الٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡحَكِيمِ (1)
الر. (الف . لام . را) این آیات کتاب محکم (و با حکمت) است . |
أَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنۡ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ رَجُلٖ مِّنۡهُمۡ أَنۡ أَنذِرِ ٱلنَّاسَ وَبَشِّرِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَنَّ لَهُمۡ قَدَمَ صِدۡقٍ عِندَ رَبِّهِمۡۗ قَالَ ٱلۡكَٰفِرُونَ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٞ مُّبِينٌ (2)
آیا برای مردم موجب شگفتی است که به مردی از خودشان وحی کرده ایم که : « مردم را بترسان و کسانی که ایمان آورده اند بشارت ده که برای آنها سابقه ی نیکو (و پاداشی حتمی) نزد پروردگارشان است ». کافران گفتند :«این (مرد) جادوگرآشکاری است ». |
إِنَّ رَبَّكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَۖ مَا مِن شَفِيعٍ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ إِذۡنِهِۦۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُوهُۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (3)
بی گمان پروردگار شما ، الله است ، که آسمانها وزمین را درشش روز آفرید ، سپس بر عرش مستوی شد ، کار (جهان) را تدبیر می کند . هیچ شفاعت کننده ای نیست ، مگر بعد از فرمان او ، این است الله پروردگار شما ، پس او را پرستش کنید ، آیا پند نمی گیرید ؟! |
إِلَيۡهِ مَرۡجِعُكُمۡ جَمِيعٗاۖ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقًّاۚ إِنَّهُۥ يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥ لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ بِٱلۡقِسۡطِۚ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمۡ شَرَابٞ مِّنۡ حَمِيمٖ وَعَذَابٌ أَلِيمُۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡفُرُونَ (4)
باز گشت همه شما به سوی اوست ، وعدۀ خداوند حق است ، بی گمان او آفرینش را آغاز می کند ، سپس آنها را باز می گرداند ، تا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند به عدالت پاداش دهد ، و کسانی که کافر شدند ، برای شان نوشیدنی از آب جوشان است ، وعذابی دردناک، به سبب آنکه کفر می ورزیدند . |
هُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ ٱلشَّمۡسَ ضِيَآءٗ وَٱلۡقَمَرَ نُورٗا وَقَدَّرَهُۥ مَنَازِلَ لِتَعۡلَمُواْ عَدَدَ ٱلسِّنِينَ وَٱلۡحِسَابَۚ مَا خَلَقَ ٱللَّهُ ذَٰلِكَ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۚ يُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ (5)
او کسی است که خورشید را روشنایی ، و ماه را نور قرار داد ، و برای آن منازلی مقدر کرد ، تا عدد سالها و حساب را بدانید ، خداوند این را جز به حق نیافریده است ، آیات را برای گروهی که می دانند ، به تفصیل بیان می کند . |
إِنَّ فِي ٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ ٱللَّهُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَّقُونَ (6)
بی گمان در آمد وشد شب وروز ، و آنچه خدا در آسمانها و زمین آفریده است ، نشانه های است برای گروهی که پرهیز گاری می کنند . |
إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا وَرَضُواْ بِٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَٱطۡمَأَنُّواْ بِهَا وَٱلَّذِينَ هُمۡ عَنۡ ءَايَٰتِنَا غَٰفِلُونَ (7)
همانا کسانی که ملاقات ما را (در روز قیامت ) امید ندارند ، وبه زندگی دنیا خشنود شده و بدان دل بسته اند، و کسانی که از آیات ما غافلند، |
أُوْلَٰٓئِكَ مَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُ بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ (8)
آنها (همه ) جایگاهشان آتش (جهنم) است ، به سبب کارهایی که انجام می دادند . |
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ يَهۡدِيهِمۡ رَبُّهُم بِإِيمَٰنِهِمۡۖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهِمُ ٱلۡأَنۡهَٰرُ فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ (9)
بی گمان کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند ، پروردگارشان به سبب ایمانشان آنها را به باغهای (بهشت) پر نعمت هدایت می کنند که نهرها زیر (درختان) آن جاری است . |
دَعۡوَىٰهُمۡ فِيهَا سُبۡحَٰنَكَ ٱللَّهُمَّ وَتَحِيَّتُهُمۡ فِيهَا سَلَٰمٞۚ وَءَاخِرُ دَعۡوَىٰهُمۡ أَنِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ (10)
دعایشان در آن :«خداوندا! تو منزهی» باشد ، و تحیت شان در آن : «سلام» و پایان دعایشان این است که :«حمد وسپاس،مخصوص خدا ، پروردگار جهانیان است ». |
۞ وَلَوۡ يُعَجِّلُ ٱللَّهُ لِلنَّاسِ ٱلشَّرَّ ٱسۡتِعۡجَالَهُم بِٱلۡخَيۡرِ لَقُضِيَ إِلَيۡهِمۡ أَجَلُهُمۡۖ فَنَذَرُ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا فِي طُغۡيَٰنِهِمۡ يَعۡمَهُونَ (11)
و اگر خداوند زود مردم را مجازات می کرد ، همانگونه که آنها برای خیر عجله دارند ، عمرشان به پایان می رسید ، (و نابود می شدند) پس کسانی که به ملاقات ما امید ندارند (به حال خود ) رها می کنیم تا در طغیان خود سرگردان بمانند . |
وَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ٱلضُّرُّ دَعَانَا لِجَنۢبِهِۦٓ أَوۡ قَاعِدًا أَوۡ قَآئِمٗا فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُ ضُرَّهُۥ مَرَّ كَأَن لَّمۡ يَدۡعُنَآ إِلَىٰ ضُرّٖ مَّسَّهُۥۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلۡمُسۡرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ (12)
وچون به انسان زیان (و رنجی) برسد ، (در هر حال که باشد) به پهلو خوابیده ، یا نشسته ، یا ایستاده، ما را می خواند . پس هنگامی که آن زیان (و رنج) از او بر طرف کریم ، چنان می رود که گویی هرگز ما را برای دفع زیان (و رنج) که به او رسیده بود ، نخوانده است ، این گونه برای اسرافکاران ،آنچه می کردند (در نظرشان) زینت داده شده است . |
وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَا ٱلۡقُرُونَ مِن قَبۡلِكُمۡ لَمَّا ظَلَمُواْ وَجَآءَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَمَا كَانُواْ لِيُؤۡمِنُواْۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡمُجۡرِمِينَ (13)
به راستی که ما امتهای پیش از شما را هنگامی که ستم کردند ، هلاک کردیم ، در حالی که پیامبران آنها با دلیل روشن به سوی آنان آمدند وآنها ایمان نیاوردند ، این گونه گروه مجرمان را کیفر می دهیم. |
ثُمَّ جَعَلۡنَٰكُمۡ خَلَٰٓئِفَ فِي ٱلۡأَرۡضِ مِنۢ بَعۡدِهِمۡ لِنَنظُرَ كَيۡفَ تَعۡمَلُونَ (14)
سپس شما را پس از آنها (روی) زمین جانشینان قرار دادیم ، تا بنگریم که چگونه عمل می کنید . |
وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَاتُنَا بَيِّنَٰتٖ قَالَ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا ٱئۡتِ بِقُرۡءَانٍ غَيۡرِ هَٰذَآ أَوۡ بَدِّلۡهُۚ قُلۡ مَا يَكُونُ لِيٓ أَنۡ أُبَدِّلَهُۥ مِن تِلۡقَآيِٕ نَفۡسِيٓۖ إِنۡ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّۖ إِنِّيٓ أَخَافُ إِنۡ عَصَيۡتُ رَبِّي عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ (15)
و هنگامی که آیات روشن ما بر آنها خوانده شود ، کسانی که به ملاقات ما (در روز قیامت ) امید ندارند ، گویند : «قرآنی غیر از این بیاور یا آن را تغییر بده ». ( ای پیامبر!) بگو : «من حق ندارم که آن را از پیش خود تغییر دهم ، و من پیروی نمی کنم مگر آنچه را که بر من وحی می شود ، ومن اگر پروردگارم را نافرمانی کنم از عذاب روز بزرگ می ترسم » |
قُل لَّوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَا تَلَوۡتُهُۥ عَلَيۡكُمۡ وَلَآ أَدۡرَىٰكُم بِهِۦۖ فَقَدۡ لَبِثۡتُ فِيكُمۡ عُمُرٗا مِّن قَبۡلِهِۦٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ (16)
بگو: « اگر خدا می خواست من آن را بر شما نمی خواندم، ونه(خداوند ) شما را از آن آگاه می کرد ، به راستی که پیش از این عمری را در میان شما گذرانده ام ، آیا نمی اندیشید ؟!» |
فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ كَذَّبَ بِـَٔايَٰتِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ (17)
پس چه کسی ستمکارتر است از آن کسی که برخدا دروغ می بندد، ویا آیات او را تکذیب می کند؟! بی گمان مجرمان رستگار نخواهند شد . |
وَيَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُمۡ وَلَا يَنفَعُهُمۡ وَيَقُولُونَ هَٰٓؤُلَآءِ شُفَعَٰٓؤُنَا عِندَ ٱللَّهِۚ قُلۡ أَتُنَبِّـُٔونَ ٱللَّهَ بِمَا لَا يَعۡلَمُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَلَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ (18)
و غیر از خدا چیزهای را می پرستند که نه به آنها زیانی می رساند ونه سودشان می بخشد، و می گویند : «اینها (= بتها ) شفیعان ما نزد خدا هستند » بگو: «آیا خدا را به چیزی که در آسمانها ودر زمین نمی داند، خبر می دهید ؟!» منزه است او،و از آنچه با او شریک می سازند برتر است . |
وَمَا كَانَ ٱلنَّاسُ إِلَّآ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ فَٱخۡتَلَفُواْۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡ فِيمَا فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ (19)
(در آغاز) مردم جز امت واحدی نبودند ، پس اختلاف کردند ، و اگر فرمانی نبود پیش از این ، از پروردگار صادر شده بود ، در میان آنها در آنچه که در آن اختلاف داشتند، داوری می شد . |
وَيَقُولُونَ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ ءَايَةٞ مِّن رَّبِّهِۦۖ فَقُلۡ إِنَّمَا ٱلۡغَيۡبُ لِلَّهِ فَٱنتَظِرُوٓاْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُنتَظِرِينَ (20)
و می گویند «چرا معجزه ای از (جانب ) پروردگارش بر او نازل نشده است ؟ » . پس بگو :«(علم) غیب تنها از آن خداست، پس شما انتظار بکشید که من (نیز) با شما ازمنتظرانم ». |
وَإِذَآ أَذَقۡنَا ٱلنَّاسَ رَحۡمَةٗ مِّنۢ بَعۡدِ ضَرَّآءَ مَسَّتۡهُمۡ إِذَا لَهُم مَّكۡرٞ فِيٓ ءَايَاتِنَاۚ قُلِ ٱللَّهُ أَسۡرَعُ مَكۡرًاۚ إِنَّ رُسُلَنَا يَكۡتُبُونَ مَا تَمۡكُرُونَ (21)
وهنگامی که به مردم ، پس از رنج (و زیانی) که به آنها رسیده است رحمتی بچشانیم ، آنگاه آنها در آیات ما نیرنگ می کنند ، بگو: «خداوند در نیرنگ زدن سریعتر است ،بی تردید رسولان (= فرشتگان) ما آنچه نیرنگ می کنید ،می نویسند ». |
هُوَ ٱلَّذِي يُسَيِّرُكُمۡ فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا كُنتُمۡ فِي ٱلۡفُلۡكِ وَجَرَيۡنَ بِهِم بِرِيحٖ طَيِّبَةٖ وَفَرِحُواْ بِهَا جَآءَتۡهَا رِيحٌ عَاصِفٞ وَجَآءَهُمُ ٱلۡمَوۡجُ مِن كُلِّ مَكَانٖ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُمۡ أُحِيطَ بِهِمۡ دَعَوُاْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَ لَئِنۡ أَنجَيۡتَنَا مِنۡ هَٰذِهِۦ لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلشَّٰكِرِينَ (22)
او کسی است که شما را در خشکی و دریا به حرکت در می آورد ، تا آنگاه که در کشتی قرار می گیرید ، و(کشتیها) با بادی ملایم آنها را (به سوی مقصد) حرکت می دهند و (آنها) به آن شادمان می شوند . (نا گهان) طوفان شدیدی می وزد ، و موج از هر سو (به سوی آنها ) بیاید ، وگمان کنند، که راه گریزی ندارند(و هلاک خواهند شد) ، خدا را از روی اخلاص می خوانند که :«که اگر ما را از این (گرفتاری) نجات دهی،قطعاً از سپاسگزاران خواهیم بود ». |
فَلَمَّآ أَنجَىٰهُمۡ إِذَا هُمۡ يَبۡغُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّۗ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِنَّمَا بَغۡيُكُمۡ عَلَىٰٓ أَنفُسِكُمۖ مَّتَٰعَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ ثُمَّ إِلَيۡنَا مَرۡجِعُكُمۡ فَنُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ (23)
پس چون (خداوند) آنها را نجات داد ، آنها به نا حق در زمین سرکشی ( وستم ) می کنند ای مردم! سر کشی(و ستم) شما تنها به زیان خوددتان است ، متاع (چند روز) زندگی دنیاست ، سپس باز گشتتان به سوی ماست ، پس شما را به آنچه انجام می دادید، خبر می دهیم . |
إِنَّمَا مَثَلُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَآءٍ أَنزَلۡنَٰهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ فَٱخۡتَلَطَ بِهِۦ نَبَاتُ ٱلۡأَرۡضِ مِمَّا يَأۡكُلُ ٱلنَّاسُ وَٱلۡأَنۡعَٰمُ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَخَذَتِ ٱلۡأَرۡضُ زُخۡرُفَهَا وَٱزَّيَّنَتۡ وَظَنَّ أَهۡلُهَآ أَنَّهُمۡ قَٰدِرُونَ عَلَيۡهَآ أَتَىٰهَآ أَمۡرُنَا لَيۡلًا أَوۡ نَهَارٗا فَجَعَلۡنَٰهَا حَصِيدٗا كَأَن لَّمۡ تَغۡنَ بِٱلۡأَمۡسِۚ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ (24)
مثل زندگی دنیا، همانند آبی است که از آسمان نازل کردیم، سپس براثر آن گیاهان گوناگون زمین از آنچه مردم وچهارپایان می خورند ؛ رویید، تا زمانی که زمین پیرایه خود بگرفت ، و آراسته شد، و اهل آن گمان کردند که خود بر آن چیره اند ،(نا گهان) فرمان ما در شب یا روزی فرا رسد، و آنچنان آن (کشتزار) را درو کنیم که گوی دیروز هرگز (کشتزاری) نبوده است . این گونه آیات (خود) را برای گروهی که می اندیشند به تفصیل بیان می کنیم . |
وَٱللَّهُ يَدۡعُوٓاْ إِلَىٰ دَارِ ٱلسَّلَٰمِ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ (25)
و خداوند به سرای سلامتی (= بهشت) دعوت می کند ، و هر کس را بخواهد به راه راست هدایت می کند . |
۞ لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِيَادَةٞۖ وَلَا يَرۡهَقُ وُجُوهَهُمۡ قَتَرٞ وَلَا ذِلَّةٌۚ أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ (26)
برای کسانی که نیکی کردند ، پاداش نیک (= بهشت) است وافزون بر آن (=رؤیت باری تعالی است ). و تیرگی و خواری چهره هایشان را نپوشاند، اینان اهل بهشتند ، و جاودانه در آن خواهند ماند . |
وَٱلَّذِينَ كَسَبُواْ ٱلسَّيِّـَٔاتِ جَزَآءُ سَيِّئَةِۭ بِمِثۡلِهَا وَتَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةٞۖ مَّا لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ مِنۡ عَاصِمٖۖ كَأَنَّمَآ أُغۡشِيَتۡ وُجُوهُهُمۡ قِطَعٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِ مُظۡلِمًاۚ أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ (27)
و کسانی که مرتکب بدیها شدند، پاداش هر بدی همانند آن است ، و خواری (چهره های) آنها را می پوشانند و هیچ کسی نمی تواند آنها را از(عذاب) خدا نگه دارد (چنان شوند که ) گوی با پاره ای از شب تاریک چهره هایشان پوشیده شده است ،اینان اهل آتش (دوزخ) اند و جاودانه در آن خواهند ماند. |
وَيَوۡمَ نَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشۡرَكُواْ مَكَانَكُمۡ أَنتُمۡ وَشُرَكَآؤُكُمۡۚ فَزَيَّلۡنَا بَيۡنَهُمۡۖ وَقَالَ شُرَكَآؤُهُم مَّا كُنتُمۡ إِيَّانَا تَعۡبُدُونَ (28)
(و به یاد آورید ) روزی که همه ی آنها را گرد آوریم ، سپس به کسانی که شرک آوردند گویم: «شما و معبودهایتان در مکان خوددتان بمانید » پس آنها را از یکدیگر جدا می کنیم ، و معبودهایشان (به آنها) می گویند :«شما ما را عبادت نمی کردید، |
فَكَفَىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدَۢا بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمۡ إِن كُنَّا عَنۡ عِبَادَتِكُمۡ لَغَٰفِلِينَ (29)
پس ، بس است که خدا میان ما و شما گواه باشد ، که ما یقیناً از عبادت شما بی خبر بودیم ». |
هُنَالِكَ تَبۡلُواْ كُلُّ نَفۡسٖ مَّآ أَسۡلَفَتۡۚ وَرُدُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ مَوۡلَىٰهُمُ ٱلۡحَقِّۖ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ (30)
آنجا هر کس هر چه پیش فرستاده است ، می آزماید ، و همه به سوی الله مالک حقیقی شان بازگردانده می شوند ، وچیزها ی را که افترا می بستند (از نظرشان ) گم ونابود می شوند . |
قُلۡ مَن يَرۡزُقُكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ أَمَّن يَمۡلِكُ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡأَبۡصَٰرَ وَمَن يُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَيُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتَ مِنَ ٱلۡحَيِّ وَمَن يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَۚ فَسَيَقُولُونَ ٱللَّهُۚ فَقُلۡ أَفَلَا تَتَّقُونَ (31)
بگو: «چه کسی شما را از آسمان و زمین روزی می دهد ؟کیست که مالک شنوایی وبینوایی هاست ؟ و چه کسی زنده را از مرده بیرون می آورد ، و مرده را از زنده بیرون می آورد؟ وچه کسی کار(جهان) را تدبیر می کند ؟ پس بی درنگ خواهند گفت: «الله» پس بگو: «آیا (از او) نمی ترسید ؟! |
فَذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَاذَا بَعۡدَ ٱلۡحَقِّ إِلَّا ٱلضَّلَٰلُۖ فَأَنَّىٰ تُصۡرَفُونَ (32)
پس آن الله پروردگار حقیقی شماست ، پس بعد از حق ، چه چیزی است جز گمراهی ؟ پس چگونه (از پرستش او) روی گران می شوید ؟! ». |
كَذَٰلِكَ حَقَّتۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى ٱلَّذِينَ فَسَقُوٓاْ أَنَّهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ (33)
این چنین سخن پروردگارت بر کسانی که فاسق شدند؛ ثابت شده که آنها ایمان نمی آورند . |
قُلۡ هَلۡ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥۚ قُلِ ٱللَّهُ يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥۖ فَأَنَّىٰ تُؤۡفَكُونَ (34)
بگو: «آیا از این معبودها ی شما کسی هست که آفرینش شما را آغاز می کند ،سپس آن را باز می گرداند؟!» بگو:«الله آفرینش را آغاز می کند ، سپس آن را باز می گرداند ،پس چگونه (از حق ) منحرف می شوید ؟! ». |
قُلۡ هَلۡ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن يَهۡدِيٓ إِلَى ٱلۡحَقِّۚ قُلِ ٱللَّهُ يَهۡدِي لِلۡحَقِّۗ أَفَمَن يَهۡدِيٓ إِلَى ٱلۡحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لَّا يَهِدِّيٓ إِلَّآ أَن يُهۡدَىٰۖ فَمَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ (35)
بگو :«آیا از این معبودهای شما کسی هست که به (سوی) حق هدایت می کند ؟! » بگو:«الله به(سوی) حق هدایت می کند، آیا کسی که به (سوی) حق هدایت می کند، برای پیروی سزاوارتر است یا کسی که خود هدایت نمی شود؛ مگر آن که هدایتش کنند؟ً! پس شما را چه شده ؟! چگونه داوری می کنید؟!». |
وَمَا يَتَّبِعُ أَكۡثَرُهُمۡ إِلَّا ظَنًّاۚ إِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱلۡحَقِّ شَيۡـًٔاۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِمَا يَفۡعَلُونَ (36)
و بیشتر آنها جزاز گمان پیروی نمی کنند ، بی تردید، گمان ، از حق بی نیاز نمی کند ، یقیناً خداوند به آنچه می کنند ، داناست. |
وَمَا كَانَ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانُ أَن يُفۡتَرَىٰ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلَٰكِن تَصۡدِيقَ ٱلَّذِي بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَتَفۡصِيلَ ٱلۡكِتَٰبِ لَا رَيۡبَ فِيهِ مِن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ (37)
و (سزاوار ) نیست این قرآن ، به دروغ (بدون وحی الهی) به خدا نسبت داده شود؛ بلکه تصدیق کننده چیزی است که پیش از آن (نازل شده) است، و بیان و تفصیل (آن) کتاب است، شکی در آن نیست ، از (جانب) پروردگار جهانیان است. |
أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ فَأۡتُواْ بِسُورَةٖ مِّثۡلِهِۦ وَٱدۡعُواْ مَنِ ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ (38)
آیا آنها می گویند: «(او) آن را به دروغ (به خدا) نسبت داده است ؟!» بگو :« اگر راست می گویید ، پس یک سوره همانند آن بیاورید، و جز خدا هر که را که می توانید به یاری بخوانید » |
بَلۡ كَذَّبُواْ بِمَا لَمۡ يُحِيطُواْ بِعِلۡمِهِۦ وَلَمَّا يَأۡتِهِمۡ تَأۡوِيلُهُۥۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۖ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلظَّٰلِمِينَ (39)
بلکه آنها چیزی را تکذیب کردند که به آن علم و احاطه نداشتند ، و هنوز برای آنها مصداق (و حقیقت) آن نیامده است، بدین گونه کسانی که پیش از آنها بودند (نیز) تکذیب کردند ، پس بنگر سرانجام ستمکاران چگونه بوده است. |
وَمِنۡهُم مَّن يُؤۡمِنُ بِهِۦ وَمِنۡهُم مَّن لَّا يُؤۡمِنُ بِهِۦۚ وَرَبُّكَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُفۡسِدِينَ (40)
و از آنها کسی هست که به آن ایمان می آورد ، و از آنها کسی هست که به آن ایمان نمی آورد ، و پروردگار تو به مفسدان آگاه تر است . |
وَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل لِّي عَمَلِي وَلَكُمۡ عَمَلُكُمۡۖ أَنتُم بَرِيٓـُٔونَ مِمَّآ أَعۡمَلُ وَأَنَا۠ بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ (41)
و اگر (کافران) تو را تکذیب کردند ، پس بگو :« عمل من برای خودم ، و عمل شما برای خودتان است ، شما از آنچه من می کنم بیزارید ، و من (نیز ) از آنچه ( شما) می کنید بیزارم». |
وَمِنۡهُم مَّن يَسۡتَمِعُونَ إِلَيۡكَۚ أَفَأَنتَ تُسۡمِعُ ٱلصُّمَّ وَلَوۡ كَانُواْ لَا يَعۡقِلُونَ (42)
و ازآنها کسانی هستند که به تو گوش فرا می دهند ، آیا تو می توانی کران را بشنوانی ، وهر چند نفهمند ؟! |
وَمِنۡهُم مَّن يَنظُرُ إِلَيۡكَۚ أَفَأَنتَ تَهۡدِي ٱلۡعُمۡيَ وَلَوۡ كَانُواْ لَا يُبۡصِرُونَ (43)
و از آنها کسانی اند که به تو می نگرند ، آیا تو می توانی کران را راهنمایی کنی ، وهر چند نبینند ؟! |
إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَظۡلِمُ ٱلنَّاسَ شَيۡـٔٗا وَلَٰكِنَّ ٱلنَّاسَ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ (44)
یقیناً خداوند به مردم هیچ ستم نمی کند ، ولی مردم به خویشن ستم می کنند . |
وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ كَأَن لَّمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا سَاعَةٗ مِّنَ ٱلنَّهَارِ يَتَعَارَفُونَ بَيۡنَهُمۡۚ قَدۡ خَسِرَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِلِقَآءِ ٱللَّهِ وَمَا كَانُواْ مُهۡتَدِينَ (45)
و روزی که (خداوند) آنها را محشور می کند ، (چنان احساس می کنند) گویی جز ساعتی از روز که یکدیگر را بشناسند (در دنیا) درنگ نکرده اند، به راستی کسانی که لقای خداوند را تکذیب کردند ، زیان کردند ، وهدایت نیافتند . |
وَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعۡضَ ٱلَّذِي نَعِدُهُمۡ أَوۡ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيۡنَا مَرۡجِعُهُمۡ ثُمَّ ٱللَّهُ شَهِيدٌ عَلَىٰ مَا يَفۡعَلُونَ (46)
و اگر پاره ای از چیز های را که به آنها وعده داده ایم به تو نشان دهیم ، یا تو را بمیرانیم ، پس باز گشت شان به سوی ماست ، پس خداوند بر آنچه که می کنند ، گواه است. |
وَلِكُلِّ أُمَّةٖ رَّسُولٞۖ فَإِذَا جَآءَ رَسُولُهُمۡ قُضِيَ بَيۡنَهُم بِٱلۡقِسۡطِ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ (47)
برای هر امتی پیامبری است ، پس هنگامی که پیامبرشان آمد ، میان آنها به عدالت داوری شود ، وبه آنها ستم نخواهد شد . |
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ (48)
ومی گویند :«اگر راست می گویید این وعده (عذاب) کی خواهد بود ؟!». |
قُل لَّآ أَمۡلِكُ لِنَفۡسِي ضَرّٗا وَلَا نَفۡعًا إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۗ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌۚ إِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ فَلَا يَسۡتَـٔۡخِرُونَ سَاعَةٗ وَلَا يَسۡتَقۡدِمُونَ (49)
بگو :«من برای خودم مالک هیچ زیانی و سودی نیستم ، جز آنچه خدا بخواهد ، برای هر امتی سر آمدی است ، هنگامی که سر آمد آنها فرا رسد، پس نه ساعتی تأخیر می کنند ، ونه پیشی می گیرند ». |
قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِنۡ أَتَىٰكُمۡ عَذَابُهُۥ بَيَٰتًا أَوۡ نَهَارٗا مَّاذَا يَسۡتَعۡجِلُ مِنۡهُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ (50)
بگو :« به من خبر دهید؛ اگر عذاب او شبانگاه یا در روز به سراغ شما آید ، مجرمان چه چیز را (اینگونه) به شتاب می طلبند ؟! » |
أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ ءَامَنتُم بِهِۦٓۚ ءَآلۡـَٰٔنَ وَقَدۡ كُنتُم بِهِۦ تَسۡتَعۡجِلُونَ (51)
باز هنگامی که (عذاب ) واقع شد ، آیا به آن ایمان می آورید؟ (آنگاه گفته می شود) : حالا ، در حالی که با شتاب آن را می خواستید . |
ثُمَّ قِيلَ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلۡخُلۡدِ هَلۡ تُجۡزَوۡنَ إِلَّا بِمَا كُنتُمۡ تَكۡسِبُونَ (52)
سپس به کسانی که ستم کردند گفته می شود :«عذاب جاوید را بچشید ! آیا جز به آنچه که می کردید کیفر داده می شوید ؟!» |
۞ وَيَسۡتَنۢبِـُٔونَكَ أَحَقٌّ هُوَۖ قُلۡ إِي وَرَبِّيٓ إِنَّهُۥ لَحَقّٞۖ وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ (53)
و از تو خبر می گیرند :آیا آن حق است ؟! بگو :«آری ، سو گند به پروردگارم ، قطعاً آن حق است ، وشما عاجز کننده نیستید( و نمی توانید از آن فرار کنید ) ». |
وَلَوۡ أَنَّ لِكُلِّ نَفۡسٖ ظَلَمَتۡ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ لَٱفۡتَدَتۡ بِهِۦۗ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَۖ وَقُضِيَ بَيۡنَهُم بِٱلۡقِسۡطِ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ (54)
و هر کس که ستم کرده ، اگر تمام آنچه در زمین است داشته باشد، حتماً (همه را ) برای نجات خودش بدهد ، و هنگامی که عذاب را ببیند ، پشیمانی ( خود) را کتمان کنند ، و میان آنها به عدالت داوری شود، و به آنها ستم نخواهد شد . |
أَلَآ إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ أَلَآ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ (55)
آگاه باشید ، بی شک آنچه در آسمانها و زمین است ، از آن خداست ، آگاه باشید همانا وعده ی خدا حق است ، و لیکن بیشتر آنها نمی دانند . |
هُوَ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ (56)
اوست که زنده می کند و می میراند ، و(همه) به سوی او باز گردانده می شوید . |
يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ قَدۡ جَآءَتۡكُم مَّوۡعِظَةٞ مِّن رَّبِّكُمۡ وَشِفَآءٞ لِّمَا فِي ٱلصُّدُورِ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ (57)
ای مردم ! به راستی که برای شما از جانب پروردگارتان موعظه ای آمد، و شفایی برای آنچه در سینه هاست و هدایت و رحمتی برای مؤمنان است . |
قُلۡ بِفَضۡلِ ٱللَّهِ وَبِرَحۡمَتِهِۦ فَبِذَٰلِكَ فَلۡيَفۡرَحُواْ هُوَ خَيۡرٞ مِّمَّا يَجۡمَعُونَ (58)
بگو:«به فضل خدا و به رحمت او ، پس باید بدان خوشحال شوند، که آن از آنچه می اندوزند؛ بهتر است ». |
قُلۡ أَرَءَيۡتُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ لَكُم مِّن رِّزۡقٖ فَجَعَلۡتُم مِّنۡهُ حَرَامٗا وَحَلَٰلٗا قُلۡ ءَآللَّهُ أَذِنَ لَكُمۡۖ أَمۡ عَلَى ٱللَّهِ تَفۡتَرُونَ (59)
بگو:« به من خبر دهید؛ آنچه از روزی که خداوند برای شما نازل کرده است ، پس بخشی از آن را حلال ، و بخشی را حرام نموده اید ؟! » بگو:« آیا خداوند به شما اجازه داده است یا بر خدا دروغ می بندید؟» |
وَمَا ظَنُّ ٱلَّذِينَ يَفۡتَرُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَشۡكُرُونَ (60)
و کسانی که بر خدا دروغ می بندند ، (در باره ی ) روز قیامت چه می پندارند ؟! بی گمان خداوند بر (همه ی) مردم فضل (و کرم) دارد،ولیکن بیشترشان سپاسگزاری نمی کنند . |
وَمَا تَكُونُ فِي شَأۡنٖ وَمَا تَتۡلُواْ مِنۡهُ مِن قُرۡءَانٖ وَلَا تَعۡمَلُونَ مِنۡ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيۡكُمۡ شُهُودًا إِذۡ تُفِيضُونَ فِيهِۚ وَمَا يَعۡزُبُ عَن رَّبِّكَ مِن مِّثۡقَالِ ذَرَّةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فِي ٱلسَّمَآءِ وَلَآ أَصۡغَرَ مِن ذَٰلِكَ وَلَآ أَكۡبَرَ إِلَّا فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٍ (61)
و در هیچ کار(و حالی) نباشی ، وهیچ بخشی از قرآن را نمی خوانی، و هیچ عملی را انجام نمی دهید ، مگر اینکه ما (حاضر و) گواه بر شما هستیم ، هنگامی که درآن (عمل) وارد می شوید ، و هموزن ذره ای در زمین و نه در آسمان بر پروردگارت پوشیده نمی ماند ، و نه کوچکتر از آن (ذره) و نه بزرگتر ، مگر اینکه در کتاب روشن (لوح محفوظ ، ثبت ) است . |
أَلَآ إِنَّ أَوۡلِيَآءَ ٱللَّهِ لَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ (62)
آگاه باشید ! همانا دوستان خدا ، نه ترسی بر آنهاست ، و نه آنها غمگین می شوند. |
ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ (63)
(همان) کسانی که ایمان آوردند ، و پرهیزگاری می کردند . |
لَهُمُ ٱلۡبُشۡرَىٰ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِۚ لَا تَبۡدِيلَ لِكَلِمَٰتِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ (64)
برای آنان در زندگی دنیا و در آخرت بشارت است ، سخنان خدا تغییر ناپذیر است ، این همان کامیابی بزرگ است . |
وَلَا يَحۡزُنكَ قَوۡلُهُمۡۘ إِنَّ ٱلۡعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًاۚ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ (65)
(ای پیامبر!) سخن آنها تو را غمگین نکند بی گمان تمام عزت (و پیروزمندی) از آن خداست ، او شنوای داناست. |
أَلَآ إِنَّ لِلَّهِ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِۗ وَمَا يَتَّبِعُ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ شُرَكَآءَۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَإِنۡ هُمۡ إِلَّا يَخۡرُصُونَ (66)
آگاه باشید ، هر که در آسمانها و هر که در زمین است ، از آن خداست ، و کسانی که غیر خدا؛ شریکان را می خوانند ، پیروی (از دلیلی) نمی کنند ، آنها تنها از گمان پیروی می کنند ، و آنها فقط دروغ می گویند. |
هُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلَّيۡلَ لِتَسۡكُنُواْ فِيهِ وَٱلنَّهَارَ مُبۡصِرًاۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَسۡمَعُونَ (67)
او کسی است که شب را برای شما قرار داد، تا در آن آرام بگیرید ، و روز را روشن (قرار داد) بی گمان در اینها نشانه هایی است برای گروهی که می شنوند. |
قَالُواْ ٱتَّخَذَ ٱللَّهُ وَلَدٗاۗ سُبۡحَٰنَهُۥۖ هُوَ ٱلۡغَنِيُّۖ لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ إِنۡ عِندَكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭ بِهَٰذَآۚ أَتَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ (68)
(مشرکان) گفتند: « خداوند فرزندی برگزیده است» او منزه است ، او بی نیاز است ، آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست،هیچ دلیلی نزد شما بر این (ادعا) نیست ، آیا بر خدا چیزی می گویید که نمی دانید؟! |
قُلۡ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَفۡتَرُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ لَا يُفۡلِحُونَ (69)
بگو : « بی گمان کسانی که به خدا دروغ می بندند، رستگار نمی شوند». |
مَتَٰعٞ فِي ٱلدُّنۡيَا ثُمَّ إِلَيۡنَا مَرۡجِعُهُمۡ ثُمَّ نُذِيقُهُمُ ٱلۡعَذَابَ ٱلشَّدِيدَ بِمَا كَانُواْ يَكۡفُرُونَ (70)
بر خورداری (نا چیز) در دنیا دارند، آنگاه باز گشت شان به سوی ماست، سپس عذاب سختی بسبب آنکه کفر می ورزیدند؛ به آنها می چشانیم. |
۞ وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ نُوحٍ إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦ يَٰقَوۡمِ إِن كَانَ كَبُرَ عَلَيۡكُم مَّقَامِي وَتَذۡكِيرِي بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ فَعَلَى ٱللَّهِ تَوَكَّلۡتُ فَأَجۡمِعُوٓاْ أَمۡرَكُمۡ وَشُرَكَآءَكُمۡ ثُمَّ لَا يَكُنۡ أَمۡرُكُمۡ عَلَيۡكُمۡ غُمَّةٗ ثُمَّ ٱقۡضُوٓاْ إِلَيَّ وَلَا تُنظِرُونِ (71)
و داستان نوح را بر آنها بخوان ، چون به قوم خود گفت :« ای قوم من ! اگر اقامت من ، و یاد آوری من به آیات خدا ، بر شما گران آمده است ، پس من بر خدا تو کل کردم ، شما تدبیر (و اندیشه ی) خود و معبودهایتان را جمع کنید، سپس هیچ چیز از کارهایتان بر شما پوشیده نماند ، آنگاه (برای کشتنم ) به سوی من هجوم آورید ، و (لحظه ای) مرا مهلت ندهید. |
فَإِن تَوَلَّيۡتُمۡ فَمَا سَأَلۡتُكُم مِّنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِۖ وَأُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ (72)
پس اگر روی بگردانید ، من (در مقابل دعوتم) از شما هیچ مزدی نخواسته ام ، مزد من ، تنها بر خداست ، و من مأمور شده ام که از مسلمانان باشم». |
فَكَذَّبُوهُ فَنَجَّيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ وَجَعَلۡنَٰهُمۡ خَلَٰٓئِفَ وَأَغۡرَقۡنَا ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَاۖ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ (73)
پس آنها او را تکذیب کردند، آنگاه ما او، وآنان که با او در کشتی بودند ، نجات دادیم ، و آنها را جانشین( گذشتگان) قرار دادیم ، وکسانی را که آیات ما را تکذیب کردند؛ غرق کردیم . پس بنگر که سرانجام بیم دادگان چگونه بود! |
ثُمَّ بَعَثۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِۦ رُسُلًا إِلَىٰ قَوۡمِهِمۡ فَجَآءُوهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَمَا كَانُواْ لِيُؤۡمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ بِهِۦ مِن قَبۡلُۚ كَذَٰلِكَ نَطۡبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِ ٱلۡمُعۡتَدِينَ (74)
سپس بعد از او(= نوح) پیامبرانی به سوی قومشان فرستادیم ، پس آنان دلایل روشنی برای شان آوردند ،پس آنها (مستعد) نبودند که به آنچه پیش از آن تکذیب کرده بودند ، ایمان آوردند. این چنین بر دلهای تجاوزکاران مهر می نهیم . |
ثُمَّ بَعَثۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِم مُّوسَىٰ وَهَٰرُونَ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦ بِـَٔايَٰتِنَا فَٱسۡتَكۡبَرُواْ وَكَانُواْ قَوۡمٗا مُّجۡرِمِينَ (75)
سپس بعد از آنها موسی و(برادرش) هارون را با آیات خود به سوی فرعون و اطرافیانش فرستادیم ، پس آنها تکبر ورزیدند ، و آنها گروه مجرم بودند. |
فَلَمَّا جَآءَهُمُ ٱلۡحَقُّ مِنۡ عِندِنَا قَالُوٓاْ إِنَّ هَٰذَا لَسِحۡرٞ مُّبِينٞ (76)
پس چون حق از نزد ما برای آنها آمد ،گفتند : « بی گمان این جادویی آشکار است ». |
قَالَ مُوسَىٰٓ أَتَقُولُونَ لِلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَكُمۡۖ أَسِحۡرٌ هَٰذَا وَلَا يُفۡلِحُ ٱلسَّٰحِرُونَ (77)
موسی گفت: « آیا درباره ی حق ،چون برای شما آمده است (چنین) می گویید ؟! آیا این جادو است ؟در حالی که جادوگران رستگار نمی شوند » . |
قَالُوٓاْ أَجِئۡتَنَا لِتَلۡفِتَنَا عَمَّا وَجَدۡنَا عَلَيۡهِ ءَابَآءَنَا وَتَكُونَ لَكُمَا ٱلۡكِبۡرِيَآءُ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا نَحۡنُ لَكُمَا بِمُؤۡمِنِينَ (78)
(فرعونیان) گفتند : آیا آمده ای که ما را از آنچه نیاکانمان بر آن یافتیم ،باز داری ، وبزرگی (و حکومت ) در روی زمین ،از آن شما دو تن باشد ؟ ما به شما دو نفر ایمان نمی آوریم . |
وَقَالَ فِرۡعَوۡنُ ٱئۡتُونِي بِكُلِّ سَٰحِرٍ عَلِيمٖ (79)
و فرعون گفت:«تمام جادوگران (ماهر و) دانا نزد من بیاورید ». |
فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ (80)
پس چون جادوگران آمدند ، موسی به آنها گفت : «آنچه شما (از وسایل سحر) می توانید بیفکنید ، (اکنون بر زمین ) بیفکنید ». |
فَلَمَّآ أَلۡقَوۡاْ قَالَ مُوسَىٰ مَا جِئۡتُم بِهِ ٱلسِّحۡرُۖ إِنَّ ٱللَّهَ سَيُبۡطِلُهُۥٓ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُصۡلِحُ عَمَلَ ٱلۡمُفۡسِدِينَ (81)
پس چون افکندند، موسی گفت : «آنچه شما آورده اید ، سحر است ، بی گمان خداوند آن را باطل خواهد کرد ، همانا خداوند عمل مفسدان را اصلاح نمی کند. |
وَيُحِقُّ ٱللَّهُ ٱلۡحَقَّ بِكَلِمَٰتِهِۦ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡمُجۡرِمُونَ (82)
و خداوند با کلمات خود ، حق را (ثابت و) پایدار می کند گرچه مجرمان کراهت داشته باشند» . |
فَمَآ ءَامَنَ لِمُوسَىٰٓ إِلَّا ذُرِّيَّةٞ مِّن قَوۡمِهِۦ عَلَىٰ خَوۡفٖ مِّن فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِمۡ أَن يَفۡتِنَهُمۡۚ وَإِنَّ فِرۡعَوۡنَ لَعَالٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَإِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ (83)
پس هیچ کس به موسی ایمان نیاورد ، جز گروهی اندک از قوم او ،(آن هم ) با ترس فرعون واطرافیانش ، که مبادا آنها را بیازارد ، و بی شک فرعون در زمین سر کش (و جاه طلب ) بود ، و همانا او از اسرافکاران بود . |
وَقَالَ مُوسَىٰ يَٰقَوۡمِ إِن كُنتُمۡ ءَامَنتُم بِٱللَّهِ فَعَلَيۡهِ تَوَكَّلُوٓاْ إِن كُنتُم مُّسۡلِمِينَ (84)
موسی گفت :« ای قوم من! اگرشما به خدا ایمان آورده اید ، پس بر اوتوکل کنید ،اگر مسلمان هستید ». |
فَقَالُواْ عَلَى ٱللَّهِ تَوَكَّلۡنَا رَبَّنَا لَا تَجۡعَلۡنَا فِتۡنَةٗ لِّلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ (85)
گفتند:« بر خدا توکل کرده ایم، پروردگارا! ما را دستخوش فتنه ی گروه ستمگر قرار نده ، |
وَنَجِّنَا بِرَحۡمَتِكَ مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ (86)
و به رحمتت ما را از (شر) گروه کافران نجات بده ». |
وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰ وَأَخِيهِ أَن تَبَوَّءَا لِقَوۡمِكُمَا بِمِصۡرَ بُيُوتٗا وَٱجۡعَلُواْ بُيُوتَكُمۡ قِبۡلَةٗ وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَۗ وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ (87)
و به موسی وبرادرش (هارون) وحی کردیم که : برای قوم خود ، خانه های در(سرزمین) مصر انتخاب کنید ، وخانه هایتان را عبادتگاه قرار دهید ، و نماز را بر پا دارید، و (ای موسی!) مؤمنان را (به پیروزی وبهشت ) بشارت بده» |
وَقَالَ مُوسَىٰ رَبَّنَآ إِنَّكَ ءَاتَيۡتَ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَأَهُۥ زِينَةٗ وَأَمۡوَٰلٗا فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا رَبَّنَا لِيُضِلُّواْ عَن سَبِيلِكَۖ رَبَّنَا ٱطۡمِسۡ عَلَىٰٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ وَٱشۡدُدۡ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَلَا يُؤۡمِنُواْ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ (88)
و موسی گفت :« پروردگارا ! تو به فرعون واطرافیانش زینت و اموالی (فراوان) در زندگی دنیا داده ای ، پروردگارا! تا (بدین وسیله دیگران را) از راه توگمراه کنند. پروردگارا! اموالشان را نابود کن، و دلهایشان را سخت کن، پس آنها ایمان نمی آورند، تا عذاب دردناک را ببینند ». |
قَالَ قَدۡ أُجِيبَت دَّعۡوَتُكُمَا فَٱسۡتَقِيمَا وَلَا تَتَّبِعَآنِّ سَبِيلَ ٱلَّذِينَ لَا يَعۡلَمُونَ (89)
(خداوند) فرمود:« قطعاً دعای شما دو نفر پذیرفته شد، پس استقامت کنید،و از راه کسانی که نمی دانند، پیروی نکنید » |
۞ وَجَٰوَزۡنَا بِبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ ٱلۡبَحۡرَ فَأَتۡبَعَهُمۡ فِرۡعَوۡنُ وَجُنُودُهُۥ بَغۡيٗا وَعَدۡوًاۖ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَدۡرَكَهُ ٱلۡغَرَقُ قَالَ ءَامَنتُ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱلَّذِيٓ ءَامَنَتۡ بِهِۦ بَنُوٓاْ إِسۡرَٰٓءِيلَ وَأَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ (90)
و (سر انجام ما ) بنی اسرائیل را از دریا گذراندیم ،پس فرعون وسپاهیانش از روی ستم وتعدی ، در پی آنها رفتند ، چون (فرعون) هنگام غرق شدنش فرا رسید ، گفت:«ایمان آوردم،که هیچ معبودی (به حق)نیست؛ جز کسی که بنی اسرائیل به اوایمان آورده اند ،و من از مسلمانان هستم » . |
ءَآلۡـَٰٔنَ وَقَدۡ عَصَيۡتَ قَبۡلُ وَكُنتَ مِنَ ٱلۡمُفۡسِدِينَ (91)
(به او گفته شد:) حالا ؟ در حالی که قبلاً نافرمانی کردی و از مفسدان بودی! |
فَٱلۡيَوۡمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنۡ خَلۡفَكَ ءَايَةٗۚ وَإِنَّ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلنَّاسِ عَنۡ ءَايَٰتِنَا لَغَٰفِلُونَ (92)
پس امروز بدنت را (از دریا) نجات می دهیم ، تا عبرتی برای کسانی که بعد از تو می آیند باشی ، و بی گمان بسیاری از مردم از آیات ما غافلند . |
وَلَقَدۡ بَوَّأۡنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ مُبَوَّأَ صِدۡقٖ وَرَزَقۡنَٰهُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ فَمَا ٱخۡتَلَفُواْ حَتَّىٰ جَآءَهُمُ ٱلۡعِلۡمُۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقۡضِي بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ (93)
و به راستی که بنی اسرائیل را در جایگاه نیکو منزل دادیم ، و از پاکیزه ها روزیشان دادیم ،پس اختلاف نکردند تا اینکه علم (و آگاهی) برای شان آمد، بی گمان پروردگارتو ، روز قیامت در آنچه در آن اختلاف می کردند، میانشان داوری خواهد کرد. |
فَإِن كُنتَ فِي شَكّٖ مِّمَّآ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ فَسۡـَٔلِ ٱلَّذِينَ يَقۡرَءُونَ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِكَۚ لَقَدۡ جَآءَكَ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُمۡتَرِينَ (94)
پس اگر در آنچه بر تو نازل کرده ایم در تردید هستی ، از کسانی که کتاب (آسمانی) پیش از تو را می خوانند؛ بپرس، یقیناً حق از طرف پروردگارت به تو رسیده است ، پس هرگز از تردید کنندگان مباش! |
وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ (95)
ومباش هر گز از کسانی که آیات خدا را تکذیب کردند ،آنگاه از زیانکاران خواهی بود . |
إِنَّ ٱلَّذِينَ حَقَّتۡ عَلَيۡهِمۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ لَا يُؤۡمِنُونَ (96)
بی گمان کسانی که فرمان پروردگار بر آنها تحقق یافته ، ایمان نمی آورند ، |
وَلَوۡ جَآءَتۡهُمۡ كُلُّ ءَايَةٍ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ (97)
هر چند که هرگونه آیه (و معجزه ) برای آنها بیاید ، تا زمانی که عذاب دردناک را ببیند. |
فَلَوۡلَا كَانَتۡ قَرۡيَةٌ ءَامَنَتۡ فَنَفَعَهَآ إِيمَٰنُهَآ إِلَّا قَوۡمَ يُونُسَ لَمَّآ ءَامَنُواْ كَشَفۡنَا عَنۡهُمۡ عَذَابَ ٱلۡخِزۡيِ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ (98)
پس چرا هیچ شهر( وآبادی ) ایمان نیاورد که ایمانشان سودشان دهد ، مگر قوم یونس، چون ایمان آوردند عذاب رسوا کننده را درزندگی دنیا از آنها بر طرف کردیم ، و تا مدتی معین آنها را بهرمند ساختیم. |
وَلَوۡ شَآءَ رَبُّكَ لَأٓمَنَ مَن فِي ٱلۡأَرۡضِ كُلُّهُمۡ جَمِيعًاۚ أَفَأَنتَ تُكۡرِهُ ٱلنَّاسَ حَتَّىٰ يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ (99)
و اگر پروردگار تو می خواست ، مسلماً تمام کسانی که در (روی) زمین هستند، همگی ایمان می آوردند ، آیا تو می خواهی مردم را مجبور کنی تا که ایمان بیاورند ؟! |
وَمَا كَانَ لِنَفۡسٍ أَن تُؤۡمِنَ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ وَيَجۡعَلُ ٱلرِّجۡسَ عَلَى ٱلَّذِينَ لَا يَعۡقِلُونَ (100)
و هیچ کس جز به فرمان خدا نمی تواند؛ ایمان بیاورد ، و(خداوند) پلیدی را بر کسانی که نمی اندیشند؛ قرار می دهد . |
قُلِ ٱنظُرُواْ مَاذَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَمَا تُغۡنِي ٱلۡأٓيَٰتُ وَٱلنُّذُرُ عَن قَوۡمٖ لَّا يُؤۡمِنُونَ (101)
بگو :«بنگرید چه چیز (از نشانه های یگانگی اش) در آسمانها و زمین است ؟» واین آیات و هشدارها به حال گروهی که ایمان نمی آورند ، سودی نمی بخشد . |
فَهَلۡ يَنتَظِرُونَ إِلَّا مِثۡلَ أَيَّامِ ٱلَّذِينَ خَلَوۡاْ مِن قَبۡلِهِمۡۚ قُلۡ فَٱنتَظِرُوٓاْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُنتَظِرِينَ (102)
پس آیا آنها (چیزی) جزهمانند روزهای کسانی را که پیش از آنها گذشتند ، انتظار می کشند ؟! بگو :«پس منتظر باشید، که بی گمان من(نیز) با شما از منتظرانم ». |
ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنَا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْۚ كَذَٰلِكَ حَقًّا عَلَيۡنَا نُنجِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ (103)
سپس پیامبران مان ، وکسانی را که ایمان آورده اند نجات می دهیم ، اینگونه ، بر ما حق است که مؤمنان را نجات دهیم . |
قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِن كُنتُمۡ فِي شَكّٖ مِّن دِينِي فَلَآ أَعۡبُدُ ٱلَّذِينَ تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلَٰكِنۡ أَعۡبُدُ ٱللَّهَ ٱلَّذِي يَتَوَفَّىٰكُمۡۖ وَأُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ (104)
بگو :«ای مردم ! اگر از دین من در شک هستید، پس من کسانی را که شما به جای الله پرستش می کنید ؛ نمی پرستم، ولیکن من تنها الله را می پرستم که شما رامی میراند ، و من مأمور شده ام از مؤمنان باشم . |
وَأَنۡ أَقِمۡ وَجۡهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفٗا وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ (105)
واینکه روی خود را به آیین حنیف متوجه کن ، وهر گز از مشرکان مباش! |
وَلَا تَدۡعُ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكَ وَلَا يَضُرُّكَۖ فَإِن فَعَلۡتَ فَإِنَّكَ إِذٗا مِّنَ ٱلظَّٰلِمِينَ (106)
و به جای الله ، چیزی را که نه سودی به تو می رساند ونه زیانی به تو می رساند ؛ نخوان، پس اگر چنین کنی ، بی گمان از ستمکاران خواهی بود . |
وَإِن يَمۡسَسۡكَ ٱللَّهُ بِضُرّٖ فَلَا كَاشِفَ لَهُۥٓ إِلَّا هُوَۖ وَإِن يُرِدۡكَ بِخَيۡرٖ فَلَا رَآدَّ لِفَضۡلِهِۦۚ يُصِيبُ بِهِۦ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ (107)
و اگر خداوند زیانی به تو برساند ، پس جز او هیچ کس نتواند آن را بر طرف کند ، و اگر اراده ی خیری برای تو کند ، پس هیچ کس فضل او را باز نتواند داشت ، به هرکس از بندگانش که بخواهد می رساند و او آمرزنده ی مهربان است» . |
قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ قَدۡ جَآءَكُمُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكُمۡۖ فَمَنِ ٱهۡتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهۡتَدِي لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيۡهَاۖ وَمَآ أَنَا۠ عَلَيۡكُم بِوَكِيلٖ (108)
بگو:«ای مردم! بی تردید حق از طرف پروردگارتان برای شما آمد ، پس هر کس هدایت شد ، برای خود هدایت شده ، و هر کس گمراه شد ، پس به زیان خود گمراه شده است ، و من نگهبان بر شما نیستم ». |
وَٱتَّبِعۡ مَا يُوحَىٰٓ إِلَيۡكَ وَٱصۡبِرۡ حَتَّىٰ يَحۡكُمَ ٱللَّهُۚ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلۡحَٰكِمِينَ (109)
و از آنچه به تو وحی می شود پیروی کن ، وصبر کن ، تا خداوند داوری کند ، و او بهترین داوران است . |
