وَيْلٌ لِّلْمُطَفِّفِينَ(1) Mjer për ata që kur masin – mungojnë, |
الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ(2) të cilët e marrin masën e plotë kur është e marrin vetveten, |
وَإِذَا كَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ(3) e, kur t’iu masin të tjerëve me litër ose me kandar – ju pakësojnë. |
أَلَا يَظُنُّ أُولَٰئِكَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ(4) A nuk mendojnë ata se do të ringjallen |
لِيَوْمٍ عَظِيمٍ(5) në një Ditë të madhe (të Kijametit), |
يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ(6) atë Ditë kur njerëzit do të dalin para Zotit të gjithësisë! |
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ(7) Po, po, me të vërtetë, Libri i mëkatarëve është në Sixh-xhin, |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ(8) e, ata e di ti se ç’është Sixh-xhin? |
كِتَابٌ مَّرْقُومٌ(9) (Ai është) Libri i shkruar! |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ(10) Mjer atë ditë për përgënjeshtarët, |
الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ(11) që kanë mohuar Ditën e Kijametit – |
وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ(12) e atë, e mohon vetëm kundërvajtësi, mëkatari (i madh), |
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ(13) i cili, kur i janë lexuar ajetet Tona, ka thënë: “Trillime të popujve të lashtë!” |
كَلَّا ۖ بَلْ ۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ(14) E, nuk është ashtu! Por, veprat e tyre (të këqia) i kanë ndryshkur zemrat e tyre (i kanë nxirë). |
كَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُونَ(15) Jo, jo, atë ditë, me të vërtetë, ata do të jenë të penguar që ta shohin Zotin e tyre, |
ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ(16) pastaj, me siguri, do të hyjnë në skëterrë, |
ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ(17) e do t’ju thuhet (nga engjëjt e skëterrës): “Qe, kjo është ajo që e keni mohuar!” |
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ(18) Po, po, me të vërtetë, Libri i të ndershmëve është në Il-lijjin, |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ(19) E, a e di ti se ç’është Il-lijjin? |
كِتَابٌ مَّرْقُومٌ(20) Ai është Libri i shkruar |
يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ(21) që e dëshmojnë të afërmit (engjëjt) e Perëndisë. |
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ(22) Me të vërtetë, të mirët (njerëz) do të gjenden në xhennet, |
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ(23) e nga divanet – kanapet do të shikojnë, |
تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ(24) në fytyrat e tyre do të njohësh freskinë e begative, |
يُسْقَوْنَ مِن رَّحِيقٍ مَّخْتُومٍ(25) atyre do t’u jepet të pinë nga pijet e mbyllura (të ruajtura), |
خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ(26) vula e të cilave është misk (parfem), - dhe për këtë, le të bëjnë gara garuesit! – |
وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِيمٍ(27) (pija) do të jetë e përzier me ujin e Tesnimit, |
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ(28) nga burimi i të cilit do të pinë të afërmit e Perëndisë (të mirët). |
إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ(29) Me të vërtetë, mëkatarët qeshnin (në jetën e kësaj bote), me ata që besonin; |
وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ(30) kur kalonin pranë tyre, njëri-tjetrit ia bënin me sy, |
وَإِذَا انقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمُ انقَلَبُوا فَكِهِينَ(31) e kur ktheheshin te familjet e tyre, ata argëtoheshin në formë tallëse (me besimtarët); |
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَضَالُّونَ(32) ata (mëkatarët), kur i shihnin (besimtarët), thonin: “Këta, me të vërtetë, janë të humbur”, - |
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ(33) e, ata nuk janë dërguar për kujdestarë të tyre (besimtarëve). |
فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ(34) Sot, ata që kanë besuar, do t’i përqeshin mohuesit, |
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ(35) e, nga divanet (kanapet) do të shikojnë |
هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ(36) a janë shpërblyer meritueshëm mohuesit, për veprat që kanë punuar?! (Po). |
Ahmed Al Ajmy
Bandar Balila
Khalid Al Jalil
Saad Al Ghamdi
Saud Al Shuraim
Abdul Basit
Abdul Rashid Sufi
Abdullah Basfar
Abdullah Al Juhani
Fares Abbad
Maher Al Muaiqly
Al Minshawi
Al Hosary
Mishari Al-afasi
Yasser Al Dosari
