سوره قيامت به زبان فارسی
لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ(1) قسم مىخورم به روز قيامت. |
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ(2) و قسم مىخورم به نفس ملامتگر. |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُ(3) آيا آدمى مىپندارد كه ما استخوانهايش را گرد نخواهيم آورد؟ |
بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ(4) آرى، ما قادر هستيم كه سر انگشتهايش را برابر كنيم. |
بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ(5) بلكه آدمى مىخواهد كه در آينده نيز به كارهاى ناشايست پردازد. |
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ(6) مىپرسد: روز قيامت چه وقت خواهد بود؟ |
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ(7) روزى كه چشمها خيره شود، |
وَخَسَفَ الْقَمَرُ(8) و ماه تيره شود، |
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ(9) و آفتاب و ماه در يك جاى گرد آيند. |
يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ(10) انسان در آن روز مىگويد: راه گريز كجاست؟ |
كَلَّا لَا وَزَرَ(11) هرگز، پناهگاهى نيست. |
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ(12) قرارگاه همه در اين روز نزد پروردگار توست. |
يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ(13) در اين روز آدمى را از هر چه پيشاپيش فرستاده و بعد از خويش گذاشته است خبر مىدهند. |
بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ(14) بلكه آدمى خويشتن خويش را نيك مىشناسد، |
وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ(15) هر چند به زبان عذرها آورد. |
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ(16) به تعجيل زبان به خواندن قرآن مجنبان، |
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ(17) كه گردآوردن و خواندنش بر عهده ماست. |
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ(18) چون خوانديمش، تو آن خواندن را پيروى كن. |
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ(19) سپس بيان آن بر عهده ماست. |
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ(20) آرى، شما اين جهان زودگذر را دوست مىداريد، |
وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ(21) و آخرت را فرو مىگذاريد. |
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ(22) در آن روز چهرههايى هست زيبا و درخشان، |
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ(23) كه سوى پروردگارشان نظر مىكنند؛ |
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ(24) و چهرههايى هست عبوس و ترش، |
تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ(25) كه مىداند آن عذاب كمرشكن بر او فرود آيد. |
كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ(26) آرى، چون جان به گلوگاه رسد، |
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ(27) و گفته شود كه چه كسى است كه افسون بخواند؟ |
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ(28) و يقين كند كه زمان جدايى فرا رسيده، |
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ(29) و ساقهاى پا در هم پيچيده شوند، |
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ(30) آن روز روز راندنش به سوى پروردگار توست. |
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ(31) نه تصديق كرده است و نه نماز گزارده است. |
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ(32) اما تكذيب كرده و اعراض كرده است. |
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ(33) آنگاه خرامان نزد كسانش رفته است. |
أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ(34) واى بر تو، پس واى بر تو. |
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ(35) باز هم واى بر تو، پس واى بر تو. |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى(36) آيا انسان مىپندارد كه او را به حال خود واگذاشتهاند؟ |
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَىٰ(37) آيا او نطفهاى از منى كه در رحمى ريخته شده، نبوده است؟ |
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ(38) سپس لختهاى خون؟ آنگاه به اندام درستش بيافريد. |
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ(39) و آنها را دو صنف كرد: نر و ماده. |
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ(40) آيا خداوند قادر نيست كه مردگان را زنده سازد؟ |
سورهای بیشتر به زبان فارسی:
دانلود سوره قيامت با صدای معروفترین قراء:
انتخاب خواننده برای گوش دادن و دانلود کامل سوره قيامت با کیفیت بالا.
أحمد العجمي
ابراهيم الاخضر
بندر بليلة
خالد الجليل
حاتم فريد الواعر
خليفة الطنيجي
سعد الغامدي
سعود الشريم
الشاطري
صلاح بوخاطر
عبد الباسط
عبدالرحمن العوسي
عبد الرشيد صوفي
عبدالعزيز الزهراني
عبد الله بصفر
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
علي جابر
غسان الشوربجي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد أيوب
محمد المحيسني
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
وديع اليمني
ياسر الدوسري
به قرآن کریم چنگ بزنید