لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ(1) Nie! Przysięgam na Dzień Zmartwychwstania! |
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ(2) Nie! Przysięgam na duszę ciągle ganiącą! |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُ(3) Czy człowiek sądzi, że My nie zbierzemy jego kości? |
بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ(4) Ależ tak! My mamy moc ponownie ułożyć nawet jego palce. |
بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ(5) Lecz człowiek pragnie prowadzić nadal życie grzeszne. |
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ(6) Zapytuje on: "Kiedy to będzie Dzień Zmartwychwstania?" |
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ(7) Otóż kiedy wzrok będzie oślepiony, |
وَخَسَفَ الْقَمَرُ(8) Kiedy księżyc będzie zaćmiony, |
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ(9) Kiedy słońce i księżyc będą złączone, |
يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ(10) Tego Dnia człowiek powie: "Gdzie jest miejsce ucieczki?" |
كَلَّا لَا وَزَرَ(11) Niestety! Nie ma żadnego schronienia! |
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ(12) Do twego Pana, tego Dnia, nastąpi pewny powrót. |
يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ(13) Będzie obwieszczone człowiekowi tego Dnia to, co przygotował pierwej, i to, co odłożył. |
بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ(14) Tak! Człowiek przeciw sobie będzie dowodem jasnym, |
وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ(15) Nawet gdyby przedstawił swoje usprawiedliwienie. |
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ(16) Nie poruszaj twego języka przy czytaniu, jak gdybyś chciał je przyśpieszyć! |
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ(17) Zaprawdę, do Nas należy zebranie go i recytowanie! |
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ(18) Przeto kiedy My go recytujemy, to ty postępuj za recytacją jego! |
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ(19) Potem, zaprawdę, do Nas należy jego jasne przedstawienie! |
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ(20) Tymczasem nie! Przeciwnie! Wy kochacie przemijające, |
وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ(21) A zaniedbujecie ostateczne. |
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ(22) Twarze, tego Dnia, jaśniejące |
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ(23) Ku swemu Panu spoglądać będą. |
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ(24) Twarze, tego Dnia, zasępione |
تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ(25) Sądzić będą, że przygotowuje się dla nich nieszczęście grzbiet kruszące. |
كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ(26) Ależ nie! Kiedy dusza dojdzie do gardła |
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ(27) I powiedzą: "Kto jest czarownikiem?", |
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ(28) Człowiek pomyśli, że to jest rozłąka, |
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ(29) A noga będzie się oplatać koło nogi |
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ(30) - do twego Pana, tego Dnia, będzie on przyprowadzony. |
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ(31) "On nie uwierzył w prawdę i nie modlił się, |
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ(32) Lecz wołał, że to kłamstwo, i odwrócił się; |
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ(33) Potem poszedł do swojej rodziny, maszerując dumnie." |
أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ(34) Biada tobie i biada! |
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ(35) I jeszcze raz biada tobie i biada! |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى(36) Czy, człowiek sądzi, że będzie pozostawiony bez dozoru? |
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَىٰ(37) Czyż nie był on kroplą spermy, która wytrysnęła, |
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ(38) Potem stała się grudką krwi zakrzepłej? On go stworzył i ukształtował. |
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ(39) I uczynił z niego parę - mężczyznę i kobietę. |
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ(40) Czy Ten nie posiada mocy, aby przywrócić do życia zmarłych? |
أحمد العجمي
ابراهيم الاخضر
بندر بليلة
خالد الجليل
حاتم فريد الواعر
خليفة الطنيجي
سعد الغامدي
سعود الشريم
الشاطري
صلاح بوخاطر
عبد الباسط
عبدالرحمن العوسي
عبد الرشيد صوفي
عبدالعزيز الزهراني
عبد الله بصفر
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
علي جابر
غسان الشوربجي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد أيوب
محمد المحيسني
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
وديع اليمني
ياسر الدوسري
