بَرَاءَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ(1) Isang (pagpapahayag) ng kalayaan (kawalan ng pananagutan) sa (lahat) ng mga katungkulan mula kay Allah at sa Kanyang Tagapagbalita, sa Mushrikun (mga mapagsamba sa maraming diyus-diyosan, pagano, walang pananalig sa Kaisahan ni Allah, atbp.), na sa kanila, kayo (mga Muslim) ay gumawa ng kasunduan |
فَسِيحُوا فِي الْأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّهِ ۙ وَأَنَّ اللَّهَ مُخْزِي الْكَافِرِينَ(2) Kaya’t magsipaglakbay kayo nang malaya (o Mushrikun, mga pagano) sa loob ng apat na buwan (ayon sa inyong nais) sa buong kalupaan, datapuwa’t inyong maalaman na kayo ay hindi makakatalilis (sa kaparusahan) ni Allah, at si Allah ay magpapawalang dangal sa mga hindi sumasampalataya |
وَأَذَانٌ مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ أَنَّ اللَّهَ بَرِيءٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ ۙ وَرَسُولُهُ ۚ فَإِن تُبْتُمْ فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ ۖ وَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّهِ ۗ وَبَشِّرِ الَّذِينَ كَفَرُوا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ(3) At isang pagpapahayag mula kay Allah at ng Kanyang Tagapagbalita sa sangkatauhan sa dakilang araw (ang ika-10 ng Dhul Hijja, – ang panlabingdalawang buwan ng kalendaryong Islamiko), na si Allah at ang Kanyang Tagapagbalita ay malaya (walang pananagutan) sa lahat ng mga katungkulan sa Mushrikun (mga pagano, mapagsamba sa mga diyus-diyosan, walang pananalig sa Kaisahan ni Allah, atbp.), [alalaong baga, si Allah at ang Kanyang Tagapagbalita ay nagpapawalang saysay ng kasunduan sa mga Pagano]. Kaya’t kung kayo (O Mushrikun) ay magsipagtika, ito ay higit na mabuti sa inyo, datapuwa’t kung kayo ay magsitalikod, kung gayon, inyong maalaman na kayo ay hindi makakatalilis (sa kaparusahan ni Allah). At magbigay ng balita (o Muhammad) sa mga hindi sumasampalataya ng isang kasakit-sakit na kaparusahan |
إِلَّا الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ ثُمَّ لَمْ يَنقُصُوكُمْ شَيْئًا وَلَمْ يُظَاهِرُوا عَلَيْكُمْ أَحَدًا فَأَتِمُّوا إِلَيْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَىٰ مُدَّتِهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ(4) Maliban sa Mushrikun na mayroon kayong kasunduan, at hindi nagbigay sa inyo ng pagkabigo sa anuman, gayundin, sila ay hindi nagtaguyod sa sinuman na laban sa inyo. Kaya’t inyong tuparin ang inyong kasunduan sa kanila hanggang sa katapusan ng takdang araw. Katiyakang si Allah ay nagmamahal sa Al-Muttaqun (mga matimtiman, mabuti, banal, matuwid na tao) |
فَإِذَا انسَلَخَ الْأَشْهُرُ الْحُرُمُ فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ وَخُذُوهُمْ وَاحْصُرُوهُمْ وَاقْعُدُوا لَهُمْ كُلَّ مَرْصَدٍ ۚ فَإِن تَابُوا وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ فَخَلُّوا سَبِيلَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ(5) At kung ang mga sagradong (banal) buwan (ang una, pampito, panlabing-isa, at panlabingdalawang buwan ng kalendaryong Islamiko) ay matapos, kung gayon, inyong patayin ang Mushrikun kahit saan ninyo matagpuan sila, inyong bihagin sila at salakayin, at maghanda kayo para sa kanila ng isa at lahat ng pagtambang. Datapuwa’t kung sila ay magtika at mag-alay ng pagdarasal nang mahinusay (Iqamat-as-Salat), at magbigay ng Zakah (katungkulang kawanggawa), kung gayon, hayaan ang kanilang landas ay maging malaya. Katotohanang si Allah ay Lagi nang Nagpapatawad, ang Pinakamaawain |
وَإِنْ أَحَدٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّىٰ يَسْمَعَ كَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْلَمُونَ(6) At kung sinuman sa Mushrikun (mapagsamba sa maraming diyus-diyosan, pagano, walang pananalig sa kaisahan ni Allah, atbp.) ay humingi ng inyong pangangalaga, kung gayon, gawaran sila ng pangangalaga, upang kanyang marinig ang Salita ni Allah (ang Qur’an), at inyong samahan siya sa lugar na siya ay magiging ligtas, sapagkat sila ay mga tao na walang kaalaman |
كَيْفَ يَكُونُ لِلْمُشْرِكِينَ عَهْدٌ عِندَ اللَّهِ وَعِندَ رَسُولِهِ إِلَّا الَّذِينَ عَاهَدتُّمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۖ فَمَا اسْتَقَامُوا لَكُمْ فَاسْتَقِيمُوا لَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ(7) Paano baga magkakaroon ng isang kasunduan kay Allah at sa Kanyang Tagapagbalita sa Mushrikun (mapagsamba sa maraming diyus-diyosan, pagano, hindi nananalig sa Kaisahan ni Allah, atbp.) maliban sa kanila na gumawa ng kasunduan sa inyo na malapit sa Masjid Al-Haram (sa Makkah)? Hangga’t sila ay matapat sa inyo, maging matapat din kayo sa kanila. Katotohanang si Allah ay nagmamahal sa Al-Muttaqun (mga matimtiman, mabuti, matuwid na tao) |
كَيْفَ وَإِن يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ لَا يَرْقُبُوا فِيكُمْ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً ۚ يُرْضُونَكُم بِأَفْوَاهِهِمْ وَتَأْبَىٰ قُلُوبُهُمْ وَأَكْثَرُهُمْ فَاسِقُونَ(8) Paano (kayang magkakaroon ng gayong kasunduan sa kanila), dahil sa, nang kayo ay magahis nila, sila ay hindi nagsaalang-alang sa (inyong) pinagsamahan, maging ito man ay sa pagkakamag-anak o sa kasunduan sa inyo? (Sa magagandang salita) na galing sa kanilang bibig ay kanilang napapahinuhod kayo, datapuwa’t ang kanilang puso ay nagtatakwil sa inyo, at ang karamihan sa kanila ay Fasiqun (mapaghimagsik at palasuway kay Allah) |
اشْتَرَوْا بِآيَاتِ اللَّهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَصَدُّوا عَن سَبِيلِهِ ۚ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ(9) Sila ay bumili sa pamamagitan ng Ayat (mga katibayan, talata, aral, tanda, kapahayagan, atbp.) ni Allah, ng isang maliit na pakinabang, at hinadlangan nila ang mga tao tungo sa Kanyang Landas; tunay na kasamaan ang kanilang ginawa |
لَا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ(10) Hindi nila pinahahalagahan ang sumasampalataya (sa alang-alang) ng pagsasamahan, maging ito man ay sa pagkakamag- anak o sa kasunduan! Sila nga ang mga lumalabag |
فَإِن تَابُوا وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ فَإِخْوَانُكُمْ فِي الدِّينِ ۗ وَنُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ(11) Datapuwa’t kung sila ay magsisi at mag-alay ng pagdarasal nang mahinusay (Iqamat-as-Salat) at magbigay ng Zakah (katungkulang kawanggawa), kung gayon, sila ay inyong mga kapatid sa pananampalataya. (Sa gayong paraan) ay Aming ipinapaliwanag ang Ayat (mga katibayan, talata, aral, tanda, kapahayagan, atbp.) nang masusi sa mga tao na nakakaalam |
وَإِن نَّكَثُوا أَيْمَانَهُم مِّن بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ ۙ إِنَّهُمْ لَا أَيْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنتَهُونَ(12) Datapuwa’t kung sila ay sumira sa kanilang mga pangako (sumpa) matapos ang kasunduan, at tuligsain ang inyong pananampalataya ng may pag-ayaw at pamimintas, kung gayon, inyong labanan ang mga pinuno na walang pananalig (mga pinuno ng Quraish, mga pagano ng Makkah) – sapagkat katiyakan, ang kanilang pangako (sumpa) ay walang halaga sa kanila, – upang sila ay tumigil (sa masasamang gawa) |
أَلَا تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَّكَثُوا أَيْمَانَهُمْ وَهَمُّوا بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُم بَدَءُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ ۚ أَتَخْشَوْنَهُمْ ۚ فَاللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَوْهُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ(13) Hindi baga ninyo lalabanan ang mga tao na sumira sa kanilang pangako (mga pagano ng Makkah) at naghahangad na ipatapon ang Tagapagbalita, samantalang una silang sumalakay sa inyo? Natatakot ba kayo sa kanila? Si Allah ay may higit na karapatan na Siya ay inyong pangambahan, kung kayo ay nananampalataya |
قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِينَ(14) Makipaglaban kayo sa kanila, upang si Allah ay magparusa sa kanila sa pamamagitan ng inyong mga kamay, at pawalang dangal sila, at kayo ay gawaran (Niya) ng tagumpay laban sa kanila, at upang pagalingin ang dibdib ng mga tao na sumasampalataya |
وَيُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ ۗ وَيَتُوبُ اللَّهُ عَلَىٰ مَن يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ(15) At upang mapawi ang pagkagalit (ng mga sumasampalataya) sa kanilang puso. Si Allah ay tumatanggap sa pagsisisi ng sinumang Kanyang naisin. Si Allah ay Puspos ng Kaalaman, ang Tigib ng Karunungan |
أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تُتْرَكُوا وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنكُمْ وَلَمْ يَتَّخِذُوا مِن دُونِ اللَّهِ وَلَا رَسُولِهِ وَلَا الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ(16) Napag-aakala ba ninyo na kayo ay hahayaang nag-iisa, samantalang hindi pa nasusubukan ni Allah ang mga nasa liponninyo, nanagsikapnamainamatnakipaglabanathindi kumuha ng Walijah ([Batanah] – mga katulong, tagapayo at kasangguni mula sa mga hindi sumasampalataya, mga pagano, atbp.), na lantad na nagbibigay sa kanila ng kanilang lihim), maliban pa kay Allah at sa Kanyang Tagapagbalita at ng mga sumasampalataya. SiAllah ay Ganap na Nakakatalos ng inyong ginagawa |
مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِينَ أَن يَعْمُرُوا مَسَاجِدَ اللَّهِ شَاهِدِينَ عَلَىٰ أَنفُسِهِم بِالْكُفْرِ ۚ أُولَٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ وَفِي النَّارِ هُمْ خَالِدُونَ(17) Hindi isang katampatan sa Mushrikun (mapagsamba sa diyus-diyosan, pagano, walang pananalig sa Kaisahan ni Allah) ang mangalaga ng mga Moske (Tahanan) ni Allah (alalaong baga, ang magdasal at sumamba kay Allah dito at mangasiwa sa kalinisan at mga gusali rito, atbp.), habang sila ay saksi sa kanilang sarili ng kanilang kawalan ng pananampalataya. Ang mga gawain nila ay walang saysay at sa Apoy sila ay mananahan |
إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ ۖ فَعَسَىٰ أُولَٰئِكَ أَن يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ(18) Ang mga Moske (Tahanan) ni Allah ay pangangasiwaan lamang ng mga sumasampalataya kay Allah at sa Huling Araw; na nagsisipag-alay ng dasal nang mahinusay (Iqamat-as-Salat), at nagbibigay ng Zakah (katungkulang kawanggawa) at walang pinangangambahan maliban lamang kay Allah. Sila ang mga inaasahan na nasa tunay na patnubay |
۞ أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ لَا يَسْتَوُونَ عِندَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ(19) Napag-aakala ba ninyo na ang pagbibigay ng tubig na maiinom sa mga nagpipilgrimahe (nagpeperignasyon) at nangangasiwa sa Al-Masjid-Al- Haram (Tahanan niAllah sa Makkah), ay katumbas sa halaga ng mga sumasampalataya kay Allah at sa Huling Araw, at nagsisikap na mabuti at nakikipaglaban sa Kapakanan ni Allah? Sila ay hindi magkatulad sa Paningin ni Allah. At si Allah ay hindi namamatnubay sa mga tao na Zalimun (mapagsamba sa diyus-diyosan, mapaggawa ng kamalian, buktot, tampalasan, atbp) |
الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللَّهِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ(20) Sila na sumasampalataya, at nagsilikas, at nagsikap na mabuti at nakipaglaban sa Kapakanan ni Allah na kasama ang kanilang kayamanan at buhay ay higit na mataas sa antas sa Paningin ni Allah. Sila nga ang matatagumpay |
يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُم بِرَحْمَةٍ مِّنْهُ وَرِضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَّهُمْ فِيهَا نَعِيمٌ مُّقِيمٌ(21) Ang kanilang Panginoon ay nagbibigay sa kanila ng masayang balita ng isang Habag mula sa Kanya, at Siya ay nalulugod (sa kanila), at sasakanila ang Halamanan (Paraiso) na naririto ang walang hanggang ligaya |
خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ(22) Magsisipanirahan sila rito magpakailanman. Katotohanan, na kay Allah ang malaking gantimpala |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا آبَاءَكُمْ وَإِخْوَانَكُمْ أَوْلِيَاءَ إِنِ اسْتَحَبُّوا الْكُفْرَ عَلَى الْإِيمَانِ ۚ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ(23) O kayong nagsisisampalataya! Huwag ninyong tangkilikin bilang Auliya (tagapagtaguyod at kawaksi) ang inyong ama at inyong mga kapatid (na lalaki) kung kanilang higit na pinahahalagahan ang kawalan ng pananalig kaysa sa pananampalataya. At sinuman sa inyo ang gumawa nito, kung gayon, siya ay isa sa Zalimun (mapaggawa ng kamalian, buktot, buhong, atbp) |
قُلْ إِن كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُم مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّىٰ يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ(24) Ipagbadya: “Kung ang inyong ama, ang inyong mga anak (na lalaki), ang inyong mga kapatid (na lalaki), ang inyong mga asawang (babae), ang inyong mga kamag-anak; ang kayamanan na inyong kinita; sa mga kalakal na pinangangambahan ninyo ang pagkalugi; at sa mga tahanan na labis ninyong kinagigiliwan ay higit na mahalaga sa inyo kaysa kay Allah at sa Kanyang Tagapagbalita, o ang pagsisikap na mahusay at pakikipaglaban sa Kanyang Kapakanan; kung gayon, kayo ay maghintay hanggang sa ibaba ni Allah ang Kanyang Kapasyahan (pagpaparusa). At si Allah ay hindi namamatnubay sa mga tao na Al-Fasiqun (mga mapaghimagsik, palasuway kay Allah) |
لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ فِي مَوَاطِنَ كَثِيرَةٍ ۙ وَيَوْمَ حُنَيْنٍ ۙ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنكُمْ شَيْئًا وَضَاقَتْ عَلَيْكُمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّيْتُم مُّدْبِرِينَ(25) Katotohanan, si Allah ay naggawad sa inyo ng tagumpay sa maraming labanan, at sa Araw ng Hunain (labanan), nang kayo ay nagbubunyi sa marami ninyong bilang, datapuwa’t kayo ay walang napakinabang na anuman, at ang kalupaan, na tunay namang malawak, ay ginawang patag at tuwid sa inyo, ngunit kayo ay nagsiurong na tumatalilis |
ثُمَّ أَنزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَنزَلَ جُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَعَذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ الْكَافِرِينَ(26) Ngunit (hindi naglaon), ay ipinanaog ni Allah ang Kanyang Sakinah (kahinahunan, kapayapaan, kasiguruhan, atbp.) sa (Kanyang) Tagapagbalita (Muhammad) at sa mga sumasampalataya, at nagpapanaog Siya ng puwersa (mga anghel) na hindi ninyo nakikita, at pinarusahan nila ang mga hindi sumasampalataya. Ito ang kabayaran ng mga hindi sumasampalataya |
ثُمَّ يَتُوبُ اللَّهُ مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ عَلَىٰ مَن يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ(27) At pagkaraan nito, si Allah ay tatanggap ng pagtitika sa sinuman na Kanyang mapusuan. AtsiAllahay Laginang Nagpapatawad, ang Pinakamaawain |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلَا يَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَٰذَا ۚ وَإِنْ خِفْتُمْ عَيْلَةً فَسَوْفَ يُغْنِيكُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ إِن شَاءَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ(28) O kayong nagsisisampalataya (sa Kaisahan ni Allah at sa Kanyang Tagapagbalitang si Muhammad)! Katotohanan, ang Mushrikun (mga mapagsamba sa diyus-diyosan, pagano, walang pananalig sa Kaisahan ni Allah, at sa Pahayag ni Muhammad) ay Najasun (hindi dalisay)! Kaya’t huwag silang hayaan na makalapit sa Al-Masjid-Al-Haram (Tahanan ni Allah sa Makkah), matapos ang taong ito, at kung kayo ay nangangamba sa kahirapan, si Allah ang magbibigay yaman sa inyo kung Kanyang naisin, mula sa Kanyang Kasaganaan. Katotohanang si Allah ay Ganap na Maalam, ang Tigib ng Karunungan |
قَاتِلُوا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَلَا يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حَتَّىٰ يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَن يَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ(29) Makipaglaban kayo sa kanila na hindi (1) sumasampalataya kay Allah, (2) at gayundin sa Huling Araw, (3) at sa mga hindi nagbabawal sa bagay na ipinagbabawal ni Allah at ng Kanyang Tagapagbalita, (4) at sila na hindi tumatanggap sa pananampalataya ng katotohanan (alalaong baga, ang Islam), mula sa lipon ng mga tao ng Kasulatan (mga Hudyo at Kristiyano), hanggang sila ay magbayad ng Jizya (isang buwis na itinatalaga sa mga tao ng Kasulatan [mga Hudyo at Kristiyano], atbp., na nasa ilalim ng pangangalaga ng pamahalaang Muslim), ng may pagsang- ayon at nakadarama sa kanilang sarili ng pagkasupil |
وَقَالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَقَالَتِ النَّصَارَى الْمَسِيحُ ابْنُ اللَّهِ ۖ ذَٰلِكَ قَوْلُهُم بِأَفْوَاهِهِمْ ۖ يُضَاهِئُونَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَبْلُ ۚ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ ۚ أَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ(30) At ang mga Hudyo ay nagsasabi: “Si Ezra ay anak ni Allah, at ang mga Kristiyano ay nagsasabi: Ang Mesiyas ay anak ni Allah.” Ito ang ibinabadya ng kanilang bibig. Sila ay nagsisigaya sa mga sinasabi ng mga hindi nananampalataya noong panahong sinauna. Ang sumpa ni Allah ay sasakanila, paano silang napaligaw nang malayo sa Katotohanan |
اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا إِلَٰهًا وَاحِدًا ۖ لَّا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ(31) Sila (ang mga Hudyo at Kristiyano) ay tumangkilik sa kanilang mga rabbi (maalam na tao sa relihiyon) at kanilang mga monako (pari) bilang kanilang panginoon maliban pa kay Allah (sa pamamagitan ng pagsunod sa kanila sa mga bagay na ginawa nilang matuwid o hindi matuwid, ayon sa kanilang pagnanasa na hindi ipinag-utos ni Allah), at sila rin (ay nagtaguri bilang kanilang Panginoon) ang Mesiyas, ang anak ni Maria, samantalang sila (mga Hudyo at Kristiyano) ay pinag-utusan (sa Torah [mga Batas] at Ebanghelyo) na tanging sumamba lamang sa Nag-iisang Diyos (Allah), La ilaha illa Huwa [Wala ng iba pang diyos na karapat-dapat pag-ukulanngpagsambamalibansa Kanya]).Angkapurihan at kaluwalhatian ay sa Kanya, (higit Siyang dakila) sa lahat ng mga katambal na itinataguri (sa pagsamba sa Kanya) |
يُرِيدُونَ أَن يُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللَّهُ إِلَّا أَن يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ(32) Sila (ang mga hindi sumasampalataya, ang mga Hudyo at Kristiyano) ay nagnanais na palisin ang Liwanag ni Allah (na siyang dahilan ng pagkasugo kay Muhammad, ang paniniwala sa Kaisahan ni Allah), sa pamamagitan ng kanilang bibig, datapuwa’t si Allah ay hindi magpapahintulot nito, malibang ang Kanyang Liwanag ay maging ganap, kahit na ang Kafirun (mga hindi sumasampalataya) ay mamuhi (rito) |
هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ(33) Siya (Allah) ang nagsugo ng Kanyang Tagapagbalita (Muhammad) ng may Patnubay at ng Pananampalataya ng Katotohanan (Islam), upang gawin Niya itong dakila (at higit) sa lahat ng mga pananampalataya (relihiyon) kahit na ang Mushrikun (mga mapagsamba sa diyus-diyosan, pagano, walang pananalig sa Kaisahan ni Allah, atbp.) ay mamuhi (rito) |
۞ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ الْأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ ۗ وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ(34) O kayong nagsisisampalataya! Katotohanang marami sa mga (Hudyong) rabbi (maalam sa relihiyon) at mga (Kristiyanong) monako (pari) ang nagpapasasa sa kayamanan ng sangkatauhan (sa pamamagitan ng) kabulaanan, at humadlang (sa kanila) tungo sa Landas ni Allah (alalaong baga, sa Islam at sa Kaisahan ni Allah). At mayroon sa kanila na nagtitinggal ng ginto at pilak (Al- Kanz, ang pera na hindi ipinagbayad ng Zakah [katungkulang kawanggawa]), at hindi gumugugol nito tungo sa Landas ni Allah, - ipagbadya sa kanila ang kasakit-sakit na kaparusahan |
يَوْمَ يُحْمَىٰ عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَىٰ بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ ۖ هَٰذَا مَا كَنَزْتُمْ لِأَنفُسِكُمْ فَذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَكْنِزُونَ(35) Sa Araw na ang Al-Kanz (salapi, ginto at pilak, atbp. na ang Zakah [katungkulang kawanggawa] rito ay hindi ipinagbayad), ay paiinitin sa Apoy ng Impiyerno at ito ay itatatak sa kanilang noo, sa kanilang tagiliran, at sa kanilang likod (at ipagbabadya sa kanila): “Ito ang kayamanan na inyong itinago sa inyong sarili. Ngayon, inyong lasapin ang inyong inimpok.” |
إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِي كِتَابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ ۚ فَلَا تَظْلِمُوا فِيهِنَّ أَنفُسَكُمْ ۚ وَقَاتِلُوا الْمُشْرِكِينَ كَافَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَافَّةً ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ(36) Katotohanan, ang bilang ng mga buwan kay Allah ay labingdalawang buwan (sa isang taon), ito ang itinalaga ni Allah sa Araw na Kanyang nilikha ang mga kalangitan at kalupaan; na rito ay apat ang sagrado [banal], (alalaong baga, ang una, ang pampito, ang panglabing-isa at panlabingdalawang buwan ng kalendaryong Islamiko). Ito ang tunay na pananampalataya, kaya’t huwag ninyong ipalungi ang inyong sarili rito, at makipaglaban kayo laban sa Mushrikun (mga mapagsamba sa diyus-diyosan, pagano, walang pananalig sa Kaisahan ni Allah, atbp.) nang sama-sama, kung paano rin sila ay nakikipaglaban sa inyo nang sama-sama. Datapuwa’t inyong maalaman na si Allah ay nananatili sa Mutaqqun (matuwid, matimtiman at mabuting mga tao) |
إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيَادَةٌ فِي الْكُفْرِ ۖ يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عَامًا وَيُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّيُوَاطِئُوا عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ فَيُحِلُّوا مَا حَرَّمَ اللَّهُ ۚ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ(37) Ang pagpapaliban (ng Banal na buwan) ay katotohanang isang karagdagan sa kawalan ng pananalig; kaya nga’t ang mga walang pananampalataya ay humantong sa pagkaligaw, sapagkat ginawa nilang tumpak ito sa isang taon at ipinagbawal ito sa sumunod na taon upang kanilang mabago ang bilang ng mga buwan na ipinagbabawal ni Allah, at ginawa ang mga ipinagbabawal na pinahihintulutan. Ang kasamaan ng kanilang mga gawa ay nagiging kalugod-lugod sa kanila. At si Allah ay hindi namamatnubay sa mga tao na walang pananampalataya |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انفِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ ۚ أَرَضِيتُم بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الْآخِرَةِ ۚ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِيلٌ(38) o kayong nagsisisampalataya! Ano ang nangyayari sa inyo, na nang kayo ay pagsabihan na pumaroon sa Kapakanan ni Allah (alalaong baga, sa Jihad [ang banal na pakikipaglaban para kay Allah]), kayo ay mahigpit na kumakapit sa kalupaan? Kayo baga ay nalulugod sa buhay na ito kaysa sa Kabilang Buhay? Datapuwa’t kakaunti lamang ang kasiyahan ng buhay sa mundong ito kung ihahalintulad sa Kabilang Buhay |
إِلَّا تَنفِرُوا يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَيَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلَا تَضُرُّوهُ شَيْئًا ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ(39) Kung kayo ay hindi paparoon, Siya ay magpaparusa sa inyo ng isang kasakit-sakit na kaparusahan at Kanyang papalitan kayo ng ibang tao, at Siya ay hindi ninyo mabibigyan ng anupamang kapinsalaan, at si Allah ay makakagawa ng lahat ng bagay |
إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا ۖ فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلَىٰ ۗ وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيَا ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ(40) Kung siya (Muhammad) ay hindi ninyo tutulungan (ito ay hindi mahalaga), sapagkat katotohanang siya ay tinulungan ni Allah, nang ang mga hindi sumasampalataya ay nagtaboy sa kanya sa labas; ang pangalawa sa dalawa, nang sila (Muhammad at Abu Bakr) ay nasa loob ng yungib, at kanyang (Muhammad) sinabi sa kanyang kasama (Abu Bakr): “Huwag kang malumbay (o mangamba), katotohanang si Allah ay nananatili sa atin.” At ipinanaog ni Allah ang Kanyang Sakinah (kapanatagan, kahinahunan, kapayapaan, atbp.) sa kanya, at Kanyang pinalakas siya sa puwersa (ng mga anghel) na hindi ninyo nakikita, at ginawa (Niya) ang salita ng mga hindi nananampalataya na pinakamababa (walang halaga), datapuwa’t ang Salita ni Allah ang higit na naging mataas (tampok), at si Allah ang Pinakamakapangyarihan, ang Puspos ng Kaalaman |
انفِرُوا خِفَافًا وَثِقَالًا وَجَاهِدُوا بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ(41) Magsihayo kayo, kahima’t kayo ay magaan (sa pagiging malusog, bata at mayaman) o may kabigatan (sa pagiging maysakit, matanda at mahirap), kayo ay magsikap na mabuti na kasama ang inyong kayamanan at inyong buhay tungo sa Kapakanan ni Allah. Ito ay higit na mainam sa inyo kung inyo lamang nalalaman |
لَوْ كَانَ عَرَضًا قَرِيبًا وَسَفَرًا قَاصِدًا لَّاتَّبَعُوكَ وَلَٰكِن بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ الشُّقَّةُ ۚ وَسَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ يُهْلِكُونَ أَنفُسَهُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ(42) Kung ito ay isa lamang dagliang pakinabang (labi ng yaman na nasa kanilang harapan) at isang maginhawang paglalakbay, sila ay susunod sa inyo, subalit ang layo (ng paglalakbay sa Tabuk) ay mahaba (malayo) sa kanila, at sila ay nanunumpa (sa Ngalan) ni Allah, “Kung kaya lamang namin, katiyakang kami ay sumama na sa inyo.” Sila ang nagwasak sa kanilang sarili, at nababatid ni Allah na sila ay mga sinungaling |
عَفَا اللَّهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَتَعْلَمَ الْكَاذِبِينَ(43) Nawa’y patawarin ka (O Muhammad) ni Allah. Bakit sila ay iyong pinayagan na makapamili (na manatili at maiwan, sana’yipinagpilitanmoangtungkolsaiyongipinag- uutos na sila ay tumungo sa Jihad [banal na pakikipaglaban para kay Allah]), hanggang ang nagsasabi ng katotohanan ay iyong mamasdan sa maliwanag at iyong maalaman ang mga sinungaling |
لَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ أَن يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ(44) Sila na sumasampalataya kay Allah at sa Huling Araw ay hindi hihingi ng iyong pahintulot na huwag silang sumama sa pakikipaglaban, na kasama ang kanilang ari-arian at kanilang buhay; at si Allah ang Ganap na Nakakaalam ng Muttaqun (mga matimtiman, mabuti, at matuwid na tao) |
إِنَّمَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَارْتَابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِي رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ(45) At sila lamang na mga hindi sumasampalataya kay Allah at sa Huling Araw, at sila na ang puso ay nasa pag-aalinlangan, ang humihingi ng iyong pahintulot (na huwag silang makabilang sa Jihad [banal na pakikipaglaban para kay Allah]). Kaya’t sa kanilang mga pag-aalinlangan, sila ay nag-aatubili |
۞ وَلَوْ أَرَادُوا الْخُرُوجَ لَأَعَدُّوا لَهُ عُدَّةً وَلَٰكِن كَرِهَ اللَّهُ انبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَقِيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقَاعِدِينَ(46) At kung sila ay (tunay) na nagnanais na pumalaot (sa labanan), katiyakang sila ay gagawa ng ilang paghahanda para rito, datapuwa’t si Allah ay tutol na sila ay isugod, kaya’t Kanyang ginawa na maiwan sila, at ito ang winika (sa kanila): “Maupo kayo na kasama ang mga nakaupo (sa kanilang tahanan).” |
لَوْ خَرَجُوا فِيكُم مَّا زَادُوكُمْ إِلَّا خَبَالًا وَلَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَفِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ(47) At kung sila (man) ay nagsihayo (patungo sa labanan) na kasama ninyo, sila ay walang maidadagdag sa inyo liban lamang sa kaguluhan, at sila ay nagsisipagmadali sa gitna ninyo (sa pagkakalat ng kabuktutan), at nagtatanim ng panunulsol laban sa isa’t isa sa inyo, at mayroon sa inyong lipon ang mangyayaring makinig sa kanila. At si Allah ang Ganap na Nakakaalam sa Zalimun (mga mapagsamba sa diyus-diyosan at mapaggawa ng kamalian, tampalasan, buktot, atbp) |
لَقَدِ ابْتَغَوُا الْفِتْنَةَ مِن قَبْلُ وَقَلَّبُوا لَكَ الْأُمُورَ حَتَّىٰ جَاءَ الْحَقُّ وَظَهَرَ أَمْرُ اللَّهِ وَهُمْ كَارِهُونَ(48) Katotohanang sila ay nagbalak ng panunulsol (laban sa isa’t isa) noon pa man, at nagpalala ng mga pangyayari para sa inyo, - hanggang ang Katotohanan (tagumpay) ay dumatal at ang Kautusan ni Allah (ang Kanyang relihiyon, ang Islam) ay naging maliwanag sa kanila kahima’t ito ay kanilang kinasusuklaman |
وَمِنْهُم مَّن يَقُولُ ائْذَن لِّي وَلَا تَفْتِنِّي ۚ أَلَا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا ۗ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ(49) At sa lipon nila ay mayroong nagsasabi: “Ako ay bigyan mo ng palugit (na huwag mapabilang sa Jihad [banal na pakikipaglaban para kay Allah]), at ako ay huwag mong ilagay sa pagsubok.” Katotohanang sila ay nahulog sa pagsubok.At katotohanang Impiyerno ang papaligid sa mga hindi sumasampalataya |
إِن تُصِبْكَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ ۖ وَإِن تُصِبْكَ مُصِيبَةٌ يَقُولُوا قَدْ أَخَذْنَا أَمْرَنَا مِن قَبْلُ وَيَتَوَلَّوا وَّهُمْ فَرِحُونَ(50) Kung ang magandang bagay ay dumatal sa iyo (o Muhammad), ito ay nakakapagpalumbay sa kanila, datapuwa’t kung kapinsalaan ang sumapit sa iyo, sila ay nagsasabi: “Kami ay gumawa rito noon pa man ng pag-iingat,” at sila ay tumatalikod na nagsasaya |
قُل لَّن يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ(51) Ipagbadya: “walang anuman ang mangyayari sa amin maliban lamang sa itinalaga sa amin ni Allah. Siya ang aming Maula (Panginoon, Kawaksi at Tagapangalaga).” At kay Allah, hayaan ang mga sumasampalataya ay magtiwala |
قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ ۖ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَن يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا ۖ فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ(52) Ipagbadya: “Kayo ba ay naghihintay sa amin (sa anumang bagay) maliban sa isa sa dalawang pinakamainam na bagay (ang pagiging martir o tagumpay); habang kami ay naghihintay sa inyo, na si Allah ay maggagawad sa inyo ng kaparusahan mula sa Kanyang Sarili o (ng kaparusahan) mula sa aming mga kamay. Kaya’t magsipag-antabay kayo, kami ay nag-aantabay sa inyo.” |
قُلْ أَنفِقُوا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا لَّن يُتَقَبَّلَ مِنكُمْ ۖ إِنَّكُمْ كُنتُمْ قَوْمًا فَاسِقِينَ(53) Ipagbadya: “Gumugol man kayo (sa Kapakanan ni Allah) ng may pagkukusa o ng walang pagkukusa, ito ay hindi tatanggapin mula sa inyo. Katotohanang kayo ay mga tao na lagi nang Fasiqun (mga mapaghimagsik, palasuway kay Allah).” |
وَمَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَبِرَسُولِهِ وَلَا يَأْتُونَ الصَّلَاةَ إِلَّا وَهُمْ كُسَالَىٰ وَلَا يُنفِقُونَ إِلَّا وَهُمْ كَارِهُونَ(54) At wala ng iba pa ang humahadlang sa kanilang tulong na maging katanggap-tanggap mula sa kanila, maliban sa sila ay hindi sumasampalataya kay Allah at sa Kanyang Tagapagbalita (Muhammad); at sila ay hindi pumaparoon sa pagdarasal maliban sa kalagayan ng pagiging tamad; at sila ay hindi nagbibigay ng kanilang tulong maliban na may pagtutol sa kalooban |
فَلَا تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُم بِهَا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ(55) Kaya’t huwag hayaan ang kanilang kayamanan o mga anak ay makalugod sa iyo (o Muhammad); sa katotohanan, ang balak ni Allah ay parusahan sila ng gayong mga bagay sa buhay sa mundong ito, at ang kanilang kaluluwa ay lumisan sa kanila (mamatay) samantalang sila ay mga hindi nananampalataya |
وَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنَّهُمْ لَمِنكُمْ وَمَا هُم مِّنكُمْ وَلَٰكِنَّهُمْ قَوْمٌ يَفْرَقُونَ(56) Sila ay nanunumpa kay Allah na katotohanang sila ay kapanalig ninyo, datapuwa’t sila ay mga tao (na mapagkunwari) na natatakot (na sila ay inyong mapatay) |
لَوْ يَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغَارَاتٍ أَوْ مُدَّخَلًا لَّوَلَّوْا إِلَيْهِ وَهُمْ يَجْمَحُونَ(57) At kung sila ay makakatagpo ng isang silungan, o mga yungib, o isang pook ng kanlungan, karaka-rakang sila ay susugod doon na nagmamadali |
وَمِنْهُم مَّن يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِن لَّمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ(58) At ang ilan sa kanila ay nagpaparatang sa iyo (o Muhammad) sa bagay (ng pagbabaha-bahagi) ng mga limos (tulong). Kung sila ay nabigyan ng bahagi nito, sila ay nalulugod, subalit kung sila ay hindi nabigyan nito, inyong pagmalasin, sila ay sumisiklab sa galit |
وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا مَا آتَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ سَيُؤْتِينَا اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنَّا إِلَى اللَّهِ رَاغِبُونَ(59) Hindi baga sila nakadarama ng kasiyahan sa mga bagay na ipinagkaloob ni Allah at ng Kanyang Tagapagbalita sa kanila, at sila ay mangusap: “ Si Allah ay Sapat na sa amin. Si Allah ay magkakaloob sa amin ng Kanyang Kasaganaan, gayundin ang Kanyang Tagapagbalita (ng mga limos o tulong, atbp.). Kami ay nananawagan kay Allah (na Kanyang pasaganain kami).” |
۞ إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاكِينِ وَالْعَامِلِينَ عَلَيْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِي الرِّقَابِ وَالْغَارِمِينَ وَفِي سَبِيلِ اللَّهِ وَابْنِ السَّبِيلِ ۖ فَرِيضَةً مِّنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ(60) Ang As-Sadaqah (dito, ito ay nangangahulugan ng katungkulang kawanggawa, alalaong baga, ang Zakah), ay para lamang sa Fuqara (sa mga mahihirap na hindi nagpapalimos), at sa Masakin (sa mga mahihirap na nagpapalimos), at sa mga nagtatrabaho upang mangalap (ng pondo); at silang (mga tao) na ang kanilang puso ay nahihilig (tungo sa Islam, nakakakita ng liwanag ng katotohanan ng pananampalataya); at sa pagpapalaya ng mga bihag (alipin); at sa mga may pagkakautang; at para sa Kapakanan ni Allah (alalaong baga, para sa Mujahidun, sila na nakikipaglaban sa banal na digmaan dahilan sa kanilang pagmamahal sa Kanya), at sa mga naglalakbay (na napalayo at walang ibang mahihingan ng tulong); isang katungkulan na itinalaga ni Allah. At si Allah ang Ganap na Nakakaalam, ang Sukdol sa Karunungan |
وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ ۚ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَّكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ ۚ وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ(61) At sa lipon nila ay may mga tao na nananakit sa Propeta (Muhammad) at nagsasabi: “Siya ay nakikinig (sa lahat ng mga balita).” Ipagbadya: “Siya ay nakikinig kung ano ang mabuti sa inyo; siya ay sumasampalataya kay Allah; mayroon siyang pananalig sa mga sumasampalataya; at isang Habag tungo sa inyo na sumasampalataya.” Ngunit sila na nananakit sa Tagapagbalita (Muhammad) ay magkakaroon ng kasakit-sakit na kaparusahan |
يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَاللَّهُ وَرَسُولُهُ أَحَقُّ أَن يُرْضُوهُ إِن كَانُوا مُؤْمِنِينَ(62) Sila ay nanunumpa (sa Ngalan) ni Allah sa inyo (na mga Muslim), upang kayo ay malugod (sa kanila), datapuwa’t higit na katampatan na kanilang bigyang lugod si Allah at ang Kanyang Tagapagbalita (Muhammad), kung sila ay nananampalataya |
أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّهُ مَن يُحَادِدِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِيهَا ۚ ذَٰلِكَ الْخِزْيُ الْعَظِيمُ(63) Hindi baga nila natatalos na kung sinuman ang tumutol at magpakita ng pagkapoot kay Allah at sa Kanyang Tagapagbalita, katiyakang sasakanya ang Apoy ng Impiyerno upang (siya) ay manahan dito. Ito ang sukdulang pagkaaba |
يَحْذَرُ الْمُنَافِقُونَ أَن تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُم بِمَا فِي قُلُوبِهِمْ ۚ قُلِ اسْتَهْزِئُوا إِنَّ اللَّهَ مُخْرِجٌ مَّا تَحْذَرُونَ(64) Ang mga mapagkunwari ay nangangamba na baka ang isang Surah (kabanata ng Qur’an) ay mahayag na patungkol sa kanila, na nagtatambad sa kanila kung ano ang nasa kanilang puso. Ipagbadya: “(Magpatuloy kayo at) manuya! Datapuwa’t katiyakang si Allah ay maglalabas sa liwanag (maglalantad) ng lahat ninyong pinangangambahan.” |
وَلَئِن سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ ۚ قُلْ أَبِاللَّهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ(65) At kung sila ay tatanungin ninyo (hinggil dito), sila ay nagsasabi: “Kami ay nag-uusap lamang ng walang katuturan at nagbibiro.” Ipagbadya: “Ano baga yaong na kay Allah, at sa Kanyang Ayat (mga katibayan, talata, tanda, kapahayagan, atbp.), at sa Kanyang Tagapagbalita na inyong pinagtatawanan?” |
لَا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ ۚ إِن نَّعْفُ عَن طَائِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَائِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ(66) Huwag kayong gumawa ng dahilan; kayo ay nawalan ng pananalig matapos na kayo ay manampalataya. Kung Aming patawarin ang iba sa inyo, Aming parurusahan ang iba sa lipon ninyo, sapagkat sila ay Mujrimun (mga walang pananampalataya, mapagsamba sa diyus-diyosan, makasalanan, kriminal, atbp) |
الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ ۚ يَأْمُرُونَ بِالْمُنكَرِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ ۚ نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ ۗ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَاسِقُونَ(67) Ang mga mapagkunwari, mga lalaki at mga babae, ay mula sa isa’t isa, sila ay nanghihikayat (sa mga tao) ng Al Munkar (kawalan ng pananalig at pagsamba sa lahat ng diyus-diyosan at paglabag sa lahat ng mga ipinagbabawal sa Islam) at humahadlang (sa mga tao) tungo sa Al-Maruf (paniniwala sa Kaisahan ni Allah at lahat ng mga ipinag- uutos sa Islam), at itinitikom nila ang kanilang mga kamay (para sa pagbibigay at paggugol sa Kapakanan ni Allah). Kanilang nakalimutan si Allah, kaya’t sila rin ay kinalimutan Niya. Katotohanan, ang mga mapagkunwari ay Fasiqun (mga mapaghimagsik at palasuway kay Allah) |
وَعَدَ اللَّهُ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ هِيَ حَسْبُهُمْ ۚ وَلَعَنَهُمُ اللَّهُ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيمٌ(68) Si Allah ay nangako sa mga mapagkunwari; mga lalaki at mga babae, at sa mga hindi sumasampalataya, ng Apoy ng Impiyerno, at dito sila ay mananatili. Ito ay sapat na sa kanila. Sila ay isinumpa ni Allah at sa kanila ang walang hanggang kaparusahan |
كَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ كَانُوا أَشَدَّ مِنكُمْ قُوَّةً وَأَكْثَرَ أَمْوَالًا وَأَوْلَادًا فَاسْتَمْتَعُوا بِخَلَاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُم بِخَلَاقِكُمْ كَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُم بِخَلَاقِهِمْ وَخُضْتُمْ كَالَّذِي خَاضُوا ۚ أُولَٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ(69) Katulad ng mga nangauna sa inyo, sila ay higit na malakas sa kapangyarihan, at higit na sagana sa kayamanan at mga anak. Sila ay pansamantalang nagsaya sa kanilang bahagi, kaya’t pansamantala kayong magpakasaya sa inyong bahagi, na katulad din naman ng mga nangauna sa inyo na pansamantalang nagpakasaya sa kanilang bahagi, at kayo ay nalulong sa paglalaro at pagpapalipas ng oras (sa pagsasabi ng kasinungalingan laban kay Allah at sa Kanyang Tagapagbalita na si Muhammad), na katulad din naman kung gaano sila nalulong sa paglalaro at pagpapalipas-oras. Sila yaong ang mga gawa ay walang katuturan sa mundong ito at sa Kabilang Buhay. Sila ang mga talunan |
أَلَمْ يَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَقَوْمِ إِبْرَاهِيمَ وَأَصْحَابِ مَدْيَنَ وَالْمُؤْتَفِكَاتِ ۚ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ ۖ فَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَٰكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ(70) Hindi baga nakarating sa kanila ang kasaysayan niyaong mga nangauna sa kanila? – Ang mga pamayanan ni Noe, A’ad at Thamud, ang pamayanan ni Abraham, ang mga nagsisipanirahan sa Madyan (Midian) at sa mga Lungsod na winasak (alalong baga, ang pamayanan kung saan nangaral si Propeta Lut), sa kanila ay dumatal ang kanilang mga Tagapagbalita na may Maliwanag na Katibayan. Kaya’t hindi si Allah ang nagpalungi sa kanila, datapuwa’t sila ang nagpalungi sa kanilang sarili |
وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَيُطِيعُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ أُولَٰئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللَّهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ(71) Ang mga sumasampalataya, mga lalaki at mga babae, ay mga Auliya (kawaksi, kapanalig, kaibigan, tagapangalaga, atbp.) sa isa’t isa, sila ay nagtatagubilin (sa mga tao) ng Al Ma’ruf (paniniwala sa Kaisahan niAllah at pagsunod sa lahat ng mga ipinag-uutos sa Islam) at nagbabawal sa Al Munkar (paniniwala sa mga diyus-diyosan at lahat ng uri ng maling pagsamba at mga bagay na ipinagbabawal sa Islam); sila ay nag-aalay ng kanilang dasal nang mahinusay (Iqama-as- Salat); at nagbibigay ng Zakah (katungkulang kawanggawa) at tumatalima kay Allah at sa Kanyang Tagapagbalita. Si Allah ay magkakaloob ng Kanyang Habag sa kanila. Katotohanang si Allah ang Pinakamakapangyarihan, ang Puspos ng Karunungan |
وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(72) Si Allah ay nangako sa mga sumasampalataya, - mga lalaki at mga babae, - ng Halamanan na sa ilalim nito ay may mga ilog na nagsisidaloy upang manahan dito magpakailanman, at magagandang mansiyon sa Halamanan ng Aden (Paraiso). Datapuwa’t ang pinakadakilang kaligayahan ay ang Mainam na Pagkalugod ni Allah, ito ang pinakamatayog na tagumpay |
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ(73) o Propeta (Muhammad)! Magsikap kang mabuti laban sa mga hindi sumasampalataya at sa mga mapagkunwari, at maging mabalasik laban sa kanila, ang kanilang hantungan ay Impiyerno, - at tunay namang pagkasama- sama ang gayong hantungan |
يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ مَا قَالُوا وَلَقَدْ قَالُوا كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَكَفَرُوا بَعْدَ إِسْلَامِهِمْ وَهَمُّوا بِمَا لَمْ يَنَالُوا ۚ وَمَا نَقَمُوا إِلَّا أَنْ أَغْنَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ ۚ فَإِن يَتُوبُوا يَكُ خَيْرًا لَّهُمْ ۖ وَإِن يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ عَذَابًا أَلِيمًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۚ وَمَا لَهُمْ فِي الْأَرْضِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ(74) Sila ay nanunumpa (sa Ngalan) ni Allah na sila ay hindi nagsabi ng anuman (na masama), datapuwa’t katotohanang sila ay nagsabi ng salita ng kawalan ng pananalig, at sila ay (muling nagbalik) sa kawalan ng pananampalataya matapos na tanggapin ang Islam, at sila ay nagpasya (sa pakana na patayin si Propeta Muhammad) na hindi nila naisakatuparan, at sila ay hindi makahanap ng anumang dahilan upang gawin yaon, maliban na si Allah at ang Kanyang Tagapagbalita ay payamanin sila mula sa Kanyang Kasaganaan. Kung sila ay magtika, ito ay higit na mainam para sa kanila, datapuwa’t kung sila ay magsitalikod, si Allah ay magpaparusa sa kanila ng kasakit-sakit na kaparusahan sa buhay sa mundong ito at sa Kabilang Buhay. At walang sinuman para sa kanila sa mundong ito ang kanilang magiging wali (tagapagtaguyod, tagapangalaga, o katulong) |
۞ وَمِنْهُم مَّنْ عَاهَدَ اللَّهَ لَئِنْ آتَانَا مِن فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِينَ(75) At ang ilan sa kanila ay gumawa ng kasunduan kay Allah (na nagsasabi): “Kung ipinagkaloob Niya sa amin ang Kanyang Kasaganaan, katotohanang kami ay magbibigay ng Sadaqah (katungkulan at kusang loob na kawanggawa tungo sa Kapakanan ni Allah), at katiyakang sila ay mapapabilang sa lipon ng mga matutuwid.” |
فَلَمَّا آتَاهُم مِّن فَضْلِهِ بَخِلُوا بِهِ وَتَوَلَّوا وَّهُم مُّعْرِضُونَ(76) At nang sila ay gawaran Niya ng Kanyang Kasaganaan, sila ay naging lubhang maramot (tumanggi na magbigay ng Sadaqah [katungkulan at kusang loob na kawanggawa]), at tumalikod na tumututol |
فَأَعْقَبَهُمْ نِفَاقًا فِي قُلُوبِهِمْ إِلَىٰ يَوْمِ يَلْقَوْنَهُ بِمَا أَخْلَفُوا اللَّهَ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ(77) Kaya’t Kanyang pinarusahan sila sa pamamagitan nang paglalagay ng pagkukunwari sa kanilang puso hanggang sa Araw na Siya ay kanilang kakaharapin, sapagkat sinira nila ang gayong (kasunduan kay Allah) na kanilang ipinangako sa Kanya, at sapagkat sila ay nahirati sa pagsasabi ng kabulaanan |
أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُمْ وَأَنَّ اللَّهَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ(78) Hindi baga nila nalalaman na nababatid ni Allah ang kanilang mga lihim na hinagap, at ang kanilang Najwa (lihim na pagsasanggunian), at si Allah ang Ganap na Nakakaalam ng lahat ng nalilingid |
الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ ۙ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ(79) Sila na umuupasala sa mga sumasampalataya na nagbibigay ng kawanggawa (sa Kapakanan ni Allah) nang kusang loob, at sila na hindi makahanap ng anuman upang ibigay sa kawanggawa (sa Kapakanan ni Allah), maliban kung ano lamang ang kanilang hawak; kaya’t kanilang tinutuya sila (mga nananampalataya), si Allah ay maghahagis sa kanila ng kanilang mga panunudyo, at sila ay tatanggap ng kasakit-sakit na kaparusahan |
اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لَا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ(80) Kahit na ikaw (o Muhammad) ay humingi ng kapatawaran para sa kanila (mga mapagkunwari) o hindi humingi ng kapatawaran para sa kanila, (at kahit) na ikaw ay humingi ng pitumpong ulit para sa kanilang kapatawaran, si Allah ay hindi magpapatawad sa kanila sapagkat sila ay hindi nanampalataya kay Allah at sa Kanyang Tagapagbalita (Muhammad). At si Allah ay hindi namamatnubay sa mga tao na Fasiqun (mga mapaghimagsik at palasuway kay Allah) |
فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلَافَ رَسُولِ اللَّهِ وَكَرِهُوا أَن يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَقَالُوا لَا تَنفِرُوا فِي الْحَرِّ ۗ قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا ۚ لَّوْ كَانُوا يَفْقَهُونَ(81) Sila na nagpaiwan (sa paglalakbay sa Tabuk na may misyon ng pakikipaglaban) at nagsipagsaya na sila ay nagpaiwan (hindi sumama) sa Tagapagbalita ni Allah; sila ay namuhi na magsumikap at makipaglaban na kasama ang kanilang mga ari-arian at kanilang buhay tungo sa Kapakanan ni Allah, at sila ay nagsabi: “Huwag kayong magsitungo paharap sa init.” Ipagbadya: “Ang Apoy ng Impiyerno ay higit na matindi ang init, kung kanila lamang nauunawaan!” |
فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلًا وَلْيَبْكُوا كَثِيرًا جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ(82) Kaya’t hayaan silang humalakhak ng kakarampot at (hindi magtatagal sila) ay lubhang magsisitangis bilang kabayaran sa anumang kanilang kinita (sa paggawa ng mga kasalanan) |
فَإِن رَّجَعَكَ اللَّهُ إِلَىٰ طَائِفَةٍ مِّنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُل لَّن تَخْرُجُوا مَعِيَ أَبَدًا وَلَن تُقَاتِلُوا مَعِيَ عَدُوًّا ۖ إِنَّكُمْ رَضِيتُم بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُوا مَعَ الْخَالِفِينَ(83) At kung dalhin kayong muli ni Allah sa lipon nila (mga mapagkunwari), at sila ay humingi ng iyong pahintulot na pumalaot (upang makipaglaban), iyong sabihin: “Kailanman ay hindi kayo papalaot na kasama ako, gayundin ay hindi kayo lalaban sa (mga) kaaway na kasama ako; kayo ay pumayag na maupo at walang ginagawa sa unang pagkakataon, kaya’t magsiupo kayo (ngayon) na kasama ng mga nagpaiwan.” |
وَلَا تُصَلِّ عَلَىٰ أَحَدٍ مِّنْهُم مَّاتَ أَبَدًا وَلَا تَقُمْ عَلَىٰ قَبْرِهِ ۖ إِنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَمَاتُوا وَهُمْ فَاسِقُونَ(84) At huwag kailanman (o Muhammad), na ikaw ay magdasal (sa libing) ng sinuman sa kanila (mga mapagkunwari) na pumanaw, gayundin ay huwag kang tumindig sa kaniyang puntod. Katotohanang sila ay hindi nanampalataya kay Allah at sa Kanyang Tagapagbalita, at sila ay namatay habang sila ay Fasiqun (mga mapaghimagsik at palasuway kay Allah at sa Kanyang Tagapagbalita) |
وَلَا تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَأَوْلَادُهُمْ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ أَن يُعَذِّبَهُم بِهَا فِي الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ(85) At huwag hayaan ang kanilang kayamanan, gayundin ang kanilang mga anak ay makaganyak sa iyo. Ang balak ni Allah ay parusahan sila ng mga ganitong bagay sa mundong ito, at ang kanilang kaluluwa ay pumanaw (mamatay) habang sila ay mga hindi nananampalataya |
وَإِذَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُوا بِاللَّهِ وَجَاهِدُوا مَعَ رَسُولِهِ اسْتَأْذَنَكَ أُولُو الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَقَالُوا ذَرْنَا نَكُن مَّعَ الْقَاعِدِينَ(86) At kung ang Surah (kabanata mula sa Qur’an) ay ipinapahayag, na nagtatagubilin sa kanila na sumasampalataya kay Allah at nagsisikap na mainam at nakikipaglaban na kasama ang Tagapagbalita, ang mga may kayamanan sa lipon nila ay humihingingiyongpahintulotnasilaayhindimagingsaklaw (ng Jihad, ang banal na pakikipaglaban tungo sa kapakanan ni Allah) at nagsasabi, “Iwanan ninyo kami (sa likuran), kami ay sasama roon sa mga nakaupo (sa kanilang tahanan) |
رَضُوا بِأَن يَكُونُوا مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ(87) Sila ay nasisiyahan na kasama ang mga (kababaihan) na nakaupo at nagpaiwan (sa kanilang tahanan). Ang kanilang pusoaynasasagkaan(salahatnguringkabutihanattuwidna patnubay), kaya’t sila ay hindi nakakaunawa |
لَٰكِنِ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ جَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ ۚ وَأُولَٰئِكَ لَهُمُ الْخَيْرَاتُ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ(88) Datapuwa’t ang Tagapagbalita (Muhammad), at sila na may pananalig sa Kanya (sa Kaisahan ni Allah at sa Islam) ay nagsikap na maigi at nakipaglaban na kasama ang kanilang kayamanan at kanilang buhay (sa Kapakanan ni Allah). Sila yaong (sa kanila) ay nakalaan ang mga mabubuting bagay, at sila ang mga magsisipagtagumpay |
أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(89) Sa kanila ay inihanda na ni Allah ang Halamanan (Paraiso) na sa ilalim nito ay may mga ilog na nagsisidaloy, upang manahan dito magpakailanman. Ito ang tunay na rurok ng tagumpay |
وَجَاءَ الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ لِيُؤْذَنَ لَهُمْ وَقَعَدَ الَّذِينَ كَذَبُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ سَيُصِيبُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ(90) At sila na gumagawa ng mga dahilan mula (sa lipon) ng mga bedouin (mga naninirahan sa disyerto) ay lumapit (sa iyo, o Muhammad) na humihingi ng iyong pahintulot na sila ay hindi na maging saklaw (na makipaglaban sa digmaan), at sila na nagsinungaling kay Allah at sa Kanyang Tagapagbalita ay nangakaupo sa kanilang tahanan (na hindi humihingi rito ng pahintulot); isang kasakit-sakit na kaparusahan ang sasakmal sa kanila na mga hindi nananampalataya |
لَّيْسَ عَلَى الضُّعَفَاءِ وَلَا عَلَى الْمَرْضَىٰ وَلَا عَلَى الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ مَا يُنفِقُونَ حَرَجٌ إِذَا نَصَحُوا لِلَّهِ وَرَسُولِهِ ۚ مَا عَلَى الْمُحْسِنِينَ مِن سَبِيلٍ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ(91) Hindi isang kasalanan sa kanila, na mga mahihina o may karamdaman o sila na walang kakayahan at walang mapagkukunan upang gumugol (sa banal na digmaan [Jihad]), kung sila ay matapat (sa kanilang tungkulin) kay Allah at sa Kanyang Tagapagbalita. walang anumang batayan (ng hinaing) ang maaaring ipataw sa Muhsinun (mga mapaggawa ng kabutihan). At si Allah ay Lagi nang Nagpapatawad, ang Pinakamaawain |
وَلَا عَلَى الَّذِينَ إِذَا مَا أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لَا أَجِدُ مَا أَحْمِلُكُمْ عَلَيْهِ تَوَلَّوا وَّأَعْيُنُهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَنًا أَلَّا يَجِدُوا مَا يُنفِقُونَ(92) Gayundin (ay walang kasalanan) sa kanila na lumapit sa iyo upang mabigyan ng dalahin, at nang iyong sinabi: “Hindi ako makakita ng dalahin para sa inyo,” sila ay lumisan na ang kanilang mga mata ay tigmak sa luha ng pagdadalamhati dahilan sa sila ay hindi makasumpong ng anuman upang gugulin (sa Jihad [banal na digmaan) |
۞ إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ وَهُمْ أَغْنِيَاءُ ۚ رَضُوا بِأَن يَكُونُوا مَعَ الْخَوَالِفِ وَطَبَعَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ(93) Ang batayan (ng hinaing) ay tanging laban lamang sa mga mayayaman, na gayunpaman ay humihiling na hindi maging saklaw. Sila ay nasisiyahan na kasama ang kababaihan na nakaupo at naiwan (sa kanilang tahanan), at si Allah ay naglagay ng sagka sa kanilang puso (sa lahat ng uri ng kabutihan at tuwid na patnubay), upang hindi nila maalaman (kung ano ang natatalo [nagpapalungi] sa kanila |
يَعْتَذِرُونَ إِلَيْكُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَيْهِمْ ۚ قُل لَّا تَعْتَذِرُوا لَن نُّؤْمِنَ لَكُمْ قَدْ نَبَّأَنَا اللَّهُ مِنْ أَخْبَارِكُمْ ۚ وَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ(94) Sila na (mapagkunwari) ay maglalantad ng kanilang mga dahilan sa inyo (mga Muslim), kung kayo ay magbalik sa kanila. Ipagbadya (O Muhammad): “Huwag kayong magbigay ng mga dahilan, kami ay hindi maniniwala sa inyo. Tunay na ipinaalam ni Allah sa amin ang balita tungkol sa inyo. Si Allah at ang Kanyang Tagapagbalita ay magmamasid ng inyong mga gawa. At sa katapusan, kayo ay muling ibabalik sa Kanya na Lubos na Nakakaalam ng mga nalilingid at lantad, at Siya ay magsasabi sa inyo ng inyong mga ginawa.” |
سَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ إِذَا انقَلَبْتُمْ إِلَيْهِمْ لِتُعْرِضُوا عَنْهُمْ ۖ فَأَعْرِضُوا عَنْهُمْ ۖ إِنَّهُمْ رِجْسٌ ۖ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ(95) Sila ay manunumpa (sa Ngalan) ni Allah sa inyo (na mga Muslim), kung kayo ay magbalik sa kanila upang kayo ay tumalikod sa kanila. Kaya’t magsitalikod kayo sa kanila. Katotohanang sila ay Rijsun (alalaong baga, hindi dalisay dahilan sa kanilang buktot na gawa), at ang Impiyerno ang kanilang pananahanan, - isang kabayaran sa mga bagay na kanilang kinita |
يَحْلِفُونَ لَكُمْ لِتَرْضَوْا عَنْهُمْ ۖ فَإِن تَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يَرْضَىٰ عَنِ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ(96) Sila (na mga mapagkunwari) ay manunumpa sa inyo (na mga Muslim), upang kayo ay malugod sa kanila, datapuwa’t kung kayo ay nalulugod sa kanila, katiyakang si Allah ay hindi nalulugod sa mga tao na Al-Fasiqun (mga mapaghimagsik at palasuway kay Allah) |
الْأَعْرَابُ أَشَدُّ كُفْرًا وَنِفَاقًا وَأَجْدَرُ أَلَّا يَعْلَمُوا حُدُودَ مَا أَنزَلَ اللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ(97) Ang mga bedouin (mga taong namumuhay sa disyerto) ang pinakamasama sa kawalan ng pananampalataya at pagkukunwari, at higit kaysa hindi, ay nasa kamangmangan sa mga hangganan (ng mga kautusan ni Allah at Kanyang mga legal na batas, atbp.), na ipinahayag ni Allah sa Kanyang Tagapagbalita. At si Allah ay Lubos na Maalam, ang Tigib ng Karunungan |
وَمِنَ الْأَعْرَابِ مَن يَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ مَغْرَمًا وَيَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوَائِرَ ۚ عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ(98) At sa mga bedouin (mga taong naninirahan sa disyerto) ay may ilan na tumitingin sa kung ano (magkano) ang kanilang ginugugol (sa Kapakanan ni Allah) bilang isang multa (gastos) at nagbabantay nang (pagdatal) ng kapinsalaan sa inyo, sa kanila ay mangyayari ang kapinsalaan ng kabuktutan. At si Allah ang Ganap na Nakakarinig, ang Ganap na Maalam |
وَمِنَ الْأَعْرَابِ مَن يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَيَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ قُرُبَاتٍ عِندَ اللَّهِ وَصَلَوَاتِ الرَّسُولِ ۚ أَلَا إِنَّهَا قُرْبَةٌ لَّهُمْ ۚ سَيُدْخِلُهُمُ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ(99) At sa mga bedouin (mga taong naninirahan sa disyerto) ay may ilan na sumasampalataya kay Allah at sa Huling Araw, at tumitingin sa anumang kanilang ginugugol sa Kapakanan ni Allah bilang (isang paraan) na mapalapit kay Allah, at isang dahilan nang pagtanggap sa mga panawagan ng Tagapagbalita. Katotohanan, ang mga ito ay isang paglapit sa kanila. Si Allah ay tatanggap sa kanila sa Kanyang habag. Katiyakang si Allah ay Lagi nang Nagpapatawad, ang Pinakamaawain |
وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(100) Ang unang yumakap sa Islam sa Muhajirun (yaong mga nagsilikas mula sa Makkah patungo sa Al-Madina), at sa Ansar (ang mga mamamayan ng Al-Madina na tumulong sa Muhajirun), at sila na nagsisunod sa kanila ng tumpak (sa pananampalataya). Si Allah ay labis na nalulugod sa kanila, gayundin, sila ay nalulugod sa Kanya. Siya (Allah) ay naghanda para sa kanila ng Halamanan na sa ilalim nito ay may mga ilog na nagsisidaloy (Paraiso), upang manahan dito magpakailanman. Ito ang rurok ng tagumpay |
وَمِمَّنْ حَوْلَكُم مِّنَ الْأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ ۖ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ ۖ مَرَدُوا عَلَى النِّفَاقِ لَا تَعْلَمُهُمْ ۖ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ ۚ سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَىٰ عَذَابٍ عَظِيمٍ(101) At sa lipon ng mga bedouin (mga taong naninirahan sa disyerto) na nakapalibot sa inyo, ang ilan ay mga mapagkunwari, at gayundin ang ilan sa mga tao ng Al- Madina, sila ay nagmamalabis at nagpapatuloy sa kanilang pagkukunwari, ikaw (o Muhammad) ay hindi nakakaalam sa kanila, (ngunit) sila ay Aming talastas. Amin (Allah) silang parurusahan ng dalawang ulit, at pagkatapos, sila ay itatambad sa malaki (at kasindak-sindak) na kaparusahan |
وَآخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا عَسَى اللَّهُ أَن يَتُوبَ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ(102) At may mga iba na tumatanggap ng kanilang mga kasalanan (umaamin sa kanilang pagkakamali), na kanilang pinaghahalo ang mga matutuwid na gawa sa ibang gawa na masasama. Marahil, si Allah ay babaling sa kanila sa pagpapatawad. Katiyakang si Allah ay Lagi nang Nagpapatawad, ang Pinakamaawain |
خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّ صَلَاتَكَ سَكَنٌ لَّهُمْ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ(103) Kumuha kayo ng Sadaqah(limosatkawanggawa) mulasakanilangkayamanan upang sila ay mapadalisay nito at sila ay pabanalin, at manalangin kayo kay Allah para sa kanila. Katotohanan! Ang inyong panambitan ay isang pinanggagalingan ng kapanatagan sa kanila, at si Allah ay Ganap na Nakakarinig, ang Tigib ng Karunungan |
أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَأْخُذُ الصَّدَقَاتِ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ(104) Hindi baga nila nalalaman na si Allah ay tumatanggap sa pagtitika ng Kanyang mga alipin at tumatanggap sa Sadaqah (limos at kawanggawa), at si Allah lamang ang Tanging Isa na nagpapatawad at tumatanggap ng pagtitika, ang Pinakamaawain |
وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ ۖ وَسَتُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ(105) At ipagbadya (o Muhammad): “Magsigawa kayo! Si Allah ang magmamasid sa inyong mga gawa, at (gayundin) sa Kanyang Tagapagbalita at sa mga sumasampalataya. At kayo ay muling ibabalik sa Ganap na Nakakaalam ng mga nalilingid at lantad. At ipapaalam Niya sa inyo ang inyong ginawa.” |
وَآخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّهِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمْ وَإِمَّا يَتُوبُ عَلَيْهِمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ(106) At ang iba ay naghihintay ng Kautusan ni Allah, kung sila (baga) ay Kanyang parurusahan o sila ay patatawarin. At si Allah ay Lubos na Maalam, ang Tigib ng Karunungan |
وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِيقًا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَإِرْصَادًا لِّمَنْ حَارَبَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ مِن قَبْلُ ۚ وَلَيَحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا الْحُسْنَىٰ ۖ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ(107) At sa kanila na nagtatayo ng moske (bahay dalanginan) bilang paraan ng pamiminsala at kawalan ng pananalig, at upang pagwatak-watakin ang mga sumasampalataya, at bilang isang himpilan ng mga nakikidigma kay Allah at sa Kanyang Tagapagbalita (Muhammad) noon pa mang una, katotohanang sila ay nanunumpa na ang kanilang saloobin ay walang iba kundi kabutihan. Si Allah ang nagpapatotoo na walang alinlangan na sila ay mga sinungaling |
لَا تَقُمْ فِيهِ أَبَدًا ۚ لَّمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَىٰ مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِيهِ ۚ فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ أَن يَتَطَهَّرُوا ۚ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِينَ(108) Kailanman ay huwag kayong tumindig (sa moskeng) yaon. Katotohanan, ang moske (bahay dalanginan) na ang pundasyon nito ay inilatag sa kabanalan mula sa unang araw ay higit na karapat-dapat sa inyo upang tindigan (sa pananalangin). Sa loob nito ay mga tao na nagnanais na linisin at dalisayin ang kanilang sarili. At si Allah ay nagmamahal sa kanila na gumagawa sa kanilang sarili na maging malinis at dalisay (alalaong baga, sa mga naglilinis ng kanilang maselang bahagi ng katawan sa pamamagitan ng malinis na lupa at tubig, sa mga dungis dito na tulad ng ihi at dumi, matapos na magbawas) |
أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىٰ تَقْوَىٰ مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٍ خَيْرٌ أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ(109) Siya kaya na naglatag ng pundasyon ng kanyang gusali sa kabanalan para kay Allah at (humahanap) sa Kanyang Mabuting Pagkalugod ay higit na mainam, o siya kaya na naglatag ng pundasyon ng kanyang gusali sa hindi matiyak na bingit ng pagkalugso, na handang maguhong pababa, upang ito ay maguho sa maraming bahagi na kasama niya sa Apoy ng Impiyerno? At si Allah ay hindi namamatnubay sa mga tao na Zalimun (mga malupit, mabalasik, palalo, mapagsamba sa diyus- diyosan at mapaggawa ng kabuktutan) |
لَا يَزَالُ بُنْيَانُهُمُ الَّذِي بَنَوْا رِيبَةً فِي قُلُوبِهِمْ إِلَّا أَن تَقَطَّعَ قُلُوبُهُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ(110) Ang gusali na kanilang itinindig ay hindi kailanman titigil na siyang maging sanhi ng pagkukunwari at alinlangan sa kanilang puso, malibang ang kanilang puso ay hiwain sa maraming bahagi (alalaong baga, hanggang sa sila ay mamatay). At si Allah ay Ganap na Nakakaalam, ang Tigib ng Karunungan |
۞ إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ ۚ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ ۖ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنجِيلِ وَالْقُرْآنِ ۚ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ ۚ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُم بِهِ ۚ وَذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(111) Katotohanang si Allah ay bumili sa mga sumasampalataya ng kanilang buhay at kanilang mga ari-arian; sa halaga na mapapasakanila ang Paraiso. Sila ay nakikipaglaban sa Kapakanan ni Allah, kaya’t sila ay pumatay (sa iba) at sila rin ay napatay. Ito ay isang pangako sa Katotohanan na Kanyang pinangangatawanan sa Torah (mga Batas) at sa Ebanghelyo at sa Qur’an. At sino baga kaya ang higit na Makatotohanan sa kanyang Kasunduan kay Allah? Kaya’t magsipagsaya kayo sa bilihan (kasunduan) na inyong ginanap. At ito ang rurok ng tagumpay |
التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنكَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ(112) (Ang buhay ng mga sumasampalataya na binili ni Allah) ay yaong mga nagtitika kay Allah (dahilan sa kanilang ginawang maling pagsamba sa mga diyus-diyosan, pagkukunwari, atbp.), sila na sumasamba sa Kanya, sila na nagpupuri sa Kanya, sila na nag-aayuno (o humahayo para sa kapakanan ni Allah), sila na yumuyukod (sa pananalangin), sila na nagtatagubilin (sa mga tao) sa Al-Ma’ruf (paniniwala sa Kaisahan ni Allah at pagsunod sa lahat ng mga ipinag-uutos sa Islam) at nagbabawal (sa mga tao) sa Al-Munkar (kawalan ng pananalig, pagsamba sa maraming diyus-diyosan at pag- iwas sa lahat ng mga ipinagbabawal sa Islam), at tumutupad sa mga hangganan na itinakda ni Allah (pagtupad sa lahat ng itinalaga ni Allah at pag-iwas sa lahat ng uri ng kasalanan at masamang gawa na ipinagbabawal ni Allah). At magbigay ng magandang balita sa mga sumasampalataya |
مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَن يَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِكِينَ وَلَوْ كَانُوا أُولِي قُرْبَىٰ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ(113) Hindi isang katampatan sa Propeta at sa mga sumasampalataya na manawagan kay Allah tungo sa Kanyang kapatawaran para sa Mushrikun (mga mapagsamba sa maraming diyus-diyosan, pagano, walang pananalig sa Kaisahan ni Allah, atbp.), kahima’t sila ay inyong kamag-anak, matapos na maging maliwanag sa kanila na sila ang magsisipanahan sa Apoy (sapagkat sila ay namatay sa kalagayan ng kawalan ng panananampalataya) |
وَمَا كَانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِّلَّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ ۚ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَأَوَّاهٌ حَلِيمٌ(114) At ang paninikluhod ni Abraham (kay Allah) para sa kapatawaran ng kanyang ama ay dahilan lamang sa isang pangako na kanyang (Abraham) ginawa para sa kanya (ama). Datapuwa’t nang ito ay maging maliwanag sa kanya (Abraham), na siya (kanyang ama) ay isang kaaway ni Allah, ay inihiwalay niya ang kanyang sarili sa kanya. Katotohanang si Abraham ay Al-Awwah (naninikluhod kay Allah ng may kapakumbabaan, nagpupuri sa Kanya at nag- aala-ala sa Kanya nang labis), at mapagbata |
وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ حَتَّىٰ يُبَيِّنَ لَهُم مَّا يَتَّقُونَ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ(115) At si Allah ay hindi kailanman mag-aakay sa mga tao na mapaligaw, matapos na Kanyang magabayan sila hanggang sa magawa Niya na maging maliwanag sa kanila kung ano ang kanilang nararapat na iwasan. Katotohanang si Allah ay Ganap na Maalam sa lahat ng bagay |
إِنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۚ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ(116) Katotohanan, si Allah! Sa Kanya ang pag-aangkin ng kapamahalaan ng kalangitan at kalupaan, Siya ang nagbibigay ng buhay, at Siya ang naggagawad ng kamatayan. At maliban pa kay Allah, kayo ay wala ng anumang wali (tagapangalaga o tagapagbantay), gayundin naman ng kawaksi |
لَّقَد تَّابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِن بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِّنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّهُ بِهِمْ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ(117) Si Allah ay nagpatawad sa Propeta, sa Muhajirun (mga Muslim na nagsilikas at nag-iwan sa kanilang mga tahanan at naparoon sa Al-Madina), at sa Ansar (mga Muslim ng Al- Madina), na sumunod sa kanya (Muhammad) sa panahon ng kagipitan, matapos na ang puso ng isang pangkat sa kanila ay halos lumihis na (sa tuwid na landas), datapuwa’t tinanggap Niya ang kanilang pagtitika. Katiyakang Siya sa kanila ay Puspos ng Kabaitan, ang Pinakamaawain |
وَعَلَى الثَّلَاثَةِ الَّذِينَ خُلِّفُوا حَتَّىٰ إِذَا ضَاقَتْ عَلَيْهِمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنفُسُهُمْ وَظَنُّوا أَن لَّا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا إِلَيْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ(118) At (Kanya ring pinatawad) yaong tatlo na naiwan (ng Propeta), [alalaong baga, hindi siya (Propeta) nagbigay ng kanyang hatol sa kanilang kaso; ang kanilang kaso ay ipinagpaliban para sa pagpapasya ni Allah], hanggang ang kalupaan ay waring makipot para sa kanila kahit gaano man ito kalawak, at ang kanilang sarili (kaluluwa) ay nakadarama ng pagiging masikip at kanilang napag-akala na sila ay hindi makakatakas kay Allah, at wala ng kaligtasan maliban pa sa Kanya. At hindi naglaon, Kanyang tinanggap ang kanilang pagsisisi upang sila ay magtika (sa Kanya). Katotohanang si Allah ay Siyang Tanging Isa na tumatanggap ng pagsisisi, ang Pinakamaawain |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ(119) o kayong nagsisisampalataya! Maging may pagkatakot kay Allah at maging kapiling ng mga matatapat (sa mga salita at gawa) |
مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُم مِّنَ الْأَعْرَابِ أَن يَتَخَلَّفُوا عَن رَّسُولِ اللَّهِ وَلَا يَرْغَبُوا بِأَنفُسِهِمْ عَن نَّفْسِهِ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ لَا يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَطَئُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَّيْلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ(120) Hindi isang katampatan sa mga tao ng Al-Madina at mga bedouin (mga taong namumuhay sa disyerto) na mga magkakalapit bahay na mamalagi sa likuran ng Tagapagbalita ni Allah (si Muhammad, kung nakikipaglaban tungo sa Kapakanan ni Allah), na higit na bigyang pansin (pahalagahan) ang kanilang sariling buhay kaysa sa kanya (alalaong baga, sa buhay ng Propeta), sapagkat ang lahat ng kanilang dinaranas na paghihirap o anumang ginagawa, rito ay walang makakaligtaan na hindi nasusulat sa kanilang kapakinabangan bilang isang gawa ng katuwiran, kahima’t sila ay nagdanas ng pagkauhaw, gayundin ng pagkapagal, gayundin ng pagkagutom dahil sa Kapakanan ni Allah, o nanalunton sa mga landas upang papag-initin ang galit ng mga hindi sumasampalataya, o magkamal ng kapakinabangan mula sa kaaway. Katotohanang si Allah ay hindi magpapabaya na mawala ang gantimpala ng Muhsinun (mga tao na lubos na gumagawa ng mabuting gawa para sa Kapakanan ni Allah na walang pagpapakita upang mapansin o mapuri lamang ng iba) |
وَلَا يُنفِقُونَ نَفَقَةً صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً وَلَا يَقْطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ(121) Gayundin naman, sila ay hindi gumugugol ng anuman (para sa Kapakanan ni Allah), - maging ito ay maliit o malaki, o ang tumawid sa lambak, na ito ay hindi nasusulat sa kanilang kapakinabangan, upang sila ay mabayaran ni Allah sa pinakamainam na kanilang ginawa (alalaong baga, si Allah ay magbibigay sa kanila ng gantimpala sa kanilang mabubuting gawa ng ayon sa katampatang ganti ng kanilang pinakamainam na gawa na kanilang ginawa sa pinakamainam na paraan) |
۞ وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنفِرُوا كَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَائِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ(122) At hindi isang (katampatan) para sa mga sumasampalataya na sama-samang lahat na humayo upang makipaglaban (Jihad, banal na pakikidigma). Sa bawat pulutong nila, isang pangkat lamang ang marapat na magpauna, upang sila (na naiwan) ay magkaroon ng katuruan (aral sa Islamikong) panananampalataya, at upang kanilang mabigyang babala ang kanilang mga tao kung sila ay magbalik na sa kanila, upang sila ay maging maingat (na makagawa ng kasamaan) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قَاتِلُوا الَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ وَلْيَجِدُوا فِيكُمْ غِلْظَةً ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ(123) o kayong nagsisisampalataya! Inyong labanan ang mga hindi sumasampalataya na malapit sa inyo (alalaong baga, mga kamag-anak o kaibigan), at hayaan silang makatagpo ng katigasan (ng loob) sa inyo, at inyong maalaman na si Allah ay nananatili sa Al-Muttaqun (mga matimtiman at matutuwid na tao) |
وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُم مَّن يَقُولُ أَيُّكُمْ زَادَتْهُ هَٰذِهِ إِيمَانًا ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَزَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَهُمْ يَسْتَبْشِرُونَ(124) At kailanman, kung may ipinapanaog na Surah (kabanata ng Qur’an), ang ilan sa kanila (na mga mapagkunwari) ay nagsasabi: “Sino ba sa inyo ang nagiging masidhi ang kanyang pananalig sa pamamagitan nito (ang kabanata ng Quran)?” At kung tungkol sa mga sumasampalataya, ito ay nakakapagpasidhi sa kanilang pananalig, at sila ay nangagagalak |
وَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْسًا إِلَىٰ رِجْسِهِمْ وَمَاتُوا وَهُمْ كَافِرُونَ(125) Datapuwa’t sa kanila na ang puso ay may karamdaman (ng alinlangan, kawalan ng pananalig at pagkukunwari), ito ay makapagdaragdag ng kutob at alinlangan sa kanilang paghihinala, kawalan ng pananalig at alinlangan, at sila ay mamamatay habang sila ay hindi nananampalataya |
أَوَلَا يَرَوْنَ أَنَّهُمْ يُفْتَنُونَ فِي كُلِّ عَامٍ مَّرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ لَا يَتُوبُونَ وَلَا هُمْ يَذَّكَّرُونَ(126) Hindi baga nila namamasdan na sila ay sinusubukan, minsan o makalawa sa bawat taon (sa pamamagitan ng iba’t ibang uri ng kapinsalaan, mga sakit, pagkagutom, atbp.). Magkagayunman, sila ay hindi nagbabalik loob sa pagtitika, gayundin, sila ay hindi natututo ng aral (mula rito) |
وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ نَّظَرَ بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ هَلْ يَرَاكُم مِّنْ أَحَدٍ ثُمَّ انصَرَفُوا ۚ صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُم بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَفْقَهُونَ(127) At kailanma’t may ipinapanaog na Surah (kabanata mula sa Qur’an), sila ay nagtitinginan sa bawat isa (na nagsasabi): “Mayroon ba na nakakakita sa inyo?” At sila ay tumatalikod. Si Allah ay nagbaling ng kanilang puso (palayo sa liwanag), sapagkat sila ay mga tao na hindi nakakaunawa |
لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ(128) Katotohanang may dumatal sa inyo na isang Tagapagbalita (Muhammad) mula sa inyong lipon (alalaong baga, na ganap ninyong batid). Nakakapagpalumbay sa kanya na kayo ay mangyaring makatanggap ng anumang kapinsalaan o kahirapan. Siya (Muhammad) ay nasasabik para sa inyo (na kayo ay matuwid na mapatnubayan at magtika kay Allah, at manikluhod sa Kanya upang iparaya at patawarin ang inyong mga kasalanan upang kayo ay makapasok sa Paraiso at maligtas sa kaparusahan ng Apoy ng Impiyerno), sapagkat sa mga sumasampalataya, (siya, si Muhammad) ay tigib ng pagkahabag, kabaitan at pagkaawa |
فَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ ۖ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ(129) Datapuwa’t kung sila ay magsitalikod, iyong ipagbadya (O Muhammad): “Si Allah ay sapat na sa akin. La ilaha illa Huwa (Wala ng iba pang Diyos na karapat-dapat pag-ukulan ng pagsamba maliban sa Kanya), sa Kanya ay inilalagay ko ang aking pagtitiwala at Siya ang Panginoon ng Kataas-taasang Luklukan.” ProPetA JonAs |
أحمد العجمي
خالد الجليل
سعد الغامدي
سعود الشريم
عبد الباسط
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
ياسر الدوسري
