الر ۚ كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ(1) Alif, Lam, Ra (mga titik A, La, Ra). Ito ay isang Aklat na Aming ipinahayag sa iyo (o Muhammad) upang iyong mapatnubayan ang sangkatauhan mula sa kadiliman (kawalan ng pananalig at pagsamba sa mga diyus-diyosan) tungo sa liwanag (pananalig sa Kaisahan ni Allah at sa Islam) sa kapahintulutan ng kanilang Panginoon tungo sa Landas ng Pinakamakapangyarihan, ang Nag-aangkin ng lahat ng mga Pagpupuri |
اللَّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَوَيْلٌ لِّلْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ شَدِيدٍ(2) Si Allah ang nag-aangkin ng lahat ng mga nasa kalangitan at kalupaan! At kasawian sa mga hindi sumasampalataya sa daratal na matinding kaparusahan (sa kanila) |
الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا ۚ أُولَٰئِكَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ(3) Sila na higit na minamabuti ang buhay sa mundong ito kaysa sa Kabilang Buhay, at humahadlang (sa mga tao) sa Landas ni Allah (alalaong baga, sa Islam) at naghahanap ng kalikuan dito, - sila nga ang napaligaw nang malayo |
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلَّا بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ ۖ فَيُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ(4) At hindi Kami nagsugo ng isang Tagapagbalita maliban sa wika ng kanyang pamayanan, upang kanyang maiparating (ang Mensahe) nang malinaw sa kanila. At si Allah ang nagliligaw sa sinumang Kanyang maibigan at namamatnubay sa sinumang Kanyang maibigan, at Siya ang Pinakamakapangyarihan, ang Pinakamaalam |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُم بِأَيَّامِ اللَّهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ(5) At katotohanang isinugo Namin si Moises na may dalang Ayat (mga tanda, katibayan, aral, kapahayagan, atbp.) mula sa Amin (na nagsasabi): “Hanguin mo ang iyong pamayanan mula sa kadiliman tungo sa liwanag, at gawin mong maala- ala nila ang mga salaysay (ng kasaysayan) ni Allah. Tunay ngang sa mga ito ay mayroong mga katibayan, katotohanan at tanda sa bawat mapagtiis at mapagpasalamat (na tao) |
وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ أَنجَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ وَيُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ ۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَاءٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ(6) At (gunitain) nang sabihin ni Moises sa kanyang pamayanan: “Isaisip ninyo ang mga kagandahang loob (tulong) sa inyo ni Allah nang Kanyang iligtas kayo sa mga tao ni Paraon na nagbibigay sa inyo ng kahila-hilakbot na pagpaparusa at pumapatay sa inyong mga anak na lalaki at hinahayaan na buhay ang mga babae, at sa mga ito ay may matinding pagsubok mula sa inyong Panginoon.” |
وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ ۖ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ(7) At (gunitain) nang ipahayag ng inyong Panginoon sa madla: “Kung kayo ay may utang na loob ng pasasalamat (sa pamamagitan nang pagtanggap sa Pananalig at pagsamba lamang kay Allah), kayo ay higit Kong pagkakalooban (ng Aking mga Biyaya), subalit kung kayo ay walang pasasalamat (alalaong baga, walang pananampalataya), katotohanan, ang Aking parusa ay tunay na matindi.” |
وَقَالَ مُوسَىٰ إِن تَكْفُرُوا أَنتُمْ وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا فَإِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ حَمِيدٌ(8) At si Moises ay nagbadya: “Kung kayo ay hindi sasampalataya, kayo at ang lahat ng nasa kalupaan nang sama-sama, katotohanang si Allah ay Puspos ng Kasaganaan (hindi nangangailangan ng anuman), ang Karapat-dapat sa lahat ng Pagpupuri |
أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ ۛ وَالَّذِينَ مِن بَعْدِهِمْ ۛ لَا يَعْلَمُهُمْ إِلَّا اللَّهُ ۚ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَرَدُّوا أَيْدِيَهُمْ فِي أَفْوَاهِهِمْ وَقَالُوا إِنَّا كَفَرْنَا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ وَإِنَّا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ(9) Hindi baga ang kasaysayan ay nakarating sa inyo, ng mga tao na nauna sa inyo, ang mga Tao ni Noe, at ni A’ad, at ni Thamud? At ang mga sumunod sa kanila? walang nakakakilala sa kanila maliban kay Allah. Sa kanila ay dumatal ang kanilang mga tagapagbalita na may taglay na maliwanag na katibayan, subalit inilalagay nila ang kanilang mga kamay sa kanilang bibig (kinakagat ang mga ito dahil sa galit) at nagsabi: “Katotohanang kami ay hindi naniniwala sa bagay na ipinadala sa iyo, at kami ay lubhang nag-aalinlangan sa bagay na kami ay iyong inaanyayahan (alalaong baga, ang Kaisahan ni Allah at sa Islam) |
۞ قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَفِي اللَّهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ يَدْعُوكُمْ لِيَغْفِرَ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرَكُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى ۚ قَالُوا إِنْ أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا تُرِيدُونَ أَن تَصُدُّونَا عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُنَا فَأْتُونَا بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ(10) Ang kanilang mga Tagapagbalita ay nagbadya: “Ano! Mayroon pa ba kayang pag-aalinlangan kung tungkol kay Allah, ang Manlilikha ng mga kalangitan at kalupaan? Kanyang tinatawagan kayo (sa Islam, at maging masunurin kay Allah) upang kayo ay Kanyang patawarin sa inyong mga kasalanan at bigyan kayo ng palugit sa natatakdaang araw.” Sila ay nagsabi: “Ikaw ay isang tao lamang na katulad namin! Ninanais mong talikdan namin ang sinasamba noon pa ng aming mga ninuno. Kung gayon, dalhin mo sa amin ang maliwanag na kapamahalaan (alalaong baga, ang malinaw na katibayan sa iyong sinasabi).” |
قَالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ إِن نَّحْنُ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَمُنُّ عَلَىٰ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۖ وَمَا كَانَ لَنَا أَن نَّأْتِيَكُم بِسُلْطَانٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ(11) Ang kanilang mga Tagapagbalita ay nagsabi sa kanila: “Kami ay hindi hihigit pa sa pagiging tao na katulad ninyo, datapuwa’t si Allah ang nagkakaloob ng Kanyang pagpapala sa sinumang Kanyang maibigan sa Kanyang mga alipin. wala sa amin ang kapamahalaan na dalhin sa inyo ang kapamahalaan (katibayan) maliban sa kapahintulutan ni Allah. At kay Allah (lamang), hayaan ang mga sumasampalataya ay magtiwala |
وَمَا لَنَا أَلَّا نَتَوَكَّلَ عَلَى اللَّهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا ۚ وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَىٰ مَا آذَيْتُمُونَا ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ(12) At bakit hindi namin ilalagay ang aming pagtitiwala kay Allah samantalang Siya ay katotohanang namatnubay sa aming daan. At katiyakang kami ay magbabata ng may pagtitiyaga sa lahat ng inyong ginawang pasakit sa amin, at kay Allah (lamang), hayaan ang may pagtitiwala ay maglagay ng kanilang pagtitiwala (sa Kanya).” |
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُم مِّنْ أَرْضِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا ۖ فَأَوْحَىٰ إِلَيْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِينَ(13) At sila na hindi sumasampalataya ay nagsabi sa kanilang mga Tagapagbalita: “Katotohanang kayo ay itataboy namin (palayo) sa aming lupain, o kayo ay magbabalik sa ating relihiyon.” Kaya’t ang kanilang Panginoon ay nagpahayag sa kanila: “Katotohanan, Aming wawasakin ang Zalimun (mga mapagsamba sa diyus-diyosan, mapaggawa ng kabuktutan, walang pananalig, atbp) |
وَلَنُسْكِنَنَّكُمُ الْأَرْضَ مِن بَعْدِهِمْ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَافَ مَقَامِي وَخَافَ وَعِيدِ(14) At katotohanan, Aming hahayaan kayo na manahan sa kanilang mga lupain pagkaraan nila. Ito ay para sa kanya na nakatindig ng may pagkatakot sa Aking harapan (sa Araw ng Muling Pagkabuhay o nangangamba sa Aking kaparusahan), at gayundin, ay may pangangamba sa Aking banta.” |
وَاسْتَفْتَحُوا وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ(15) Datapuwa’t sila (ang mga Tagapagbalita) ay nanikluhod ng tagumpay at tulong (mula sa kanilang Panginoon, si Allah), at ang bawat suwail at palalong diktador (na tumatangging maniwala sa Kaisahan ni Allah) ay inihantong sa ganap na pagkalungi at pagkawasak |
مِّن وَرَائِهِ جَهَنَّمُ وَيُسْقَىٰ مِن مَّاءٍ صَدِيدٍ(16) Sa harapan niya (ang bawat suwail, palalong diktador) ay Impiyerno, at siya aypaiinuminngkumukuloatnagnananangtubig |
يَتَجَرَّعُهُ وَلَا يَكَادُ يُسِيغُهُ وَيَأْتِيهِ الْمَوْتُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَمَا هُوَ بِمَيِّتٍ ۖ وَمِن وَرَائِهِ عَذَابٌ غَلِيظٌ(17) Iinumin niya ito nang laban sa kanyang kalooban, at makadarama siya ng matinding kahirapan sa paglunok nito pababa sa kanyang lalamunan, at ang kamatayan ay daratal sa kanya sa bawat panig, gayunpaman, siya ay hindi mamamatay at sa harapan niya ay may matinding pagpaparusa |
مَّثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ ۖ أَعْمَالُهُمْ كَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ فِي يَوْمٍ عَاصِفٍ ۖ لَّا يَقْدِرُونَ مِمَّا كَسَبُوا عَلَىٰ شَيْءٍ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الضَّلَالُ الْبَعِيدُ(18) Ang kahalintulad nga ng mga hindi sumasampalataya sa kanilang Panginoon; ang kanilang mga gawa ay tulad ng abo, na hinipan ng humahagupit na hangin sa araw na bumabagyo, sila ay hindi maaaring makakuha ng anuman sa bagay na kanilang kinita. Ito ang pagkapariwara na lubhang malayo (sa Matuwid na Landas) |
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ(19) Hindi baga ninyo napagmamalas na nilikha ni Allah ang mga kalangitan at kalupaan sa Katotohanan! Kung Kanyang naisin, kayo ay matatanggal Niya at maipapalit (sa halip ninyo) ang ibang nilikha |
وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ(20) At para kay Allah, ito ay hindi mahirap o mabigat (alalaong baga, tunay na lubhang magaan para sa Kanya) |
وَبَرَزُوا لِلَّهِ جَمِيعًا فَقَالَ الضُّعَفَاءُ لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللَّهِ مِن شَيْءٍ ۚ قَالُوا لَوْ هَدَانَا اللَّهُ لَهَدَيْنَاكُمْ ۖ سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِن مَّحِيصٍ(21) At silang lahat ay tatambad sa harapan ni Allah (sa Araw ng Muling Pagkabuhay), at ang mga mahina ay mangungusap sa mga palalong (pinuno): “Katotohanan, aming sinunod kayo, kami ba ay matutulungan ninyo kahit na ano lamang sa kaparusahan ni Allah?” Sila ay magsasabi: “Kung kami ay pinatnubayan ni Allah, kayo sana ay aming napatnubayan. wala ng halaga sa atin (ngayon) kung tayo man ay mapoot, o ang magbata (ng mga parusang ito) ng may pagtitiis, walang lugar ng kaligtasan para sa atin.” |
وَقَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدتُّكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ ۖ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا أَن دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي ۖ فَلَا تَلُومُونِي وَلُومُوا أَنفُسَكُم ۖ مَّا أَنَا بِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنتُم بِمُصْرِخِيَّ ۖ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَا أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ ۗ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ(22) At si Satanas ay mangungusap kung ang bagay ay napagpasyahan na: “Tunay ngang si Allah ay nangako sa inyo ng pangako ng Katotohanan. At ako rin ay nangako sa inyo, nguni’t aking ipinagkaluno kayo. Ako ay walang kapamahalaan sa inyo, maliban na kayo ay aking inakit, at kayo ay sumunod sa akin. Kaya’t huwag ninyo akong sisihin, bagkus ay sisihin ninyo ang inyong sarili. Kayo ay hindi ko matutulungan, gayundin, ako ay hindi ninyo matutulungan. Itinatanggi ko ang inyong (dating) gawain ng pagtatambal ninyo sa akin (Satanas) kay Allah (sa pamamagitan ng pagsunod ninyo sa akin sa buhay sa mundong ito). Katotohanang may kasakit-sakit na kaparusahan sa Zalimun (mga mapagsamba sa diyus-diyosan at mapaggawa ng kamalian, walang pananalig, buktot, atbp.).” |
وَأُدْخِلَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ ۖ تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلَامٌ(23) At sila na sumasampalataya (sa Kaisahan ni Allah at sa Kanyang mga Tagapagbalita at sa kanilang mga dinalang pahayag) at nagsigawa ng kabutihan ay hahayaan na magsipasok sa mga Halamanan na sa ilalim nito ay may mga batis na nagsisidaloy, - upang manahan dito magpakailanman (alalaong baga, sa Paraiso), ng may kapahintulutan ng kanilang Panginoon. Ang kanilang pagbati rito ay Salam (Kapayapaan) |
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ(24) Hindi baga ninyo napagmamalas kung paano si Allah ay nagpapakita ng paghahambing? Ang isang magandang salita tulad ng isang magandang punongkahoy, na ang mga ugat ay matatag na nakakabit, at ang kanyang mga sanga ay (umaabot) sa alapaap (alalaong baga, lubhang napakataas) |
تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا ۗ وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ(25) Na nagbibigay ng kanyang bunga sa lahat ng panahon, sa kapahintulutan ng Kanyang Panginoon. Si Allah ay nagbibigay ng paghahambing sa sangkatauhan upang sila ay makaala-ala |
وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الْأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ(26) At ang paghahambing ng isang masamang salita ay katulad ng isang masamang punongkahoy na nabunot (ang mga ugat) sa ibabaw ng lupa; na walang katatagan |
يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ ۖ وَيُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمِينَ ۚ وَيَفْعَلُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ(27) Si Allah ang magpapatatag sa mga sumasampalataya sa (pamamagitan) ng salita na nakatindig nang matatag sa mundo (alalaong baga, sila ay magpapatuloy sa pagsamba lamang kay Allah at wala ng iba), at gayundin sa Kabilang Buhay. At si Allah ay magpapahintulot na mapariwara ang Zalimun (mga mapagsamba sa diyus-diyosan, mapaggawa ng kamalian, buktot, atbp.), at si Allah ay gumagawa ng Kanyang naisin |
۞ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْرًا وَأَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ(28) Hindi baga ninyo napagmamalas sila na ipinagpalit ang mga Pagpapala ni Allah sa kawalan ng pananampalataya (sa pamamagitan ng pagtatakwil kay Propeta Muhammad at sa kanyang Mensahe ng Islam), at nagpahamak sa kanilang mga tao upang manahan sa Tahanan ng Pagkawasak |
جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا ۖ وَبِئْسَ الْقَرَارُ(29) (Sa) Impiyerno, kung saan sila ay susunugin, - ang isang pagkasama-samang lugar upang panahanan |
وَجَعَلُوا لِلَّهِ أَندَادًا لِّيُضِلُّوا عَن سَبِيلِهِ ۗ قُلْ تَمَتَّعُوا فَإِنَّ مَصِيرَكُمْ إِلَى النَّارِ(30) At sila ay nagtambal ng mga karibal kay Allah, upang iligaw (ang mga tao) sa Kanyang Landas! Ipagbadya: “Magsipagsaya kayo (sa inyong maigsing buhay)! Datapuwa’t katotohanan, ang inyong hantungan ay (Apoy) ng Impiyerno!” |
قُل لِّعِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا يُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خِلَالٌ(31) Ipagbadya mo (o Muhammad) sa Ibadi (sa Aking mga alipin) na nagsisisampalataya, na sila ay marapat na mag- alay ng palagiang pagdarasal nang mahinusay (Iqamat- as-Salat) at gumugol sa kawanggawa mula sa panustos na ipinagkaloob Namin sa kanila, ng lingid at lantad, bago dumating ang Araw na roon ay walang pakikipagtawaran (at bilihan), gayundin ng pakikipagkaibigan |
اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ ۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِيَ فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ ۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهَارَ(32) Si Allah ang lumikha ng mga kalangitan at kalupaan at nagpamalisbis ng tubig (ulan) mula sa alapaap, at dito ay nagpalabas ng mga bungangkahoy bilang pagkain ninyo, at ginawa Niya ang mga barko na kapakinabangan sa inyo, upang sila ay makapaglayag sa dagat sa pamamagitan ng Kanyang pag-uutos, at nilikha rin Niya ang mga ilog upang makatulong sa inyo |
وَسَخَّرَ لَكُمُ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ دَائِبَيْنِ ۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ(33) At nilikha Niya ang araw at buwan, na kapwa patuloy na tumatahak sa kanilang landas (ng pag-inog), upang makatulong sa inyo, at ginawa Niya ang gabi at araw (maghapon), upang maging kapakinabangan sa inyo |
وَآتَاكُم مِّن كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ ۚ وَإِن تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا ۗ إِنَّ الْإِنسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ(34) At ibinigay Niya sa inyo ang lahat ng inyong hinihingi, at kung inyong bibilangin ang mga Pagpapala ni Allah, kailanman ay hindi ninyo ito magagawang bilangin. Katotohanan! Ang tao ay walang pagsalang mapaggawa ng kamalian,- isanghindinananampalataya(walangdamdamin ng pasasalamat, nagtatatwa sa mga Pagpapala ni Allah sa pamamagitan ng kawalan ng pananalig at pagsamba sa mga iba maliban pa kay Allah, sa pagsuway sa Kanya at sa Kanyang Propetang si Muhammad) |
وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَٰذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَاجْنُبْنِي وَبَنِيَّ أَن نَّعْبُدَ الْأَصْنَامَ(35) At alalahanin nang manikluhod si Abraham: “o aking Panginoon! Gawin Ninyo ang lungsod na ito (Makkah) na maging isang lugar ng kapayapaan at katiwasayan, at Inyong iadya ako at ang aking mga anak sa pagsamba sa mga diyus- diyosan |
رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضْلَلْنَ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ ۖ فَمَن تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي ۖ وَمَنْ عَصَانِي فَإِنَّكَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ(36) O aking Panginoon! Katotohanang iniligaw nila ang karamihan sa sangkatauhan. Datapuwa’t sinumang sumunod sa akin, katotohanang siya ay aking kakampi. At sinumang sumuway sa akin, - tunay na Kayo pa rin (Allah) ang Lagi nang Nagpapatawad, ang Pinakamaawain |
رَّبَّنَا إِنِّي أَسْكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِندَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُوا الصَّلَاةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَارْزُقْهُم مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ(37) O aming Panginoon! Hinayaan ko ang iba sa aking mga anak na manirahan sa lambak na walang pananim, sa iyong Sagradong Tahanan (ang Ka’ba sa Makkah), upang sa gayon, o aking Panginoon, na sila ay magsipag-alay ng panalangin nang mahinusay (Iqamat-as-Salat), kaya’t Inyong gawaran ang puso ng ibang tao na may pagmamahal tungo sa kanila, at (o Allah) Inyong pagkalooban sila ng mga bungangkahoy upang sila ay magbigay ng pasasalamat |
رَبَّنَا إِنَّكَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِي وَمَا نُعْلِنُ ۗ وَمَا يَخْفَىٰ عَلَى اللَّهِ مِن شَيْءٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ(38) O aming Panginoon! Katotohanang batid Ninyo kung ano ang aming ikinukubli at kung ano ang aming inilalantad. walang anuman sa mga kalangitan at kalupaan ang nalilingid kay Allah |
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي وَهَبَ لِي عَلَى الْكِبَرِ إِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ ۚ إِنَّ رَبِّي لَسَمِيعُ الدُّعَاءِ(39) Ang lahat ng pagpupuri at pasasalamat ay kay Allah, na nagkaloob sa akin sa panahon ng aking katandaan kay Ismail at Isaac. Katotohanan, ang aking Panginoon ang Lubos na Dumirinig ng lahat ng mga panalangin |
رَبِّ اجْعَلْنِي مُقِيمَ الصَّلَاةِ وَمِن ذُرِّيَّتِي ۚ رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاءِ(40) o aking Panginoon, Inyong gawin ako na maging isa sa nag-aalay ng ganap na panalangin nang mahinusay (Iqamat-as-Salat) at gayundin ang aking mga anak, o aking Panginoon! At Inyong tanggapin ang aking panambitan |
رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ(41) Aming Panginoon! Inyong patawarin ako at ang aking mga magulang at ang lahat ng mga sumasampalataya sa Araw na ang Pagtutuos ay isasagawa.” |
وَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غَافِلًا عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ ۚ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ الْأَبْصَارُ(42) HuwagninyongisaisipnasiAllahayhindinakakapansin ng mga ginagawa ng Zalimun (mga mapagsamba sa diyus-diyosan, mapaggawa ng kamalian, buktot, atbp.), datapuwa’t Kanyang binibigyan sila ng palugit hanggang sa Araw na ang mga mata ay tititig sa pagkagimbal |
مُهْطِعِينَ مُقْنِعِي رُءُوسِهِمْ لَا يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْ ۖ وَأَفْئِدَتُهُمْ هَوَاءٌ(43) Sila ay humahangos (sa kanilang) unahan na ang mga leeg ay nakahindig, ang kanilang ulo ay nakatuon sa itaas (sa alapaap), ang kanilang paningin ay hindi bumabalik tungo sa kanila at ang kanilang puso ay hungkag (sa pag-iisip, dahilan sa matinding pagkatakot) |
وَأَنذِرِ النَّاسَ يَوْمَ يَأْتِيهِمُ الْعَذَابُ فَيَقُولُ الَّذِينَ ظَلَمُوا رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِيبٍ نُّجِبْ دَعْوَتَكَ وَنَتَّبِعِ الرُّسُلَ ۗ أَوَلَمْ تَكُونُوا أَقْسَمْتُم مِّن قَبْلُ مَا لَكُم مِّن زَوَالٍ(44) At iyong babalaan (o Muhammad) ang sangkatauhan sa Araw na ang kaparusahan ay sasapit sa kanila; at ang mga buktot ay magsasabi: “o aming Panginoon! Inyong palugitan kami ng ilang sandali, kami ay tutugon sa Inyong panawagan at susunod sa Inyong mga Tagapagbalita!” (dito ay ipagbabadya): “Hindi baga kayo ay nagsisumpa noon na hindi ninyo iiwanan (ang mundo para sa Kabilang Buhay).” |
وَسَكَنتُمْ فِي مَسَاكِنِ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ وَتَبَيَّنَ لَكُمْ كَيْفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَضَرَبْنَا لَكُمُ الْأَمْثَالَ(45) At nagsipanirahan kayo sa mga tirahan ng mga tao na nagpariwara sa kanilang sarili, at ito ay maliwanag sa inyo kung paano Namin pinakitunguhan (o pinagpasyahan) sila. At inihantad Namin sa inyo ang maraming paghahambing |
وَقَدْ مَكَرُوا مَكْرَهُمْ وَعِندَ اللَّهِ مَكْرُهُمْ وَإِن كَانَ مَكْرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبَالُ(46) Katotohanang binalak nila ang kanilang plano, at ang kanilang pagbabalak ay nababatid ni Allah, kahima’t ang kanilang pagpaplano ay (isang) matinding plano, (gayunpaman), ito ay hindi makakapagpaalis sa kabundukan (mga tunay na bundok o mga batas Islamiko) sa kanilang kinalalagyan (sapagkat ito ay walang halaga). [Sinasabi ng ibang mga tagapagpaliwanag tungkol sa talatang ito, na ang mga paganong Quraish ay nagbalak nang laban kay Propeta Muhammad na patayin siya datapuwa’t sila ay nabigo na gawin ang kanilang pakay na kanilang binalak] |
فَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ ذُو انتِقَامٍ(47) Kaya’t huwag ninyong akalain na si Allah ay hindi tutupadsaKanyangPangakosaKanyangmgaTagapagbalita. Katotohanang si Allah ang Pinakamakapangyarihan, ang Ganap na Makakagawa ng lahat ng Ganti (Kabayaran) |
يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ وَالسَّمَاوَاتُ ۖ وَبَرَزُوا لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ(48) Sa Araw na ang kalupaan ay mapapalitan ng ibang kalupaan, at gayundin ang mga kalangitan, at ang lahat (ng mga nilikha) ay tatambad sa harapan ni Allah, ang Tanging Isa, ang Hindi Mapapangibabawan |
وَتَرَى الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ مُّقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفَادِ(49) At inyong mapagmamalas ang Mujrimun (mga buktot, buhong, hindi sumasampalataya sa Kaisahan ni Allah, mapagsamba sa mga diyus-diyosan, atbp.), sa Araw na yaon ay natatanikalaan (ang Muqarranun [mga makasalanan, tampalasan, atbp.], na nagagapos ng tanikala ang kanilang mga paa at kamay nang sama-sama at nakakabit sa kanilang leeg |
سَرَابِيلُهُم مِّن قَطِرَانٍ وَتَغْشَىٰ وُجُوهَهُمُ النَّارُ(50) Ang kanilang kasuutan ng aspalto (o alkitran) at apoy ay babalot sa kanilang mukha |
لِيَجْزِيَ اللَّهُ كُلَّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ ۚ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ(51) Upang si Allah ay magbigay ganti sa bawat tao ayon sa kanyang kinita. Katotohanang si Allah ay Maagap sa Pagsusulit |
هَٰذَا بَلَاغٌ لِّلنَّاسِ وَلِيُنذَرُوا بِهِ وَلِيَعْلَمُوا أَنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ وَلِيَذَّكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ(52) Ito (ang Qur’an) ay isang Mensahe sa sangkatauhan (at isang maliwanag na katibayan laban sa kanila), upang sila ay mababalaan sa gayong paraan at upang kanilang mapag-alaman na Siya lamang ang Tanging Nag-iisang diyos (Allah), at upang ang mga tao na may pang-unawa ay sumunod |
Ahmed Al Ajmy
Bandar Balila
Khalid Al Jalil
Saad Al Ghamdi
Saud Al Shuraim
Abdul Basit
Abdul Rashid Sufi
Abdullah Basfar
Abdullah Al Juhani
Fares Abbad
Maher Al Muaiqly
Al Minshawi
Al Hosary
Mishari Al-afasi
Yasser Al Dosari
