آیه 89 سوره واقعه | براى اوست آسايش و روزى و بهشت پرنعمت.

﴿فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ﴾
[ الواقعة: 89]

براى اوست آسايش و روزى و بهشت پرنعمت.

آیه 89 سوره واقعه فارسى

پس (در) آسایش وریحان وباغ (بهشت) پر نعمت است.

تفسیر آیه 89 سوره واقعه مختصر

راحتی‌ای که پس از آن رنجی نیست، و روزی‌ای پاکیزه، و رحمت، و بهشتی که در آن به آنچه که نفسش می‌خواهد برخوردار می‌شود خواهد داشت.

تفسیر نور (مصطفی خرم‌دل)

همین که مُرد، بهره‌ی او راحت و آسایش و گلهای خوشبو و بهشت پرنعمت است. [[«فَرَوْحٌ ...»: حرف (ف) برای تعقیب است. یعنی انسان مؤمن همین که در آستانه مرگ قرار گرفت، رَوح و رَیحان و جنت نعیم بهره او می‌گردد. اغلب آیات قرآنی دالّ بر این است که انسان از نخستین لحظات عالم برزخ، به نعمتها و لذتها و خوشیها می‌رسد، و یا به نقمتها و مجازاتها و ناخوشیها گرفتار می‌گردد (نگا: مؤمنون / 100، انعام / 93، فصّلت / 30). «رَوْحٌ»: راحت و آسایش. «رَیْحَانٌ»: گلهای خوشبو (نگا: رحمن / 12). «جَنَّتُ نَعِیمٍ»: (نگا: شعراء / 85).]]

English - Sahih International

Then [for him is] rest and bounty and a garden of pleasure.