| عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ(1) O co oni wzajemnie się pytają? | 
| عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ(2) O wieść wielką, | 
| الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ(3) Co do której nie są zgodnie | 
| كَلَّا سَيَعْلَمُونَ(4) Nie! Oni niebawem się dowiedzą! | 
| ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ(5) I jeszcze raz nie! Oni niebawem się dowiedzą! | 
| أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا(6) Czyż nie uczyniliśmy ziemi łożem dla wypoczynku, | 
| وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا(7) A gór jako podpory do namiotu? | 
| وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا(8) Stworzyliśmy was parami. | 
| وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا(9) Uczyniliśmy wasz sen odpoczynkiem. | 
| وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا(10) Uczyniliśmy noc zasłoną. | 
| وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا(11) Uczyniliśmy dzień czasem życia. | 
| وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا(12) Zbudowaliśmy nad wami siedem sfer solidnych. | 
| وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا(13) Uczyniliśmy lampę płonącą. | 
| وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا(14) Spuściliśmy z deszczowych chmur wodę obfitą | 
| لِّنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا(15) I sprawiliśmy, iż dzięki niej wyrosły ziarna i rośliny | 
| وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا(16) Oraz bujne ogrody. | 
| إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا(17) Zaprawdę, Dzień Rozstrzygnięcia jest wyznaczony! | 
| يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا(18) Tego Dnia, kiedy zadmą w trąbę, przybędziecie grupami. | 
| وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا(19) Niebo zostanie otwarte i stanie się bramami. | 
| وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا(20) Góry zostaną z posad poruszone i staną się mirażem. | 
| إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا(21) Zaprawdę, Gehenna jest na czatach | 
| لِّلطَّاغِينَ مَآبًا(22) Jako miejsce powrotu dla buntowników! | 
| لَّابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا(23) Będą przebywać w niej przez wieki. | 
| لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا(24) Nie zakosztują w niej ani ochłody, ani napoju, | 
| إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا(25) A jedynie wodę wrzącą i ropę cuchnącą | 
| جَزَاءً وِفَاقًا(26) Jako zapłatę odpowiednią. | 
| إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا(27) Zaprawdę, oni się nie spodziewali, iż będą zdawali rachunek! | 
| وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا(28) Uważali znaki Nasze za kłamstwo | 
| وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا(29) Podczas gdy My wyliczyliśmy każdą rzecz, zapisując ją. | 
| فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا(30) Zakosztujcie więc! My nie zwiększymy dla was niczego oprócz cierpienia! | 
| إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا(31) Zaprawdę, dla bogobojnych - miejsce szczęśliwości: | 
| حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا(32) Sady i winnice, | 
| وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا(33) I dziewczęta o zaokrąglonych piersiach - jednakowej młodości, | 
| وَكَأْسًا دِهَاقًا(34) I puchary napełnione! | 
| لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا(35) Nie będą oni, tam słyszeć ani próżnej gadaniny, ani kłamstwa. | 
| جَزَاءً مِّن رَّبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا(36) Taka jest nagroda od twojego Pana - dar dobrze obliczony -, | 
| رَّبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا(37) Od Pana niebios i ziemi i tego wszystkiego, co jest między nimi, Miłosiernego; nie będą oni mieli możności przemawiania do Niego. | 
| يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا(38) Tego Dnia kiedy Duch i aniołowie staną w szeregach, nie będą mogli mówić, oprócz tego, któremu pozwoli Miłosierny, i powie on to, co słuszne. | 
| ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا(39) Ten Dzień to prawda. Przeto ten, kto zechce, znajdzie drogę powrotu do swojego Pana. | 
| إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا(40) Zaprawdę, daliśmy wam ostrzeżenie o karze bliskiej, w Dniu, kiedy człowiek zobaczy to, co przygotowały jego ręce, i powie niewierny: "O, gdybym mógł być prochem!" |