Mearic suresi Türkçe okunuşu ve anlamı
Mearic Suresini okunuşu anlamı türkçe arapça
سَاَلَ سَٓائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍۙ (1) Se-ele sâ-ilun bi’ażâbin vâki’(in) |
لِلْكَافِر۪ينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌۙ (2) Lilkâfirîne leyse lehu dâfi’(un) |
مِنَ اللّٰهِ ذِي الْمَعَارِجِۜ (3) Mina(A)llâhi żî-lme’âric(i) |
تَعْرُجُ الْمَلٰٓئِكَةُ وَالرُّوحُ اِلَيْهِ ف۪ي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْس۪ينَ اَلْفَ سَنَةٍۚ (4) Ta’rucu-lmelâ-iketu ve-rrûhu ileyhi fî yevmin kâne mikdâruhu ḣamsîne elfe sene(tin) |
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَم۪يلًا (5) Fasbir sabran cemîlâ(n) |
اِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَع۪يدًاۙ (6) İnnehum yeravnehu be’îdâ(n) |
وَنَرٰيهُ قَر۪يبًاۜ (7) Ve nerâhu karîbâ(n) |
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَٓاءُ كَالْمُهْلِۙ (8) Yevme tekûnu-ssemâu kelmuhl(i) |
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِۙ (9) Ve tekûnu-lcibâlu kel’ihn(i) |
وَلَا يَسْـَٔلُ حَم۪يمٌ حَم۪يمًاۚ (10) Velâ yes-elu hamîmun hamîmâ(n) |
يُبَصَّرُونَهُمْۜ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَد۪ي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَن۪يهِۙ (11) Yubassarûnehum(c) yeveddu-lmucrimu lev yeftedî min ‘ażâbi yevmi-iżin bibenîh(i) |
وَصَاحِبَتِه۪ وَاَخ۪يهِۙ (12) Ve sâhibetihi ve eḣîh(i) |
وَفَص۪يلَتِهِ الَّت۪ي تُـْٔو۪يهِۙ (13) Ve fasîletihi-lletî tu/vîh(i) |
وَمَنْ فِي الْاَرْضِ جَم۪يعًاۙ ثُمَّ يُنْج۪يهِۙ (14) Vemen fî-l-ardi cemî’an śümme yuncîh(i) |
كَلَّاۜ اِنَّهَا لَظٰىۙ (15) Kellâ(s) innehâ lezâ |
نَزَّاعَةً لِلشَّوٰىۚ (16) Nezzâ’aten lişşevâ |
تَدْعُوا مَنْ اَدْبَرَ وَتَوَلّٰىۙ (17) Ted’û men edbera ve tevellâ |
وَجَمَعَ فَاَوْعٰى (18) Ve ceme’a fe-ev’â |
اِنَّ الْاِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًاۙ (19) İnne-l-insâne ḣulika helû’â(n) |
اِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًاۙ (20) İżâ messehu-şşerru cezû’â(n) |
وَاِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًاۙ (21) Ve-iżâ messehu-lḣayru menû’â(n) |
اِلَّا الْمُصَلّ۪ينَۙ (22) İllâ-lmusallîn(e) |
اَلَّذ۪ينَ هُمْ عَلٰى صَلَاتِهِمْ دَٓائِمُونَۖ (23) Elleżîne hum ‘alâ salâtihim dâ-imûn(e) |
وَالَّذ۪ينَ ف۪ٓي اَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌۙ (24) Velleżîne fî emvâlihim hakkun ma’lûm(un) |
لِلسَّٓائِلِ وَالْمَحْرُومِۖ (25) Lissâ-ili velmahrûm(i) |
وَالَّذ۪ينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدّ۪ينِۖ (26) Velleżîne yusaddikûne biyevmi-ddîn(i) |
وَالَّذ۪ينَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَۚ (27) Velleżîne hum min ‘ażâbi rabbihim muşfikûn(e) |
اِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍۚ (28) İnne ‘ażâbe rabbihim ġayru me/mûn(in) |
وَالَّذ۪ينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَۙ (29) Velleżîne hum lifurûcihim hâfizûn(e) |
اِلَّا عَلٰٓى اَزْوَاجِهِمْ اَوْ مَا مَلَكَتْ اَيْمَانُهُمْ فَاِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُوم۪ينَۚ (30) İllâ ‘alâ ezvâcihim ev mâ meleket eymânuhum fe-innehum ġayru melûmîn(e) |
فَمَنِ ابْتَغٰى وَرَٓاءَ ذٰلِكَ فَاُو۬لٰٓئِكَ هُمُ الْعَادُونَۚ (31) Femeni-bteġâ verâe żâlike feulâ-ike humu-l’âdûn(e) |
وَالَّذ۪ينَ هُمْ لِاَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَۖ (32) Velleżîne hum li-emânâtihim ve ’ahdihim râ’ûn(e) |
وَالَّذ۪ينَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَٓائِمُونَۖ (33) Velleżîne hum bişehâdâtihim kâ-imûn(e) |
وَالَّذ۪ينَ هُمْ عَلٰى صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَۜ (34) Velleżîne hum ‘alâ salâtihim yuhâfizûn(e) |
اُو۬لٰٓئِكَ ف۪ي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَۜ۟ (35) Ulâ-ike fî cennâtin mukramûn(e) |
فَمَالِ الَّذ۪ينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِع۪ينَۙ (36) Femâli-lleżîne keferû kibeleke muhti’în(e) |
عَنِ الْيَم۪ينِۙ وَعَنِ الشِّمَالِ عِز۪ينَ (37) ‘Ani-lyemîni ve ’ani-şşimâli ‘izîn(e) |
اَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ اَنْ يُدْخَلَ جَنَّةَ نَع۪يمٍۙ (38) Eyatme’u kullu-mri-in minhum en yudḣale cennete na’îm(in) |
كَلَّاۜ اِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِمَّا يَعْلَمُونَ (39) Kellâ innâ ḣalaknâhum mimmâ ya’lemûn(e) |
فَلَٓا اُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ اِنَّا لَقَادِرُونَۙ (40) Felâ uksimu birabbi-lmeşâriki velmeġâribi innâ lekâdirûn(e) |
عَلٰٓى اَنْ نُبَدِّلَ خَيْرًا مِنْهُمْۙ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوق۪ينَ (41) ‘Alâ en nubeddile ḣayran minhum vemâ nahnu bimesbûkîn(e) |
فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتّٰى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذ۪ي يُوعَدُونَۙ (42) Feżerhum yeḣûdû ve yel’abû hattâ yulâkû yevmehumu-lleżî yû’adûn(e) |
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْاَجْدَاثِ سِرَاعًا كَاَنَّهُمْ اِلٰى نُصُبٍ يُوفِضُونَۙ (43) Yevme yaḣrucûne mine-l-ecdâśi sirâ’an ke-ennehum ilâ nusubin yûfidûn(e) |
خَاشِعَةً اَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌۜ ذٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذ۪ي كَانُوا يُوعَدُونَ (44) Ḣâşi’aten ebsâruhum terhekuhum żille(tun)(c) żâlike-lyevmu-lleżî kânû yû’adûn(e) |
From : 1 - to : 44 - totals : 44
Mearic suresi Hakkında
Meâric sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 44 âyettir. İsmini, 3. ayette geçen ve “yükselme dereceleri, mertebeleri” mânasına gelen اَلْمَعَارِجُ (meâric) kelimesinden alır. Ayrıca سَاَلَ سَٓائِلٌ (Seele sâil) ve اَلْوَاقِعُ (Vâki) isimleriyle de anılır. Mushaf tertibine göre 70, iniş sırasına göre ise 79. sûredir.
Mearic suresi Konusu
Sûrede kıyâmet, yeniden diriliş, mahşer gününün dehşetli halleri, cennet ve cehennem tasvirleri yer alır. Cehennemden kurtulacak mü’minlerin, sahip olmaları lazım gelen meziyetlerin, güzel ahlâkın ana çizgileri belirlenir. Müşriklerin Peygamber (s.a.s.)’e olan itirazları değerlendirilerek uyarıcı cevaplar verilir.
Mearic suresi Nuzül Sebebi
Mushaftaki sıralamada yetmişinci, iniş sırasına göre yetmiş dokuzuncu sûredir. Hâkka sûresinden sonra, Nebe’ sûresinden önce Mekke’de inmiştir. 24. âyetinin Medine’de indiğine dair rivayet genel kabul görmemiştir (İbn Âşûr, XXIX, 152).
Mearic suresi Fazileti
Kuran'dan bir başka sure türkçe yazılışı
En ünlü Kur'an okuyucularının sesiyle Mearic süresi indirin:
Mearic Suresi mp3 : Mearic suresini dinlemek ve indirmek için okuyucuyu seçin Yüksek kalitede tamamlayın
Ahmet El Acemi
Bandar Balila
Khalid Al Jalil
Saad Al Ghamdi
Saud Al Shuraim
Salah Bukhatir
Abdul Basit
Abdul Rashid Sufi
Abdullah Basfar
Abdullah Al Juhani
Ali Al Hudhaifi
Fares Abbad
Maher Al Muaiqly
Muhammad Jibril
Al Minshawi
Al Hosary
Mishari Al-afasi
Nasser Al Qatami
Wadih Al Yamani
Yasser Al Dosari
Bizim için dua et, teşekkürler