Şuara suresi Boşnakça

Şuara suresi çevirisi Boşnakça

Suresi mp3
Başka bir sure
Boşnakça

Kuranı Kerim türkçe meali | Kur'an çevirileri | Boşnakça dili | Şuara Suresi | الشعراء - Ayet sayısı 227 - Moshaf'taki surenin numarası: 26 - surenin ingilizce anlamı: The Poets.

Şuara suresinin Boşnakça diline tercümesi

bismillah & auzubillah

Şuara Suresi Boşnakça dili mp3

✅ سورة الشعراء مكتوبة - ✅ Şuara suresi oku

طسم(1)

Tā Sīn Mīm.

تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ(2)

Ovo su ajeti Knjige jasne!

لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ(3)

Zar ćeš ti sebe uništiti zato što ovi neće da postanu vjernici?

إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ(4)

Kad bismo htjeli, Mi bismo im s neba jedan znak poslali pred kojim bi oni šije svoje sagnuli.

وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ(5)

I njima ne dođe nijedna nova opomena od Milostivoga, a da se od nje ne okrenu.

فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ(6)

Oni poriču – pa, stići će ih sigurno posljedice onoga čemu se izruguju.

أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ(7)

Zar oni ne vide kako činimo da iz zemlje niče svakovrsno bilje plemenito?

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(8)

To je, doista, dokaz, ali većina njih ne vjeruje,

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(9)

a Gospodar tvoj je, zaista, silan i milostiv.

وَإِذْ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ(10)

A kad je Gospodar tvoj Musaa zovnuo: "Idi narodu koji se prema sebi ogriješio,

قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلَا يَتَّقُونَ(11)

narodu faraonovu, ne bi li se Allaha pobojao" –

قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ(12)

on je rekao: "Gospodaru moj, bojim se da me oni u laž ne utjeraju,

وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَىٰ هَارُونَ(13)

da mi ne postane teško u duši i da mi se jezik ne saplete; zato podaj poslanstvo i Harunu,

وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ(14)

a ja sam njima i odgovoran, pa se plašim da me ne ubiju."

قَالَ كَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ(15)

"Neće!" – reče On. "Idite obojica sa dokazima Našim, Mi ćemo s vama biti i slušati.

فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ(16)

Otiđite faraonu i recite: 'Mi smo poslanici Gospodara svjetova,

أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ(17)

dopusti da sinovi Israilovi pođu s nama!'"

قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ(18)

"Zar te među nama nismo gojili dok si dijete bio i zar među nama tolike godine života svoga nisi proveo?" – reče faraon –

وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ(19)

"i uradio si nedjelo koje si uradio i još si nezahvalnik?"

قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ(20)

"Ja sam onda ono uradio nehotice" – reče –

فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ(21)

"a od vas sam pobjegao zato što sam se vas bojao, pa mi je Gospodar moj mudrost darovao i poslanikom me učinio.

وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ(22)

A dobročinstvo koje mi prebacuješ – da nije to što si sinove Israilove robljem učinio?"

قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ(23)

"A ko je Gospodar svjetova?" – upita faraon.

قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ(24)

"Gospodar nebesa i Zemlje i onoga što je između njih, ako vjerujete" – odgovori on.

قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ(25)

"Čujete li?" – reče onima oko sebe faraon.

قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ(26)

"Gospodar vaš i Gospodar vaših davnih predaka" – reče Musa.

قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ(27)

"Poslanik koji vam je poslan uistinu je lud" – reče faraon.

قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ(28)

"Gospodar istoka i zapada i onoga što je između njih, ako pameti imate" – reče Musa.

قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَٰهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ(29)

A faraon reče: "Ako budeš kao boga nekog drugog osim mene priznavao, sigurno ću te u tamnicu baciti!"

قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُّبِينٍ(30)

"Zar i onda kad ti budem očigledan dokaz donio?" – upita on.

قَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ(31)

"Pa daj ga, ako istinu govoriš!" – reče faraon.

فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ(32)

I Musa baci štap svoj, kad on – zmija prava,

وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ(33)

a onda izvadi ruku iz njedara, kad ona, onima koji su gledali – bijela.

قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ(34)

"Ovaj je zaista vješt čarobnjak" – reče glavešinama oko sebe faraon –

يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ(35)

"hoće da vas čarolijom svojom iz zemlje vaše izvede. Pa šta savjetujete?"

قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ(36)

"Ostavi njega i brata njegova!" – rekoše – "a u gradove pošalji da sakupljaju,

يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ(37)

sve čarobnjake vješte će ti dovesti."

فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ(38)

I čarobnjaci se u određeno vrijeme i označenog dana sabraše,

وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ(39)

a narodu bî rečeno: "Hoćete li se iskupiti

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ(40)

da budemo uz čarobnjake, ako oni budu pobjednici!"

فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ(41)

A kad dođoše, čarobnjaci faraona upitaše: "Da li će nama, doista, pripasti nagrada ako mi budemo pobjednici?"

قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِينَ(42)

"Hoće" – odgovori on – "bićete tada sigurno meni najbliži."

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ(43)

Musa im reče: "Bacite ono što želite baciti!"

فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ(44)

I oni pobacaše konope svoje i štapove svoje i rekoše: "Tako nam dostojanstva faraonova, mi ćemo svakako pobijediti!"

فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ(45)

Zatim Musa baci svoj štap, koji, odjednom, proguta ono što su oni lažno izveli.

فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ(46)

Čarobnjaci se onda na tle baciše

قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ(47)

i rekoše: "Mi vjerujemo u Gospodara svjetova,

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ(48)

Gospodara Musaova i Harunova!"

قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ(49)

"Da povjerujete njemu prije dopuštenja moga!" – viknu faraon. – "On je vaš učitelj, on vas je čarobnjaštvu naučio – a vi ćete zapamtiti; poodsijecaću vam ruke i noge vaše unakrst i sve ću vas porazapinjati!"

قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ(50)

"Ništa strašno!" – rekoše oni – "mi ćemo se Gospodaru svome vratiti.

إِنَّا نَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ(51)

Mi se nadamo da će nam Gospodar naš grijehe naše oprostiti zato što smo prvi vjernici."

۞ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ(52)

I Mi objavismo Musau: "Kreni noću s robovima Mojim, ali bićete gonjeni."

فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ(53)

I faraon posla po gradovima sakupljače:

إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ(54)

"Ovih je zaista malo

وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ(55)

i rasrdili su nas,

وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ(56)

a mi smo svi budni!"

فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(57)

I Mi ih izvedosmo iz vrtova i rijeka,

وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ(58)

iz riznica i dvoraca divnih.

كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ(59)

Eto tako je bilo, i Mi dadosmo da to naslijede sinovi Israilovi.

فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِينَ(60)

I oni ih, kad se sunce rađalo, sustigoše.

فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ(61)

pa kad jedni druge ugledaše, drugovi Musaovi povikaše: "Samo što nas nisu stigli!"

قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ(62)

"Neće!" – reče on – "Gospodar moj je sa mnom, On će mi put pokazati."

فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ(63)

I Mi objavismo Musau: "Udari štapom svojim po moru!" – i ono se rastavi i svaki bok njegov bijaše kao veliko brdo;

وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ(64)

i Mi onda tamo one druge približismo –

وَأَنجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِينَ(65)

a Musaa i sve one koji bijahu s njim spasismo –

ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ(66)

i one druge potopismo.

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(67)

To je, zaista, pouka, a većina njih nisu bili vjernici

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(68)

a Gospodar tvoj je, doista, silan i milostiv.

وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ(69)

I kaži im vijest o Ibrahimu

إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ(70)

kada je oca svoga i narod svoj upitao: "Čemu se vi klanjate?"

قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ(71)

a oni odgovorili: "Klanjamo se kumirima i povazdan im se molimo",

قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ(72)

on je rekao: "Da li vas oni čuju kad se molite,

أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ(73)

ili, da li vam mogu koristiti ili naškoditi?"

قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ(74)

"Ne" – odgovoriše – "ali mi smo upamtili pretke naše kako tako postupaju."

قَالَ أَفَرَأَيْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ(75)

"A da li ste razmišljali" – upita on – "da su oni kojima se klanjate

أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ(76)

vi i kojima su se klanjali davni preci vaši,

فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ(77)

doista, neprijatelji moji? Ali, to nije Gospodar svjetova,

الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ(78)

koji me je stvorio i na Pravi put uputio,

وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ(79)

i koji me hrani i poji,

وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ(80)

i koji me, kad se razbolim, liječi,

وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ(81)

i koji će mi život oduzeti, i koji će me poslije oživiti,

وَالَّذِي أَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ(82)

i koji će mi, nadam se, pogreške moje na Sudnjem danu oprostiti!

رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ(83)

Gospodaru moj, podari mi znanje i uvrsti me među one koji su dobri

وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ(84)

i učini da me po lijepom spominju oni što će poslije mene doći,

وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ(85)

i učini me jednim od onih kojima ćeš džennetske blagodati darovati –

وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ(86)

i ocu mome oprosti, on je jedan od zalutalih –

وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ(87)

i ne osramoti me na Dan kad će ljudi oživljeni biti,

يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ(88)

na Dan kada neće nikakvo blago, a ni sinovi od koristi biti,

إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ(89)

samo će onaj koji Allahu srca čista dođe spašen biti."

وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ(90)

I Džennet će se čestitima približiti,

وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ(91)

a Džehennem zalutalima ukazati,

وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ(92)

i reći će im se: "Gdje su oni kojima ste se klanjali,

مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنصُرُونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُونَ(93)

a niste Allahu; mogu li vam oni pomoći, a mogu li i sebi pomoći?"

فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ(94)

pa će i oni i onî koji su ih u zabludu doveli u nj biti bačeni,

وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ(95)

i vojske Iblisove – svi zajedno.

قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ(96)

I oni će, svađajući se u njemu, govoriti:

تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ(97)

"Allaha nam, bili smo, doista, u očitoj zabludi

إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ(98)

kad smo vas s Gospodarom svjetova izjednačavali,

وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ(99)

a na stranputicu su nas naveli zlikovci,

فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ(100)

pa nemamo ni zagovornika,

وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ(101)

ni prisna prijatelja –

فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(102)

da nam je samo da se povratimo, pa da postanemo vjernici!"

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(103)

U tome je pouka, ali većina ovih nisu vjernici,

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(104)

a Gospodar tvoj je, zaista, silan i milostiv.

كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ(105)

I Nuhov narod je smatrao lažnim poslanike.

إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ(106)

Kad im brat njihov Nuh reče: "Kako to da se Allaha ne bojite?

إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(107)

Ja sam vam, sigurno, poslanik pouzdani,

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(108)

zato se bojte Allaha i budite poslušni meni!

وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(109)

Za ovo od vas ne tražim nikakve nagrade, mene će Gospodar svjetova nagraditi,

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(110)

zato se bojte Allaha i budite poslušni meni!" –

۞ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ(111)

oni rekoše: "Kako da te poslušamo, kad te slijede oni koji su najmizerniji?"

قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ(112)

"Ne znam ja šta su oni radili" – reče on,

إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ(113)

"svi će pred Gospodarom mojim, da znate, račun polagati,

وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ(114)

a ja vjernike neću otjerati,

إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ(115)

ja samo javno opominjem!"

قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ(116)

"Ako se ne okaniš, o Nuhu!" – rekoše oni – "bićeš sigurno kamenovan!"

قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ(117)

"Gospodaru moj" – reče on – "narod moj me u laž utjeruje,

فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(118)

pa Ti meni i njima presudi i mene i vjernike koji su sa mnom spasi!"

فَأَنجَيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ(119)

I Mi smo njega i one koji su bili uz njega u lađi krcatoj spasili,

ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ(120)

a ostale potopili.

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(121)

To je pouka, ali većina ovih nisu vjernici,

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(122)

a Gospodar tvoj je zaista silan i milostiv.

كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ(123)

I Ad je smatrao lažnim poslanike.

إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ(124)

Kad im brat njihov Hud reče: "Kako to da se Allaha ne bojite?"

إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(125)

Ja sam vam, sigurno, poslanik pouzdani,

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(126)

zato se bojte Allaha i budite poslušni meni!

وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(127)

Za ovo od vas ne tražim nikakve nagrade, mene će Gospodar svjetova nagraditi.

أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ(128)

Zašto na svakoj uzvišici palate zidate, druge ismijavajući,

وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ(129)

i podižete utvrde kao da ćete vječno živjeti,

وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ(130)

a kad kažnjavate, kažnjavate kao silnici?

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(131)

Bojte se Allaha i meni budite poslušni!

وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ(132)

Bojte se Onoga koji vam daruje ono što znate:

أَمَدَّكُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ(133)

daruje vam stoku i sinove,

وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(134)

i bašče i izvore.

إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ(135)

Ja se, doista, bojim za vas na Velikom danu patnje" –

قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِينَ(136)

rekoše oni: "Nama je svejedno savjetovao ti ili ne bio savjetnik,

إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ(137)

ovako su i narodi davnašnji vjerovali,

وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ(138)

i mi nećemo biti mučeni."

فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(139)

I oni su ga nastavili u laž utjerivati, pa smo ih Mi uništili. To je pouka, ali većina ovih neće da vjeruje,

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(140)

a Gospodar tvoj je, zaista, silan i milostiv.

كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ(141)

I Semud je smatrao lažnim poslanike.

إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ(142)

Kad im brat njihov Salih reče: "Kako to da se Allaha ne bojite?

إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(143)

Ja sa vam, sigurno, poslanik pouzdani

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(144)

zato se bojte Allaha i budite poslušni meni!

وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(145)

Za ovo od vas ne tražim nikakve nagrade, mene će Gospodar svjetova nagraditi.

أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ(146)

Zar mislite da ćete ovdje biti ostavljeni sigurni,

فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(147)

u vrtovima i među izvorima,

وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ(148)

u usjevima i među palmama sa plodovima zrelim?

وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ(149)

Vi u brdima vrlo spretno kuće klešete

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(150)

zato se bojte Allaha i poslušni meni budite

وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ(151)

i ne slušajte naredbe onih koji u zlu pretjeruju,

الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ(152)

koji na Zemlji ne zavode red već nered uspostavljaju" –

قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ(153)

rekoše oni: "Ti si samo opčinjen;

مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ(154)

ti si čovjek, kao i mi; zato nam donesi jedno čudo ako je istina to što govoriš!"

قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ(155)

"Evo, to je kamila" – reče on – "u određeni dan ona će piti, a u poznati dan vi,

وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ(156)

i ne učinite joj nikakvo zlo da vas ne bi stigla patnja na Velikom danu!"

فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ(157)

Ali, oni je zaklaše i potom se pokajaše.

فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(158)

I stiže ih kazna. To je pouka, ali većina ovih neće da vjeruje,

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(159)

a Gospodar tvoj je, zaista, silan i milostiv.

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ(160)

I Lutov narod je smatrao lažnim poslanike.

إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ(161)

Kad im njihov brat Lut reče: "Kako to da se ne bojite?

إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(162)

Ja sam vam, sigurno, poslanik pouzdani,

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(163)

zato se bojte Allaha i budite poslušni meni!

وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(164)

Za ovo od vas ne tražim nikakve nagrade, mene će Gospodar svjetova nagraditi.

أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ(165)

Zašto vi, mimo sav svijet, sa muškarcima općite,

وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ(166)

a žene svoje, koje je za vas Gospodar vaš stvorio, ostavljate? Vi ste ljudi koji svaku granicu zla prelazite" –

قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ(167)

rekoše oni: "Ako se ne okaniš, o Lute, bićeš sigurno prognan."

قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِينَ(168)

"Ja se gnušam toga što vi radite!" – reče on;

رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ(169)

"Gospodaru moj, sačuvaj mene i porodicu moju kazne za ono što oni rade!"

فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ(170)

I Mi smo sačuvali njega i porodicu njegovu – sve,

إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ(171)

osim starice koja je ostala sa onima koji su kaznu iskusili,

ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ(172)

a zatim smo ostale uništili

وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنذَرِينَ(173)

spustivši na njih kišu – a strašne li kiše za one koji su opomenuti bili!

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(174)

To je pouka, ali većina ovih neće da vjeruje,

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(175)

a Gospodar tvoj je, zaista, silan i milostiv.

كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ(176)

I stanovnici Ejke su u laž ugonili poslanike.

إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ(177)

Kad im Šuajb reče: "Kako to da se ne bojite?

إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(178)

Ja sam vam, sigurno, poslanik pouzdani,

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(179)

zato se bojte Allaha i budite poslušni meni!

وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(180)

Za ovo od vas ne tražim nikakve nagrade, mene će Gospodar svjetova nagraditi.

۞ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ(181)

Pravo mjerite na litru i ne zakidajte

وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ(182)

a na kantaru ispravnom mjerom mjerite,

وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ(183)

i ljudima prava njihova ne umanjujte i zlo po Zemlji, nered praveći, ne činite,

وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ(184)

i Onoga koji je stvorio vas i narode davnašnje bojte se" –

قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ(185)

rekoše oni: "Ti si samo opčinjen;

وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ(186)

i ti si samo čovjek kao i mi; za nas si ti, doista, lažac pravi;

فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ(187)

zato spusti na nas kaznu s neba, ako istinu govoriš!"

قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ(188)

"Gospodar moj dobro zna šta vi radite" – reče on.

فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ(189)

I oni su nastavili da ga u laž utjeruju pa ih je stigla kazna iz oblaka; a to je bila kazna jednog strašnog dana.

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(190)

To je pouka, ali većina ovih neće da vjeruje,

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(191)

a Gospodar tvoj je, zaista, silan i milostiv.

وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ(192)

I Kur'an je, sigurno, objava Gospodara svjetova;

نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ(193)

donosi ga povjerljivi Džibril

عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ(194)

na srce tvoje, da opominješ

بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ(195)

na jasnom arapskom jeziku;

وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ(196)

on je spomenut u knjigama poslanika prijašnjih –

أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ(197)

zar ovima nije dokaz to što za njega znaju učeni ljudi sinova Israilovih?

وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ(198)

A da ga objavljujemo i nekom nearapu

فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ(199)

pa da im ga on čita, opet u nj ne bi povjerovali.

كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ(200)

Eto, tako to Mi u srca grješnika uvodimo,

لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ(201)

oni u nj neće vjerovati dok ne dožive patnju nesnosnu,

فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ(202)

koja će im iznenada doći, kad je najmanje budu očekivali,

فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ(203)

pa će reći: "Hoće li nam se imalo vremena dati?"

أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ(204)

Zašto oni kaznu Našu požuruju?!

أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ(205)

Šta ti misliš, ako im Mi dopuštamo da godinama uživaju,

ثُمَّ جَاءَهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ(206)

i naposljetku ih snađe ono čime im se prijeti,

مَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ(207)

zar će imati šta od slatkog života koji su provodili?

وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ(208)

Mi nijedan grad nismo razorili prije nego su im došli oni koji su ih opominjali

ذِكْرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ(209)

da bi pouku primili; Mi nismo nepravedni bili.

وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ(210)

Kur'an ne donose šejtani,

وَمَا يَنبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ(211)

nezamislivo je da to oni čine; oni to nisu kadri,

إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ(212)

oni ga nikako ne mogu prisluškivati.

فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ(213)

Zato se, mimo Allaha, ne moli drugom bogu – da ne bi bio jedan od onih koji će biti mučeni!

وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ(214)

I opominji rodbinu svoju najbližu

وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(215)

i budi ljubazan prema vjernicima koji te slijede!

فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ(216)

A ako te ne budu poslušali, ti reci: "Ja nemam ništa s tim što vi radite."

وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ(217)

I pouzdaj se u Silnoga i Milostivoga,

الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ(218)

koji te vidi kada ustaneš

وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ(219)

da sa ostalima molitvu obaviš,

إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(220)

jer On, doista, sve čuje i sve zna.

هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ(221)

Hoću li vam kazati kome dolaze šejtani?

تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ(222)

Oni dolaze svakome lašcu, grješniku,

يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ(223)

oni prisluškuju – i većinom oni lažu.

وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ(224)

A zavedeni slijede pjesnike.

أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ(225)

Zar ne znaš da oni svakom dolinom blude

وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ(226)

i da govore ono što ne rade,

إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ(227)

tako ne govore samo oni koji vjeruju i dobra djela čine, i koji često Allaha spominju, i koji uzvraćaju kad ih ismijavaju. A mnogobošci će, sigurno, saznati u kakvu će se muku uvaliti.

Boşnakça diğer sureler:

Bakara suresi	Âl-i İmrân	Nisâ suresi
Mâide suresi	Yûsuf suresi	İbrâhîm suresi
Hicr suresi	Kehf suresi	Meryem suresi
Hac suresi	Kasas suresi	Ankebût suresi
As-Sajdah	Yâsîn suresi	Duhân suresi
fetih suresi	Hucurât suresi	Kâf suresi
Necm suresi	Rahmân suresi	vakıa suresi
Haşr suresi	Mülk suresi	Hâkka suresi
İnşikâk suresi	Alâ suresi	Gâşiye suresi