لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ(1) Nie! Przysięgam na Dzień Zmartwychwstania! |
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ(2) Nie! Przysięgam na duszę ciągle ganiącą! |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُ(3) Czy człowiek sądzi, że My nie zbierzemy jego kości? |
بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ(4) Ależ tak! My mamy moc ponownie ułożyć nawet jego palce. |
بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ(5) Lecz człowiek pragnie prowadzić nadal życie grzeszne. |
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ(6) Zapytuje on: "Kiedy to będzie Dzień Zmartwychwstania?" |
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ(7) Otóż kiedy wzrok będzie oślepiony, |
وَخَسَفَ الْقَمَرُ(8) Kiedy księżyc będzie zaćmiony, |
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ(9) Kiedy słońce i księżyc będą złączone, |
يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ(10) Tego Dnia człowiek powie: "Gdzie jest miejsce ucieczki?" |
كَلَّا لَا وَزَرَ(11) Niestety! Nie ma żadnego schronienia! |
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ(12) Do twego Pana, tego Dnia, nastąpi pewny powrót. |
يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ(13) Będzie obwieszczone człowiekowi tego Dnia to, co przygotował pierwej, i to, co odłożył. |
بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ(14) Tak! Człowiek przeciw sobie będzie dowodem jasnym, |
وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ(15) Nawet gdyby przedstawił swoje usprawiedliwienie. |
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ(16) Nie poruszaj twego języka przy czytaniu, jak gdybyś chciał je przyśpieszyć! |
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ(17) Zaprawdę, do Nas należy zebranie go i recytowanie! |
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ(18) Przeto kiedy My go recytujemy, to ty postępuj za recytacją jego! |
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ(19) Potem, zaprawdę, do Nas należy jego jasne przedstawienie! |
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ(20) Tymczasem nie! Przeciwnie! Wy kochacie przemijające, |
وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ(21) A zaniedbujecie ostateczne. |
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ(22) Twarze, tego Dnia, jaśniejące |
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ(23) Ku swemu Panu spoglądać będą. |
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ(24) Twarze, tego Dnia, zasępione |
تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ(25) Sądzić będą, że przygotowuje się dla nich nieszczęście grzbiet kruszące. |
كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ(26) Ależ nie! Kiedy dusza dojdzie do gardła |
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ(27) I powiedzą: "Kto jest czarownikiem?", |
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ(28) Człowiek pomyśli, że to jest rozłąka, |
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ(29) A noga będzie się oplatać koło nogi |
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ(30) - do twego Pana, tego Dnia, będzie on przyprowadzony. |
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ(31) "On nie uwierzył w prawdę i nie modlił się, |
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ(32) Lecz wołał, że to kłamstwo, i odwrócił się; |
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ(33) Potem poszedł do swojej rodziny, maszerując dumnie." |
أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ(34) Biada tobie i biada! |
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ(35) I jeszcze raz biada tobie i biada! |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى(36) Czy, człowiek sądzi, że będzie pozostawiony bez dozoru? |
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَىٰ(37) Czyż nie był on kroplą spermy, która wytrysnęła, |
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ(38) Potem stała się grudką krwi zakrzepłej? On go stworzył i ukształtował. |
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ(39) I uczynił z niego parę - mężczyznę i kobietę. |
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ(40) Czy Ten nie posiada mocy, aby przywrócić do życia zmarłych? |
أحمد العجمي
خالد الجليل
سعد الغامدي
سعود الشريم
عبد الباسط
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
ياسر الدوسري
