ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ(1) Нун. Қаламмен және олардың жазып жатқандарымен ант етемін |
مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ(2) Ей, Мұхаммед! Сен Раббыңның игілігі арқасында жын соққан біреу емессің |
وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ(3) әрі күдіксіз, саған таусылмайтын сый бар |
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ(4) және сен, шын мәнінде, ұлы мінезге иесің |
فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ(5) Жақында көресің және олар да көреді |
بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ(6) сендердің қайсы біріңде ессіздік бүлік бар екенін |
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ(7) Ақиқатында, Раббың Өз жолынан адасқандарды жақсы біледі. Әрі Ол тура жолдағыларды да жақсы біледі |
فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ(8) Ей, Мұхаммед! Өтірікке шығарушыларға бағынба |
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ(9) Олар сенің көнгіш болғаныңды қалайды, сонда олар да жұмсақтық танытпақшы |
وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ(10) Әрбір көп ант бергішке, жексұрынға бағынба |
هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِيمٍ(11) мін таққышқа, өсек тасығышқа |
مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ(12) жақсылыққа кедергі болушыға, шектен шығушыға, күнәға батушыға |
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ(13) дөрекіге бұған қоса өзін өзгенің баласы атағанға бағынба |
أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ(14) дәулеті және перзенттері көп болса да |
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ(15) Оған аяттарымыз оқылған кезде ол: «Бұрынғылардың ертегілері», деді |
سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ(16) Таяуда оның тұмсығын таңбалаймыз |
إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ(17) Ақиқатында, Біз оларды, бақ иелерін сынағанымыздай сынадық. Сол кезде олар таң уақытында оның жемістерін жинап алуға ант етті |
وَلَا يَسْتَثْنُونَ(18) Алайда олар ескермеді тосын жағдайды есепке алмады |
فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ(19) Сөйтіп, олар ұйықтап жатқанда, оны бақты Раббың тараптан бір айналушы айналды |
فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ(20) Сонда, таңға қарай жемістері қиылғандай кейіпке түсті |
فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ(21) Ал, олар таң сәріде бір-бірін шақырды |
أَنِ اغْدُوا عَلَىٰ حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ(22) « Өнім Жинайтын болсаңдар, бақтарыңа ерте барыңдар», деді |
فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ(23) Сөйтіп олар баққа жол тартып, сыбырласқан күйде |
أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ(24) «Бүгін оған ешбір кедей кірмесін», деді |
وَغَدَوْا عَلَىٰ حَرْدٍ قَادِرِينَ(25) Олар күштері жететініне сеніп, ертемен оңаша барды |
فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ(26) Ал, оны көрген сәтте: «Ақиқатында біз адасып кетіппіз |
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ(27) жоқ, біз айрылған екенбіз», деді |
قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ(28) Олардың ішіндегі дұрыстауы: «Сендерге: « Аллаһты дәріптеңдер демеп пе едім», деді |
قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ(29) Олар: «Раббымыз барлық кемшіліктен пәк. Ақиқатында біз әділетсіз болдық», деді |
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ(30) Сонда олар бірін-бірі жазғырып |
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ(31) «Сорымыз құрысын! Ақиқатында, біз шектен шыққан екенбіз |
عَسَىٰ رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ(32) Мүмкін Раббымыз бізге бұның орнына одан жақсысын берер. Ақиқатында, біз Раббымыздан үміт етеміз», десті |
كَذَٰلِكَ الْعَذَابُ ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ(33) Міне, осындай азап! Күмәнсіз, соңғы, мәңгілік өмір ақирет азабы одан да үлкен. Егер, олар білген болса |
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ(34) Шын мәнінде, тақуалар үшін Аллаһтың жазасынан қорқып, сақтанғандарға олардың Раббысында Наъим (Жәннаттың аты. Мағнасы көптеген нығмет, игілік) бақтары бар |
أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ(35) Біз мұсылмандарды бойсұнушыларды қылмыскерлер сияқты етеміз бе |
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ(36) Сендерге не болды, қалай үкім шығарып жатырсыңдар |
أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ(37) Әлде сендерде өздерің оқитын бір кітап бар ма |
إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ(38) Онда ол кітапта : «күдіксіз, сендерге таңдағандарың болады» делінген бе |
أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۙ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ(39) Әлде сендер үшін Қиямет күніне дейін жететін: «Шешкендерің орындалады», деген, Біз міндетімізге алған ант бар ма |
سَلْهُمْ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ(40) Ей, Мұхаммед! Олардан сұра, қайсылары бұған кепіл болады екен |
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ(41) Әлде олардың серіктері бар ма? Егер шын сөзді болса, серіктерін әкелсін |
يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ(42) Ол күні балтыр ашылғанда, олар сәжде етуге шақырылады, бірақ олардың оған шамалары келмейді |
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ(43) Олардың көздері жуасып, өздерін қорлық орап алады. Анығында, олар аман-сау кезінде осы өмірде сәжде жасауға шақырылған болатын |
فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ(44) Ей, Мұхаммед! Енді осы Сөзді Құранды өтірік санайтындарды Маған қалдыр. Біз оларды, өздері білмейтін жақтан, бірте-бірте ұстаймыз |
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ(45) Әрі оларға уақыт беремін. Ақиқатында, Менің айла-тәсілім өте мықты |
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ(46) Әлде сен олардан ақиқатқа шақырғаның үшін ақы сұрап, олар борышты болып қиналып жатыр ма |
أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ(47) Әлде оларда ғайыптан бір нәрсе болып, олар жаза ма |
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَىٰ وَهُوَ مَكْظُومٌ(48) Ей, Мұхаммед! Раббыңның үкіміне сабыр ет және балық ішіндегі секілді болма. Сол уақытта ол қайғыға батып, жалбарынды |
لَّوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ(49) Егер оған Раббысынан бір игілік болмағанда, онда ол ашық жерге жағалауға айыпталған күйде лақтырылар еді |
فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ(50) Раббысы оны таңдап, ізгілерден етті |
وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ(51) Ал, күпірлік етушілер Аллаһқа серік қосушылар Еске салуды Құранды тыңдаған сәтте, сені көзбен атып сүріндіруге әзір және: «Ол анық жын соққан», дейді |
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ(52) Негізінде, бұл Құран әлемдер үшін еске салудан өзге нәрсе емес |
Ahmed Al Ajmy
Bandar Balila
Khalid Al Jalil
Saad Al Ghamdi
Saud Al Shuraim
Abdul Basit
Abdul Rashid Sufi
Abdullah Basfar
Abdullah Al Juhani
Fares Abbad
Maher Al Muaiqly
Al Minshawi
Al Hosary
Mishari Al-afasi
Yasser Al Dosari
