أَتَىٰٓ أَمۡرُ ٱللَّهِ فَلَا تَسۡتَعۡجِلُوهُۚ سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ (1)
فرمان خدا فرا رسیده است ، پس برای آن شتاب نکنید ، او پاک وبرتر است از آنچه شریک او قرار می دهند . |
يُنَزِّلُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ بِٱلرُّوحِ مِنۡ أَمۡرِهِۦ عَلَىٰ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦٓ أَنۡ أَنذِرُوٓاْ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱتَّقُونِ (2)
(خداوند) فرشتگان را با روح (= وحی) به فرمان خویش بر هرکس از بندگانش بخواهد نازل می کند ، (با این پیام) که (مردم را) هشدار دهید ، (و بگویید:) معبودی (به حق) جز من نیست ، پس از من بترسید . |
خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۚ تَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ (3)
آسمانها و زمین را به حق آفرید ، از آنچه که شریکش می سازند برتر است . |
خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِن نُّطۡفَةٖ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٞ مُّبِينٞ (4)
انسان را از نطفه آفرید ، آنگاه او (دشمنی) ستیزه جویی آشکار شده است . |
وَٱلۡأَنۡعَٰمَ خَلَقَهَاۖ لَكُمۡ فِيهَا دِفۡءٞ وَمَنَٰفِعُ وَمِنۡهَا تَأۡكُلُونَ (5)
و چهار پایان را برای شما آفرید ، که در آنها پوشش (گرم) و منافع (دیگری) است ، و از(گوشت ، برخی) آنها می خورید . |
وَلَكُمۡ فِيهَا جَمَالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَحِينَ تَسۡرَحُونَ (6)
و در آنها برای شما (زینت و) زیبائی است ، چون شامگاهان (از صحرا) باز می گردانید، وچون صبحگاهان (به صحرا) می فرستید . |
وَتَحۡمِلُ أَثۡقَالَكُمۡ إِلَىٰ بَلَدٖ لَّمۡ تَكُونُواْ بَٰلِغِيهِ إِلَّا بِشِقِّ ٱلۡأَنفُسِۚ إِنَّ رَبَّكُمۡ لَرَءُوفٞ رَّحِيمٞ (7)
و (آنها) بارهای سنگین شما را به شهری که جز با رنج و مشقت زیاد ، به آن نمی رسیدید ، حمل می کنند ، بی گمان پروردگارتان روؤف مهربان است . |
وَٱلۡخَيۡلَ وَٱلۡبِغَالَ وَٱلۡحَمِيرَ لِتَرۡكَبُوهَا وَزِينَةٗۚ وَيَخۡلُقُ مَا لَا تَعۡلَمُونَ (8)
و (همچنین) اسبان واستران و خران را (آفرید) تا برآنها سوار شوید ، و (نیز برای شما) زینت است ، و چیزهایی را می آفریند که نمی دانید . |
وَعَلَى ٱللَّهِ قَصۡدُ ٱلسَّبِيلِ وَمِنۡهَا جَآئِرٞۚ وَلَوۡ شَآءَ لَهَدَىٰكُمۡ أَجۡمَعِينَ (9)
و برخداست که راه راست را (به بند گانش) بنمایاند ، و برخی از آن راهها بیراهه (و کج) است ، و اگر می خواست همه ی شما را هدایت می کرد . |
هُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗۖ لَّكُم مِّنۡهُ شَرَابٞ وَمِنۡهُ شَجَرٞ فِيهِ تُسِيمُونَ (10)
او کسی است که از آسمان برایتان آبی نازل کرد ، که از آن (آب) آشامیدنی است ، و از آن (گیاهان و) درختانی (می روید) که (حیوانات خود را) در آن می چرانید . |
يُنۢبِتُ لَكُم بِهِ ٱلزَّرۡعَ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلنَّخِيلَ وَٱلۡأَعۡنَٰبَ وَمِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ (11)
(خداوند) با آن (آب) برای شما زراعت و زیتون و (درختان) خرما و تاکستانها ، و از همه نوع میوه ها می رویاند. بی گمان در این نشانه ای است برای گروهی که اندیشه می کنند . |
وَسَخَّرَ لَكُمُ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ وَٱلنُّجُومُ مُسَخَّرَٰتُۢ بِأَمۡرِهِۦٓۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ (12)
و شب و روز و خورشید و ماه را برای شما مسخر کرد ، و ستارگان (نیز) به فرمان او مسخر هستند ، بی تردید در این نشانه ای است برای گروهی که خرد می ورزند . |
وَمَا ذَرَأَ لَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُخۡتَلِفًا أَلۡوَٰنُهُۥٓۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّقَوۡمٖ يَذَّكَّرُونَ (13)
و (همچنین مسخر گرداند) آنچه را که برای شما در زمین به رنگهای گوناگون آفرید ، مسلماً در این نشانه ای است برای گروهی که پند می پذیرند. |
وَهُوَ ٱلَّذِي سَخَّرَ ٱلۡبَحۡرَ لِتَأۡكُلُواْ مِنۡهُ لَحۡمٗا طَرِيّٗا وَتَسۡتَخۡرِجُواْ مِنۡهُ حِلۡيَةٗ تَلۡبَسُونَهَاۖ وَتَرَى ٱلۡفُلۡكَ مَوَاخِرَ فِيهِ وَلِتَبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِهِۦ وَلَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ (14)
و او کسی است که دریا را مسخر ساخت ، تا از آن گوشت تازه بخورید ، و زینتی (مانند مروارید) که آن را بپوشید؛ بیرون آرید ، و کشتیها را می بینی که در آن روانند (و سینه ی دریا را می شکافند) و تا از فضل او (= خداوند) روزی بجویید ، و باشد که شکر گزارید. |
وَأَلۡقَىٰ فِي ٱلۡأَرۡضِ رَوَٰسِيَ أَن تَمِيدَ بِكُمۡ وَأَنۡهَٰرٗا وَسُبُلٗا لَّعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ (15)
و در زمین کوههای استوار (و محکمی) افکند ، که مبادا شما را بلرزاند ، و نهرها و راهها (پدید آورد) شاید هدایت شوید . |
وَعَلَٰمَٰتٖۚ وَبِٱلنَّجۡمِ هُمۡ يَهۡتَدُونَ (16)
و (نیز) نشانه ها (قرار داد) و (در هنگام شب) بوسیله ستارگان راه می یابند . |
أَفَمَن يَخۡلُقُ كَمَن لَّا يَخۡلُقُۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (17)
آیا کسی که می آفریند ، مانند کسی است که نمی آفریند ؟! آیا پند نمی گیرید ؟! |
وَإِن تَعُدُّواْ نِعۡمَةَ ٱللَّهِ لَا تُحۡصُوهَآۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ (18)
و اگر (بخواهید) نعمت (های) خدا را بشمارید ، نمی توانید آن را بشمارید ، بی تردید خداوند آمرزنده ی مهربان است . |
وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعۡلِنُونَ (19)
و خداوند آنچه را پنهان می دارید، و آنچه را آشکار می کنید ؛ می داند . |
وَٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ لَا يَخۡلُقُونَ شَيۡـٔٗا وَهُمۡ يُخۡلَقُونَ (20)
و آنهایی را که به جای الله (به خدایی) می خوانند؛ چیزی را نمی آفرینند ، و خودشان (نیز) آفریده می شوند . |
أَمۡوَٰتٌ غَيۡرُ أَحۡيَآءٖۖ وَمَا يَشۡعُرُونَ أَيَّانَ يُبۡعَثُونَ (21)
(آنها) مردگانی هستند غیر زنده ، و نمی دانند در چه زمانی برانگیخته می شوند . |
إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۚ فَٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ قُلُوبُهُم مُّنكِرَةٞ وَهُم مُّسۡتَكۡبِرُونَ (22)
معبود شما ، معبودی یگانه است ، پس کسانی که به آخرت ایمان نمی آورند ، دلهایشان (حق را) انکار کند ، و خودشان مستکبرند . |
لَا جَرَمَ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعۡلِنُونَۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُسۡتَكۡبِرِينَ (23)
قطعاً آنچه را پنهان می دارند ، وآنچه را آشکار می کنند ؛ می داند ، بی گمان اومستکبران را دوست ندارد . |
وَإِذَا قِيلَ لَهُم مَّاذَآ أَنزَلَ رَبُّكُمۡ قَالُوٓاْ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ (24)
و چون به آنها گفته شود :« پروردگارتان چه چیز نازل کرده است ؟ » گویند: «افسانه های پیشینیان» . |
لِيَحۡمِلُوٓاْ أَوۡزَارَهُمۡ كَامِلَةٗ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَمِنۡ أَوۡزَارِ ٱلَّذِينَ يُضِلُّونَهُم بِغَيۡرِ عِلۡمٍۗ أَلَا سَآءَ مَا يَزِرُونَ (25)
تا در روز قیامت بار گناهان خود را بطور کامل بر دوش کشند ، و (نیز) بخشی از گناهان کسانی را که به نادانی گمراهشان می سازند ، آگاه باشید ، چه بد است آنچه بر دوش می کشند . |
قَدۡ مَكَرَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ فَأَتَى ٱللَّهُ بُنۡيَٰنَهُم مِّنَ ٱلۡقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيۡهِمُ ٱلسَّقۡفُ مِن فَوۡقِهِمۡ وَأَتَىٰهُمُ ٱلۡعَذَابُ مِنۡ حَيۡثُ لَا يَشۡعُرُونَ (26)
به راستی کسانی که پیش از ایشان بودند (نیز) مکر ورزیدند ، پس خداوند بنیاد شان را از اساس وپایه ویران کرد ، که سقف از بالا بر سرشان فرو ریخت ، و عذاب (الهی) ازآنجای که نمی دانستند به سراغشان آمد . |
ثُمَّ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ يُخۡزِيهِمۡ وَيَقُولُ أَيۡنَ شُرَكَآءِيَ ٱلَّذِينَ كُنتُمۡ تُشَٰٓقُّونَ فِيهِمۡۚ قَالَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ إِنَّ ٱلۡخِزۡيَ ٱلۡيَوۡمَ وَٱلسُّوٓءَ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ (27)
آنگاه روز قیامت (خداوند) آنها را رسوا می سازد ، می فرماید :«آن شریکان (دروغین) من ، (آن) کسانی که شما در باره ی آنها (با پیامبران) دشمنی (و مجادله) می کردید ، کجا هستند ؟! کسانی که به آنها علم داده شده گویند :«همانا رسوایی و سختی امروز بر کافران است » . |
ٱلَّذِينَ تَتَوَفَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ ظَالِمِيٓ أَنفُسِهِمۡۖ فَأَلۡقَوُاْ ٱلسَّلَمَ مَا كُنَّا نَعۡمَلُ مِن سُوٓءِۭۚ بَلَىٰٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ (28)
(همان) کسانی که فرشتگان (عذاب) جانشان را می گیرند ، در حالی که به خود ستم کرده بودند ، پس سر تسلیم فرود می آورند (و گویند :) ما هیچ (کار) بدی انجام نمی دادیم ، آری ، مسلماً خداوند به آنچه انجام می دادید؛ داناست . |
فَٱدۡخُلُوٓاْ أَبۡوَٰبَ جَهَنَّمَ خَٰلِدِينَ فِيهَاۖ فَلَبِئۡسَ مَثۡوَى ٱلۡمُتَكَبِّرِينَ (29)
پس از درهای جهنم داخل شوید در حالی که جاودانه در آن خواهید بود ، چه بد است جایگاه مستکبران . |
۞ وَقِيلَ لِلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ مَاذَآ أَنزَلَ رَبُّكُمۡۚ قَالُواْ خَيۡرٗاۗ لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ فِي هَٰذِهِ ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٞۚ وَلَدَارُ ٱلۡأٓخِرَةِ خَيۡرٞۚ وَلَنِعۡمَ دَارُ ٱلۡمُتَّقِينَ (30)
و به که کسانی پرهیزگاری نمودند، گفته شد: « پروردگارتان چه چیز نازل کرده است ؟ » گویند :«خیر (و هدایت را)». برای کسانی که نیکی کردند ، در این دنیا نیکی است ، و قطعاً سرای آخرت (بسی) بهتر است ، و چه خوب است سرای پرهیزگاران. |
جَنَّٰتُ عَدۡنٖ يَدۡخُلُونَهَا تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ لَهُمۡ فِيهَا مَا يَشَآءُونَۚ كَذَٰلِكَ يَجۡزِي ٱللَّهُ ٱلۡمُتَّقِينَ (31)
باغهایی (از بهشت) جاویدان است ، که به در آیند، نهرها از زیر (درختان) آن جاری است ، در آنجا هر چه بخواهند برای شان (مهیا) است ، این گونه خداوند پرهیزگاران را پاداش می دهد . |
ٱلَّذِينَ تَتَوَفَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ طَيِّبِينَ يَقُولُونَ سَلَٰمٌ عَلَيۡكُمُ ٱدۡخُلُواْ ٱلۡجَنَّةَ بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ (32)
(همان) کسانی که فرشتگان (رحمت) جانشان را می گیرند ، در حالی که پاکند ، (به آنها) می گویند:« سلام بر شما ، به خاطر آنچه که می کردید به بهشت وارد شوید ». |
هَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّآ أَن تَأۡتِيَهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ أَوۡ يَأۡتِيَ أَمۡرُ رَبِّكَۚ كَذَٰلِكَ فَعَلَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ ٱللَّهُ وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ (33)
آیا (کافران) جز این انتظار دارند که فرشتگان (برای گرفتن جانشان) به سراغ آنها بیایند ، یا فرمان پروردگارت (برای عذابشان) فرا رسد ، کسانی که پیش از آنها بودند (نیز) چنین کردند ، و خداوند به آنها ستم نکرد ، لیکن آنها به خویشتن ستم می کردند . |
فَأَصَابَهُمۡ سَيِّـَٔاتُ مَا عَمِلُواْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ (34)
پس بدیهای آنچه را که می کردند به آنها رسید ، و آنچه به آن مسخره می کردند ، برآنان فرود آمد . |
وَقَالَ ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُواْ لَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَا عَبَدۡنَا مِن دُونِهِۦ مِن شَيۡءٖ نَّحۡنُ وَلَآ ءَابَآؤُنَا وَلَا حَرَّمۡنَا مِن دُونِهِۦ مِن شَيۡءٖۚ كَذَٰلِكَ فَعَلَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ فَهَلۡ عَلَى ٱلرُّسُلِ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ (35)
و کسانی که شر ک ورزیدند گفتند : «اگر خدا می خواست ، نه ما و نه پدرانمان ، غیر از او هیچ چیزی را پرستش نمی کردیم ، و نه چیزی را بدون فرمان او حرام می ساختیم » کسانی که پیش از آنها بودند (نیز) چنین کردند، پس آیا بر پیامبران جز ابلاغ آشکار (مسئولیت دیگری) هست ؟ |
وَلَقَدۡ بَعَثۡنَا فِي كُلِّ أُمَّةٖ رَّسُولًا أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱجۡتَنِبُواْ ٱلطَّٰغُوتَۖ فَمِنۡهُم مَّنۡ هَدَى ٱللَّهُ وَمِنۡهُم مَّنۡ حَقَّتۡ عَلَيۡهِ ٱلضَّلَٰلَةُۚ فَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُكَذِّبِينَ (36)
یقیناً ما در (میان) هر امتی پیامبری را فرستادیم که :«خدای یکتا را بپرستید ، و از طاغوت اجتناب کنید » . پس خداوند بعضی از آنان را هدایت کرد و بر بعضی از آنان گمراهی محقق گشت ، پس در زمین بگردید ، آنگاه بنگرید عاقبت تکذیب کنندگان چگونه بود . |
إِن تَحۡرِصۡ عَلَىٰ هُدَىٰهُمۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي مَن يُضِلُّۖ وَمَا لَهُم مِّن نَّٰصِرِينَ (37)
(ای پیامبر!) هر اندازه بر هدایت آنها حریص باشی (سودی ندارد ، زیرا که) خداوند کسی را که گمراه کرده است ، هدایت نمی کند، و آنها یاورانی ندارند . |
وَأَقۡسَمُواْ بِٱللَّهِ جَهۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡ لَا يَبۡعَثُ ٱللَّهُ مَن يَمُوتُۚ بَلَىٰ وَعۡدًا عَلَيۡهِ حَقّٗا وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ (38)
و آنها با شدید ترین سوگند هایشان به خداوند سوگند یاد کردند که :«خداوند کسی را که می میرد، بر نمی انگیزد ! » آری (این) وعده ی قطعی بر اوست (که همه ی مردگان را بر می انگیزد ) ولی بیشتر مردم نمی دانند . |
لِيُبَيِّنَ لَهُمُ ٱلَّذِي يَخۡتَلِفُونَ فِيهِ وَلِيَعۡلَمَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَنَّهُمۡ كَانُواْ كَٰذِبِينَ (39)
تا آنچه را که درآن اختلاف می کردند برای شان روشن سازد، و تا کسانی که کافر شدند ، بدانند که آنها دروغگو بوده اند . |
إِنَّمَا قَوۡلُنَا لِشَيۡءٍ إِذَآ أَرَدۡنَٰهُ أَن نَّقُولَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ (40)
فرمان ما به هر چیزکه چون اراده اش کنیم ، فقط این است که به او گوییم :«موجود باش » پس (بلا فاصله) موجود می شود. |
وَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ فِي ٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْ لَنُبَوِّئَنَّهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗۖ وَلَأَجۡرُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَكۡبَرُۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ (41)
و کسانی که پس از آن که ستم دیدند، در راه خدا هجرت کردند ، یقیناً در این دنیا جایگاه خوبی خواهیم داد ، و مسلماً پاداش آخرت بزرگتر است ، ای کاش می دانستند . |
ٱلَّذِينَ صَبَرُواْ وَعَلَىٰ رَبِّهِمۡ يَتَوَكَّلُونَ (42)
(همان) کسانی که صبر کردند ، و (تنها) بر پروردگارشان توکل می کنند . |
وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ إِلَّا رِجَالٗا نُّوحِيٓ إِلَيۡهِمۡۖ فَسۡـَٔلُوٓاْ أَهۡلَ ٱلذِّكۡرِ إِن كُنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ (43)
وپیش از تو (ای پیامبر) جز مردانی که به آنها وحی می کردیم نفرستادیم ، پس (ای مردم ) اگر نمی دانید از (آگاهان) اهل کتاب بپرسید . |
بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلزُّبُرِۗ وَأَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلذِّكۡرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيۡهِمۡ وَلَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ (44)
(که آنها را) با دلایل روشن و کتابها (فرستادیم) و (ما این) قرآن را بر تو نازل کردیم تا برای مردم روشن سازی ، آنچه را که به سوی آنها نازل شده است ، و باشد که آنها بیندیشند. |
أَفَأَمِنَ ٱلَّذِينَ مَكَرُواْ ٱلسَّيِّـَٔاتِ أَن يَخۡسِفَ ٱللَّهُ بِهِمُ ٱلۡأَرۡضَ أَوۡ يَأۡتِيَهُمُ ٱلۡعَذَابُ مِنۡ حَيۡثُ لَا يَشۡعُرُونَ (45)
آیا کسانی که بد اندیشی (و توطئه) کردند ، (از این) ایمن هستند که خدا (همه ی) آنها را در زمین فرو برد ، و یا عذاب (الهی) از جایی که نمی دانند ، به سراغشان بیاید ؟! |
أَوۡ يَأۡخُذَهُمۡ فِي تَقَلُّبِهِمۡ فَمَا هُم بِمُعۡجِزِينَ (46)
یا (آن که) به هنگام رفت و آمدشان (گریبان) آنها را بگیرد ، پس نتوانند که (ما را ناتوان کنند و) بگریزند . |
أَوۡ يَأۡخُذَهُمۡ عَلَىٰ تَخَوُّفٖ فَإِنَّ رَبَّكُمۡ لَرَءُوفٞ رَّحِيمٌ (47)
یا (آن که) آنان رادر حال ترس (و وحشت) بگیرد ، پس بی تردید پروردگارشما روؤف مهربان است . |
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَىٰ مَا خَلَقَ ٱللَّهُ مِن شَيۡءٖ يَتَفَيَّؤُاْ ظِلَٰلُهُۥ عَنِ ٱلۡيَمِينِ وَٱلشَّمَآئِلِ سُجَّدٗا لِّلَّهِ وَهُمۡ دَٰخِرُونَ (48)
آیا آنها به چیزهای که خداوند آفریده است نمی نگرند که (چگونه) سایه هایش از راست و چپ سجده کنان برای خداوند در حرکتند ، و آنها (عاجز و) فروتن هستند ؟! |
وَلِلَّهِۤ يَسۡجُدُۤ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ مِن دَآبَّةٖ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ وَهُمۡ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ (49)
و آنچه در آسمانها و آنچه در زمین از جنبندگان وجود دارد، و (نیز) فرشتگان؛ برای خدا سجده می کنند، و آنان تکبر نمی ورزند . |
يَخَافُونَ رَبَّهُم مِّن فَوۡقِهِمۡ وَيَفۡعَلُونَ مَا يُؤۡمَرُونَ۩ (50)
آنها از پروردگارشان که بر فرازشان است ، می ترسند، و آنچه فرمان می یابند ، انجام دهند . |
۞ وَقَالَ ٱللَّهُ لَا تَتَّخِذُوٓاْ إِلَٰهَيۡنِ ٱثۡنَيۡنِۖ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ فَإِيَّٰيَ فَٱرۡهَبُونِ (51)
و خداوند فرمود :« دو معبود را نگیرید ، فقط او معبود یگانه است ، پس (تنها) از من بترسید » . |
وَلَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلَهُ ٱلدِّينُ وَاصِبًاۚ أَفَغَيۡرَ ٱللَّهِ تَتَّقُونَ (52)
و آنچه در آسمانها و زمین است از آن اوست ، و (نیز) دین (و پرستش) ابدی از آن اوست، آیا از غیر خدا می ترسید ؟! |
وَمَا بِكُم مِّن نِّعۡمَةٖ فَمِنَ ٱللَّهِۖ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ ٱلضُّرُّ فَإِلَيۡهِ تَجۡـَٔرُونَ (53)
آنچه از نعمت دارید ، پس (همه) از (جانب) خداوند است ، سپس هنگامی که نا راحتی به شما رسد ، باز به سوی او زاری می کنید . |
ثُمَّ إِذَا كَشَفَ ٱلضُّرَّ عَنكُمۡ إِذَا فَرِيقٞ مِّنكُم بِرَبِّهِمۡ يُشۡرِكُونَ (54)
سپس هنگامی که آن ناراحتی را از شما بر طرف ساخت ، آنگاه گروهی از شما به پروردگارشان شرک می آورند . |
لِيَكۡفُرُواْ بِمَآ ءَاتَيۡنَٰهُمۡۚ فَتَمَتَّعُواْ فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ (55)
تا آنچه را که به آنها دادایم کفران کنند ، پس (چند روزی) بهره گیرید ، که بزودی خواهید دانست . |
وَيَجۡعَلُونَ لِمَا لَا يَعۡلَمُونَ نَصِيبٗا مِّمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡۗ تَٱللَّهِ لَتُسۡـَٔلُنَّ عَمَّا كُنتُمۡ تَفۡتَرُونَ (56)
و آنها برای چیزی (= بتانی) که نمی دانند ، سهمی از آنچه روزیشان داده ایم قرار می دهند ، به خدا سو گند، البته از آنچه افترا می بندید، باز خواست خواهید شد . |
وَيَجۡعَلُونَ لِلَّهِ ٱلۡبَنَٰتِ سُبۡحَٰنَهُۥ وَلَهُم مَّا يَشۡتَهُونَ (57)
و (آنها) برای خدا دختران قرار می دهند ، - او منزه است - و برای خودشان آنچه را میل دارند . |
وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِٱلۡأُنثَىٰ ظَلَّ وَجۡهُهُۥ مُسۡوَدّٗا وَهُوَ كَظِيمٞ (58)
و هرگاه به یکی از آنها به (تولد) دختر بشار دهند ، چهره اش سیاه می شود در حالی که او خشم خود را فرو می خورد . |
يَتَوَٰرَىٰ مِنَ ٱلۡقَوۡمِ مِن سُوٓءِ مَا بُشِّرَ بِهِۦٓۚ أَيُمۡسِكُهُۥ عَلَىٰ هُونٍ أَمۡ يَدُسُّهُۥ فِي ٱلتُّرَابِۗ أَلَا سَآءَ مَا يَحۡكُمُونَ (59)
و به سبب بشارت بدی که به او داده شده ، از قوم (خود) پنهان می شود (می اندیشد که) آیا با خواری او را نگه دارد یا در خاک پنهانش کند ؟! آگاه باشید آنچه را که حکم می کنند ، بد (حکمی) است. |
لِلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ مَثَلُ ٱلسَّوۡءِۖ وَلِلَّهِ ٱلۡمَثَلُ ٱلۡأَعۡلَىٰۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ (60)
برای کسانی که به (سرای) آخرت ایمان ندارند ، مثل (و صفت) بد است . و برای خداوند صفت برتر (و عالی) است ، و او پیروزمند حکیم است. |
وَلَوۡ يُؤَاخِذُ ٱللَّهُ ٱلنَّاسَ بِظُلۡمِهِم مَّا تَرَكَ عَلَيۡهَا مِن دَآبَّةٖ وَلَٰكِن يُؤَخِّرُهُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗىۖ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ لَا يَسۡتَـٔۡخِرُونَ سَاعَةٗ وَلَا يَسۡتَقۡدِمُونَ (61)
و اگر خداوند مردم را به (خاطر) ستمشان مؤاخذه می کرد ، هیچ جنبنده ای بر روی آن (= زمین) باقی نمی گذارد ، و لیکن آنها را تا زمان معین مهلت می دهد ، پس هنگامی که اجلشان فرا رسد ، نه ساعتی تأخیر می کنند و نه ساعتی پیشی می گیرند . |
وَيَجۡعَلُونَ لِلَّهِ مَا يَكۡرَهُونَۚ وَتَصِفُ أَلۡسِنَتُهُمُ ٱلۡكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ ٱلنَّارَ وَأَنَّهُم مُّفۡرَطُونَ (62)
و (آنها) برای خدا چیزهایی قرار می دهند که خودشان (از آن) کراهت دارند ، و زبانهایشان (سخن) دروغ بیان می کند که نیکیها از آن ایشان است، بی تردید برای آنان آتش (جهنم) است ، و قطعاً آنها از پیشگامان (جهنم) هستند . |
تَٱللَّهِ لَقَدۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَىٰٓ أُمَمٖ مِّن قَبۡلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ أَعۡمَٰلَهُمۡ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ ٱلۡيَوۡمَ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ (63)
(ای پیامبر!) به خدا سوگند که به سوی امتهای پیش از تو (پیامبرانی) فرستادیم ، پس شیطان اعمالشان را برای آنها بیا راست ، لذا امروز او دوست (و یاور) شان است ، و عذاب درد ناکی برای آنهاست . |
وَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ ٱلَّذِي ٱخۡتَلَفُواْ فِيهِ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٗ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ (64)
و (ای پیامبر! ما) کتاب (قرآن) را بر تو نازل نکردیم؛ مگر برای اینکه آنچه را که در آن اختلاف کردند ، برای آنها روشن سازی ، و (نیز) مایه ی هدایت ورحمت برای گروهی که ایمان می آورند؛ باشد. |
وَٱللَّهُ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَحۡيَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَآۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّقَوۡمٖ يَسۡمَعُونَ (65)
و خداوند از آسمان آبی فرو فرستاد ، پس با آن زمین را بعد از مردنش زنده گرداند . بی گمان در این ، نشانه ای است برای گروهی که می شنوند . |
وَإِنَّ لَكُمۡ فِي ٱلۡأَنۡعَٰمِ لَعِبۡرَةٗۖ نُّسۡقِيكُم مِّمَّا فِي بُطُونِهِۦ مِنۢ بَيۡنِ فَرۡثٖ وَدَمٖ لَّبَنًا خَالِصٗا سَآئِغٗا لِّلشَّٰرِبِينَ (66)
و همانا در (وجود) چهار پایان برای شما عبرتی است ، از آنچه در شکم آنها ، از میان سرگین و خون ، شیر خالص که برای نوشندگان گوارا است، به شما می نوشانیم. |
وَمِن ثَمَرَٰتِ ٱلنَّخِيلِ وَٱلۡأَعۡنَٰبِ تَتَّخِذُونَ مِنۡهُ سَكَرٗا وَرِزۡقًا حَسَنًاۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ (67)
و (نیز) از میوه های در ختان خرما و انگور، مسکرات (نا پاک) و روزی خوب (و پاکیزه) می گیرید . بی گمان در این نشانه ای است برای گروهی که خرد می ورزند . |
وَأَوۡحَىٰ رَبُّكَ إِلَى ٱلنَّحۡلِ أَنِ ٱتَّخِذِي مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتٗا وَمِنَ ٱلشَّجَرِ وَمِمَّا يَعۡرِشُونَ (68)
و پروردگار تو به زنبور عسل الهام کرد که :«از کوهها و درختان و داربستهایی که (مردم) می سازند ، خانه هایی برگزین ، |
ثُمَّ كُلِي مِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِ فَٱسۡلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلٗاۚ يَخۡرُجُ مِنۢ بُطُونِهَا شَرَابٞ مُّخۡتَلِفٌ أَلۡوَٰنُهُۥ فِيهِ شِفَآءٞ لِّلنَّاسِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ (69)
آنگاه از (شیره ی) تمام میوه ها (و گلها) بخور ، سپس راههای هموار پروردگارت را بپیما » از شکم آنها ، نوشیدنی با رنگهای گوناگون بیرون می آید که در آن شفا برای مردم است. بی شک در این نشانه ای است برای گروهی که می اندیشند . |
وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ ثُمَّ يَتَوَفَّىٰكُمۡۚ وَمِنكُم مَّن يُرَدُّ إِلَىٰٓ أَرۡذَلِ ٱلۡعُمُرِ لِكَيۡ لَا يَعۡلَمَ بَعۡدَ عِلۡمٖ شَيۡـًٔاۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمٞ قَدِيرٞ (70)
و خداوند شما را آفرید ، سپس می میراند، و بعضی از شما به پیری و (فرتوتی) می رساند ، تا بعد از علم (وآگاهی) چیزی نداند (و همه را فراموش کند) بی گمان خداوند دانای تواناست . |
وَٱللَّهُ فَضَّلَ بَعۡضَكُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ فِي ٱلرِّزۡقِۚ فَمَا ٱلَّذِينَ فُضِّلُواْ بِرَآدِّي رِزۡقِهِمۡ عَلَىٰ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ فَهُمۡ فِيهِ سَوَآءٌۚ أَفَبِنِعۡمَةِ ٱللَّهِ يَجۡحَدُونَ (71)
و خداوند برخی از شما را بر برخی (دیگر) در روزی برتری داده است ، پس کسانی که برتری داده شده اند، حاضر نیستند از روزی خود به بردگانشان بدهند ، تا همگی در آن برابر شوند ، آیا آنها نعمت خدا را انکار می کند ؟! |
وَٱللَّهُ جَعَلَ لَكُم مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ أَزۡوَٰجٗا وَجَعَلَ لَكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُم بَنِينَ وَحَفَدَةٗ وَرَزَقَكُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِۚ أَفَبِٱلۡبَٰطِلِ يُؤۡمِنُونَ وَبِنِعۡمَتِ ٱللَّهِ هُمۡ يَكۡفُرُونَ (72)
و خداوند برای شما از (جنس) خودتان همسرانی قرار داد ، و از همسرانتان برای شما فرزندان و نوادگان پدید آورد ، و از پاکیزه ها به شما روزی داد ، آیا به باطل ایمان می آورند ، و به نعمت خدا آنها کفر می ورزند ؟! |
وَيَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَمۡلِكُ لَهُمۡ رِزۡقٗا مِّنَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ شَيۡـٔٗا وَلَا يَسۡتَطِيعُونَ (73)
و آنها غیر از خدا ، چیزی را می پرستند که هیچ روزی را برای آنها از آسمانها و زمین در اختیار ندارند ، و (هرگز) نمی توانند . |
فَلَا تَضۡرِبُواْ لِلَّهِ ٱلۡأَمۡثَالَۚ إِنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ (74)
پس برای خدا مثلها مزنید ، یقیناً خداوند می داند ، و شما نمی دانید . |
۞ ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلًا عَبۡدٗا مَّمۡلُوكٗا لَّا يَقۡدِرُ عَلَىٰ شَيۡءٖ وَمَن رَّزَقۡنَٰهُ مِنَّا رِزۡقًا حَسَنٗا فَهُوَ يُنفِقُ مِنۡهُ سِرّٗا وَجَهۡرًاۖ هَلۡ يَسۡتَوُۥنَۚ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ (75)
خداوند مثلی زده : برده ی مملوکی را که بر هیچ چیز توانا نیست ، و کسی را که از جانب خود ، روزی نیکو بخشیده ایم ، پس او پنهان و آشکار از آن (روزی) انفاق می کند ، آیا (این دو نفر) برابرند ؟! ستایش مخصوص خداست ، بلکه بیشترشان نمی دانند. |
وَضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا رَّجُلَيۡنِ أَحَدُهُمَآ أَبۡكَمُ لَا يَقۡدِرُ عَلَىٰ شَيۡءٖ وَهُوَ كَلٌّ عَلَىٰ مَوۡلَىٰهُ أَيۡنَمَا يُوَجِّههُّ لَا يَأۡتِ بِخَيۡرٍ هَلۡ يَسۡتَوِي هُوَ وَمَن يَأۡمُرُ بِٱلۡعَدۡلِ وَهُوَ عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ (76)
و خداوند مثل (دیگری) زده است : دو مرد را ، که یکی از آن دو ،گنگ است ، و بر هیچ چیزی توانا نیست ، سر بار صاحب (و مولای) خود است ، هر کجا او را بفرستد ، هیچ خیری را نمی آورد .(و مأموریتش را خوب انجام نمی دهد). آیا او و کسی که به عدل فرمان می دهد ، و خود بر راه مستقیم قرار دارد ، برابر است ؟! |
وَلِلَّهِ غَيۡبُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَمَآ أَمۡرُ ٱلسَّاعَةِ إِلَّا كَلَمۡحِ ٱلۡبَصَرِ أَوۡ هُوَ أَقۡرَبُۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ (77)
(علم) غیب آسمانها و زمین از آن خداست (و تنها او همه را می داند) و امر قیامت مانند چشم برهم زدن و یا از آن هم نزدیکتر است ، بی گمان خداوند بر همه چیز تواناست . |
وَٱللَّهُ أَخۡرَجَكُم مِّنۢ بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ شَيۡـٔٗا وَجَعَلَ لَكُمُ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡأَبۡصَٰرَ وَٱلۡأَفۡـِٔدَةَ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ (78)
و خداوند شما را از شکم مادرانتان بیرون آورد ، در حالی که هیچ چیز نمی دانستید ، و برای شما گوش و دیدگان و دلها پدید آورد ، شاید سپاس گزارید . |
أَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلطَّيۡرِ مُسَخَّرَٰتٖ فِي جَوِّ ٱلسَّمَآءِ مَا يُمۡسِكُهُنَّ إِلَّا ٱللَّهُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ (79)
آیا آنها به پرندگانی که درجوّ آسمان مسخر (فرمان خدا) هستند ، نمی نگرند ، مسلماً در این (امر) نشانه هایی است برای گروهی که ایمان می آورند . |
وَٱللَّهُ جَعَلَ لَكُم مِّنۢ بُيُوتِكُمۡ سَكَنٗا وَجَعَلَ لَكُم مِّن جُلُودِ ٱلۡأَنۡعَٰمِ بُيُوتٗا تَسۡتَخِفُّونَهَا يَوۡمَ ظَعۡنِكُمۡ وَيَوۡمَ إِقَامَتِكُمۡ وَمِنۡ أَصۡوَافِهَا وَأَوۡبَارِهَا وَأَشۡعَارِهَآ أَثَٰثٗا وَمَتَٰعًا إِلَىٰ حِينٖ (80)
و خداوند برای شما از خانه هایتان جای آرامش (و سکونت) قرار داد ، و از پوست چهار پایان (نیز) برای شما خانه هایی (= خیمه هایی) قرار داد که آن را در روز کوچ کردنتان و روز اقامتتان سبک می یابید (و به آسانی آن را جا به جا می کنید) و از پشمهایش و کرکهایش و موهایش اثاثیه (خانه) و متاع (و اسباب و وسایل زندگی ) تا مدت معینی (برایتان) قرار داد . |
وَٱللَّهُ جَعَلَ لَكُم مِّمَّا خَلَقَ ظِلَٰلٗا وَجَعَلَ لَكُم مِّنَ ٱلۡجِبَالِ أَكۡنَٰنٗا وَجَعَلَ لَكُمۡ سَرَٰبِيلَ تَقِيكُمُ ٱلۡحَرَّ وَسَرَٰبِيلَ تَقِيكُم بَأۡسَكُمۡۚ كَذَٰلِكَ يُتِمُّ نِعۡمَتَهُۥ عَلَيۡكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تُسۡلِمُونَ (81)
و (نیز) خداوند از آنچه آفریده است سایه هایی برای شما قرار داده ، و از کوهها پناهگاهایی برای شما قرار داده است، و برای شما جامه هایی برای شما قرار داد که شما را از از گرما (و سرما) حفظ می کند ، و جامه هایی که شما را در (هنگام) جنگ (و درگیری) مصون می دارد . این گونه (خداوند) نعمتهایش را بر شما تمام می کند ، باشد که تسلیم (فرمان او) شوید . |
فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّمَا عَلَيۡكَ ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ (82)
پس (ای پیامبر!) اگر (آنها) روی گرداندند ؛ جزاین نیست که بر (عهده ی) تو ابلاغ آشکار است . |
يَعۡرِفُونَ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ ثُمَّ يُنكِرُونَهَا وَأَكۡثَرُهُمُ ٱلۡكَٰفِرُونَ (83)
(آنها ) نعمت خدا را می شناسند ، سپس انکارش می کنند ، و بیشترشان کافرند . |
وَيَوۡمَ نَبۡعَثُ مِن كُلِّ أُمَّةٖ شَهِيدٗا ثُمَّ لَا يُؤۡذَنُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ وَلَا هُمۡ يُسۡتَعۡتَبُونَ (84)
و روزی که از هر امتی گواهی (بر آنان) بر می انگیزیم ، آنگاه به کسانی که کافر شدند ، اجازه ی (سخن گفتن) داده نمی شود ، و نه از آنها تقاضای توبه (و عذر خواهی) می شود. |
وَإِذَا رَءَا ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ ٱلۡعَذَابَ فَلَا يُخَفَّفُ عَنۡهُمۡ وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ (85)
و کسانی که ستم کردند ، هنگامی که عذاب را ببینند ، پس نه از (عذاب) آنها کاسته می شود ، و نه آنها مهلت می یابند . |
وَإِذَا رَءَا ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُواْ شُرَكَآءَهُمۡ قَالُواْ رَبَّنَا هَٰٓؤُلَآءِ شُرَكَآؤُنَا ٱلَّذِينَ كُنَّا نَدۡعُواْ مِن دُونِكَۖ فَأَلۡقَوۡاْ إِلَيۡهِمُ ٱلۡقَوۡلَ إِنَّكُمۡ لَكَٰذِبُونَ (86)
و کسانی که شرک ورزیدند هنگامی که شریکان (= معبودهایی خود ساخته) خود را ببینند ، می گویند :«پروردگارا ! اینان شریکان (و معبودان) ما هستند ، کسانی که ما به جای تو می خواندیم». آنگاه (معبودانشان) به آنها پاسخ می دهند :«به راستی که شما دروغگو هستید » |
وَأَلۡقَوۡاْ إِلَى ٱللَّهِ يَوۡمَئِذٍ ٱلسَّلَمَۖ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ (87)
و در آن روز (همگی) در پیشگاه خدا تسلیم شوند ، و(تمام ) آنچه را افتراء می بستند ، از (نظر) آنان گم (و نابود) شوند. |
ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ زِدۡنَٰهُمۡ عَذَابٗا فَوۡقَ ٱلۡعَذَابِ بِمَا كَانُواْ يُفۡسِدُونَ (88)
کسانی که کافر شدند و (مردم را) از راه خدا باز داشتند ، به (کیفر) آنکه فساد می کردند ، عذابی بر عذابشان خواهیم افزود . |
وَيَوۡمَ نَبۡعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٖ شَهِيدًا عَلَيۡهِم مِّنۡ أَنفُسِهِمۡۖ وَجِئۡنَا بِكَ شَهِيدًا عَلَىٰ هَٰٓؤُلَآءِۚ وَنَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ تِبۡيَٰنٗا لِّكُلِّ شَيۡءٖ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٗ وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُسۡلِمِينَ (89)
و روزی که در (میان) هر امتی ، گواهی از خودشان بر آنها بر می انگیزیم ، و تو را بر آنها گواه آوریم . و (ما این) کتاب را بر تو نازل کردیم ، که بیانگر همه چیز ، و هدایت و رحمت و بشارت برای مسلمانان است . |
۞ إِنَّ ٱللَّهَ يَأۡمُرُ بِٱلۡعَدۡلِ وَٱلۡإِحۡسَٰنِ وَإِيتَآيِٕ ذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَيَنۡهَىٰ عَنِ ٱلۡفَحۡشَآءِ وَٱلۡمُنكَرِ وَٱلۡبَغۡيِۚ يَعِظُكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ (90)
به راستی خداوند به عدل و احسان و بخشش به نزدیکان فرمان می دهد ، و از فحشا و منکر و ستم نهی می کند ، و شما را پند می دهد؛ شاید متذکر شوید . |
وَأَوۡفُواْ بِعَهۡدِ ٱللَّهِ إِذَا عَٰهَدتُّمۡ وَلَا تَنقُضُواْ ٱلۡأَيۡمَٰنَ بَعۡدَ تَوۡكِيدِهَا وَقَدۡ جَعَلۡتُمُ ٱللَّهَ عَلَيۡكُمۡ كَفِيلًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا تَفۡعَلُونَ (91)
و به عهد (و پیمان) خدا وفا کنید ، هرگاه عهد (و پیمان) بستید ، و سو گندها را پس از محکم ساختنش نشکنید، درحالی که شما خدا را کفیل (و ضامن) بر خود قرارداده اید ، یقیناً خداوند آنچه را می کنید ؛ می داند . |
وَلَا تَكُونُواْ كَٱلَّتِي نَقَضَتۡ غَزۡلَهَا مِنۢ بَعۡدِ قُوَّةٍ أَنكَٰثٗا تَتَّخِذُونَ أَيۡمَٰنَكُمۡ دَخَلَۢا بَيۡنَكُمۡ أَن تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرۡبَىٰ مِنۡ أُمَّةٍۚ إِنَّمَا يَبۡلُوكُمُ ٱللَّهُ بِهِۦۚ وَلَيُبَيِّنَنَّ لَكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ مَا كُنتُمۡ فِيهِ تَخۡتَلِفُونَ (92)
و مانند آن زن نباشید که پشم های تابیده ی خود را پس از محکم شدن وا می تابد . (و قطعه قطعه می کند ) ، که سوگندهای خود را وسیله ی (خیانت و) فریب سازید ، به خاطر اینکه گروهی از گروه (دیگر) بیشتراست . جز این نیست که خداوند شما را با این وسیله آزمایش می کند ، یقیناً روز قیامت ، آنچه را درآن اختلاف می کردید ، برای شما روشن خواهد کرد . |
وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَجَعَلَكُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَلَٰكِن يُضِلُّ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَلَتُسۡـَٔلُنَّ عَمَّا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ (93)
و اگر خدا می خواست همه ی شما را یک امت قرار می داد ، و لیکن هر کس را بخواهد؛ گمراه می کند ، و هر کس را بخواهد؛ هدایت می نماید ، و قطعاً از آنچه می کردید ، باز خواست خواهید شد. |
وَلَا تَتَّخِذُوٓاْ أَيۡمَٰنَكُمۡ دَخَلَۢا بَيۡنَكُمۡ فَتَزِلَّ قَدَمُۢ بَعۡدَ ثُبُوتِهَا وَتَذُوقُواْ ٱلسُّوٓءَ بِمَا صَدَدتُّمۡ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَكُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ (94)
و سوگندهایتان را وسیله ی (خیانت و) فریب در میان خود قرار ندهید ، که (مبادا) گامی بعد از استواری اش (بر ایمان) متزلزل شود ، و به خاطر باز داشتن (مردم) از راه خدا ، بدی آن را (در دنیا) بچشید ، و (در آخرت) برای شما عذاب بزرگی خواهد بود . |
وَلَا تَشۡتَرُواْ بِعَهۡدِ ٱللَّهِ ثَمَنٗا قَلِيلًاۚ إِنَّمَا عِندَ ٱللَّهِ هُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ (95)
و پیمان (و عهد) خدا را به بهای اندک نفروشید ، اگر بدانید ! آنچه نزد خداوند است ، یقیناً برای شما بهتر است . |
مَا عِندَكُمۡ يَنفَدُ وَمَا عِندَ ٱللَّهِ بَاقٖۗ وَلَنَجۡزِيَنَّ ٱلَّذِينَ صَبَرُوٓاْ أَجۡرَهُم بِأَحۡسَنِ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ (96)
آنچه نزد شماست، فنا می شود، و آنچه نزد خداست باقی است ، و قطعاً به کسانی که صبر کردند ، پاداششان را به (حسب) بهترین اعمالی که انجام می دادند؛ می دهیم . |
مَنۡ عَمِلَ صَٰلِحٗا مِّن ذَكَرٍ أَوۡ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَلَنُحۡيِيَنَّهُۥ حَيَوٰةٗ طَيِّبَةٗۖ وَلَنَجۡزِيَنَّهُمۡ أَجۡرَهُم بِأَحۡسَنِ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ (97)
هر کسی که کار شایسته ای انجام دهد ، (خواه) مرد باشد یا زن ، در حالی که مؤمن است ، او را به حیاتی پاک زنده می داریم ، و مسلماً پاداششان را به (حسب) بهترین اعمالی که انجام می دادند ؛ به آنها می دهیم . |
فَإِذَا قَرَأۡتَ ٱلۡقُرۡءَانَ فَٱسۡتَعِذۡ بِٱللَّهِ مِنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ ٱلرَّجِيمِ (98)
پس هنگامی که قرآن می خوانی، از (شر) شیطان رانده شده ، به خدا پناه ببر . |
إِنَّهُۥ لَيۡسَ لَهُۥ سُلۡطَٰنٌ عَلَى ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَلَىٰ رَبِّهِمۡ يَتَوَكَّلُونَ (99)
بی گمان او بر کسانی که ایمان آورده اند و بر پروردگارشان توکل می کنند ، (هیچ) تسلطی ندارد. |
إِنَّمَا سُلۡطَٰنُهُۥ عَلَى ٱلَّذِينَ يَتَوَلَّوۡنَهُۥ وَٱلَّذِينَ هُم بِهِۦ مُشۡرِكُونَ (100)
تسلط او تنها بر کسانی است که او را به دوستی (و سر پرستی) خود بر گزیده اند ، و کسانی که (به پیروی از وی) به او (= خدا) شرک می ورزند. |
وَإِذَا بَدَّلۡنَآ ءَايَةٗ مَّكَانَ ءَايَةٖ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يُنَزِّلُ قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مُفۡتَرِۭۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ (101)
و هنگامی که آیه ای را به جای آیه ی دیگر جایگزین (= نسخ) کنیم - و خداوند به آنچه که نازل می کند، داناتر است - (آنها) گویند :« بی گمان تو افترا زنی » (هر گز چنین نیست) بلکه بیشتر آنها نمی دانند . |
قُلۡ نَزَّلَهُۥ رُوحُ ٱلۡقُدُسِ مِن رَّبِّكَ بِٱلۡحَقِّ لِيُثَبِّتَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَهُدٗى وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُسۡلِمِينَ (102)
بگو :« روح القدس (= جبرئیل) آن را از جانب پروردگارت به حق نازل کرده است ، تا کسانی که ایمان آورده اند ، ثابت قدم گرداند ، و برای (عموم) مسلمانان هدایت وبشارت باشد». |
وَلَقَدۡ نَعۡلَمُ أَنَّهُمۡ يَقُولُونَ إِنَّمَا يُعَلِّمُهُۥ بَشَرٞۗ لِّسَانُ ٱلَّذِي يُلۡحِدُونَ إِلَيۡهِ أَعۡجَمِيّٞ وَهَٰذَا لِسَانٌ عَرَبِيّٞ مُّبِينٌ (103)
و به راستی (ما) می دانیم که آنها می گویند: «همانا بشری (این آیات را) به او آموزش می دهد » در حالی که زبان کسی که اینها به او نسبت می دهند عجمی (= غیر عربی) است ، و این (قرآن به) زبان عربی آشکار است . |
إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ لَا يَهۡدِيهِمُ ٱللَّهُ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ (104)
یقیناً کسانی که به آیات خدا ایمان نمی آورند ، خدا آنها را هدایت نمی کند ، و برای آنها عذاب درد ناکی است . |
إِنَّمَا يَفۡتَرِي ٱلۡكَذِبَ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَٰذِبُونَ (105)
تنها کسانی دروغ می بندند که به آیات خدا ایمان ندارند ، و ایشانند که دروغگویان (واقعی) هستند . |
مَن كَفَرَ بِٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ إِيمَٰنِهِۦٓ إِلَّا مَنۡ أُكۡرِهَ وَقَلۡبُهُۥ مُطۡمَئِنُّۢ بِٱلۡإِيمَٰنِ وَلَٰكِن مَّن شَرَحَ بِٱلۡكُفۡرِ صَدۡرٗا فَعَلَيۡهِمۡ غَضَبٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ (106)
کسی که بعد از ایمانش به خدا کافر شود (باز خواست می شود) مگر کسی که به زور (به کفر) واداشته شود در حالی که قلبش به ایمان آرام باشد ، لیکن کسی که سینه ی خود را برای (پذیرش) کفر بگشاید، پس خشم خدا برآنهاست ، و برای آنها عذاب بزرگی است . |
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ ٱسۡتَحَبُّواْ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا عَلَى ٱلۡأٓخِرَةِ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَٰفِرِينَ (107)
این به (خاطر) آن است که زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح دادند ، و همانا خداوند گروه کافران (لجوج) را هدایت نمی کند . |
أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ طَبَعَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ وَسَمۡعِهِمۡ وَأَبۡصَٰرِهِمۡۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡغَٰفِلُونَ (108)
اینان کسانی هستند که (بر اثر گناهان شان ) خداوند بر دلهایشان و گوششان و چشمانشان مهر نهاده است ، و اینان غافلان (واقعی) هستند . |
لَا جَرَمَ أَنَّهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ (109)
بدون شک آنها در آخرت زیانکارانند. |
ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ هَاجَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا فُتِنُواْ ثُمَّ جَٰهَدُواْ وَصَبَرُوٓاْ إِنَّ رَبَّكَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ (110)
آنگاه پروردگارتو برای کسانی که هجرت کردند ، بعد از آن که شکنجه (و عذاب) کشیدند (تا سخن کفر بگویند) سپس (در راه خدا) جهاد کردند ، و صبر نمودند ، بی گمان پروردگارت بعد از این (رنج ها) آمرزنده ی مهربان است . |
۞ يَوۡمَ تَأۡتِي كُلُّ نَفۡسٖ تُجَٰدِلُ عَن نَّفۡسِهَا وَتُوَفَّىٰ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا عَمِلَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ (111)
(به یاد آورید روز قیامت ، آن) روزی که هرکس (به دفاع) از خود به مجادله بر می خیزد ، و به هر کسی (پاداش) آنچه کرده است؛ به طور کامل (و تمام) داده می شود ، و به آنها ستم نخواهد شد . |
وَضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا قَرۡيَةٗ كَانَتۡ ءَامِنَةٗ مُّطۡمَئِنَّةٗ يَأۡتِيهَا رِزۡقُهَا رَغَدٗا مِّن كُلِّ مَكَانٖ فَكَفَرَتۡ بِأَنۡعُمِ ٱللَّهِ فَأَذَٰقَهَا ٱللَّهُ لِبَاسَ ٱلۡجُوعِ وَٱلۡخَوۡفِ بِمَا كَانُواْ يَصۡنَعُونَ (112)
و خداوند مثلی زده است : قریه ای که ایمن و آسوده بود ، همواره روزی اش به فراوانی از هرجا می رسید ، پس (اهلش) به نعمت های خدا ناسپاسی کردند ، آنگاه خداوند به (کیفر) آنچه که انجام می دادند ؛ لباس گرسنگی و ترس (و نا امنی) را بر آنها پوشانید (و طعمش را چشانید). |
وَلَقَدۡ جَآءَهُمۡ رَسُولٞ مِّنۡهُمۡ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُ وَهُمۡ ظَٰلِمُونَ (113)
و به راستی پیامبری از خودشان به سوی آنها آمد، پس او را تکذیب کردند ، آنگاه در حالی که ظالم بودند ، عذاب (الهی) آنها را فرو گرفت . |
فَكُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ حَلَٰلٗا طَيِّبٗا وَٱشۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ إِيَّاهُ تَعۡبُدُونَ (114)
پس از آنچه که خدا به شما روزی داده است ؛ حلال (و) پاکیزه بخورید ، و شکر ونعمت خدا را بجای می آورید ، اگر او را می پرستید . |
إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَيۡتَةَ وَٱلدَّمَ وَلَحۡمَ ٱلۡخِنزِيرِ وَمَآ أُهِلَّ لِغَيۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦۖ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ غَيۡرَ بَاغٖ وَلَا عَادٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ (115)
(خداوند) تنها مردار ، و خون و گوشت خوک و آنچه را که (هنگام ذبح) نام غیر خدا برآن برده شده است؛ بر شما حرام کرده است ، پس کسی که ناچار شود در حالی که نه ستمکار باشد و نه از حد تجاوز کند (و از آنها بخورد) پس بی گمان خداوند آمرزنده ی مهربان است . |
وَلَا تَقُولُواْ لِمَا تَصِفُ أَلۡسِنَتُكُمُ ٱلۡكَذِبَ هَٰذَا حَلَٰلٞ وَهَٰذَا حَرَامٞ لِّتَفۡتَرُواْ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَفۡتَرُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ لَا يُفۡلِحُونَ (116)
و چیزی را که زبانتان به دروغ توصیف می کند ؛ نگویید : « این حلال است ،و آن حرام » تا برخدا افترا ببندید، یقیناً کسانی که بر خدا افترا می بندند ؛ رستگار نمی شوند. |
مَتَٰعٞ قَلِيلٞ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ (117)
(در این دنیا) بهره ی اند ک (نصیبشان می شود) و برای آنها (در آخرت) عذاب دردناک است . |
وَعَلَى ٱلَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمۡنَا مَا قَصَصۡنَا عَلَيۡكَ مِن قَبۡلُۖ وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ (118)
و برکسانی که یهودی شدند ؛ حرام کرده بودیم ، چیزهای را که پیش از این بر تو حکایت کردیم ، و (ما) به آنها ستم نکردیم ، ولیکن آنها به خودشان ستم کردند . |
ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ عَمِلُواْ ٱلسُّوٓءَ بِجَهَٰلَةٖ ثُمَّ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ وَأَصۡلَحُوٓاْ إِنَّ رَبَّكَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِيمٌ (119)
سپس پروردگار تو برای کسانی که ازروی جهالت بدی کردند ، آنگاه بعد از آن توبه کردند ، و (اعمال خود را) اصلاح کردند ، یقیناً پروردگارت بعد از آن (توبه ، برای آنها) آمرزنده ی مهربان است . |
إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ كَانَ أُمَّةٗ قَانِتٗا لِّلَّهِ حَنِيفٗا وَلَمۡ يَكُ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ (120)
به راستی ابراهیم (به تنهایی) امتی بود ، فرمانبردار خدا ، حنیف (= خالی از انحراف) بود و (هرگز) از مشرکان نبود . |
شَاكِرٗا لِّأَنۡعُمِهِۚ ٱجۡتَبَىٰهُ وَهَدَىٰهُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ (121)
شکر گزار نعمتهای خدا بود ، (خداوند) او را برگزید ، و به راه راست هدایتش نمود. |
وَءَاتَيۡنَٰهُ فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗۖ وَإِنَّهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ لَمِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ (122)
(ما) در دنیا به او نیکی عطا کردیم ؛ و قطعاً او در آخرت از صالحان است. |
ثُمَّ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ أَنِ ٱتَّبِعۡ مِلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۖ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ (123)
سپس به تو (ای پیامبر!) وحی کردیم که از آیین ابراهیم که حنیف بود و از مشرکان نبود ؛ پیروی کن . |
إِنَّمَا جُعِلَ ٱلسَّبۡتُ عَلَى ٱلَّذِينَ ٱخۡتَلَفُواْ فِيهِۚ وَإِنَّ رَبَّكَ لَيَحۡكُمُ بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ (124)
(رعایت تعظیم روز) شنبه تنها بر کسانی که در آن اختلاف کردند (بعنوان مجازات) مقرر شد ، و بی گمان پروردگارت روز قیامت در آنچه اختلاف می کردند؛ میان آنها داوری می کند. |
ٱدۡعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِٱلۡحِكۡمَةِ وَٱلۡمَوۡعِظَةِ ٱلۡحَسَنَةِۖ وَجَٰدِلۡهُم بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ (125)
با حکمت وپند نیکو (مردم را) به راه پروردگارت دعوت نما ، و با روشی که نیکو تر است ، با آنها (بحث و) مناظره کن ، بی تردید پروردگارت به (حال) کسی که از راه او گمراه شده است؛ دانا تر است ، و (نیز) او به هدایت یافتگان؛ دانا تر است . |
وَإِنۡ عَاقَبۡتُمۡ فَعَاقِبُواْ بِمِثۡلِ مَا عُوقِبۡتُم بِهِۦۖ وَلَئِن صَبَرۡتُمۡ لَهُوَ خَيۡرٞ لِّلصَّٰبِرِينَ (126)
و اگر خواستید مجازات کنید ، پس چنان مجازات کنید که شما را مجازات کرده اند ، و اگر صبر نمایید ، مسلماً آن برای صابران بهتر است . |
وَٱصۡبِرۡ وَمَا صَبۡرُكَ إِلَّا بِٱللَّهِۚ وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَيۡهِمۡ وَلَا تَكُ فِي ضَيۡقٖ مِّمَّا يَمۡكُرُونَ (127)
و (ای پیامبر گرامی) صبر کن و صبر تو جز به (توفیق) خدا نیست ، و بر آنها اندوهگین مشو، و از آنچه مکر می ورزند؛ دلتنگ مباش . |
إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَواْ وَّٱلَّذِينَ هُم مُّحۡسِنُونَ (128)
همانا خداوند با کسانی است که تقوا پیشه کردند ، و کسانی که نیکو کارانند . |
