سوره دخان به زبان فارسی
حم(1) حا، ميم. |
وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ(2) سوگند به اين كتاب روشنگر. |
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ(3) ما آن را در مبارك شبى نازل كرديم. ما بيمدهنده بودهايم. |
فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ(4) در آن شب هر فرمانى بر حسب حكمت صادر مىشود، |
أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ(5) فرمانى از جانب ما. و ما همواره فرستنده آن بودهايم. |
رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(6) رحمتى است از جانب پروردگارت، و هر آينه او شنوا و داناست. |
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ(7) اگر به يقين دريابيد، اوست پروردگار آسمانها و زمين و هر چه ميان آنهاست. |
لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ(8) نيست خدايى به جز او. زنده مىكند و مىميراند. پروردگار شما و پروردگار نياكان شماست. |
بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ(9) نه، آنها همچنان به شك خويش دلخوشند. |
فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ(10) چشم انتظار روزى باش كه آسمان به آشكارا دود بياورد. |
يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ(11) و آن دود همه مردم را در خود فروپوشد. و اين عذابى است دردآور. |
رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ(12) اى پروردگار ما، اين عذاب را از ما دور گردان كه ما ايمان آوردهايم. |
أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ(13) كجا پند مىپذيرند؟ حال آنكه چون پيامبر روشنگر بر آنها مبعوث شد، |
ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ(14) از او رويگردان شدند و گفتند: ديوانهاى است تعليم يافته. |
إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ(15) عذاب را اندكى بر مىداريم و شما باز به آيين خويش باز مىگرديد. |
يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ(16) روزى آنها را به صولتى سخت فروگيريم، كه ما انتقامگيرندهايم. |
۞ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ(17) پيش از آنها قوم فرعون را آزموديم و پيامبرى بزرگوار نزدشان آمد، |
أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(18) كه بندگان خدا را به من تسليم كنيد كه من پيامبرى امينم، |
وَأَن لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي آتِيكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ(19) و نيز بر خدا برترى مجوييد، كه من با حجتى روشن نزد شما آمدهام، |
وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ(20) و اگر بخواهيد بر من سنگ بزنيد، من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مىبرم، |
وَإِن لَّمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ(21) و اگر به من ايمان نمىآوريد، از من كنار گيريد. |
فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ(22) پس پروردگارش را خواند كه: اينان مردمى مجرمند. |
فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ(23) بندگان مرا شبهنگام روانه كن تا از پى شما بيايند. |
وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا ۖ إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ(24) دريا را آرام پشت سر گذار، كه آن سپاه غرقشدگانند. |
كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(25) بعد از خود چه باغها و چشمهسارها بر جاى گذاشتند، |
وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ(26) و كشتزارها و خانههاى نيكو، |
وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ(27) و نعمتى كه در آن غرق شادمانى بودند. |
كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ(28) بدينسان بودند و ما آن نعمتها را به مردمى ديگر واگذاشتيم. |
فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ(29) نه آسمان بر آنها گريست و نه زمين و نه به آنها مهلت داده شد. |
وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ(30) و ما بنىاسرائيل را از آن عذاب خواركننده رهانيديم: |
مِن فِرْعَوْنَ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِّنَ الْمُسْرِفِينَ(31) از فرعون برترىجوى گزافكار، |
وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَىٰ عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ(32) و از روى علم بر اهل جهانشان برگزيديم. |
وَآتَيْنَاهُم مِّنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاءٌ مُّبِينٌ(33) و آياتى به آنها عطا كرديم كه در آن امتحانى آشكار بود. |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَيَقُولُونَ(34) هر آينه اينان مىگويند: |
إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ(35) پايان كار جز همين مرگ نخستين نيست و ما ديگربار زنده نمىشويم؛ |
فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ(36) و اگر راست مىگوييد، پدران ما را به جهان باز آوريد. |
أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَكْنَاهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ(37) آيا اينان بهترند يا قوم تُبّع و كسانى كه پيش از آن قوم بودند؟ همه را هلاك كرديم كه مجرمان بودند. |
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ(38) ما اين آسمانها و زمين و آنچه را ميان آنهاست به بازيچه نيافريدهايم. |
مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ(39) آنها را به حق آفريدهايم، ولى بيشترين نمىدانند. |
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ(40) وعدهگاه همه در روز داورى، قيامت است. |
يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ(41) روزى كه هيچ دوستى براى دوست خود سودمند نباشد و از سوى كسى يارى نشوند. |
إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(42) مگر كسى كه خدا بر او ببخشايد، زيرا اوست پيروزمند و مهربان. |
إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ(43) هر آينه درخت زقّوم، |
طَعَامُ الْأَثِيمِ(44) طعام گناهكاران است. |
كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ(45) همانند مس گداخته در شكمها مىجوشد. |
كَغَلْيِ الْحَمِيمِ(46) همانند جوشيدن آب جوشان. |
خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَاءِ الْجَحِيمِ(47) بگيريدش و به سختى به ميان جهنمش بكشيد. |
ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ(48) و بر سرش آب جوشان بريزيد تا شكنجه شود. |
ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ(49) بچش، كه تو پيروزمند و بزرگوارى. |
إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ(50) اين همان چيزى است كه در آن شك مىكرديد. |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ(51) پرهيزگاران در جاى امنى هستند، |
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(52) در باغها و چشمهسارها، |
يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِينَ(53) لباسهايى از سندس و استبرق مىپوشند و روبهروى هم مىنشينند. |
كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ(54) همچنين حورالعين را به همسريشان درآوريم. |
يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ(55) در ايمنى هر ميوهاى را كه بخواهند مىطلبند. |
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖ وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ(56) در آنجا طعم مرگ را نمىچشند، مگر همان مرگ نخستين. و آنها را خدا از عذاب جهنم نگه داشته است. |
فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(57) اين بخششى است از جانب پروردگارت، و اين پيروزى بزرگى است. |
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ(58) ما اداى سخن خويش بر زبان تو آسان كرديم، باشد كه پند گيرند، |
فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ(59) تو منتظر باش كه ايشان نيز منتظرند. |
سورهای بیشتر به زبان فارسی:
دانلود سوره دخان با صدای معروفترین قراء:
انتخاب خواننده برای گوش دادن و دانلود کامل سوره دخان با کیفیت بالا.
أحمد العجمي
ابراهيم الاخضر
بندر بليلة
خالد الجليل
حاتم فريد الواعر
خليفة الطنيجي
سعد الغامدي
سعود الشريم
الشاطري
صلاح بوخاطر
عبد الباسط
عبدالرحمن العوسي
عبد الرشيد صوفي
عبدالعزيز الزهراني
عبد الله بصفر
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
علي جابر
غسان الشوربجي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد أيوب
محمد المحيسني
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
وديع اليمني
ياسر الدوسري
به قرآن کریم چنگ بزنید