سورة الإنسان بالفارسية
هَلْ أَتَىٰ عَلَى الْإِنسَانِ حِينٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُن شَيْئًا مَّذْكُورًا(1) هرآينه بر انسان مدتى از زمان گذشت و او چيزى در خور ذكر نبود. |
إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا(2) ما آدمى را از نطفهاى آميخته بيافريدهايم، تا او را امتحان كنيم. و شنوا و بينايش ساختهايم. |
إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا(3) راه را به او نشان دادهايم. يا سپاسگزار باشد يا ناسپاس. |
إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِيرًا(4) ما براى كافران زنجيرها و غلها و آتش افروخته آماده كردهايم. |
إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا(5) نيكان از جامهايى مىنوشند كه آميخته به كافور است: |
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا(6) چشمهاى كه بندگان خدا از آن مىنوشند و آن را به هر جاى كه خواهند روان مىسازند. |
يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا(7) به نذر وفا مىكنند و از روزى كه شر آن همه جا را گرفته است مىترسند. |
وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا(8) و طعام را در حالى كه خود دوستش دارند به مسكين و يتيم و اسير مىخورانند: |
إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا(9) جز اين نيست كه شما را براى خدا اطعام مىكنيم و از شما نه پاداشى مىخواهيم نه سپاسى. |
إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا(10) ما از پروردگار خود مىترسيم، در روزى كه آن روز عبوس و سخت و هولناك است. |
فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَٰلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا(11) خدا ايشان را از شر آن روز نگه داشت و آنان را طراوت و شادمانى بخشيد. |
وَجَزَاهُم بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا(12) به پاداش صبرى كه كردهاند پاداششان را بهشت و حرير داد. |
مُّتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ ۖ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِيرًا(13) در آنجا بر تختها تكيه زدهاند نه هيچ آفتابى مىبينند و نه سرمايى. |
وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا(14) سايههاى درختانش بر سرشان افتاده و ميوههايش به فرمانشان باشد. |
وَيُطَافُ عَلَيْهِم بِآنِيَةٍ مِّن فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا(15) كاسههاى سيمين و كوزههاى شراب ميانشان به گردش در مىآيد. |
قَوَارِيرَ مِن فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا(16) كوزههايى از سيم كه آنها را به اندازه پُر كردهاند. |
وَيُسْقَوْنَ فِيهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِيلًا(17) در آنجا جامى بنوشانندشان كه آميخته با زنجبيل باشد، |
عَيْنًا فِيهَا تُسَمَّىٰ سَلْسَبِيلًا(18) از چشمهاى كه آن را سلسبيل مىگويند. |
۞ وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا(19) همواره پسرانى به گردشان مىچرخند كه چون آنها را ببينى، پندارى مرواريد پراكندهاند. |
وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا(20) چون بنگرى، هر چه بنگرى نعمت فراوان است و فرمانروايى بزرگ. |
عَالِيَهُمْ ثِيَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ ۖ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا(21) بر تنشان جامههايى است از سُندس سبز و استبرق. و به دستبندهايى از سيم زينت شدهاند. و پروردگارشان از شرابى پاكيزه سيرابشان سازد. |
إِنَّ هَٰذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَكَانَ سَعْيُكُم مَّشْكُورًا(22) اين پاداش شماست و از كوششتان سپاسگزارى شده است. |
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ تَنزِيلًا(23) ما قرآن را بر تو نازل كرديم، نازلكردنى نيكو. |
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا(24) در برابر فرمان پروردگارت صابر باش و از هيچ گناهكار يا ناسپاسى اطاعت مكن. |
وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا(25) و بامدادان و شامگاهان نام پروردگارت را بر زبان بياور. |
وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا(26) در پارهاى از شب سجدهاش كن و در همه درازناى شب تسبيحش گوى. |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا(27) اينان اين دنياى زودگذر را دوست دارند و آن روز دشوار را پس پشت مىافكنند. |
نَّحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ ۖ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا(28) ما آدميان را آفريديم و اعضا و مفاصلشان را نيرومند گردانيديم و اگر خواهيم، به جاى آنها قومى همانندشان بياوريم. |
إِنَّ هَٰذِهِ تَذْكِرَةٌ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا(29) اين اندرزى است. پس هر كه خواهد، راهى به سوى پروردگار خويش برگزيند. |
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا(30) و شما جز آن نمىخواهيد كه خدا خواسته باشد، زيرا خدا دانا و حكيم است. |
يُدْخِلُ مَن يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ ۚ وَالظَّالِمِينَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا(31) هر كس را كه بخواهد مشمول رحمت خود سازد، و براى ستمكاران عذابى دردآور آماده كرده است. |
المزيد من السور باللغة الفارسية:
تحميل سورة الإنسان بصوت أشهر القراء :
قم باختيار القارئ للاستماع و تحميل سورة الإنسان كاملة بجودة عالية
أحمد العجمي
خالد الجليل
سعد الغامدي
سعود الشريم
عبد الباسط
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
ياسر الدوسري
Thursday, November 21, 2024
لا تنسنا من دعوة صالحة بظهر الغيب