وَيْلٌ لِّلْمُطَفِّفِينَ(1) Biada oszustom! |
الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ(2) Tym, którzy kiedy otrzymują, domagają się od ludzi pełnej miary; |
وَإِذَا كَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ(3) A kiedy mierzą lub ważą dla nich, to przyczyniają się do ich straty. |
أَلَا يَظُنُّ أُولَٰئِكَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ(4) Czyż oni nie myślą, iż będą wskrzeszeni |
لِيَوْمٍ عَظِيمٍ(5) Dnia wielkiego, |
يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ(6) Dnia, kiedy ludzie staną przed Panem światów? |
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ(7) Wcale nie! Zaprawdę, księga ludzi występnych znajduje się w Sidżdżinie! |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ(8) A co ciebie pouczy, co to jest Sidżdżin? |
كِتَابٌ مَّرْقُومٌ(9) To jest księga zapisana. |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ(10) Biada tego Dnia tym, którzy pomawiają o kłamstwo; |
الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ(11) Tym, którzy uważają za kłamstwo Dzień Sądu! |
وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ(12) Za kłamstwo uważa go tylko każdy człowiek występny, grzeszny. |
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ(13) Kiedy mu recytują Nasze znaki, on mówi: "To są baśnie praojców!" |
كَلَّا ۖ بَلْ ۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ(14) Ależ nie! Przeciwnie, rdza uczynków pokryła ich serca. |
كَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُونَ(15) Wcale nie! Zaprawdę, oni tego Dnia będą oddzieleni od swego Pana! |
ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ(16) Potem będą się palić w piekle! |
ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ(17) Wtedy będzie im powiedziane: "To jest to, co uważaliście za kłamstwo!" |
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ(18) Wcale nie tak! Zaprawdę, księga sprawiedliwych jest w Illijjun! |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ(19) A co ciebie pouczy, co to jest Illijjun? |
كِتَابٌ مَّرْقُومٌ(20) To jest księga zapisana. |
يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ(21) Będą świadkami jej owi blisko dopuszczeni. |
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ(22) Zaprawdę, sprawiedliwi zaznają szczęśliwości; |
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ(23) Spoczywając na łożach, będą spoglądać; |
تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ(24) Na ich twarzach poznasz blask szczęśliwości. |
يُسْقَوْنَ مِن رَّحِيقٍ مَّخْتُومٍ(25) Będą pojeni winem szlachetnym, pieczętowanym; |
خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ(26) Pieczęcią jego będzie piżmo - niech się starają pragnący tego, współzawodnicząc pilnie w staraniach - |
وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِيمٍ(27) A domieszką jego będzie woda z Tasnim |
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ(28) - źródła, z którego pić będą owi blisko dopuszczeni. |
إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ(29) Zaprawdę, ci, którzy zgrzeszyli, naśmiewali się z tych, którzy uwierzyli; |
وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ(30) Kiedy przechodzili mimo nich, wymieniali między sobą spojrzenia; |
وَإِذَا انقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمُ انقَلَبُوا فَكِهِينَ(31) A kiedy powracali do swoich domowników, stroili żarty. |
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَضَالُّونَ(32) A kiedy ich widzieli, mówili: "Zaprawdę, oni są zbłąkani!" |
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ(33) Lecz oni nie zostali posłani, aby być ich stróżami. |
فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ(34) Jednak dzisiaj ci, którzy uwierzyli, śmieją się z niewiernych; |
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ(35) Spoczywając na łożach, spoglądają. |
هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ(36) Czyż niewierni zostali wynagrodzeni za to, co czynili? |