آیه 25 سوره توبه | خدا شما را در بسيارى از جايها يارى كرد. و نيز در

﴿لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ فِي مَوَاطِنَ كَثِيرَةٍ ۙ وَيَوْمَ حُنَيْنٍ ۙ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنكُمْ شَيْئًا وَضَاقَتْ عَلَيْكُمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّيْتُم مُّدْبِرِينَ﴾
[ التوبة: 25]

خدا شما را در بسيارى از جايها يارى كرد. و نيز در روز حنين، آنگاه كه انبوهى لشكرتان شما را به شگفت آورده بود ولى براى شما سودى نداشت و زمين با همه فراخيش بر شما تنگ شد و بازگشتيد و به دشمن پشت كرديد.

آیه 25 سوره توبه فارسى

به راستی خداوند شما را در جاهای زیادی یاری کرد, (و پیروزی بخشید) ودر روز حنین (نیزیاری کرد) آنگاه که فزونی جمعیت تان شما را شگفت آورده بود (ومغرور ساخت) پس سودی به حالتان نداشت, وزمین با همۀ فراخی و وسعتش بر شما تنگ آمد, وسپس پشت (به میدان جنگ) نموده, فرار کردید.

تفسیر آیه 25 سوره توبه مختصر

ای مؤمنان- الله متعال در غزوه های زیادی شما را با وجود کمی تعداد و ضعف تجهیزات، زمانی که بر الله توکل کردید و اسباب را گرفتید، و از زیادی تعدادتان به شگفت نیامدید؛ بر دشمنان مشرکتان پیروز کرد، پس زیاد بودن افرادتان سبب پیروزی شما بر آن ها نبود، و در جنگ حنین نیز شما را پیروز کرد هنگامی که زیاد بودن تعدادتان شما را به شگفت آورد و گفتید: امروز دیگر به سبب کم بودن تعدادمان شکست نخواهیم خورد، اما این فزونی که به آن شگفت زده شده بودید، نفعی به شما نرساند و دشمنتان (در ابتدا) بر شما غلبه کردند، و زمین با تمام وسعتش بر شما تنگ آمد، سپس گریزان، شکست خورده پشت به میدان جنگ نموده، از دشمنانتان فرار کردید.

تفسیر نور (مصطفی خرم‌دل)

خداوند شما را در مواقع زیادی یاری کرد و (به سبب نیروی ایمان بر دشمنان پیروز گرداند، و از جمله) در جنگ حُنَین (که در روز شنبه، شانزدهم شوّال سال هشتم هجری، میان شما که 12000 نفر بودید، و میان قبائل ثقیف و هوازنِ مشرک که 4000 نفر بودند درگرفت، و شما به کثرت خود و قلّت دشمنان مغرور شدید و خداوند شما را در اوائل امر به خود رها کرد و دشمنان بر شما چیره شدند) بدان گاه که فزونی خودتان شما را به اعجاب انداخت (و فریفته و مغرورِ انبوه لشکر شدید) ولی آن لشکریانِ فراوان اصلاً به کار شما نیامدند (و گره از کارتان نگشادند) و زمین با همه‌ی وسعتش بر شما تنگ شد، و از آن پس‌پشت کردید و پای به فرار نهادید. [[«مَوَاطِنَ»: جمع مَوْطِن، قرارگاه. جایگاه. مراد میدانهای جنگ است. «فَلَمْ تُغْنِ عَنکُمْ شَیْئاً»: دردی از شما را دوا نکرد. کاری برای شما نکرد. «ضَاقَتْ»: تنگ شد. «بِمَا رَحُبَتْ»: با وجود فراخی. حرف (بِ) به معنی (مَعَ)، و واژه (ما) مصدری است، و (رَحُبَتْ) از رحب به معنی وسعت است. «وَلَّیْتُمْ»: پشت کردید. «مُدْبِرِینَ»: پشت‌کنان. «وَلَّیْتُم مُّدْبِرِینَ»: از معرکه گریختید و پشت به دشمن نمودید. (مَدْبِرینَ) حال است و برای تأکید معنی است.]]

English - Sahih International

Allah has already given you victory in many regions and [even] on the day of Hunayn, when your great number pleased you, but it did not avail you at all, and the earth was confining for you with its vastness; then you turned back, fleeing.