Kalem suresi Türkçe okunuşu ve anlamı
Kalem Suresini okunuşu anlamı türkçe arapça
| نٓ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَۙ (1) Nûn(c) velkalemi vemâ yesturûn(e) |
| مَٓا اَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍۚ (2) Mâ ente bini’meti rabbike bimecnûn(in) |
| وَاِنَّ لَكَ لَاَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍۚ (3) Ve-inne leke le-ecran ġayra memnûn(in) |
| وَاِنَّكَ لَعَلٰى خُلُقٍ عَظ۪يمٍ (4) Ve-inneke le’alâ ḣulukin ‘azîm(in) |
| فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَۙ (5) Fesetubsiru ve yubsirûn(e) |
| بِاَيِّكُمُ الْمَفْتُونُ (6) Bi-eyyikumu-lmeftûn(u) |
| اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَب۪يلِه۪ۖ وَهُوَ اَعْلَمُ بِالْمُهْتَد۪ينَ (7) İnne rabbeke huve a’lemu bimen dalle ‘an sebîlihi ve huve a’lemu bilmuhtedîn(e) |
| فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّب۪ينَ (8) Felâ tuti’i-lmukeżżibîn(e) |
| وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ (9) Veddû lev tudhinu feyudhinûn(e) |
| وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَه۪ينٍۙ (10) Velâ tuti’ kulle hallâfin mehîn(in) |
| هَمَّازٍ مَشَّٓاءٍ بِنَم۪يمٍۙ (11) Hemmâzin meşşâ-in binemîm(in) |
| مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ اَث۪يمٍۙ (12) Mennâ’in lilḣayri mu’tedin eśîm(in) |
| عُتُلٍّ بَعْدَ ذٰلِكَ زَن۪يمٍۙ (13) ‘Utullin ba’de żâlike zenîm(in) |
| اَنْ كَانَ ذَا مَالٍ وَبَن۪ينَۜ (14) En kâne żâ mâlin ve benîn(e) |
| اِذَا تُتْلٰى عَلَيْهِ اٰيَاتُنَا قَالَ اَسَاط۪يرُ الْاَوَّل۪ينَ (15) İżâ tutlâ ‘aleyhi âyâtunâ kâle esâtîru-l-evvelîn(e) |
| سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ (16) Senesimuhu ‘alâ-lḣurtûm(i) |
| اِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَٓا اَصْحَابَ الْجَنَّةِۚ اِذْ اَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِح۪ينَۙ (17) İnnâ belevnâhum kemâ belevnâ ashâbe-lcenneti iż aksemû leyasrimunnehâ musbihîn(e) |
| وَلَا يَسْتَثْنُونَ (18) Velâ yesteśnûn(e) |
| فَطَافَ عَلَيْهَا طَٓائِفٌ مِنْ رَبِّكَ وَهُمْ نَٓائِمُونَ (19) Fetâfe ‘aleyhâ tâ-ifun min rabbike vehum nâ-imûn(e) |
| فَاَصْبَحَتْ كَالصَّر۪يمِ (20) Feasbehat ke-ssarîm(i) |
| فَتَنَادَوْا مُصْبِح۪ينَۙ (21) Fetenâdev musbihîn(e) |
| اَنِ اغْدُوا عَلٰى حَرْثِكُمْ اِنْ كُنْتُمْ صَارِم۪ينَ (22) Eni-ġdû ‘alâ harśikum in kuntum sârimîn(e) |
| فَانْطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَۙ (23) Fentalekû vehum yeteḣâfetûn(e) |
| اَنْ لَا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُمْ مِسْك۪ينٌ (24) En lâ yedḣulennehâ-lyevme ‘aleykum miskîn(un) |
| وَغَدَوْا عَلٰى حَرْدٍ قَادِر۪ينَ (25) Ve ġadev ‘alâ hardin kâdirîn(e) |
| فَلَمَّا رَاَوْهَا قَالُٓوا اِنَّا لَضَٓالُّونَۙ (26) Felemmâ raevhâ kâlû innâ ledâllûn(e) |
| بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (27) Bel nahnu mahrûmûn(e) |
| قَالَ اَوْسَطُهُمْ اَلَمْ اَقُلْ لَكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ (28) Kâle evsetuhum elem ekul lekum levlâ tusebbihûn(e) |
| قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَٓا اِنَّا كُنَّا ظَالِم۪ينَ (29) Kâlû subhâne rabbinâ innâ kunnâ zâlimîn(e) |
| فَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰى بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ (30) Feakbele ba’duhum ‘alâ ba’din yetelâvemûn(e) |
| قَالُوا يَا وَيْلَنَٓا اِنَّا كُنَّا طَاغ۪ينَ (31) Kâlû yâ veylenâ innâ kunnâ tâġîn(e) |
| عَسٰى رَبُّنَٓا اَنْ يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِنْهَٓا اِنَّٓا اِلٰى رَبِّنَا رَاغِبُونَ (32) ‘Asâ rabbunâ en yubdilenâ ḣayran minhâ innâ ilâ rabbinâ râġibûn(e) |
| كَذٰلِكَ الْعَذَابُۜ وَلَعَذَابُ الْاٰخِرَةِ اَكْبَرُۢ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ۟ (33) Keżâlike-l’ażâb(u)(s) vele’ażâbu al-âḣira(ti)(c) ekberu lev kânû ya’lemûn(e) |
| اِنَّ لِلْمُتَّق۪ينَ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّع۪يمِ (34) İnne lilmuttekîne ‘inde rabbihim cennâti-nna’îm(i) |
| اَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِم۪ينَ كَالْمُجْرِم۪ينَۜ (35) Efenec’alu-lmuslimîne kelmucrimîn(e) |
| مَا لَكُمْ۠ كَيْفَ تَحْكُمُونَۚ (36) Mâ lekum keyfe tahkumûn(e) |
| اَمْ لَكُمْ كِتَابٌ ف۪يهِ تَدْرُسُونَۙ (37) Em lekum kitâbun fîhi tedrusûn(e) |
| اِنَّ لَكُمْ ف۪يهِ لَمَا تَخَيَّرُونَۚ (38) İnne lekum fîhi lemâ teḣayyerûn(e) |
| اَمْ لَكُمْ اَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ اِلٰى يَوْمِ الْقِيٰمَةِۙ اِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَۚ (39) Em lekum eymânun ‘aleynâ bâliġatun ilâ yevmi-lkiyâmeti(ﻻ) inne lekum lemâ tahkumûn(e) |
| سَلْهُمْ اَيُّهُمْ بِذٰلِكَ زَع۪يمٌۚۛ (40) Selhum eyyuhum biżâlike ze’îm(un) |
| اَمْ لَهُمْ شُرَكَٓاءُۚۛ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَٓائِهِمْ اِنْ كَانُوا صَادِق۪ينَ (41) Em lehum şurakâu felye/tû bişurakâ-ihim in kânû sâdikîn(e) |
| يَوْمَ يُكْشَفُ عَنْ سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ اِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَط۪يعُونَۙ (42) Yevme yukşefu ‘an sâkin ve yud’avne ilâ-ssucûdi felâ yestatî’ûn(e) |
| خَاشِعَةً اَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌۜ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ اِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ (43) Ḣâşi’aten ebsâruhum terhekuhum żille(tun)(s) ve kad kânû yud’avne ilâ-ssucûdi vehum sâlimûn(e) |
| فَذَرْن۪ي وَمَنْ يُكَذِّبُ بِهٰذَا الْحَد۪يثِۜ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَۙ (44) Feżernî vemen yukeżżibu bihâżâ-lhadîś(i)(s) senestedricuhum min hayśu lâ ya’lemûn(e) |
| وَاُمْل۪ي لَهُمْۜ اِنَّ كَيْد۪ي مَت۪ينٌ (45) Ve umlî lehum(c) inne keydî metîn(un) |
| اَمْ تَسْـَٔلُهُمْ اَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَۚ (46) Em tes-eluhum ecran fehum min maġramin muśkalûn(e) |
| اَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ (47) Em ‘indehumu-lġaybu fehum yektubûn(e) |
| فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُنْ كَصَاحِبِ الْحُوتِۢ اِذْ نَادٰى وَهُوَ مَكْظُومٌۜ (48) Fasbir lihukmi rabbike velâ tekun kesâhibi-lhûti iż nâdâ ve huve mekzûm(un) |
| لَوْلَٓا اَنْ تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّه۪ لَنُبِذَ بِالْعَرَٓاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ (49) Levlâ en tedârakehu ni’metun min rabbihi lenubiże bil’arâ-i ve huve meżmûm(un) |
| فَاجْتَبٰيهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِح۪ينَ (50) Fectebâhu rabbuhu fece’alehu mine-ssâlihîn(e) |
| وَاِنْ يَكَادُ الَّذ۪ينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِاَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ اِنَّهُ لَمَجْنُونٌۢ (51) Ve-in yekâdu-lleżîne keferû leyuzlikûneke bi-ebsârihim lemmâ semi’û-żżikra ve yekûlûne innehu lemecnûn(un) |
| وَمَا هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَم۪ينَ (52) Vemâ huve illâ żikrun lil’âlemîn(e) |
From : 1 - to : 52 - totals : 52
Kalem suresi Hakkında
Kalem sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 52 âyettir. İsmini birinci âyette geçen اَلْقَلَمُ (kalem) kelimesinden alır. نٓ (Nûn) ismiyle de anılır. Mushaf tertîbine göre 68, iniş sırasına göre 2. sûredir.
Kalem suresi Konusu
Resûlullah (s.a.s.) hakkında müşriklerin ileri sürdüğü bir takım iddialar çürütülerek onun peygamberliği ispatlanır. Bu delillerin başında Resûlullah (s.a.s.)’in sahip olduğu mükemmel ahlâkının geldiğine işaret edilir. Bahçe sahipleri kıssasıyla inkâr, nankörlük ve cimriliğin acı sonu gösterilir. Mü’minlerin ve kâfirlerin âhirette karşılaşacakları durumlara yer verilip Peygamberimiz (s.a.s.)’e sabır, sebat ve metânet telkin edilerek sûre sona erer.
Kalem suresi Nuzül Sebebi
Mushaftaki sıralamada altmış sekizinci, iniş sırasına göre ikinci sûredir. Alak sûresinden sonra, Müzzemmil sûresinden önce Mekke’de inmiştir. 17. âyetten 50. âyete kadar olan kısmının Medine’de indiği yönünde bir rivayet bulunmakla beraber (bk. Şevkânî, V, 307) âyetlerin üslûp ve içeriğinden bunların da Mekke’de indiği anlaşılmaktadır.
Kalem suresi Fazileti
Kuran'dan bir başka sure türkçe yazılışı
En ünlü Kur'an okuyucularının sesiyle Kalem süresi indirin:
Kalem Suresi mp3 : Kalem suresini dinlemek ve indirmek için okuyucuyu seçin Yüksek kalitede tamamlayın
Ahmet El Acemi
Bandar Balila
Khalid Al Jalil
Saad Al Ghamdi
Saud Al Shuraim
Salah Bukhatir
Abdul Basit
Abdul Rashid Sufi
Abdullah Basfar
Abdullah Al Juhani
Ali Al Hudhaifi
Fares Abbad
Maher Al Muaiqly
Muhammad Jibril
Al Minshawi
Al Hosary
Mishari Al-afasi
Nasser Al Qatami
Wadih Al Yamani
Yasser Al Dosari
Bizim için dua et, teşekkürler
Şeyh & Hafız
Saad El Ghamidi Kuran Kerim
Kuran'ın tamamı
Abdulbasit Abdüssamed Kuranı dinle
Kuran'ın tamamı
Kabe imamı Mahir Kuran Kerim
Kuran'ın tamamı
İshak Danış kur'an-ı kerim indir
Kuran'ın tamamı
Fatih Çollak kur'an-ı kerim indir
Kuran'dan Sureler
Abdurrahman Sudeysi Kuran Kerim
Kuran'ın tamamı
Mishary Rashid al Afasy Kuran
Kuran'ın tamamı
Kabe İmamları kuran dinle
Kuran'ın tamamı
Ahmet El Acemi Kuranı dinle
Kuran'ın tamamı