‎).

وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ(19)

 Ewanê bi beratenê me bûn e file hene! ewan jî hevrîne bênutûv û çep in
ئه‌وانه‌ش که باوه‌ڕیان به ئایه‌ت و فه‌رمانه‌کانی ئێمه نه‌بووه‌، ئه‌وانه ده‌سته‌ی خوارو چه‌پ و چه‌وت و ناله‌باران، ده‌سته‌ی نه‌گبه‌ت و سه‌رلێشیواوه‌کانن.

عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ(20)

 Agirê ku derê wî tê girtinê, ji bona (vanan ra)ne
ئه‌وانه ده‌رگا و قاپیه‌کانی دۆزه‌خ له‌سه‌ریان داخراوه و هیچ هیوایه‌کی ڕزگارییان نیه‌.