حم(1) Ha Mim (mga titik Ha, Ma) |
تَنزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ(2) Ang Kapahayagan ng Aklat (ang Qur’an) ay mula kay Allah, ang Mataas sa Kapangyarihan, ang Tigib ng Karunungan |
إِنَّ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِّلْمُؤْمِنِينَ(3) Katotohanang sa kalangitan at kalupaan, naririto ang mga Tanda sa mga sumasampalataya |
وَفِي خَلْقِكُمْ وَمَا يَبُثُّ مِن دَابَّةٍ آيَاتٌ لِّقَوْمٍ يُوقِنُونَ(4) At sa pagkakalikha sa inyong sarili, at sa anumang Kanyang ikinalat (sa kalupaan) na gumagalaw (may buhay) na mga nilalang. Ito ay mga Tanda para sa mga tao na may matibay at tiyak na pananalig |
وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِن رِّزْقٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ آيَاتٌ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ(5) At sa pagpapalitan ng araw at gabi, at katotohanang si Allah ang nagpamalisbis ng panustos (na ulan) na (Kanyang) ipinanaog mula sa alapaap at nagbigay buhay sa tigang na lupa, at sa pagbabago ng direksyon ng ihip ng hangin (alalaong baga, kung minsan ay patungo sa silangan o hilaga, at kung minsan ay patungo sa timog o kanluran, at kung minsan ay nagdadala ng masayang balita ng ulan at kung minsan ay nagdadala ng kaparusahan [bagyo]), ito ay mga Tanda para sa mga tao na may kaalaman at pang-unawa |
تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۖ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ(6) Ito ang Ayat (mga tanda, kapahayagan, katibayan, aral, atbp.) ni Allah, na Aming ipinahayag sa iyo (O Muhammad) ng may katotohanan, kaya’t sa alin (at ano) pa kayang pahayag na iba pa kay Allah at sa Kanyang Ayat (mga katibayan, aral, kapahayagan, tanda, atbp.), sila ay maniniwala |
وَيْلٌ لِّكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ(7) Kasawian sa bawat makasalanan na mapagkunwari |
يَسْمَعُ آيَاتِ اللَّهِ تُتْلَىٰ عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَا ۖ فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ(8) Na nakakarinig sa mga Talata ni Allah na ipinahayag sa kanya. Datapuwa’t siya ay matigas at mapagmataas na wari bang wala siyang naririnig. Kung gayon, ipagbadya sa kanya ang kasakit-sakit na parusa |
وَإِذَا عَلِمَ مِنْ آيَاتِنَا شَيْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوًا ۚ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ(9) At kung siya ay makaalam ng ilan sa Aming mga Talata (ang Qur’an), tinatanggap niya ito ng may panunuya. Sa ganitong (mga tao) ay may naghihintay na kaaba-abang Parusa |
مِّن وَرَائِهِمْ جَهَنَّمُ ۖ وَلَا يُغْنِي عَنْهُم مَّا كَسَبُوا شَيْئًا وَلَا مَا اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاءَ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ(10) Sa harapan nila ay mayroong Impiyerno, at walang kapakinabangan sa kanila ang anumang kanilang pinagpaguran (kinita) gayundin (ay walang kapakinabangan sa kanila) ang mga tinangkilik nila na Auliya (mga tagapangalaga, kawaksi, tagapagtanggol, atbp.) maliban kay Allah. At sasakanila ang nag-uumapaw na Parusa |
هَٰذَا هُدًى ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَهُمْ عَذَابٌ مِّن رِّجْزٍ أَلِيمٌ(11) Ito (ang Qur’an) ang tunay na Patnubay. At sa mga nagtatakwil sa Ayat (mga tanda, kapahayagan, katibayan, aral, atbp.) ng kanilang Panginoon, sasakanila ang isang kasakit-sakit na Parusa na kasuklam-suklam |
۞ اللَّهُ الَّذِي سَخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِيَ الْفُلْكُ فِيهِ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ(12) SiAllah ang naggawad na ang karagatan ay mapasailalim sa inyo (mahawakan sa pag-uutos), upang ang mga barko ay lumayag dito sa pamamagitan ng Kanyang Kautusan upang kayo ay magsihanap ng Kanyang mga Biyaya, at kayo ay magkaroon ng damdamin ng pasasalamat |
وَسَخَّرَ لَكُم مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مِّنْهُ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ(13) At ipinailalim Niya sa inyo (sa Kanyang kapahintulutan) ang lahat ng nasa kalangitan at lahat ng nasa kalupaan; ang lahat ng mga ito ay bilang kaloob at kabaitan mula sa Kanya. Pagmasdan! Katotohanang naririto ang mga Tanda sa mga tao na nagmumuni-muni |
قُل لِّلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لَا يَرْجُونَ أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ(14) Ipagbadya mo (o Muhammad) sa mga sumasampalataya, na patawarin (nila) ang mga (gumagawa ng kasahulan sa kanila) at hindi umaasa sa Araw ni Allah (alalaong baga, ang Kanyang Kabayaran). Nasa sa Kanya ang kabayaran (para sa mabuti o masama) ng mga tao, ng ayon sa kanilang pinagsumikapan.[Ang kautusan sa Talatang ito ay pinawalang saysay ng Talata ng Jihad (Banal na Pakikipaglaban) laban sa mga mapagsamba sa diyus- diyosan, Qur’an |
مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَسَاءَ فَعَلَيْهَا ۖ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ(15) Kung sinuman ang gumawa ng matuwid na gawa, ito ay para sa kanyang sariling kapakanan; at kung sinuman ang gumawa ng masama, ito ay gawa na laban sa kanyang (sariling) kaluluwa. Sa huli, kayo ay muling magbabalik sa inyong Panginoon |
وَلَقَدْ آتَيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ(16) At katotohanang (noon pang una) ay Aming ipinagkaloob sa Angkan ng Israel ang Kasulatan, ang pang- unawa sa Kasulatan at sa kanyang mga Batas (kapangyarihan sa Pag-uutos), at ang Pagka-propeta. Iginawad Namin sa kanila ang kanilang ikabubuhay, ang mga bagay na mainam at dalisay, at Aming ginawaran sila ng higit na biyaya sa lahat ng mga nilalang (sa kanilang panahon) |
وَآتَيْنَاهُم بَيِّنَاتٍ مِّنَ الْأَمْرِ ۖ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ(17) At sila ay biniyayaan Namin ng Maliwanag na mga Katibayan sa kapakanan (ng kanilang pananampalataya sa pamamagitan nang pagpapahayag sa kanila ng Torah, mga Batas). Pagkaraan lamang nang ang karunungan ay maipagkaloob sa kanila, sila ay nabulid sa pagkakawatak-watak ng dahil sa hayagang inggit sa kanilang mga sarili. Katotohanan, ang iyong Panginoon ang huhusga sa kanila sa Araw ng Paghuhukom, samgabagaynahindinilapinagkakasunduan |
ثُمَّ جَعَلْنَاكَ عَلَىٰ شَرِيعَةٍ مِّنَ الْأَمْرِ فَاتَّبِعْهَا وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ(18) At inilagay ka Namin (o Muhammad) sa tamang landas ng Pananampalataya (katulad ng Aming ipinag-utos sa Aming mga Tagapagbalita na una sa iyo tungkol sa Kaisahan ni Allah at sa mga legal na batas ng Islam). Kaya’t sundin mo ang Landas (Kaisahan ni Allah at Islam), at huwag kang sumunod sa pagnanais ng mga walang kaalaman |
إِنَّهُمْ لَن يُغْنُوا عَنكَ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۚ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۖ وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُتَّقِينَ(19) Katotohanang sila ay walang silbi sa iyo sa paningin ni Allah. Katotohanan, ang Zalimun (mga mapaggawa ng kasamaan, mapagsamba sa diyus-diyosan, buktot, atbp.) ay mga Auliya (tagapangalaga, tagapagtanggol, kawaksi, atbp.), at magkakabuklod sa isa’t isa. Datapuwa’t si Allah ang wali (Tagapangalaga, Tagapagtanggol, atbp.) ng Mutaqqun (mga matutuwid at matimtimang tao na labis na nangangamba kay Allah at umiiwas sa lahat ng mga kasalanan at masasamang gawa at nagmamahal kay Allah ng higit at nagsasagawa ng mga mabubuting gawa na ipinag- utos ni Allah) |
هَٰذَا بَصَائِرُ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّقَوْمٍ يُوقِنُونَ(20) Ito (ang Qur’an) ay maliwanag na pananaw at katibayan sa sangkatauhan, at isang Patnubay at Habag sa mga tao na may matatag na Pananalig |
أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ اجْتَرَحُوا السَّيِّئَاتِ أَن نَّجْعَلَهُمْ كَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَوَاءً مَّحْيَاهُمْ وَمَمَاتُهُمْ ۚ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ(21) Ano! Sila baga na nagsisigawa ng mga kasamaan ay nag-aakala na sila ay ituturing Namin na katulad ng mga nananampalataya (sa Kaisahan ni Allah at sa Islam) at nagsisigawa ng kabutihan na maging magkatulad ang kanilang pangkasalukuyang buhay at pagkatapos ng kamatayan? Tunay na kasamaan ang kahatulan na kanilang ginawa |
وَخَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَلِتُجْزَىٰ كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ(22) At nilikha ni Allah ang kalangitan at kalupaan ng may kapakinabangan, upang ang bawat kaluluwa ay makatagpo ng kabayaran sa kanyang kinita. At walang sinuman sa kanila ang hahatulan ng walang katuwiran |
أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَٰهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَىٰ عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَىٰ سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَىٰ بَصَرِهِ غِشَاوَةً فَمَن يَهْدِيهِ مِن بَعْدِ اللَّهِ ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ(23) Napagmamasdan mo ba siya na nagtuturing sa kanyang pagnanasa (walang kapararakang hangarin) bilang kanyang diyos? Si Allah na nakakatalos sa kanya ay hinayaan siya na naliligaw. At sinarhan Niya ang kanyang pandinig at kanyang puso (sa pang-unawa) at humadlang sa kanyang paningin. Sino kaya baga ang makakapamatnubay sa kanya (pagkaraang alisin ni Allah ang Kanyang patnubay)? Hindi ba kayo magsisitanggap ng paala-ala |
وَقَالُوا مَا هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا يُهْلِكُنَا إِلَّا الدَّهْرُ ۚ وَمَا لَهُم بِذَٰلِكَ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ(24) At sila ay nagsasabi: “Mayroon pa ba kayang ibang buhay maliban sa aming buhay sa mundong ito? Kami ay mamamatay at kami ay nabubuhay at tanging dahr (Panahon) lamang ang makakasira sa amin.” Datapuwa’t ang tungkol dito (Kabilang Buhay), sila ay walang kaalaman, bagkus, sila ay naghahaka-haka lamang |
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ مَّا كَانَ حُجَّتَهُمْ إِلَّا أَن قَالُوا ائْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ(25) At kung ang Aming maliliwanag na mga Talata ay ipinapahayag sa kanila, ang kanilang panambitan ay walang iba kundi ito: “Ibalik mong muli ang aming mga (patay) na ninuno (sa pagkabuhay), kung ikaw ay nagsasabi ng katotohanan!” |
قُلِ اللَّهُ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يَجْمَعُكُمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ(26) Ipagbadya (sa kanila): “Si Allah ang naggawad sa inyo ng buhay, at Siya rin ang magkakaloob sa inyo ng kamatayan. Siya rin ang magtitipon sa inyo sa Araw ng Paghuhukom (Araw ng Muling Pagkabuhay) na walang alinlangan. Datapuwa’t ang karamihan ng mga tao ay hindi nakakaalam |
وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ(27) Kay Allah lamang ang pag-aangkin ng Kapamahalaan (Kaharian) ng kalangitan at kalupaan. At sa Araw na ang oras (ng Paghuhukom) ay ititindig, sa Araw na ito, ang mga tagasunod ng kabulaaan (sinungaling, mapagsamba sa mga diyus-diyosan, walang pananalig, atbp.) ay paglalahuan (ng lahat-lahat) |
وَتَرَىٰ كُلَّ أُمَّةٍ جَاثِيَةً ۚ كُلُّ أُمَّةٍ تُدْعَىٰ إِلَىٰ كِتَابِهَا الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ(28) At inyong mapagmamalas na ang bawat bansa (pamayanan) ay mangangayupapa sa kanyang mga tuhod (na nakaluhod), ang bawat bansa ay tatawagin sa kanyang Talaan (ng mga gawa). “Sa Araw na ito, kayo ay babayaran sa lahat ng inyong mga ginawa.” |
هَٰذَا كِتَابُنَا يَنطِقُ عَلَيْكُم بِالْحَقِّ ۚ إِنَّا كُنَّا نَسْتَنسِخُ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ(29) “Naririto, ang Aming Talaan ay magpapahayag sa inyo ng may katotohanan, sapagkat katotohanang hindi Kami nakaligta na ilagay sa Talaan (ang Aming mga anghel ay nagtatala ng inyong mga gawa) ang lahat-lahat ng inyong mga ginawa.” |
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فِي رَحْمَتِهِ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ(30) At sa mga nagsisampalataya (sa Kaisahan ni Allah at sa Islam) at nagsigawa ng kabutihan, sila ay tatanggapin ng kanilang Panginoon sa Kanyang Habag. Ito ang Pinakamataas na Tagumpay |
وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا أَفَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَكُنتُمْ قَوْمًا مُّجْرِمِينَ(31) Datapuwa’t sa mga nagsipagtakwil kay Allah, (sa kanila ay ipahahayag): “Hindi baga ang Aming mga Talata ay ipinahayag sa inyo? Datapuwa’t kayo ay mapagmataas, at kayo ay mga tao na naging Mujrimun (mga nalulong sa kasalanan, walang pananalig, mapagsamba sa mga diyus-diyosan, makasalanan, kriminal, atbp.).” |
وَإِذَا قِيلَ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَالسَّاعَةُ لَا رَيْبَ فِيهَا قُلْتُم مَّا نَدْرِي مَا السَّاعَةُ إِن نَّظُنُّ إِلَّا ظَنًّا وَمَا نَحْنُ بِمُسْتَيْقِنِينَ(32) At nang ito ay ipahayag: “Katiyakan! Ang pangako ni Allah ay ang katotohanan at ang sandali nang pagdatal ng oras ay walang pasubali.” Kayo ay nagsasabi: “Hindi namin alam kung ano ang Takdang oras. Itinuturing lamang namin ito na isang haka- haka, at kami ay walang ganap na katiyakan (dito).” |
وَبَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ(33) At sa kanila ay matatambad ang mga masasamang bunga ng kanilang ginawa, at sila ay lubusang mapapaligiran ng mga bagay na kanilang kinukutya |
وَقِيلَ الْيَوْمَ نَنسَاكُمْ كَمَا نَسِيتُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا وَمَأْوَاكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن نَّاصِرِينَ(34) Gayundin naman, sa kanila ay ipagbabadya: “Sa Araw na ito ay Aming kakaligtaan kayo kung paano rin naman hindi ninyo binigyang pansin ang (inyong) Araw ng Pakikipagtipan. Ang inyong pananahanan ay Apoy at walang sinuman ang makakatulong sa inyo!” |
ذَٰلِكُم بِأَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا وَغَرَّتْكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ فَالْيَوْمَ لَا يُخْرَجُونَ مِنْهَا وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ(35) Sapagkat kayo ay namihasa na nagturing sa mga Pahayag ni Allah (ang Qur’an) bilang katuwaan, at ang buhay sa mundong ito ang dumaya sa inyo. Kaya’t mula sa Araw na ito, sila ay hindi na maiaalis pa rito (Impiyerno), gayundin naman sila ay hindi magiging Yasta’tabun (alalaong baga, hindi na sila makakabalik sa makamundong buhay upang sila ay magtika kay Allah at manikluhod sa Kanyang Kapatawaran ng kanilang mga kasalanan) |
فَلِلَّهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَرَبِّ الْأَرْضِ رَبِّ الْعَالَمِينَ(36) Kaya’t ang lahat ng mga Pagpupuri at Pasasalamat ay kay Allah lamang, ang Panginoon ng kalangitan at Panginoon ng kalupaan at Panginoon at Tagapagtaguyod ng lahat ng mga nilalang |
وَلَهُ الْكِبْرِيَاءُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ(37) At tanging sa Kanya (lamang) ang pag-aangkin ng Kapamahalaan (Kamahalan) sa kalangitan at kalupaan, at Siya ang Pinakamakapangyarihan, ang Tigib ng Karunungan |
أحمد العجمي
ابراهيم الاخضر
بندر بليلة
خالد الجليل
حاتم فريد الواعر
خليفة الطنيجي
سعد الغامدي
سعود الشريم
الشاطري
صلاح بوخاطر
عبد الباسط
عبدالرحمن العوسي
عبد الرشيد صوفي
عبدالعزيز الزهراني
عبد الله بصفر
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
علي جابر
غسان الشوربجي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد أيوب
محمد المحيسني
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
وديع اليمني
ياسر الدوسري
