وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا(1) Чанг тўзитувчи(шамол) лар билан қасам. |
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا(2) Юк кўтарувчи(булут)лар билан қасам. |
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا(3) Осон юрувчи(кема)лар билан қасам; |
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا(4) Иш тақсимловчи(фаришта)лар билан қасам. |
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ(5) Албатта, сизга ваъда қилинган нарса ростдир. |
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ(6) Ва, албатта, қиёмат воқеъ бўлгувчидир. |
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ(7) Гўзал, мустаҳкам осмон билан қасам. |
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ(8) Албатта, сиз ихтилофли гапдасиз. |
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ(9) У(Қуръон)дан ким бурилса, (бир йўла) буриб қўйилур. |
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ(10) Ёлғончиларга лаънат бўлсин! |
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ(11) Улар жаҳолатдаги ғофиллардир. |
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ(12) Улар ҳисоб-китоб куни қачон, деб сўрарлар. |
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ(13) Бу кунда улар оловда азобланурлар. |
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ(14) «Азобингизни татиб кўринг», сиз қачон бўлур? деб шошилган нарса-шу» (дейилур). |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(15) Албатта, тақводорлар жаннатлар ва булоқлардадир. |
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ(16) Роббилари берган нарсаларни олувчилардир. Чунки улар бундан олдин эҳсон қилувчилардан бўлганлардир. |
كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ(17) Улар кечалари оз ухлар эдилар. |
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ(18) Ва улар саҳарларда истиғфор айтар эдилар. |
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ(19) Ва молу мулкларида, сўровчи ва бечораларнинг ҳақи бордир. |
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ(20) Ва ер юзида чуқур ишонувчилар учун белгилар бордир. |
وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ(21) Ва ўзларингизда ҳам. Ёки кўрмаяпсизларми?! |
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ(22) Ва осмонда ризқингиз ҳамда сизга ваъда қилинаётган нарсалар (бор). |
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ(23) Осмону ернинг Роббиси ила қасамки, албатта, у(гап) мисоли сиз нутқ қилаётганингиздек ҳақиқатдир. |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ(24) Сенга Иброҳимнинг карамли меҳмонларининг хабари келмадими? |
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ(25) Улар унинг ҳузурига кириб, «Салом» деганларида, у: «Салом, нотаниш қавмлар», деди. |
فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ(26) Ва аҳлига бориб, (пиширилган) семиз бузоқни келтирди. |
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ(27) Уни уларга яқинига сурди ва: «Емайсизларми?» деди. |
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ(28) Улардан хавфсиради. Улар: «қўрқма», дедилар ва унга илмли ўғил башоратини бердилар. |
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ(29) Хотини қичқириб келди ва ўз юзига шапалоқ тушириб: «Туғмас кампир-а?!» деди. |
قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ(30) Улар: «Сенинг Роббинг шундай деди. Албатта, Унинг Ўзи ўта ҳаким ва ўта билувчидир», дедилар. |
۞ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ(31) У: «Эй элчилар! Сизнинг ишингиз надир», деди. |
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ(32) Улар: «Албатта, биз жиноятчи қавмга юборилганмиз. |
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ(33) Уларнинг устидан лойдан (пиширилган) тошларни ташлаш учун. |
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ(34) Роббинг ҳузурида исрофчилар учун белгилаб қўйилган(тош)ларни», дедилар. |
فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(35) Ва Биз у жойдан мўминларни чиқардик. |
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ(36) У ерда бир хонадондан бошқа мусулмонларни топмадик. |
وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ(37) Ва у ерда аламли азобдан қўрқадиганлар учун белги қолдирдик. |
وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ(38) Ва Мусода ҳам. Биз уни Фиръавнга равшан ҳужжат ила юбоганимизда... |
فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ(39) У юз ўгириб, ишонгани томон юрди ва: «Бу сеҳргар ёки мажнундир», деди. |
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ(40) Бас, Биз уни ва аскарларини тутиб денгизга ташладик ва у маломатга лойиқ иш қилувчи эди. |
وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ(41) Ва Одда ҳам (белги) бор. Вақтики, Биз уларга туғмас шамолни юбордик. |
مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ(42) У қайси нарсага етиб борса, титиб ташламасдан қўймас. |
وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ(43) Ва Самудда ҳам (белги) бор. Уларга вақтинчалик маза қилиб туринглар, дейилган вақтда... |
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ(44) Аллоҳнинг амридан бош тортдилар, бас, қараб турган ҳолларида уларни қаттиқ овоз тутди. |
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ(45) Бас, улар ўринларидан туролмадилар ва ёрдам ҳам ололмадилар. |
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ(46) Ва бундан аввал Нуҳ қавмини ҳам (ҳалок этганмиз). Албатта, улар фосиқ қавм эдилар. |
وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ(47) Осмонни Ўз қудратимиз ила бино қилдик. Албатта, Биз кенг қилувчимиз. |
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ(48) Ва ерни тўшаб қўйдик. Биз қандоқ ҳам яхши тайёрловчимиз! |
وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ(49) Ва Биз ҳар бир нарсани жуфт яратдик. Шоядки эсласангиз. |
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ(50) Бас, фақат Аллоҳгагина қочинг. Албатта, мен сизларга Ундан (келган) очиқ-ойдин огоҳлантирувчиман. |
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ(51) Ва Аллоҳга бошқа маъбудни шерик қилманглар. Албатта, мен сизларга Ундан (келган) очиқ-ойдин огоҳлантирувчиман. |
كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ(52) Худди шундай, булардан аввалгиларга ҳам ҳар бир Пайғамбар келган вақт, уни, сеҳргар ёки мажнун, деганлар. |
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ(53) Келишиб олганмилар?! Йўқ, улар туғёнга кетган қавмлардир! |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ(54) Улардан юз ўгир. Бас, сен маломатга қолувчи эмассан. |
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ(55) Ва эслатгин. Албатта, эслатиш мўминларга манфаат берур. |
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ(56) Жин ва инсонни фақат Менга ибодат қилиш учунгина яратдим. |
مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ(57) Мен улардан ризқ хоҳламасман ва Мени тоамлантиришларини ҳам хоҳламасман. |
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ(58) Албатта, Аллоҳ Ўзи ризқ берувчи, қувват эгаси, шиддатлидир. |
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ(59) Албатта, зулм қилганларга ўз биродарлари азобичалик азоб бор, шошилмасинлар. |
فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ(60) Кофирларга ваъда қилинаётган кунларида ҳалокат бўлсин. |
أحمد العجمي
ابراهيم الاخضر
بندر بليلة
خالد الجليل
حاتم فريد الواعر
خليفة الطنيجي
سعد الغامدي
سعود الشريم
الشاطري
صلاح بوخاطر
عبد الباسط
عبدالرحمن العوسي
عبد الرشيد صوفي
عبدالعزيز الزهراني
عبد الله بصفر
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
علي جابر
غسان الشوربجي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد أيوب
محمد المحيسني
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
وديع اليمني
ياسر الدوسري
