وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا(1) Betohem në ata (engjëj) që i marrin shpirtërat ashpër (jombesimtarëve) |
وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا(2) dhe në ata që i marrin butësisht (besimtarëve) |
وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا(3) dhe në ata (engjëj) që notojnë në hapësirë (në mes Tokës e qiellit), |
فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا(4) si dhe në ata (engjëj) që garojnë (për kryerjen e urdhërave), |
فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا(5) dhe betohem në ata (engjëj) që i rregullojnë ato që nuk janë të rregulluara, |
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ(6) në Ditën kur Toka do të dridhet nga tërmeti, |
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ(7) ps të cilit pason tjetri. – |
قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ(8) Atë ditë, zemrat do të jenë të tronditura, |
أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ(9) e shikimet e tyre të përulura. |
يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ(10) Ata (jobesimtarët) thonë: “A, me të vërtetë, do të kthehemi ne – në jetë (në gjendjen e mëparshme)? |
أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً(11) A thua edhe kur të bëhemi eshtra të kalbur?” |
قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ(12) E thonë: “E atëherë (të kthyerit), do të jemi të humbur. |
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ(13) E do të jetë ajo (ringjallja) vetëm një thirrje, |
فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ(14) dhe, ja ata përnjëherësh (të gjallë) në Tokë. |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ(15) A të ka ardhur ty (o Muhammed) lajmi për Musain, |
إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى(16) kur Zoti i tij e ka thirrë atë në luginën e shenjtë të Tuvasë: |
اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ(17) “Shko te Faraoni, se ai, me të vërtetë, është tërbuar, |
فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَىٰ أَن تَزَكَّىٰ(18) dhe thuaj (Faraonit): ‘A don ti të pastrohesh (nga të këqiat), |
وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ(19) dhe të udhëzoj te Zoti yt, që t’i druhesh (për të mos bërë të këqia)? |
فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ(20) Dhe, ia tregoi (Musai-Faraonit) mrekullinë më të madhe, |
فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ(21) por ai e mohoi dhe e kundërshtoi, |
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ(22) pastaj u kthye, |
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ(23) u përpoq dhe i tuboi njerëzit e thirri: |
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ(24) “Unë jam zoti juaj suprem (më i lartë)! |
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ(25) dhe, Perëndia, ia ekspozoi atij dënimin e kësaj bote dhe të botës tjetër. |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَىٰ(26) Kjo është këshillë për ata që i druajnë Perëndisë. |
أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا(27) E, çka është më vështirë: krijimi i juaj apo i qiellit? Ai e ka ndërtuar (qiellin), |
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا(28) lart e ka ngritur kupën e tij dhe e ka përsosur, |
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا(29) dhe netët e tij i ka bërë të errta, kurse ditët të ndritshme, |
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا(30) e pastaj e rrafshoi (shtriu) Tokën, |
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا(31) dhe nga ajo (toka) i nxorri ujërat dhe kullosat, |
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا(32) dhe malet i bëri të palëvizshme (i forcoi) |
مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ(33) për gjallërinë tuaj dhe të bagëtive tuaja. |
فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَىٰ(34) E, kur të arrijë vështirësia më e madhe, |
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَىٰ(35) Dita kur njeriu e kujton atë çka ka punuar, |
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ(36) dhe i tregohet skëterra çdokujt që sheh, |
فَأَمَّا مَن طَغَىٰ(37) atëherë, ai që ka qenë kërcënues, |
وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا(38) dhe e ka preferuar (dashtë më shumë) jetën e kësaj bote, |
فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ(39) pë te, me të vërtetë, vendbanim është skëterra. |
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ(40) Kurse, ai që i druan madhërisë së Zotit të tij dhe e frenon vete nga epshet, |
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ(41) me të vërtetë, vendbanim i tij është xhenneti. |
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا(42) Të pyesin ty për Kijametin: “Kur do të ndodhë?” |
فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا(43) Çka ka rëndësi për ty ta përmendësh atë?! |
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَاهَا(44) Vetëm Zoti yt di për te. |
إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا(45) Ti je vetëm paralajmërues i atyre që i druajnë atij (Kijametit); |
كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا(46) kurse, atë ditë, që do ta shohin atë (Kijametin), atyre do t’u duket se kanë qëndruar në këtë botë, vetëm një mbrëmje apo një mëngjes (të asaj mbrëmjeje). |
Ahmed Al Ajmy
Bandar Balila
Khalid Al Jalil
Saad Al Ghamdi
Saud Al Shuraim
Abdul Basit
Abdul Rashid Sufi
Abdullah Basfar
Abdullah Al Juhani
Fares Abbad
Maher Al Muaiqly
Al Minshawi
Al Hosary
Mishari Al-afasi
Yasser Al Dosari
