آیه 18 سوره تكوير | و سوگند به صبح چون بدمد،

﴿وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ﴾
[ التكوير: 18]

و سوگند به صبح چون بدمد،

آیه 18 سوره تكوير فارسى

وسوگند به صبح, هنگامی که بد مد.

تفسیر آیه 18 سوره تكوير مختصر

و به صبح آن‌گاه که نورش برآید سوگند یاد کرد.

تفسیر نور (مصطفی خرم‌دل)

و سوگند به صبح بدان گاه که می‌دمد (و با طلوع سپیده، چهره‌ی نورانی و پرفروغ خود را به جهانیان می‌نمایاند، و با نسیم حیات‌بخش خویش خفتگان را به حرکت و تلاش می‌کشاند، و از بی‌خبری به بیداری و هوشیاری می‌رساند)! [[«تَنَفَّسَ»: نفس کشید. دمیدن گرفت. انگار صبح شخصی است که از فشار غم رها و نفَس راحتی می‌کشد. مراد روشن شدن است (نگا: مدّثّر / 34).]]

English - Sahih International

And by the dawn when it breathes