آیه 35 سوره احقاف | پس پايدارى كن، همچنان كه پيامبران اُولوالعزم پايدارى كرده بودند. و در

﴿فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَلَا تَسْتَعْجِل لَّهُمْ ۚ كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ مَا يُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِّن نَّهَارٍ ۚ بَلَاغٌ ۚ فَهَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الْفَاسِقُونَ﴾
[ الأحقاف: 35]

پس پايدارى كن، همچنان كه پيامبران اُولوالعزم پايدارى كرده بودند. و در عقوبتشان شتاب مكن. آن روز كه آن وعده‌اى را كه به آنها داده شده بنگرند، پندارند كه جز به قدر ساعتى از روز در گور درنگ نكرده‌اند. اين تبليغ رسالت است. آيا جز نافرمانان به هلاكت مى‌رسند؟

آیه 35 سوره احقاف فارسى

پس (ای پیامبر) صبر کن, همچنانکه پیامبران اولو العزم صبر کردند( ), وبرای (عذاب) آنها شتاب نکن, روزی که آنچه را که وعده داده می شوند ببینند, گویی جز ساعتی از روز (در دنیا) درنگ نکرده اند, این (قرآن) ابلاغی است, پس آیا (قومی) جز قوم فاسق (ونافرمان) هلاک می شوند؟!

تفسیر آیه 35 سوره احقاف مختصر

پس - ای رسول- در برابر تکذیب خویش توسط قومت شکیبایی کن همان‌گونه که رسولان اولوالعزم: نوح و ابراهیم و موسی و عیسی علیهم السلام شکیبایی کردند، و خواستار تعجیل در نزول عذاب آنها نباش، تکذیب ‌کنندگان قوم تو روزی‌که عذابی را که به آن وعده داده می‌شوند در آخرت ببینند به‌سبب عذاب طولانی‌شان گویی جز لحظه‌ای از یک روز در دنیا نمانده‌اند. این قرآن نازل‌شده بر محمد صلی الله علیه وسلم، برای انسان‌ها و جن‌ها ابلاغ و کافی است، زیرا جز کسانی‌که با کفر و گناهان از طاعت الله خارج هستند با عذاب هلاک نمی‌شوند.

تفسیر نور (مصطفی خرم‌دل)

پس (در برابر اذیّت و آزار کافران) شکیبائی کن، آن گونه که پیغمبران أُولُواالعزم (در سختیها) شکیبائی کرده‌اند، و برای (عذاب) آنان شتاب مکن. روزی که ایشان چیزی را مشاهده می‌کنند که بدیشان وعده داده می‌شد، انگار که آنان مدّتی از یک روز در دنیا مانده‌اند (و زندگی کرده‌اند. این قرآن) ابلاغ است و بسنده است. مگر جز مردمان گناهکار و سرکش از اطاعت خدا، هلاک می‌گردند؟! [[«اِصْبِرْ»: شکیبائی کن. مراد از صبر مطلوب در اینجا علاوه از تحمّل رنجها و دردها، مهلت و فرصت دادن به مردمان و انتظار کشیدن است. یعنی ایشان را نفرین نکردن و درخواست عذاب استیصال ننمودن و با عجله مرگ و نابودیشان را خواستار نشدن. «اَلْعَزْم»: اراده محکم و استوار. تصمیم. ثابت و پایدار. «أُوْلُواْ الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ»: پیغمبرانی که دارای اراده استوار و ثبات و پایداری بوده‌اند. حرف (مِنْ) تبعیضیّه است، و اشاره به گروه خاصّی از پیغمبران بزرگ است که صاحب شریعت جدید و آئین تازه بوده‌اند و با گرفتاریها و مشکلات بیشتری روبرو شده‌اند. برخی آنان را پنج نفر می‌دانند که عبارتند از: نوح، ابراهیم، موسی، عیسی، محمّد: بعضی تعداد آنان را بیشتر دانسته‌اند. بعضی هم (مِنْ) را بیانیّه به حساب آورده و همه پیغمبران را أُولُواالعزم بشمار آورده‌اند. «لَمْ یَلْبَثُوا ...»: (نگا: روم / 55، یونس / 45). «بَلاغٌ»: ابلاغ. تبلیغ. بسنده. خبر مبتدای محذوف است: هذَا الْقُرْآنُ بَلاغٌ. این قران تبلیغ آسمانی و بسنده برای زندگی مردمان است. این قرآن آخرین ابلاغ و اخطار است! بپائید به سوی خدا برگردید و بیائید.]]

English - Sahih International

So be patient, [O Muhammad], as were those of determination among the messengers and do not be impatient for them. It will be - on the Day they see that which they are promised - as though they had not remained [in the world] except an hour of a day. [This is] notification. And will [any] be destroyed except the defiantly disobedient people?