يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ(1) Эй ҷома дар сар кашида, |
قُمْ فَأَنذِرْ(2) бархезу бим деҳ! |
وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ(3) Ва Парвардигоратро такбир гӯй! |
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ(4) Ва ҷомаатро покиза дор! |
وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ(5) Ва аз палидӣ дурӣ ҷӯй! |
وَلَا تَمْنُن تَسْتَكْثِرُ(6) Ва чизе мадеҳ ки беш аз он умед дошта бошӣ. |
وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ(7) Барои Парвардигорат сабркунанда бош! |
فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ(8) Ва он гоҳ ки дар сур дамида шавад, |
فَذَٰلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ(9) он рӯз рӯзе сахт хоҳад буд, |
عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ(10) Ва барои кофирон душвор. |
ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا(11) Маро бо он ки танҳояш офаридаам, вогузор. |
وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُودًا(12) Ӯро моле бисёр додам. |
وَبَنِينَ شُهُودًا(13) Ва писароне ҳама дар назди ӯ ҳозир |
وَمَهَّدتُّ لَهُ تَمْهِيدًا(14) ва корҳои ӯро ба некӯтар тарзе вусъат додам. |
ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ(15) Он гоҳ тамаъ мебандад, ки зиёдат кунам. |
كَلَّا ۖ إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا(16) Не, не! Ӯ дар баробари оёти Мо ситеза ҷӯст. |
سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا(17) Ӯро ба машаққате меандозам. |
إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ(18) Ӯ андешид ва тарҳе афканд (нақшае кашид). |
فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ(19) Марг бар ӯ бод, чӣ гуна тарҳе афканд? |
ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ(20) Боз ҳам марг бар ӯ бод, чӣ гуна тарҳе афканд? |
ثُمَّ نَظَرَ(21) Он гоҳ нигарист. |
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ(22) Сипас рӯй турш кард ва пешонӣ дар ҳам кашид. |
ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ(23) Сипас рӯй гардониду гарданкашӣ кард, |
فَقَالَ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ(24) гуфт: «Ин ғайри ҷодуе, ки дигаронаш омӯхтанд, ҳеҷ нест. |
إِنْ هَٰذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ(25) Ин ғайри сухани одамӣ ҳеҷ нест». |
سَأُصْلِيهِ سَقَرَ(26) Ба зудӣ ӯро ба сақар бияфканем. |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ(27) Чӣ чиз огоҳат сохт, ки сақар чист? |
لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ(28) На ҳеҷ боқӣ мегузорад ва на чизеро тарк кунад. |
لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ(29) Сӯзонандаи пӯст аст. |
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ(30) Нуздаҳ фаришта бар он вазифадоранд. |
وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا ۙ وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ(31) Вазифадорони дузахро фақат аз фариштагон қарор додем. Ва шумори онҳо фақат барои имтиҳони кофирон аст. То аҳли китоб яқин кунанд ва бар имони мӯъминон бияфзояд ва аҳли китобу мӯъминон шак накунанд. Ва то онон, ки дар дилҳояшон маразест, нагӯянд: «Худо аз ин мисол чӣ мехостааст?» Худо инчунин ҳар касро, ки бихоҳад, гумроҳ мекунад ва ҳар касро, ки бихоҳад, роҳ менамояд. Ва шумори лашкари Парвардигоратро ғайри Ӯ надонад. Ва ин сухан фақат панде аз барои мардум аст. |
كَلَّا وَالْقَمَرِ(32) Оре, савганд ба моҳ! |
وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ(33) Ва савганд ба шаб, чун рӯй ба рафтан орад |
وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ(34) ва савганд ба субҳ чун парда барафканад, |
إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ(35) ки ин яке аз ҳодисаҳои бузург аст. |
نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ(36) Тарсонандаи одамиён аст. |
لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ(37) Барои ҳар кас аз шумо, ки хоҳад, пеш ояд (бо амали нек) ё аз пай равад (бо куфру нофармонӣ). |
كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ(38) Ҳар кас гаравгони корест, ки кардааст, |
إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ(39) ғайри аҳли саъодат, |
فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ(40) ки дар биҳиштҳо нишастаанд ва мепурсанд |
عَنِ الْمُجْرِمِينَ(41) аз гуноҳкорон, |
مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ(42) ки чӣ чиз шуморо ба ҷаҳаннам кашонид?, |
قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ(43) Мегӯянд: «Мо аз намозгузорон набудем |
وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ(44) ва ба дарвешон таъом намедодем |
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ(45) ва бо онон, ки сухани ботил мегуфтанд, ҳамовоз мешудем |
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ(46) ва рӯзи қиёматро дурӯғ мешуморидем, |
حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ(47) то марги мо фаро расид». |
فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ(48) Пас шафоъати шафоъаткунандагон фоидаашон набахшад. |
فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ(49) Чӣ шудааст, ки аз ин панд рӯй мегардонанд? |
كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنفِرَةٌ(50) Монанди харони рамида, |
فَرَّتْ مِن قَسْوَرَةٍ(51) ки аз шер мегурезанд, |
بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُؤْتَىٰ صُحُفًا مُّنَشَّرَةً(52) балки ҳар як аз онҳо мехоҳад, ки номаҳое ку шода ба ӯ дода шавад. |
كَلَّا ۖ بَل لَّا يَخَافُونَ الْآخِرَةَ(53) Оре, ки аз охират наметарсанд. |
كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ(54) Оре, ки ин Қуръон пандест, |
فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ(55) ҳар ки хоҳад онро бихонад. |
وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ ۚ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَىٰ وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ(56) Ва панд намегиранд, бе он ки Худо хоҳад. Ӯ шоёни он аст, ки аз Ӯ битарсанд. Ва ӯ шоёни бахшоидан аст! |
أحمد العجمي
ابراهيم الاخضر
بندر بليلة
خالد الجليل
حاتم فريد الواعر
خليفة الطنيجي
سعد الغامدي
سعود الشريم
الشاطري
صلاح بوخاطر
عبد الباسط
عبدالرحمن العوسي
عبد الرشيد صوفي
عبدالعزيز الزهراني
عبد الله بصفر
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
علي جابر
غسان الشوربجي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد أيوب
محمد المحيسني
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
وديع اليمني
ياسر الدوسري
