ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ(1) Нун. Қаламмен және олардың жазып жатқандарымен ант етемін |
مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ(2) Ей, Мұхаммед! Сен Раббыңның игілігі арқасында жын соққан біреу емессің |
وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ(3) әрі күдіксіз, саған таусылмайтын сый бар |
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ(4) және сен, шын мәнінде, ұлы мінезге иесің |
فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ(5) Жақында көресің және олар да көреді |
بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ(6) сендердің қайсы біріңде ессіздік бүлік бар екенін |
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ(7) Ақиқатында, Раббың Өз жолынан адасқандарды жақсы біледі. Әрі Ол тура жолдағыларды да жақсы біледі |
فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ(8) Ей, Мұхаммед! Өтірікке шығарушыларға бағынба |
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ(9) Олар сенің көнгіш болғаныңды қалайды, сонда олар да жұмсақтық танытпақшы |
وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ(10) Әрбір көп ант бергішке, жексұрынға бағынба |
هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِيمٍ(11) мін таққышқа, өсек тасығышқа |
مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ(12) жақсылыққа кедергі болушыға, шектен шығушыға, күнәға батушыға |
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ(13) дөрекіге бұған қоса өзін өзгенің баласы атағанға бағынба |
أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ(14) дәулеті және перзенттері көп болса да |
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ(15) Оған аяттарымыз оқылған кезде ол: «Бұрынғылардың ертегілері», деді |
سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ(16) Таяуда оның тұмсығын таңбалаймыз |
إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ(17) Ақиқатында, Біз оларды, бақ иелерін сынағанымыздай сынадық. Сол кезде олар таң уақытында оның жемістерін жинап алуға ант етті |
وَلَا يَسْتَثْنُونَ(18) Алайда олар ескермеді тосын жағдайды есепке алмады |
فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ(19) Сөйтіп, олар ұйықтап жатқанда, оны бақты Раббың тараптан бір айналушы айналды |
فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ(20) Сонда, таңға қарай жемістері қиылғандай кейіпке түсті |
فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ(21) Ал, олар таң сәріде бір-бірін шақырды |
أَنِ اغْدُوا عَلَىٰ حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ(22) « Өнім Жинайтын болсаңдар, бақтарыңа ерте барыңдар», деді |
فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ(23) Сөйтіп олар баққа жол тартып, сыбырласқан күйде |
أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ(24) «Бүгін оған ешбір кедей кірмесін», деді |
وَغَدَوْا عَلَىٰ حَرْدٍ قَادِرِينَ(25) Олар күштері жететініне сеніп, ертемен оңаша барды |
فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ(26) Ал, оны көрген сәтте: «Ақиқатында біз адасып кетіппіз |
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ(27) жоқ, біз айрылған екенбіз», деді |
قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ(28) Олардың ішіндегі дұрыстауы: «Сендерге: « Аллаһты дәріптеңдер демеп пе едім», деді |
قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ(29) Олар: «Раббымыз барлық кемшіліктен пәк. Ақиқатында біз әділетсіз болдық», деді |
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ(30) Сонда олар бірін-бірі жазғырып |
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ(31) «Сорымыз құрысын! Ақиқатында, біз шектен шыққан екенбіз |
عَسَىٰ رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ(32) Мүмкін Раббымыз бізге бұның орнына одан жақсысын берер. Ақиқатында, біз Раббымыздан үміт етеміз», десті |
كَذَٰلِكَ الْعَذَابُ ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ(33) Міне, осындай азап! Күмәнсіз, соңғы, мәңгілік өмір ақирет азабы одан да үлкен. Егер, олар білген болса |
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ(34) Шын мәнінде, тақуалар үшін Аллаһтың жазасынан қорқып, сақтанғандарға олардың Раббысында Наъим (Жәннаттың аты. Мағнасы көптеген нығмет, игілік) бақтары бар |
أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ(35) Біз мұсылмандарды бойсұнушыларды қылмыскерлер сияқты етеміз бе |
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ(36) Сендерге не болды, қалай үкім шығарып жатырсыңдар |
أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ(37) Әлде сендерде өздерің оқитын бір кітап бар ма |
إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ(38) Онда ол кітапта : «күдіксіз, сендерге таңдағандарың болады» делінген бе |
أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۙ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ(39) Әлде сендер үшін Қиямет күніне дейін жететін: «Шешкендерің орындалады», деген, Біз міндетімізге алған ант бар ма |
سَلْهُمْ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ(40) Ей, Мұхаммед! Олардан сұра, қайсылары бұған кепіл болады екен |
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ(41) Әлде олардың серіктері бар ма? Егер шын сөзді болса, серіктерін әкелсін |
يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ(42) Ол күні балтыр ашылғанда, олар сәжде етуге шақырылады, бірақ олардың оған шамалары келмейді |
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ(43) Олардың көздері жуасып, өздерін қорлық орап алады. Анығында, олар аман-сау кезінде осы өмірде сәжде жасауға шақырылған болатын |
فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ(44) Ей, Мұхаммед! Енді осы Сөзді Құранды өтірік санайтындарды Маған қалдыр. Біз оларды, өздері білмейтін жақтан, бірте-бірте ұстаймыз |
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ(45) Әрі оларға уақыт беремін. Ақиқатында, Менің айла-тәсілім өте мықты |
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ(46) Әлде сен олардан ақиқатқа шақырғаның үшін ақы сұрап, олар борышты болып қиналып жатыр ма |
أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ(47) Әлде оларда ғайыптан бір нәрсе болып, олар жаза ма |
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَىٰ وَهُوَ مَكْظُومٌ(48) Ей, Мұхаммед! Раббыңның үкіміне сабыр ет және балық ішіндегі секілді болма. Сол уақытта ол қайғыға батып, жалбарынды |
لَّوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ(49) Егер оған Раббысынан бір игілік болмағанда, онда ол ашық жерге жағалауға айыпталған күйде лақтырылар еді |
فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ(50) Раббысы оны таңдап, ізгілерден етті |
وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ(51) Ал, күпірлік етушілер Аллаһқа серік қосушылар Еске салуды Құранды тыңдаған сәтте, сені көзбен атып сүріндіруге әзір және: «Ол анық жын соққан», дейді |
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ(52) Негізінде, бұл Құран әлемдер үшін еске салудан өзге нәрсе емес |
أحمد العجمي
خالد الجليل
سعد الغامدي
سعود الشريم
عبد الباسط
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
ياسر الدوسري
